ą r u
k
u cz w Sa
t l u K
s-
a
n zy r ta Ka
u Br
e i n
a w o g
lB o
# z
„Najważniejsze jest słowo.”
Zaprosiłam do marcowego wywiadu kilku barwnych ludzi. Różni ich wiek, wykształcenie, wykonywany zawód. Łączy otwartość umysłu i szacunek (odwzajemniony) do kultury, sztuki, słowa pisanego i mówionego. Blog ma swoja historię. Pierwszy raz termin „blog” został użyty w 1999 r. przez Petera Merholza, redaktora jednego z najwcześniejszych internetowych dzienników, znanego pod nazwą „Robot Wisdom”. Od dwóch lat istniało określenie „weblog” autorstwa Jorna Bargera, oznaczające strony, na których umieszczane były jedynie linki do innych stron z danej dziedziny, ewentualnie komentarze lub wpisy ułożone w porządku odwrotnym do chronologicznego. Blogami nazywano natomiast pamiętniki online. Za pierwszego bloga uznaje się stronę www założoną w 1990 r. przez Tima Bernersa-Lee. Posługując się definicją (ang. web log – dziennik sieciowy) – to rodzaj strony internetowej zawierającej odrębne, ale uporządkowane chronologicznie wpisy. Blogi jako medium ogólne noszą nazwę blogosfery. Najważniejszą funkcją przekazu bloga jest tekst, choć mogą pojawiać się zdjęcia, inna grafika czy
92
POST SCRIPTUM
nagrania video. Weblogi utożsamiano ze stronami osobistymi. W historii blogów wiele się zmieniło, wciąż jednak od innych stron internetowych blogi odróżnia bardziej personalny charakter treści: często stosowana jest narracja pierwszoosobowa, a fakty przeplatają się z opiniami autora. Za jednego z pierwszych blogerów w Polsce uważa się Piotra Waglowskiego (pseudonim VaGla). Był publicystą, prawnikiem, pisarzem, poetą, webmasterem, autorem serwisu vagla.pl. Przez lata zmieniły się wygląd, forma i zawartość blogów, a także ich funkcje oraz oprogramowanie narzędziowe. Tematycznie zaczęły przeważać blogi osobiste, udające pamiętniki online. Coraz popularniejsze stały się blogi profesjonalne prowadzone w celach zawodowych. W blogach pojawiła się kultura, sztuka, muzyka, film, ale także codzienne życie. Blog to niewątpliwie zjawisko socjologiczne, o ogromnym zasięgu i mocy sprawczej słowa. Według socjologów, jako naturalny wytwór świata wirtualnego może służyć ekspresji autorów i ich postrzeganiu świata, autopromocji, promocji otaczających zjawisk, zaspokajaniu potrzeb towarzyskich, więzi społecznych, celów zawodowych, a także realizacji pasji.
