
3 minute read
Nicole Maalsté
from High Life NL 11-05
by SoftSecrets
Koeienpoep en rotte vis
Door: Nicole Maalsté
Toen de hoofdredacteur mij vroeg om in deze column in te gaan op twintig jaar Highlife, toog ik meteen naar de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Daar hebben ze namelijk alle Highlife-nummers in het archief. Op de cover van het eerste nummer prijkt een ietwat schriele plant. Waarschijnlijk een buitenplant. Aan binnenteelt deden ze toen nog nauwelijks. De highlights in het eerste nummer zijn onder andere de hardrockband Metallica, een hasj-smokkelaar die problemen met drugstoeristen.
In het blad gaat het vrijwel uitsluitend over hasj. Hasjies. Er staat een Hitlijst in van de soorten hasjies die op dat moment in trek zijn, met de prijzen die je ervoor betaalt in de coffeeshops. ‘Kof eshops’ schrijven ze dan trouwens nog. Er zijn wel tien soorten hasj te krijgen, waarvan de duurste zo’n 12,50 gulden per gram kost. Verder hebben ze nog één of twee soor-
ten buitenlandse wiet. Helemaal onderaan staat nederwiet. Dat kost ongeveer 5 gulden per gram. Ook is er de ‘Joint van het Kwartaal’. De redactie van het (toen nog) kwartaalblad test dan gezamenlijk een jointje. In het eerste nummer wordt een Pollum uit De Toermalijn getest. Dat is een coffeeshop in Tilburg, die nu nog steeds bekend staat om zijn goeie hasj.
Wiet uit vogelzaad
Een van de artikelen gaat over zelf kweken. Een redacteur schrijft hoe hij met de trein van Maastricht naar Amsterdam rijdt, waar ene Klaas Dillinger hem gaat uitleggen hoe je wiet moet kweken. De redacteur had zelf al een poging gedaan met planten op zijn balkon die hij uit vogelzaad had opgekweekt, maar daar bleken uiteindelijk te veel zaadjes in te zitten. Daardoor kreeg hij inke koppijn van zijn wiet. In deze tijd kun je je dat bijna niet meer voorstellen, maar toen was de sinsemilla-techniek nog niet bij iedereen bekend. Mannelijke en vrouwelijks hennepplantjes stonden vrolijk door elkaar, omdat alleen de kenners de vrouwtjes van de mannetjes wisten te onderscheiden. Met kloontjes werken deden ze niet of nauwelijks. Internet was er niet en je had in het zuiden van ons land nog geen growshops waar iemand je kon uitleggen hoe het zat. In Amsterdam waren ze al iets verder. Wernard Bruining opende
daar in 1985 de eerste growshop Positronics. In zijn ‘showgrow’ stonden verschillende soorten hennepplanten. Daar deden ze toen niet moeilijk over. In die tijd moest je dus in de hoofdstad zijn als je iets over kweken wilde weten.
Lekker simpel toch!
Klaas legt uit dat je beter speciale hennepzaden kunt kopen. De prijs varieert van een ‘knaak’ ( 1 euro) tot een ‘joet’ ( 4,5 euro) per stuk. Hij laat de zaadjes ontkiemen in een natte handdoek totdat ze ongeveer 2 cm zijn. Vervolgens plant hij ze in een pot. Hoe groter de pot, hoe groter de plant wordt. Verder weet de Amsterdamse kenner te vertellen dat de plant niet te veel zonlicht per dag moet krijgen. Om een overdosis te voorkomen, heeft hij een tunneltje gemaakt van zwart landbouwplastic, dat hij iedere dag na 12 uur licht over zijn plant heen zet. Als voedingsstof gebruiken mensen volgens hem zeewierkalk, duivenpoep, vleermuizen-, pelikanen- of pelsdierenmest. Zelf gebruikt hij koeienpoep voor buiten, en volgens hem groeien ze ook goed op rotte vis of gewoon op compost. Voor het drogen zijn er twee manieren. Eén: je hangt de plant op. Twee: je legt hem op een oude krant. Lekker simpel toch!
Aandacht en liefde
Zo is het dus allemaal begonnen. Het kweken gebeurde met veel aandacht en liefde. Als je dit leest, dan komt er toch geen moment bij je op dat het hier over criminaliteit gaat. Laat staan over georganiseerde misdaad. Twintig jaar later moeten we echter helaas constateren dat er ergens in dit verhaal iets gruwelijk mis is gegaan. Zonder melancholisch te willen zijn, lijkt het me geen slecht idee om weer eens stil te staan bij dat begin. Daar ligt de oplossing voor de problemen waar we nu mee zitten. Zo simpel als het hier staat, kan het namelijk gewoon zijn. En als je daar de kennis van nu bij optelt, dan kan er eerlijke, prachtige wiet worden verbouwd, zonder toevoeging van chemicaliën of smaakmakers.