Amerikaanse presidenten worden traditioneel geassocieerd met Air Force One, de State of the Union, “Hail to the Chief” en de West Wing. Historisch gezien is er echter ook de traditie met - ja, echt grote kaaswielen.
Mammoth Cheese,
een presidentieel geschenk
D
e traditie begon in 1802, toen president Thomas Jefferson een gigantische kaas cadeau kreeg van de inwoners van Cheshire, Massachusetts. De kaas was het idee van Baptist Elder John Leland, een aanhanger van Jefferson in de beladen verkiezing van 1800 waarin Jefferson (een Republikein) John Adams (een Federalist) versloeg.
Mammoet De kaas was gemaakt van de melk van 900 onberispelijk Republikeinse koeien en geperst in een te grote ciderpers. Toen het klaar was woog de kaas 560 kg. en gegraveerd met het patriottische motto “Opstand tegen tirannen is gehoorzaamheid aan God”. De kaas werd per slee (getrokken door zes ossen), sloep en wagen naar Washington verscheept. De kaas arriveerde op 29 december 1801 en Leland zelf was aanwezig om het te presenteren, erop wijzend - ietwat ongemakkelijk voor Jefferson die slaven bezat - dat de kaas ‘werd geproduceerd door de persoonlijke arbeid van vrijgeboren boeren en met de vrijwillige en opgewekte hulp van hun vrouwen en dochters, zonder de hulp van een enkele slaaf. “
62 | NNKC
De gigantische Jeffersonian-kaas was het eerste object waarop het woord ‘mammoet’ als bijvoeglijk naamwoord werd toegepast (Jefferson’s Mammoth Cheese). De eerste complete mammoetskeletten waren onlangs opgegraven in een mergelgroeve in de buurt van Newburgh, New York en waren te zien in Charles Willson Peale’s Philadelphia Museum - waar het publiek zo enthousiast was dat het woord ‘mammoet’ al snel werd gebruikt om iets enorms beschrijven. De mammoetkaas werd twee jaar lang in de entreehal tentoongesteld. De kaas verloor zijn goede geur, beter gezegd ging stinken en werd vervolgens in de East Room van het Witte Huis gezet. Het bezoekende publiek werd uitgenodigd om zoveel mogelijk af te snijden en te eten. De dichter Thomas Kennedy was zo onder de indruk was dat hij een ode van acht verzen componeerde, dat begint met ‘Most excellent, far fam’d and far fetch’d Cheese!’. De kunstschilder Peter Waddell schilderde ‘The Great Cheese’ in de East Room zelfs. Het is niet duidelijk wat er uiteindelijk met de kaas is gebeurd, hoewel de gasten van Jefferson de kaas een jaar later nog steeds lijken te hebben gegeten. Volgens één verhaal werden de overblijfselen ervan uiteindelijk in de Potomac-rivier gegooid.
