Viðhorfsbreyting þarf að verða gagnvart húsbílafólki á Íslandi Húsbílar njóta vaxandi vinsælda, enda felst einstaklega þægilegur ferðamáti í slíkum farartækjum. Þeir sem hafa kynnst þessum ferðakosti mæla svo sannarlega með honum ef þeir vilja vera eigin herrar en hafa jafnframt öll helstu þægindi við hendina. Fólk lætur sér ekki nægja að ferðast innanlands heldur hefur færst í aukana að fara erlendis með bílinn. Þar er húsbílamenning mikil og öll þjónusta víðast hvar fyrsta flokks. Sigríður Arna Arnþórsdóttir og eiginmaður hennar, Sævar Siggeirsson, hafa góða reynslu af þessum ferðamáta á eigin húsbíl. Í upphafi ferðuðust hjónin innanlands en eftir starfslok hafa þau í enn meira mæli lagt land undir fót og keyrt á húsbíl sínum um Norðurlönd og annars staðar í Evrópu. Í haust hafa þau verið á ferð um Þýskaland og þegar FÍB-blaðið heyrði í Sigríði Örnu voru hjónin á ferð í Móseldalnum og létu vel af ferðalagi sínu. Þau voru ekki á heimleið og ætluðu að ferðast um á næstu vikum.
22
FÍB-blaðið
Húsbílaævintýrið hófst um 1990 Sigríður Arna segir að húsbílaævintýri fjölskyldunnar hafi hafist um 1990. Þau hjónin höfðu keypt gamlan sendiferðabíl, innréttaðan og voru með krakkanna þeirra þrjá oft í honum á ferðalögum. Á þeim tíma voru engin hentug tjaldsvæði að ráði. Tjaldsvæði eins og á Þingvöllum, Hólum í Hjaltadal og Laugarási tóku ekki á móti fjölskyldunni á húsbílnum á þeim forsendum að túnin væri viðkvæm og þyldu ekki ágang húsbíla á svæðinu. Við vorum ekki velkomin og var okkur yfirleitt vísað frá. Sigríður Arna segir þetta svolítið skondið því að í dag megi þau hvergi annars staðar vera en á tjaldsvæðum.
landið og kynntust því vel með þessum hætti. Það var alltaf planið að fara til útlanda með bílinn. Við létum hins vegar ekkert verða af því fyrr en við vorum búin að skipta um farartæki. Við vorum á þessum tímapunkti á heimasmíðuðum bíl og þegar við fengum okkur nýjan, alvöru pappakassa, eins og nýju bílarnir eru kallaðir, lögðum við fyrst í að fara með bíl úr landi og það var árið 2018. Við slepptum því að fara á meðan Covid-19 stóð sem hæst en drifum okkur í að fara núna. Ferðatími okkar á húsbíl spannar því um 30 ár. Veturnir hafa ekki aftrað okkur, þetta er bara okkar lífsstíll. Við erum hætt að vinna, njótum lífsins og erum eins mikið á ferð og kostur er. Það er eitthvað svolítið flökkueðli í manni,“ sagði Sigríður Arna.
,,Við höfum alltaf verið mikið á ferðinni og segja má að krakkarnir okkar hafi verið aldir upp í húsbíl á sumrin. Önnur stelpan okkar kallaði sig lengi ,húsbílastelpu‘. Krakkarnir nutu þess innilega að ferðast um
Sigríður Arna sagði að þau hjónin hefði farið í fyrstu ferðina til Danmerkur, svo til Þýskalands og óku þar meðfram fljótsbökkum Mósel og Rín — og þar erum við aftur stödd nú, í þessari ferð.
Sigríður Arna Arnþórsdóttir og Sævar Siggeirsson
