27
ǡȳǜǣǘǘȨǠ ɞŵ ŵǡǗǠǘǗǚǟɵǘȨǚ ǣ ǘȨǡǙǘȨǚ
Utenfor eller innenfor? En annen som har erfart hvordan det er å begynne på nytt i en ny kultur, er Mona Ibrahim Ahmed (født 1992). Familien hennes er fra Somalia, men måtte flykte på grunn av borgerkrigen i landet. Da hun kom til Bergen som 16-åring, var det mye som var annerledes. Det var ubegrenset med vann i springen, strømmen ble aldri slått av, og hun hadde en seng å sove i. Samtidig begynte arbeidet med å finne ut hvem hun skulle være i det nye landet. Skulle hun følge forventningene fra det somaliske miljøet, eller skulle hun begynne å kle seg og oppføre seg som norske ungdommer? I utdraget nedenfor forteller hun om hvordan det gikk da hun bestemte seg for å ta av seg hijaben.
pl
vårt og kasta den i bossdunken. Eg gjekk nedover gata, men tverrsnudde, plukka den ut att og tok den på.
se m
bossdunken W TTIPOEWWE
ar
På veg til skolen ein dag reiv eg av meg hijaben like utanfor huset
Kvar månad fekk eg barnebidraget som var berekna på meg. Dei pengane skulle rekke til alt; busskort og ting eg trong. Eg sparte TIRKERI XMP FYWWOSVXIX SK F]VNE M WXEHIR ʟ W]OPI XMP F]IR )K ZMPPI ON TI
se k
mine eigne klede. Ein dag gjekk eg inn på Cubus, tok med meg skinny jeans, T-skjorte og genser inn i prøverommet. Då eg gjekk derfrå, låg
in g
hijaben att. Eg var livredd då eg gjekk heim. Sidan den dagen var aldri forholdet til familien min det same. Eg blei aldri meir som dei.
rd er
Gradvis var det byrja å gå opp for meg at Noreg er eit land der eg kan klare meg sjølv, utan familien. Men har ein vakse opp med eit sterkt vi, veit ein at ein aldri kan ta eit oppgjer. Med det same ein er utafor vi-
Vu
kjensla, er ein heilt åleine. Ein er ingen. For ein blir kutta ut or liva til dei andre, ikkje berre frå familien, men frå heile samfunnet ein er ein del av. At eg hadde tatt av meg hijaben, var ikkje noko som berre vedgjekk familien min, det var ei sak for heile det somaliske miljøet. Mor mi var VEWERHI m/SVPIMW OER HY XE EZ HIK LMNEFIR HY IV IM QYWPMQWO NIRXI Kva skal dei andre tenkje? Dei norske kan ikkje vere familien din, dei kan ikkje vere venene dine. Alle kjem til å hate deg. Du vil bli isolert og
↦ 'LEVPSXXI 8LMMW
)ZIRWIR Uten tittel 7XMPPFMPHI JVE ZIVO FIWXʟIRHI EZ XVI ZMHISƼPQIV WSQ ZMWIV XZMPIR XVI WSQEPMWOI NIRXIV STTPIZIV SQOVMRK ZEPKIX SQ LZSVZMHX HI WOEP FVYOI LMNEF IPPIV MOOI
IMRWEQ (Y ONIQ EPHVM XMP ʟ ƼRRI HIK IMR QERR LIV M HIXXI PERHIX | Eg tenkte at ho berre var opptatt av dei andre og ville rope til LIRRI m/ZMJSV XIRONIV HY MOONI Tʟ QIK#| 7SQ ZEOWIR WON RIV IK OZE LS WE JSV HIX ZEV WERX EX IK FPIM IMRWEQ ʟPIMRI SK MWSPIVX ,S WE «Somaliarar kjem aldri til å ha tillit til deg.» Ti år seinare merkar eg HIX JVEQPIMW (IM LEV MOONI LIMPX XMPPMX XMP QIK (IM WPYXXE ʟ WREOOI QIH meg, slutta å helse på meg den dagen eg tok av hijaben for godt.
