De wereld van SjocoSjon

SjocoSjon

Kalasjnikovs en whiskyflessen

Tekst: Peter van Sparrentak // Portretfoto: Anne-Fleur Eiff

Van jongs af aan was hij al vrij goed in tekenen. Uiteindelijk heeft hij de Gerrit Rietveld kunstacademie in Amsterdam afgemaakt. “Ik had zeg maar een tekenhandje. Op de academie werd veel geouwehoerd. Daar werd ik een beetje moe van. Ik wilde vooral dingen doen. Tekenen of schilderen leek wel haast een vloek. Servetjes ophangen aan de muur en dan een lulverhaal ophangen. Maar natuurlijk zaten er ook echt goede kunstenaars bij.”

Daarna is hij voor reclamebureaus gaan werken. “Vier jaar terug heb ik voor mezelf gezegd; ik ga vooral kunstenaar zijn. Ik doe hiernaast nog wel zakelijke vormgeving, maar wil vooral zoveel mogelijk doeken en tekeningen maken. Als SjocoSjon doe ik ook commerciële opdrachten, maar dat zijn tekeningen. Een illustratie voor MTV of live een schildering maken op een feest voor een Russisch sigarettenmerk.” Hij is net terug van Snowfest, een evenement met NK Snowboard en Free Ski in Zwitserland, waar hij live geschilderd heeft.

Snotty Nutters

Een paar jaar liet hij op buiten- en binnenmuren zijn eigen strip guur achter: een mannetje met een lange tong en een hele grote neus met veel snotbubbels erin. Het mannetje had eigenlijk geen naam, al heeft hij de poppetjes wel eens Snotty Nutters genoemd. Een guur die hij in vele settings liet opduiken. Als kettingroker, dronken kerstman of als woeste chauffeur. Het mannetje duikt in veelvoud op als militair in de Irak, in zijn schilderijenserie The Holy Wars.

“Op een gegeven moment dachten mensen dat ik alleen maar dat mannetje kon tekenen. Ik kon er ook niet zoveel meer mee. Ik ben toen bezig geweest met: hoe kun je nou op een beeldende wijze iets of iemand verheerlijken, zeg maar glorieus afbeelden. Ik zag bepaalde elementen terugkomen in religieuze uitingen, propaganda, tatoeages. Je ziet het ook vaak bij nationalisme of chauvinistische beelduitingen. Ik heb een serie schilderijen gemaakt, waarin ik met een knipoog Amsterdam verheerlijk, onder de noemer The Mokum Suicide Squad. Geschilderd in de kleuren rood en zwart van het stadswapen.” Na een expositie werd hij gevraagd door het Centraal Museum in Utrecht voor een soortgelijke schildering, maar dan voor de stad Utrecht. Zo maakte hij in het museum een grote muurschildering over Marokkaanse jongeren in de binnenstad, die stunts (wheelies) uithalen met hun scooters. Hij combineerde dit met een held uit het verleden van de stad Utrecht: St. Willibrord, en noemde het St. Wheelybrord.

Jerry Springer

Sommige elementen, zoals doodshoofden en machinegeweren, in het bijzonder de kalasjnikov, komen regelmatig in zijn werk terug. Voor een expositie in Keulen schilderde hij een vleesmassa verstrengeld met een kalasjnikov. “Ik heb me daarbij laten inspireren door een oud gabbernummer: ‘Flesh is the fever (of force)’ van The Horrorist, dat ik fascinerend vond. Het is een duister nummer over een duister toekomstbeeld.”

Maar evengoed bevat zijn werk een inke portie rebelse humor. Vorig jaar organiseerde hij, samen met andere kunstenaars,

een groepsexpositie genaamd The Great Jerry Springer Rodeo. Op deze expo werd de sensatiefreakshow van Jerry Springer op de hak genomen, compleet met ruimtes voor stoelengooien en paintballschieten. SjocoSjon: “Springer was de koning van schaamteloze, populaire televisie. Een show waarin mensen elkaar te lijf gingen. En dat werd dan schijnheilig verpakt, door een overdenking aan het einde van elke uitzending. Maar ook het showelement vond ik interessant. De mensen kwamen er ook voor hun eigen ‘fame’.”

Animatie Louis van Gaal

Zelf maakte hij een aantal komische animatie lmpjes op het actuele nieuws. Zoals een lmpje over voetbaltrainer Louis van Gaal, dat op YouTube al meer dan honderdduizend hits op de teller heeft. Het zijn knip-en-plak- lmpjes, waarin hij stukjes beeld gebruikt van lms, waarmee hij als kind in de jaren tachtig opgroeide, zoals RoboCop en The Terminator. Ook maakte hij, samen met zijn vriend Leip Duke, een aantal commercials voor een budgetbiermerk, waarin halfdronken alcoholisten op straat het bier aanprijzen.

De inspiratie om te schilderen haalt hij overal vandaan. “Ik verzamel eigenlijk allerlei beelden die ik interessant vind. Dat kunnen sigarendozen zijn, tatoeages of etiketten van whisky essen. Ik drink namelijk zelf graag whisky. Maar inspiratie haal ik ook op straat, bijvoorbeeld van een oud uithangbord van een drogisterij. Toen ik een jaar of twaalf was, vond ik Iron Maiden, Slayer en Metallica cool. Niet zozeer vanwege hun muziek, maar vooral om hun platenhoezen en logo’s.”

Rio de Janeiro

Dit voorjaar had hij een expositie in Rio de Janeiro, waarin hij weer een heel andere tekenstijl liet zien. “Vorig jaar was ik er al op vakantie geweest. En nu kwam ik er weer terug voor die expositie. Ik wou heel graag een ode brengen aan de stad, die tussen de zee, de bergen en de jungle ligt. Een supermooie stad met een rijke historie. Ik heb de schilderijen vernoemd naar verschillende wijken in de stad.” Hij gebruikte hiervoor een andere techniek. De tekeningen, op A4-formaat, maakte hij met potlood. Hij kleurde ze daarna met de computer in.

heden. Overdag, min of meer legaal in de zon. Met aardige voorbijgangers, die waardering hebben voor kunst op straat.” Hij heeft wel iets gemerkt van het geweld in de favela’s, de immense krottenwijken van de Braziliaanse miljoenenstad. “De eerste keer toen ik Rio bezocht, was ik in een wijk en als ik dan de straat uitliep, kwam je in een favela. En ik heb wel eens gezien dat daar een inval van de politie was. Dat is heftig: met machinegeweren, schieten en helikopters.” En, nog op het strand van Copacabana geweest? “Ja, maar dat is compleet vergane glorie. Je kunt er leuk uitgaan, maar er zijn ook hoeren, dieven, overvallers. Het strand in Rio is zeker aan te raden, maar daarvoor kun je beter naar Ipanema gaan.”

www.sjocosjon.com