Willem Bliek gaat door het vuur voor zijn Citroëns BX
ZIEHIER HET LEVENDE BEWIJS DAT JE KARAKTER AAN HET GROTE PUBLIEK KUNT SLIJTEN: DE CITROËN BX. OOIT IMMENS POPULAIR, MAAR WAAR ZIJN ZE ALLEMAAL GEBLEVEN? TSJA, ULTIEM COMFORT VOOR EEN PRIK, DAT TROK TYPES AAN MET ANDERE PRIORITEITEN DAN STIPT ONDERHOUD... GELUKKIG SPRONG EEN BEHOORLIJKE LIEFHEBBERSSCHARE VOOR DE BX IN DE BRES EN WIST UITSTERVEN TE VERIJDELEN. WE ZOCHTEN ZO IEMAND OP VOOR WIE ALLES IN HET TEKEN STAAT VAN DEZE EIGENZINNIGE FRANSOOS. WILLEM BLIEK BEZIT VIJF BX’EN, WAARONDER EEN PAAR KERNGEZONDE KRACHTPATSERS VAN HET TYPE 16V.
TEKST EN FOTOGRAFIE: AART VAN DER HAAGEN
illems moeder wordt er af en toe wanhopig van. Een BX-brigade in de straat. Klein Duimpje-imitaties met olie in plaats van broodkruimels. En een zoon die regelmatig te laat komt omdat de hobby hem voor verrassingen stelt. ‘Ik moet hoognodig op mezelf,’ concludeert de 23-jarige Willem Bliek uit Nunspeet quasi-serieus. ‘Dat betekent echter inkrimping van de vloot.’ In de BX-sectie van het Citroën-Forum dwingt hij respect af. Allereerst vanwege negen exemplaren in vier jaar tijd, maar ook omdat hij zwaar geld in zijn auto’s pompt. Dat vormt in deze kringen geen schering en inslag. ‘De situatie wordt wel beter. Nu blijven langzamerhand de ware fanaten over, die het klassiekerpotentieel van hun bezit onderkennen en dat zorgvuldig koesteren.’ Jarenlang gold de Citroën BX als een ‘low budget’-vervoermiddel en dat praatte men dan weg door de bijzondere eigenschappen
W
20
naar voren te schuiven, met als kroonjuweel de hydropneumatische vering. Je pikte er een op voor 250 euro, negeerde de schreeuw om onderhoud en kachelde ermee door tot hij instortte. ‘Zonde,’ meent Willem Bliek, ‘want dat bezorgde de auto een slechte reputatie. Een BX is lang niet zo reparatiegevoelig als de mensen beweren. Maar ja, als je al met een verwaarloosd exemplaar begint…’ DE BX’OFILIE van Willem ontkiemde in zijn jeugd. Vader, hè. ‘Als eerste auto na het behalen van mijn rijbewijs wilde ik precies zo’n uitvoering als zijn donkergroene TZD, maar dan met een benzinemotor. Ik vond er een en toen begon het circus. Op een dag vroeg ik me af wat nou de ultieme versie was en niet veel later bezat ik een 16 Valve. Weinig massa en bijna 160 pk, een dik aangeklede koets en een fraai interieur; er moest alleen een probleem met een aandrijfas
