Anti Corrosie Bedrijf Brabant heeft roest de oorlog verklaard
‘ROEST, DAT IS TOCH IETS VOOR KLASSIEKERS? DAAR HEBBEN WIJ MET ONZE YOUNGTIMERS TOCH GEEN LAST MEER VAN?’ WE LATEN MAAR EVEN IN HET MIDDEN WANNEER HET YOUNGTIMERTIJDPERK BEGINT, MAAR BIJ VEEL EIGENAREN VAN AUTO’S UIT DE JAREN TACHTIG EN JONGER LEEFT HET MISVERSTAND DAT ROEST EEN PROBLEEM VAN VROEGER IS. LÉON VAN DIJK EN ALBERT VAN LINDER VAN ANTI CORROSIE BEDRIJF BRABANT WETEN INMIDDELS WEL BETER. TEKST EN FOTOGRAFIE: GERT TE LINTELO
1
m meteen maar een mogelijk misverstand uit de weg te ruimen: de beide Bosschenaren zijn geen sombere types. Ze hebben niet de neiging de feiten erger voor te stellen dan ze zijn en ‘kennen hun klassiekers’. Niet alleen beroepsmatig, maar ook uit persoonlijke belangstelling. Beide heren hebben namelijk iets met een Duits merk dat een ster als herkenningsteken gebruikt. Allebei beschikken ze over een Mercedes-Benz W123. Bij Léon is dat een in puike conditie verkerende coupé, inmiddels uitstekend tegen roest beschermd door middel van Waxoyl. Albert heeft een T-model dat na het verlaten van de fabriek nooit meer enige extra roestbescherming heeft gehad. Zodat hij nu restaureren een van zijn hobby’s mag noemen. Ooit zal zijn TE duurzamer zijn dan alle andere…
O
ZOALS GEZEGD, Léon en Albert zijn geen zwartkijkers. Maar ze weten inmiddels wel dat roest aan vrijwel geen enkele auto voorbij gaat. Bewust zetten we geen ‘oudere’ voor ‘auto’, want zelfs moderne constructies hebben plekken die nu al roesten, al zal dat vaak pas over enkele jaren te zien zijn. Soms wéten de fabrikan-
56
1 | Het reinigen is misschien wel de belangrijkste fase van het hele proces. De stoomontwikkeling bemoeilijkt het werk omdat je telkens moet wachten tot je weer wat kunt zien. 2 rechter pagina | Het vernevelen van Waxoyl P 120-4 in een kokerbalk (allang gebeurd, dit is alleen voor de foto). Nee Léon, niet lachen naar de camera, naar je werk kijken! ‘Kijk, als ik hier spuit, komt het er daar uit!’
ten ook heel goed dat het mis zal gaan. Neem Volkswagen, dat sinds de jaren tachtig niet bezuinigde op anti-corrosie wax, om auto’s een lange levensduur te geven. De Golf II bijvoorbeeld staat bekend als een af fabriek uitstekend geconserveerde auto; nog steeds zie je ze soms rijden zonder ook maar het minste of geringste spoortje van roest. Nou ja, zo lang de auto geen schade heeft gehad en je niet tot een echt grondig onderzoek over gaat. Sinds enige tijd wordt er in Wolfsburg (en ook in autofabrieken elders) echter aanzienlijk minder royaal met de wax-spuit omgesprongen. De reden: het antiroestmiddel maakt recycling van onderdelen duurder… Het is volslagen van de zotte. Het woord recycling wordt immers te pas en te onpas gebruikt om aan te geven dat je milieuvriendelijk en duurzaam bezig bent. Maar ondertussen neem je ook het risico een auto veel minder duurzaam
