Buick Park Avenue is ingetogen schoonheid met Jaguar-trekjes
AMERIKAANSE SLEEËN. ZE KROMPEN AL VROEG IN DE JAREN TACHTIG EN DE RIJEIGENSCHAPPEN BEREIKTEN GESTAAG EEN ACCEPTABEL NIVEAU, MAAR HET AROMA VAN DOBBELSTENEN, BLING-BLING-WIELEN EN CHALETJESWEELDE KOMT JE NOG ALTIJD TEGEMOET. WIJ GINGEN OP JACHT NAAR DE UITZONDERING OP DE REGEL. EEN UTOPIE? NEE, WANT HIER HEBBEN WE DE BUICK PARK AVENUE, DE BESCHAVING ZELVE. TEKST EN FOTOGRAFIE: AART VAN DER HAAGEN
1
en druilerige middag, opgebroken straten en een schijnbare uittocht van mobiele senioren met een onevenredig hoge dunk van hun rijkunsten. Ziedaar de garantie voor een pak chagrijn van heb-ik-jou-daar. Desalniettemin zijn we goedgeluimd, gastvrij onthaald in de salon van een ’94-er Buick Park Avenue. Stresskippen raken hier acuut gehypnotiseerd. Het dashboard dat we bij een eerste aanblik nog als barok bestempelden, laat inmiddels een notabele en opgeruimde indruk bij ons achter. Hoe subjectief je in de juiste ambiance kunt worden… Geen moment dringen zich gedachten op aan wannabe-cowboy die met het hoofd ter hoogte van de achterportierruiten en de romp leunend tegen een kermend deurpaneel pinksgewijs een logge massa staal bedwingt. Nee, dit is een herensociëteit pur sang, waarin je de flukse en oppervlakkige maatschappij met een contente glimlach gadeslaat. Even de tijd voor jezelf.
E
WAT BRACHT deze vreemde eend in de bijt bij Aaben Youngtimers, toch hoofdzakelijk geconcentreerd op Stuttgarter Sterren en gestyleerde Beierse vlaggen? Wel, eigenaar Han Terneldeli opereerde ooit als vestigingsmanager bij een General Motors-dealer en herinnert zich nog scherp hoe welgestelde klanten van een goed allooi als een blok vielen voor niet zelden de eerste Amerikaan in hun leven. Het representatiegehalte van de Buick vermorzelde in alle bescheidenheid elk vooroordeel. Bovendien, zo zou later blijken, hield de Park Avenue zich ook op de lange duur glansrijk staande. Han bekroont
16
hem in kwalitatief opzicht als de topper aller tijden uit de GM-stal, een zorgelozer bezit dan welke concernbroeder ook. De Nederlandse dealerorganisatie schreef een respectabel aantal orders gedurende het halve decennium dat de auto zijn plek in het leveringsgamma opeiste. De levenscyclus strekte zich uit van modeljaar 1991 tot 1996. DE UITERLIJKE gelijkenissen met een Jaguar berusten niet op toeval: de ontwerper van de auto heeft een achtergrond bij het Britse merk. Overigens wil het verhaal dat de naam Park Avenue verwijst naar het adres van zijn oude werkgever, maar dat wagen we te betwijfelen, omdat Buick deze aanduiding al in de jaren zeventig op de hoogst geklasseerde uitvoering van het toenmalige vlaggenschip Electra plakte. Met de hier geportretteerde sedan liet de directie het eerste deel van de typenaam varen. Hij werd louter als Park Avenue gecommercialiseerd. Wie alsnog een overtreffende trap wilde, bestelde de Ultra, waarvoor een machtige compressormotor beschikbaar was. Helaas bereikte die variant nimmer het Europese continent. Veel schaafde Buick tussentijds niet aan het model: de
1 | Niet alleen Mercedes-Benz rijders willen het midden van de motorkap goed kunnen zien. 2 | De optisch vierdelige koplampunits en de brede grille geven een karakteristieke aanblik. Beetje vreemd dat de knipperlichtunits net niet in het verlengde liggen.
