200
ǥǚǣǜ ǘȨǡǙǘȨǞŵ ŵ ǦȨǚȰǣǥǤȨǘȨǚ
appellere ved hjelp av logos (sjå side 147). Fornuftige argument er likevel ikkje alltid nok for å få gjennomslag for eit bestemt syn. Når vi vurderer ein bodskap, vurderer vi også om avsendaren er truverdig, om han har gode verdiar, og om han er engasjert i saka. Sjølv om vi i dette kapittelet legg vekt på argumentasjon og appell til logos, kan vi altså likevel ikkje sjå vekk frå dei andre appellformene. Hender det at du diskuterer med vener? Kva er det de diskuterer?
pl
se m
se k
- IMX HIQSOVEXM WOEP EPPI OYRRI ]XVI WIK 9RHIV IR HIQSRWXVEWNSR Tʟ 8SVZIX M /VMWXMERWERH M QʟXXI TSPMXMIX PMOIZIP KVMTI MRR Hʟ SVKERMWEWNSRIR 7-%2 7XSTT m-WPEQMWIVMRKIR EZ 2SVKI WIXXI J]V Tʟ /SVERIR
Ytringsfridom er den fridommen alle menneske har til å ytre seg om det dei meiner. Ytringsfridommen er nedfelt i Grunnlova og har dermed eit veldig sterkt vern. Det er tre grunnar til dette: For det første er det viktig for at vi skal kunne søkje sanning og diskutere oss fram til gode avgjerder. For det andre blir ytringsfridommen rekna som ein heilt grunnleggjande fridom vi menneske har, og som ingen bør kunne ta frå oss. For det tredje er ytringsfridommen ein føresetnad for demokratiet, sidan eit folkestyre føreset at alle innbyggjarane skal få seie meininga si.
in g
]XVMRKWJVMHSQ
ar
Ytringsfridom
Vu
rd er
↧
