Boy Ramsahai: eigenaar Discover Publisher 1991- 2009
Mr. Highlife Tekst: Jan Sennema
Toen in 2009 bekend werd dat Boy Ramsahai afscheid had genomen van uitgeverij Discover, sloeg dat nieuws in als een bom. Discover zonder Boy, dat was net zo ondenkbaar als Rolls zonder Royce. Na negentien jaar strijd, keihard werken en talloze hoogtepunten was het voor de Schijndelse boy wonder tijd om nieuwe wegen in te slaan. “Eigenlijk zijn alle dromen uitgekomen die ik had toen ik met Highlife begon”, zegt hij er zelf over. “De tijd was gewoon rijp voor nieuwe uitdagingen.” Een terugblik op een bewogen leven als uitgever met de enige echte Mr. Highlife.
niks van, tot iemand me vertelde dat het door mijn kleding kwam. Als vertegenwoordiger droeg ik altijd een net pak met stropdas, maar in het wereldje dachten ze dan automatisch dat je van de belasting was. Gelukkig zijn er ook heel mooie spijkerbroeken.” Op hun beurt staken de coffeeshopmensen ook het nodige op van
Boy weet het nog precies. Het begon al-
verkoper was, maar kwam er snel achter
Boy. “Ik moest ze wel een beetje opvoe-
lemaal op het tankstation waar hij als
dat ik er helemaal niets van kon.”
den. Een advertentie in Highlife was ook toen al prijzig, en coffeeshopeigenaars
schooljongen een vakantiebaantje had. “Ik was diep onder de indruk van al die verte-
snapten dat vaak niet. Dan legde ik uit
genwoordigers die ik daar zag. Fantastisch
Opvoeden
vond ik dat, al die goed geklede mannen
Bij coffeeshops die Boy wel eens be-
taald, dat we mensen in dienst hadden
met hun mooie auto’s. Ik wist gelijk: dat
zocht om advertenties in VVV Magazine
voor de administratie en de redactie, en
wil ik later ook!”
te verkopen, werd hij op een lumineus
dat een drukker ook niet voor niets werkt.
idee gebracht. “Eigenaren van coffee-
Dan begon het meestal wel te dagen.”
Boek van de Maand
dat er kantoorruimte moest worden be-
shops vroegen me waarom ik niet een coffeeshopblad begon. Er bestond voor
Toen Boy na zijn dienstplicht de kazerne-
die branche helemaal niets, terwijl er vol-
Bakfiets
deur achter zich dichttrok stond de Ne-
gens hen wel grote behoefte aan was.”
De eerste drie jaar zorgde Boy in zijn
derlandse economie er bepaald niet Ào-
Nadat hij zich ervan verzekerd had dat
eentje voor de advertentiewerving, en
rissant voor. Boy was dan ook allang blij
zo’n blad volkomen legaal was, stond
nam hij zelfs regelmatig een stukje dis-
“Er werden kamervragen over Highlife gesteld, en ik moest regelmatig voor de rechtbank verschijnen.”
tributie voor zijn rekening. Dat liep niet altijd zoals hij zich het leven als ondernemer had voorgesteld; zo werd Boy in die tijd in Amsterdam wel eens puffend op een bak¿ets gesignaleerd, als hij hoogst-
toen hij als verkoper werd aangenomen
niets de grote sprong voorwaarts in de
persoonlijk de Highlife aan het bezorgen
bij de ECI boekenclub. Het bedrijf zette
weg. Met niet veel meer dan een grootse
was. Het was ploeteren, ook al door de
huis-aan-huis verkopers in om het Boek
visie en wat vage toezeggingen van cof-
vele onvoorziene uitgaven. “Er was vrij-
van de Maand in de Nederlandse huis-
feeshophouders gaf de 24-jarige Boy van
wel meteen tegenwerking vanuit de poli-
kamers bekend te maken. Boy ontdekte
de ene op de andere dag zijn baan op.
tiek. In die tijd zette Frankrijk Nederland
met hoeveel gemak hij mensen – vaak
Via een advertentie in de Telegraaf werd
onder druk om ons cannabisbeleid. Vooral
verveelde huisvrouwen – kon overhalen
in Joop Mestrom een formidabele eerste
toen we begonnen met beurzen liep het
lid te worden van de boekenclub. Al snel
hoofdredacteur voor Highlife gevonden.
hoog op. Er werden kamervragen over
had hij als rayonmanager de leiding over
“Joop kreeg carte blanche om het blad te
Highlife gesteld, en ik moest regelmatig
25 man, maar daarmee was ook de grens
maken en heeft Highlife die eerste jaren
voor de rechtbank verschijnen. Ik had
van zijn groeimogelijkheden bij de boe-
groot gemaakt. Heel spijtig dat het tus-
toen het geluk advocaat André Beckers
kenclub in zicht. Toen ECI’s goudhaantje
sen ons spaak liep, maar toen de redactie
te ontmoeten, die sindsdien op juridisch
bij de Purmerendse uitgeverij Publipress
zich ging opstellen als eigenaar van het
gebied mijn steun en toeverlaat is.”
zijn droombaan als vertegenwoordiger
blad, konden we niet meer samen verder.” Zonder Beckers’ uitgekookte pleidooien
kon krijgen, aarzelde Boy dan ook geen moment, ook al moest hij elke morgen
Nu kwam Boy vrijwel dagelijks bij coffee-
zou Highlife al begin jaren negentig te-
om zes uur van huis. Na zijn triomfen bij
shops over de vloer. Het was wederzijds
gen een verschijningsverbod zijn opge-
ECI bulkte hij van het zelfvertrouwen. Hij
wennen. “De eerste paar keer dat ik in
lopen. Als juridisch adviseur en veelgele-
zou ze bij Publipress wel eens een poepie
coffeeshops kwam kreeg ik steeds te ho-
zen columnist is Beckers tot op heden bij
laten ruiken. “Ik dacht dat ik een super-
ren dat de baas er niet was. Ik snapte er
Discover betrokken.
26
