Sjamanen in kantoortuin Tekst: Arjan van Sorge // foto’s: Janneke van Leeuwen, Birgit Pedersen
Project Wildeman is een krankzinnige mix van kantoorklerken, een sjamanistisch ritueel, Afrikaanse percussie, overstuurde gitaar, klank en tekst. De Lullo’s on acid, bureau-bokito’s – als je dit hebt meegemaakt is een ambtenaar nooit meer hetzelfde.
maakt, of hoe je er theater bij integreert. Voor mij is het één ding, het is raar dat het zo gescheiden wordt.”
manier om poëzie van het papier af te trekken, en juist aan de slag te gaan met mu-
Van een band is Project Wildeman gelei-
zikale aspecten zoals de klank en het ritme
delijk aan meer een performanceact ge-
van taal. Robin: “Ik hoor poëzie altijd in
worden. Bij een voorstelling komt van alles
mijn hoofd, ik sla heel vaak de stap van op
voorbij volgens Robin: “Van modern klas-
papier schrijven over. Ik hoor het in ritmes
siek tot Afrikaanse percussie, van sjama-
en klanken; daar waar mensen liedjes ho-
nistische rituelen tot hiphop.” Milan: “De
ren hoor ik gedichten.”
muziek is echt van nu, we grijpen niet terug naar eerdere tradities in geluidsmixage.”
Maarten: “We verleggen de grenzen tus-
Robin: “Onze nummers zijn altijd tegen-
sen taal, muziek en lichaamstaal.” Robin:
strijdig, tussen de wildeman en de stad,
“Vaak hoor je een achtergrondmuziek bij
tussen metaalgeluiden en pure stemmen,
de tekst, dat heb ik iets te vaak meege-
kreten. Het begint met een soort kantoor-
Project Wildeman bestaat sinds 2008. De
maakt. Je hebt bands als De Kift die the-
klerken achter bureaus, en veel later komt
in Amsterdam woonachtige Sven Hamer-
atrale elementen integreren, of mensen
dan de verwildering, en blijken die bureaus
pagt, Robin Block, Maarten Vinkenoog en
als Spinvis die bezig zijn om te knippen in
een soort apenrotsen te zijn waar verwil-
Milan Mes spelen in bands als Benelux,
muziek en taal – het is meer ons ding om
derde mannen op rondspringen.”
Supercity, Lee Mason, hebben studies als
een ritueel te maken van de taal. Ritme,
politicologie, geluidstechniek en antropolo-
klank, betekenis en beweging moeten één
gie achter de rug, maar zetten de komende
taal worden. We zijn begonnen als poëzie-
Corporate hiphop
tijd de schouders onder Project Wildeman.
muziekband, en daar is de lichaamstaal
Met hun corporate hiphop kwamen ze ook
De combinatie van poëzie, muziek, theater
langzaam bijgekomen. Alles bij elkaar, die
terecht op plekken als het Ministerie van
en lichaamstaal voert/voerde ze naar fes-
ene taal, die bestookt al je zintuigen, be-
Verkeer en Waterstaat, om acht uur ’s och-
tivals als Mysteryland, Motel Mozaique en
halve rationeel. Het is een taal die je om
tends, met discussie na aÀoop. En geloof
Over ‘t IJ, maar ook naar het Ministerie van
de oren slaat, in de onderbuik raakt, in je
maar dat de ambtenaren de spiegel die ze
Verkeer en Waterstaat en een symposium
gezicht loopt te zweten. Dat is ook hoe we
voorgehouden kregen zagen – al is tot op
voor ex-pats. Het kan alle kanten op en
live werken, het is heel fysiek.”
dit moment niets bekend van een pennen-
daar houden de vier begin-30-ers wel van.
Ritmes en klanken
likker die pas na maanden in verwilderde
Apenrotsen
staat werd teruggevonden... Ook werd er een keer opgetreden voor ex-pats, waar-
“De taal die we maken is een fysieke er-
van zeker 80 procent van de bezoekers En-
Binnenkort komt hun tweede album uit,
varing. Het is vaag om in woorden uit te
gelstalig was. Maarten: “Maar publiek dat
met als titel De Streep. Daarop staan ne-
drukken, maar als je het ziet begrijp je
geen Nederlands verstaat vindt het vaak
gentien nummers, die in twee dagen in de
het. Het stoelt feitelijk op rituelen, het
toch geweldig! Engels is nooit een optie ge-
eigen oefenruimte werden opgenomen.
is een oerding. Het gesproken woord af-
weest, we zijn blij dat we de grenzen van
Niets was gepland, maar het liep gewoon
komstig van een bard, een verteller, een
de Nederlandse taal kunnen oprekken en
lekker, en ook al zijn de composities altijd
griot - het is logisch dat het op die manier
verkennen. Maar in de toekomst willen we
ingekaderd, er was ruimte voor improvi-
wordt gebracht. Hier is het een minder
zeker een gokje wagen in een andere taal.”
satie. Sven: “Het verhaal is duidelijk en
gangbare wijze. Ik geef workshops op
daarbinnen kunnen we de vrijheid nemen.”
scholen en probeer leerlingen uit te leg-
Milan: “Het Nederlands heeft heel harde
Project Wildeman is ooit begonnen als een
gen hoe je van muziek en poëzie één taal
klanken, dat kan heel percussief overko-
64
