| LEREN BEELDBELLEN
Ik stop nooit meer met beeldbellen Zonder corona was Marloes Maurik (30 jaar) waarschijnlijk nooit aan beeldbellen begonnen. Nu kan ze het en wil ze er nooit meer mee stoppen!
H
aar ouders wonen in Haaksbergen en kwamen, tot die nare ‘lock down-dag’, regelmatig op visite.
Omgekeerd ging Marloes graag naar haar ouders en naar haar zus Suzan en haar gezin. De iPad van het team in locatie ’t Heeckeren waar Marloes woont, bevat een heleboel icoontjes met foto’s. Eén daarvan is een fotootje van de moeder van Marloes. “Hai mama, zie je wat ik doe? Marloes wandelt van de ‘coronatent’, waar ze inmiddels bezoek mag ontvangen, naar de buitenren met hangoorkonijnen. Kijk die witte is wel lief, maar die zwarte zegt hap, hap, hap ... in mijn broek.” Verleidelijk en leuk om te doen En zo wandelt Marloes via de tuin het huis in langs alle dingen die ze graag even met haar moeder deelt. Volgens Ashley Breukers, persoonlijk begeleider, kan dit gesprek zomaar 15 tot 20 minuten duren. Sinds de lock down beschikt elk team over een eigen iPad. “Dat betekent dat Marloes deze met zeven bewoners moet delen. Natuurlijk hebben we goede afspraken gemaakt over wie wanneer mag beeldbellen, maar soms… in een momentje van onoplettendheid, merk ik dat iemand de iPad gepakt heeft en zelfstandig even is gaan beeldbellen. Nu we vaker samen geoefend hebben, lukt het enkele cliënten namelijk heel goed om dit zelfstandig te doen via Skype.” Ashley is enthousiast over deze manier van communiceren. Beeldbellen heeft duidelijk voordelen ten opzichte van een telefoongesprek. “Nu ken ik Marloes al
22
