Het wijngebied Kras in de regio Primorska, bekend om zijn terra rossa
succesvolle privatisering door te voeren. Privaat grondbezit was in de tijd van het communisme niet helemaal afgeschaft. Daarbij komt dat de banden met het Westen altijd sterk zijn geweest.
De lange wijnbouwtraditie gaat terug tot de Kelten en de Romeinen. In de middeleeuwen was een
groot deel van de wijnbouw in handen van kloosters. Na de Tweede Wereldoorlog was de wijnproductie vooral in handen van coöperaties en was kwantiteit belangrijker dan kwaliteit, net als in
andere landen achter het IJzeren Gordijn. Maar vooral in de regio Podravje werden in de jaren
zestig en zeventig door kleine privéwijnbedrijven al behoorlijk goede witte wijnen gemaakt. Potentieel is er dus al enige tijd.
Slovenen zijn, net als Kroaten, enthousiaste wijndrinkers. De wijnconsumptie per hoofd van de
bevolking ligt in Slovenië hoger dan die in Oostenrijk of Duitsland. Van de productie wordt zo’n 10 procent geëxporteerd, voornamelijk naar Bosnië-Herzegovina, Kroatië, de VS en Tsjechië. Wijntoerisme is in Slovenië goed geregeld. Er zijn maar liefst twintig Sloveense wijnroutes. Bodem Slovenië is een zeer bosrijk land. Het wordt doorsneden door de rivieren Sava en Drava, die
hun naam geven aan de wijngebieden Posavje en Podravje. Bodems in Slovenië wisselen sterk per gebied. Een kenmerkende bodem in Goriška Brda bijvoorbeeld is de ponca-bodem (in het
Sloveens: opoka). Dit is een sedimentair flyschgesteente, dat is afgezet toen de huidige heuvels
TERUG NAAR INHOUD Hoofdstuk 29 - Centraal en Oost-Europa en voormalige Sovjet-Unie (2022-2023)
167
