Spigul 2025 - editie 1

Beste Aveleijners

Natasja Strieper

De maatschappij bevat voor mij onzichtbare obstakels

Adriaan Bekman

Niet alleen maar actie

maar ook reflectie

Bas Bodzinga Aveleijn, een plek waar mensen zich gezien en gewaardeerd voelen.

Voorwoord Susanne Bentvelsen

Voor jullie ligt een hele bijzondere uitgave van de Spigul.

We hebben betrokkenen bij Aveleijn gevraagd om ons een brief te schrijven. Een brief waarin zij vertellen hoe zij tegen Aveleijn aankijken, wat ze belangrijk vinden in ons werk en wat ze ons mee willen geven voor de toekomst.

Onze oproep leidde tot een groot aantal reacties vanuit hele diverse invalshoeken. Zo breken Krista en Floor in de eerste brief een lans voor de kracht van ergotherapie. Zij roepen Aveleijn op om ergotherapie in te zetten op het vergroten van zelfstandigheid van onze cliënten. Iets dat naadloos past in de visie van Aveleijn rondom het versterken van eigen kracht.

Natasja schreef ons een indrukwekkende, dappere en hartverscheurende brief waarin zij oproept om eens écht te kijken door de ogen van iemand met een beperking. Wat zie je dan? Wat voel je dan? En zou je dan ook iets ánders doen? Kippenvel!

We ontvingen brieven van verwanten die zich zorgen maken over de beschikbaarheid van professionals in de toekomst. Mooi is dat de brief van twee theatermakers, Anne

 REAGEREN? Dat kan via communicatie@aveleijn.nl

en Vera, hier heel goed op aansluit. Zij schreven ons over hun theaterstuk dat deze zomer in première gaat. Het stuk gaat over de gehandicaptenzorg in de toekomst.

Een prachtige brief ontvingen we van Ellis Jongerius, de directeur van de LFB. Dit is de organisatie die de ervaringsdeskundigheid van onze cliënten zo mooi op de kaart heeft gezet en zich sterk maakt voor de belangen van mensen met een verstandelijke beperking. Ellis adviseert Aveleijn om sámen met cliënten uit te zoeken hoe ervaringsdeskundigheid op de juiste manier ingezet kan worden.

Adriaan Bekman schreef een boeiende brief over de reis die hij bij Aveleijn maakte rondom het thema ‘gemeenschapsvorming’. Hij zette ons op het spoor van het denken in natuurlijke, persoonlijke en organisatorische gemeenschappen. Hij roept Aveleijn op om steeds de ‘zin’- vraag te blijven stellen.

We ontvingen brieven uit het onderwijs & onderzoek, van wethouders, van onze partners rondom Aardewerk, van onderzoekers, een AI-expert en het Zorgkantoor. Van Steffie, Hadassa van het Huis van Verhalen, een verpleegkundig specialist GGZ van Tactus. Van het buro

professionalisering rondom de beroepscode en vrijwilligster Anny. Onze collega/bestuurder Bas Bodzinga schreef een brief.

We waren blij verrast met alle bijdragen en vooral ook onder de indruk van wat mensen Aveleijn willen meegeven. Een beetje verlegen werden we er ook van. De briefschrijvers kijken met een positieve blik naar onze organisatie en dat is iets waar we heel erg trots op mogen zijn!

Graag wens ik iedereen veel plezier met deze bijzondere uitgave. En ik eindig graag met de woorden van Bernard Lievegoed die Adriaan Bekman ons in zijn brief mee gaf:

“Als je vanuit de kosmos naar de aarde kijkt, kun je overal al kleine lichtpuntjes zien die de toekomst van de mensheid voorbereiden. Dat zijn de geïnspireerde gemeenschappen die nieuwe wegen zoeken en vinden en bijdragen aan de redding van de ziel. Laat Aveleijn er daar één van zijn!”

Inhoud

Colofon

Redactie communicatie@aveleijn.nl

Redactie

Elles Kamp, Chris Grootjans, Inge Masselink, Julia Regtop-Mulder, Erna Broekman.

Met bijdragen van en dank aan

Susanne Bentvelsen, Adriaan Bekman, Edward Niemeijer, Anne Gehring & Vera Ketelaars, Jolanda Winters, Berry J.A. de Klerk, Hadassa Meijer, Maartje Boke, Bram Entrop, Rian Rigters, MarieJosé Luttikholt, Hilde Berning-Everlo, Hans van Tol, Krista Veltmann & Floor Groenveld, Talitha van den Heuvel, Anny Masselink, Ellis Jongerius, Stef van der Velden, Bas Bodzinga, Irene van der Linden, Living Lab, Gonneke van Veen, Marianne Exterkate, Marloes van de Maat.

Beeldmateriaal

Marlie Koggel, Gitte de Jong

Ontwerp

Chris Grootjans

Druk

GI Business Promotors

Krista Veltmann & Floor Groenveld

Kracht Ergotherapie

B este medewerkers van Aveleijn,

Graag willen wij deze gelegenheid aangrijpen om onze waardering en betrokkenheid bij Aveleijn onder woorden te brengen. Wat betekent Aveleijn voor ons en wat betekenen wij voor Aveleijn?

A l geruime tijd ondersteunen wij Aveleijn bij uiteenlopende vraagstukken rondom zelfredzaamheid en participatie van zowel kinderen als volwassenen. Dit brengt ons op vrijwel alle locaties, waar we telkens weer zien hoe met passie en toewijding wordt gewerkt.

O nze inzet richt zich op het vergroten van zelfstandigheid en het bieden van maatwerkoplossingen, altijd met de cliënt als uitgangspunt. Wij ondersteunen bij aanvragen van mobiliteitshulpmiddelen bij het Zorgkantoor, maar geven ook advies rondom lig- en zithouding, persoonlijke verzorging, eten, transfers, huishouden, vrije tijd, wonen, sociale contacten, werk en dagbesteding, dagelijkse structuur, belasting/belastbaarheid en overige hulpmiddelen/aanpassingen.

Naast de directe ondersteuning aan cliënten adviseren wij ook medewerkers. Denk hierbij aan ergonomisch werken, het optimaal inzetten van hulpmiddelen en voorzieningen en het passend inrichten van ruimtes en appartementen.

O ns doel? Dat iedereen, jong en oud, de mogelijkheid heeft om betekenisvolle activiteiten uit te voeren. Daar horen de cliënten van Aveleijn natuurlijk ook bij!

O nze kijk op Aveleijn

Aveleijn is een dynamische organisatie waarvan de kernwaarden naadloos aansluiten bij onze visie als ergotherapeuten. Wij geloven in het versterken en ondersteunen van cliënten zodat zij hun dagelijkse activiteiten met meer gemak en zelfstandigheid kunnen uitvoeren.

D e afgelopen periode hebben wij al veel cliënten en medewerkers geholpen met praktische adviezen en passende hulpmiddelen. Niet alleen verzorgen wij de aanvraag, maar we zorgen er ook voor dat de hulpmiddelen daadwerkelijk bruikbaar en effectief zijn in de praktijk.

Bij Aveleijn zien wij kansen om samen nog meer maatwerk te leveren. Geen vraag is te gek, wij denken graag mee over passende oplossingen voor elke uitdaging!

O nze wens voor Aveleijn en haar cliënten W ij wensen dat iedere cliënt van Aveleijn de mogelijkheid krijgt om op zijn of haar eigen manier een waardevolle bijdrage te leveren aan het dagelijks leven. Iedereen verdient het om activiteiten uit te voeren die voor hen betekenisvol zijn, ongeacht de uitdagingen die zij daarbij tegenkomen.

D aarnaast hopen wij dat medewerkers de juiste ondersteuning en middelen krijgen om hun werk op een gezonde en efficiënte manier te doen. Zo blijven zij niet alleen vitaal en energiek maar houden ze ook ruimte over voor hun eigen welzijn en activiteiten buiten het werk.

Wat wij het mooist vinden, is het laagdrempelige en gelijkwaardige contact met cliënten, medewerkers en andere zorgprofessionals. We merken dat deze samenwerking steeds sterker wordt en dat we elkaar steeds beter weten te vinden. Dat waarderen wij enorm!

W ij zijn dankbaar dat wij een bijdrage mogen leveren aan het welzijn van de cliënten en medewerkers van Aveleijn en kijken ernaar uit om deze samenwerking in de toekomst verder voort te zetten.

Met vriendelijke groet,

Krista Veltmann & Floor Groenveld

B este lezer,

Mijn naam is Anny Masselink. Ik ben al zo’n zeven jaar vrijwilliger bij Aveleijn in Tubbergen.

Ik ben begonnen als vrijwilliger bij een van de woonlocaties. Mijn zoon werkte daar en vertelde over een bewoner die wel wat extra aanspraak kon gebruiken. Ik had tijd, dus ik besloot om langs te gaan. Inmiddels is de man verhuisd naar een andere woonlocatie. Ik dacht: dan heeft hij meer aanspraak, dus ben ik niet meer nodig. Maar ik moest mee van hem, ik hoorde er al helemaal bij.

Sindsdien spelen we bijna altijd Ganzenbord, al noemt hij het Mens erger je niet. Van de tien keer wint hij negen keer, altijd met een grote grijns op zijn gezicht. Ook kleuren, knutselen, wandelen en fietsen we samen.

Eens per maand wandel ik met bewoners in een rolstoel en elke donderdag wandelen we met vrijwilligers en bewoners van alle locaties in Tubbergen. Bij speciale gelegenheden, zoals carnaval, een kerstviering of de ouderensoos, help ik ook graag mee. Dit is altijd gezellig.

Ik vind het belangrijk om dat wat ik zie aan te kaarten bij de begeleiders. Soms baart iets me zorgen, dan deel ik dat. De begeleiding reageert hier heel serieus op, dat vind ik heel prettig.

Wat ik mooi vind aan dit werk, is dat ik een echte band heb opgebouwd met de mensen. De man bij wie ik kom deelt graag zijn dagelijkse belevenissen met mij. Als ik kom, vertelt hij steevast wat hij heeft gegeten. Altijd met een toetje van gele vla. En als ik bij hem ben, krijg ik

koffie en soms zelfs twee koekjes, ‘want jij mag ook wel eens verwend worden’. Toen mijn man overleed, wilde hij heel graag komen condoleren. Dat was heel mooi. Hij wilde er op zijn manier ook voor mij zijn.

D e begeleiders waarderen de vrijwilligers. We krijgen regelmatig een kleinigheidje, zoals een kaartje, bloemen of chocolaatjes. Ook vanuit Aveleijn mogen we elk jaar naar de vrijwilligersavond en de Eindejaarsontmoeting. Dit laat zien dat onze inzet wordt gezien en gewaardeerd.

Natuurlijk is niet altijd alles perfect. Een enkele keer loopt de communicatie tussen begeleiders niet helemaal soepel en sta je bijvoorbeeld klaar om te wandelen terwijl er niemand is. Maar dat zijn uitzonderingen. Over het algemeen voel ik me erg welkom en gewaardeerd.

D e begeleiders kennen mij ondertussen, maar ik ken niet alle cliënten. Dat wil niet zeggen dat ik zomaar met alle cliënten kan omgaan. Dat is best aftasten. Dat maakt soms ook wel even onzeker. Nou ken ik de gehandicaptenzorg en red ik me daar wel mee, maar je wilt het ook graag goed doen.

Ik doe vrijwilligerswerk en verder hoef ik er niet zoveel omheen. Ik vind het leuk bij de Wiekhof en dat is prima voor mij. Ik ben niet echt bezig met de waarden van Aveleijn. Laat mij maar lekker mijn vrijwilligerswerk doen, verder hoef ik niet zoveel meer. Als vrijwilliger heb ik het goed bij Aveleijn en zolang het leuk is en ik het kan doen, blijf ik het doen. Ik heb de tijd, ik vind dat je dan best iets voor de maatschappij mag doen. En ik voel me er nuttig door. Je vult de zorg aan.

Vrijwilligster Tubbergen

Ik ben ook vrijwilliger bij de Leendert Vriel. Ik heb van daaruit weleens gewaakt bij cliënten van Aveleijn. Ik vind het heel waardevol dat Aveleijn openstaat voor deze ondersteuning bij zo’n bijzondere fase van iemands leven.

Z olang ik het leuk vind en het kan, blijf ik vrijwilliger bij Aveleijn. Het geeft me energie en ik ben blij dat ik iets kan betekenen voor deze bijzondere groep mensen.

Met vriendelijke groet,

A nny Masselink

Anny Masselink

Hoe doen we het en vooral waarom doen we het zo.

Niet alleen maar actie maar ook reflectie met elkaar.

B este Aveleijners,

Adriaan Bekman

Op richter van Instituut voor Mens - en Organisatieontwikkeling (IMO).

Vele jaren geleden verzorgde ik samen met collega Lex Bos een proces waarin het samenspel van gehandicaptenorganisaties, dienstverleners en onze overheid onder de loep werd genomen. In dit ontwikkelingsonderzoek organiseerden we ontmoetingsplekken en bijeenkomsten tussen de drie. Ons viel op hoe creatief de gehandicapte deelnemers hun bijdrage in dit proces, in deze ontmoeting, vorm gaven. Dienstverleners en overheidsambtenaren werden daardoor verrast en moesten hun zienswijze en aanpak eens kritisch bekijken. De verhouding was verticaal: de overheid boven, de gehandicapten beneden en de dienstverleners daartussen. Zou het ook horizontaal kunnen, dit samenspel tussen de drie? Het kon. Aan de ene kant bleven de gevestigde instituten en systemen. Anderzijds ontstonden er veel kleine nieuwe initiatieven waarin dienstverleners en bewoners samen vorm gaven aan een gemeenschappelijk werken en leven.

Jaren later vroeg Willem den Hartog mij een bijdrage te leveren aan het vraagstuk van gemeenschapsvorming binnen Aveleijn. Hem was opgevallen in een boek van mij hoe ik drie verschillende gemeenschappen karakteriseerde: de natuurlijke gemeenschap, zoals familie. De georganiseerde gemeenschap, zoals Aveleijn. En de persoonlijke gemeenschap, die mensen zelf

ontwikkelen en vormgeven. Zijn vraag was: hoe scheppen onze bewoners hun eigen persoonlijke gemeenschap?

Hij legde dit vraagstuk voor aan enkele medewerkers en zij besloten dit in dialoog tussen cliënten en begeleiders te onderzoeken. Ze kozen ervoor het biografische gesprek te voeren. Met elkaar verkenden medewerkers, cliënten en verwanten onderling in vier-ogen gesprekken hoe zij de eigen gemeenschap vorm geven. Die gesprekken vormden een zeer persoonlijke ontmoeting tussen twee mensen, waarbij ieder zich kon uitspreken. Ze vertelden elkaar wat voor hen betekenis had in het aangaan van persoonlijke verbindingen met anderen. Stap voor stap verkende de groep zo het vraagstuk en op verschillende momenten deelden zij onderling ervaringen, inzichten en belevenissen. Biografische gesprekken bleken een wezenlijke verrijking van het samenspel van cliënt, verwant en medewerker. Uiteindelijk werden ontmoetingsbijeenkomsten georganiseerd voor medewerkers [red: Iedereen aan boord]. In deze ontmoetingen lieten zij collega’s kennis maken met het gedachtengoed van de verschillende gemeenschappen, het onderzoeken van de persoonlijke gemeenschap en hoe je hierover zelf met anderen in gesprek kunt gaan. Z o werd deze manier van onderzoeken, het biografische gesprek met de kracht van mensen in gemeenschappen, breder onderdeel van Aveleijn’s bewustzijn en werkpraktijk.

Wat ik mooi vind bij Aveleijn, is dat jullie gewend zijn om met elkaar op stap te zijn. Grote en kleine bijeenkomsten voor bewoners, medewerkers, vrijwilligers en genodigden worden georganiseerd om van de werkgemeenschap ook een leefgemeenschap te maken, waarin een ieder ontwikkelstappen kan vinden en maken. Kunst, wetenschap en waardenwerk vormen de methodologie om een levende gemeenschap van betrokken mensen te realiseren. En dit niet eventjes, maar structureel en voortdurend. Júist in turbulente tijden.

Ja, maatschappelijk gezien zijn we in turbulente tijden beland. Alle regulerende organen in onze samenleving zoals geloofsgemeenschappen, politieke gemeenschappen, bedrijfsgemeenschappen, familie gemeenschappen die voorheen de mensen vertelden hoe te leven, zijn hun bestemmende kracht min of meer aan het verliezen. Steeds meer mensen voelen zich niet langer existentieel verbonden met de organen waarmee ze te maken hebben, zoals de kerk, het bedrijf, een politieke partij, de vereniging of familie. Dat betekent dat we steeds meer als individu op elkaar zijn aangewezen hoe te leven en hoe zelf zin aan het leven te kunnen geven. Woorden als zingeving en bezieling nemen aan betekenis toe, alleen weten we nog niet precies hoe dat te doen met elkaar. In het dagblad Trouw bijvoorbeeld wordt zingeving dit laatste jaar diepgaander verkend. Uitsluiting domineert nu in het publieke domein en

dus moeten we zelf gaan zorgen voor insluiting. Daarmee is het werk dat Aveleijn doet, het ontwikkelingswerk, belangrijk. Het vraagstuk van gemeenschapsvorming, zingeving en bezieling is een sleutelvraagstuk voor de toekomst geworden dat ons allen raakt.

D at vraagt van ons niet alleen ons werk te doen en de problemen die daarbij opduiken op te lossen. Het wordt essentieel om zowel in onszelf als om ons heen de zinvraag te stellen en met elkaar te delen. Dat is de vraag: hoe doen we het en vooral waarom doen we het zo? Niet alleen maar actie maar ook reflectie met elkaar. Dat vraagt ieders leiderschap, mensen binnen en buiten Aveleijn die elkaar helpen het stuur in handen te nemen en verantwoordelijk ‘het goede te doen’.

Ik begeleidde een promovendus in zijn onderzoek naar het vraagstuk waarom in de gemeente Amsterdam grote projecten soms fantastisch liepen en andere grote projecten een drama werden. Uit de vele gesprekken met betrokkenen kon hij een duidelijke conclusie trekken: wanneer de verantwoordelijken vanaf het begin met alle betrokkenen aandacht besteedden aan de zinvraag, zij met elkaar het hoe en waarom steeds weer bekeken en deelden, dan werd dit project in tijd en geld voortvarend gedaan. Werd de zinvraag gemeden en niet gedeeld, dan deed ieder zijn eigen ding en stagneerde het proces binnen de kortste keren.

Ik wens Aveleijn veel tijd en ruimte voor zinvolle gesprekken met alle betrokkenen over wat hen beweegt. Want juist daardoor komen we samen en kunnen we samen realiseren wat we met elkaar belangrijk vinden. We voeden en verzorgen zo de ziel van de organisatie.

Tot slot: Bernard Lievegoed, arts en psychiater, pionier van de mens en organisatieontwikkeling, had kort voor zijn dood gezegd: “Als je vanuit de kosmos naar de aarde kijkt, kun je overal kleine lichtpuntjes zien die de toekomst van de mensheid voorbereiden. Dat zijn de geïnspireerde gemeenschappen die nieuwe wegen zoeken en vinden en bijdragen aan de redding van de ziel”. Laat Aveleijn daar een van zijn!

Natasja Strieper

Ervaringsdeskundige Team SAM

B este medewerkers en vrijwilligers,

Ik ben Natasja. Ik woon bij Aveleijn en werk bij Team SAM als ervaringsdeskundige.

Vaak, ook in deze Spigul, lees je over meedoen in de maatschappij. Maar die maatschappij bevat voor mij onzichtbare obstakels.

E lke keer als ik naar buiten ga begint hetzelfde. Ik adem diep in en bereid me voor op een lastig moment dat voor me ligt.

Voor de meeste mensen lijkt het leven een vanzelfsprekende stroom van gebeurtenissen: de bus pakken, boodschappen doen, een praatje maken.

Voor mij voelt dit als onveilige, onzichtbare obstakels, die anderen niet zien. Ik heb een beperking. Niet eentje die je meteen aan de buitenkant ziet, maar wel eentje die ik bij elke stap die ik buiten zet, vanbinnen voel. De wereld voelt voor mij onveilig en angstig, de mensen zijn te snel, ze zijn onvoorspelbaar.

S oms voel ik mij verloren in de samenleving. In winkels word ik weleens bekeken, bijvoorbeeld als ik moeite heb met vragen waar de producten liggen. Op straat ontwijk ik de mensen als ik me angstig voel. Soms probeer ik mij aan te passen aan het tempo van de maatschappij, maar het voelt als een race die ik nooit kan winnen. En dan is er de onveiligheid, niet alleen angst om fysiek

te struikelen over een wereld die mij niet begrijpt, maar ook onzekerheid in mijn hoofd die alle kanten op gaat. Word ik vandaag uitgelachen? Ziet iemand mij om wie ik echt ben, of alleen mijn angsten en onzekerheden of mijn beperking?

Toch blijf ik doorgaan! Niet omdat het makkelijk is, maar omdat ik weet dat ook ik hier hoor. Mijn pad is misschien dan wel anders en het tempo in mijn hoofd is dan misschien wel langzamer, maar mijn aanwezigheid doet er toch ook toe en op dagen dat de maatschappij te luid en te hard is, herinner ik mezelf eraan: ik ben niet het probleem. Ik moet nog leren omgaan met de wereld en het ervaren!

Z o vanzelfsprekend is meedoen in de maatschappij voor mij niet. Het zijn onzichtbare obstakels, die anderen niet zien.

Ik ben blij dat ik op mijn eigen manier een verschil kan maken in de maatschappij.

Wat ik jou wil vragen: kijk jij weleens echt door de ogen van iemand met een beperking? Als je na mijn brief eens om je heen kijkt, wat zie je dan?

E n ga je dan morgen iets op een andere manier doen?

Groet, Natasja Strieper

B este lezer,

A ls gemeente Tubbergen werken we aan een inclusieve samenleving, w aarin iedereen kan meedoen en zich gewaardeerd voelt. Positieve gezondheid betekent voor de gemeente Tubbergen meer dan alleen een gezond lichaam. Het gaat om een fijn leven, meedoen in de samenleving en samen bouwen aan een betere toekomst. Daarom werken wij intensief samen met Aveleijn om dit mogelijk te maken. Want iedereen doet mee!

S amen in beweging

Een van de hoogtepunten van onze samenwerking was de Special Olympics 2022 Twente, waarbij Tubbergen het basketbaltoernooi organiseerde. Dankzij de actieve rol van basketbalvereniging Jolly Jumpers, VAST en Aveleijn ontstond er een prachtige dynamiek tussen inwoners met en zonder beperking. Dit evenement heeft een blijvende impact gehad: inmiddels is er een jaarlijks terugkerend basketbaltoernooi in Tubbergen. Sport verbindt en deze samenwerking is daar het levende bewijs van!

D aarnaast hebben we gezamenlijk bijgedragen aan de Beweegtuin bij Aveleijn, een plek waar beweging, ontmoeting en plezier samenkomen. Met steun vanuit het gemeentelijke Fit&Vitaalprogramma en een feestelijke opening met bewoners, is deze beweegtuin een inspirerend voorbeeld. De Beweegtuin laat zien hoe een inclusieve buitenruimte kan bijdragen aan een gezondere en socialere leefomgeving.

S amen wandelen, samen sterk

B ewegen is belangrijk, maar nog mooier wordt het als we het samen doen.

Dankzij een initiatief uit Twentse Koers hebben we samen met Aveleijn het wandelen in de gemeente Tubbergen omarmd. Dit heeft geleid tot een van de grootste wandelgroepen van de regio.

De ‘Special Friends Walk’ is een wandeluitdaging in Twente voor inwoners met een lichte verstandelijke beperking.

Zelf heb ik ook meegelopen en ervaren hoe waardevol deze ontmoetingen zijn.

Een simpel rondje wandelen brengt mensen dichter bij elkaar en versterkt het gevoel van saamhorigheid.

O ok bij het jaarlijkse evenement LoopEschDoor is Aveleijn een vaste waarde geworden. Dankzij onze connectie met de organisatie heeft Aveleijn een plek gekregen binnen dit hardloop- en wandelevenement. Het resultaat?

Een succesvol, terugkerend sportmoment waar iedereen bij betrokken is.

Inclusieve samenleving in de praktijk

Meedoen betekent ook een stem hebben en gehoord worden. Een prachtig voorbeeld hiervan zijn de prokkelduo’s op de stembureaus tijdens de verkiezingen. Op initiatief van Aveleijn dragen wij als gemeente bij aan dit project, waarbij mensen met en zonder beperking samen stembureauwerkzaamheden uitvoeren. Dit versterkt niet alleen de inclusie, maar laat ook zien hoe waardevol ieders bijdrage is in onze democratie.

S amen blijven bouwen

D e samenwerking tussen de gemeente Tubbergen en Aveleijn laat zien dat inclusie geen abstract begrip is, maar iets

Wethouder gemeente Tubbergen

wat we samen realiseren in de praktijk. Sport, beweging en maatschappelijke participatie zijn een krachtig middel om iedereen te laten meedoen. Dit is nog maar het begin. Door onze sterke samenwerking blijven we bouwen aan een gemeente waarin iedereen meetelt en meedoet.

We kijken uit naar toekomstige projecten waarin we samen het verschil maken. Want in Tubbergen geloven we in een samenleving waar iedereen een plek heeft.

Met vriendelijke groet, Hilde Berning-Everlo

Hilde Berning-Everlo

L aten we samen naar oplossingen zoeken om de zorg voor mijn zoon en schoondochter, en alle andere cliënten, te continueren.

Hans van Tol

CCR-V

G eacht Bestuur van zorginstelling Aveleijn,

Met deze brief wil ik mijn dank uitspreken voor de goede samenwerking betreffende de zorg voor mijn zoon en schoondochter. Al meer dan 15 jaar woont onze zoon in één van de woonlocaties van Aveleijn. Eerst aan de Tuindorpstraat in Hengelo en nadat hij is gaan samenwonen, hebben we een goede plek voor hem en zijn vriendin gevonden bij ’t Veldhoes in Enschede. Dit in zeer goed overleg en prima samenwerking met Aveleijn.

Van beide ben ik mentor en bewindvoerder en heb mede daardoor een goed contact met hun persoonlijk begeleiders. Dankzij de inzet en toewijding van uw medewerkers hebben zij de zorg en ondersteuning ontvangen die zij nodig hebben. Dit wordt door onze hele familie zeer gewaardeerd.

Echter, ik maak mij zorgen over de toekomst van deze zorg. Er is een dreigend tekort aan personeel en de overheid voert steeds meer bezuinigingen door in de zorgsector. Deze ontwikkelingen kunnen de continuïteit en kwaliteit van de zorg ernstig bedreigen. Aangezien ik zitting heb genomen in de Centrale Cliënten Verwantenraad, volgen we deze ontwikkelingen op de voet en hebben

we er ook regelmatig contact over met de Raad van Bestuur; dit geldt tevens voor meerdere zaken die het belang en het welzijn van alle cliënten binnen Aveleijn betreffen.

Ik doe daarom een dringend beroep op het bestuur om goed te onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om deze zorg in de toekomst te kunnen blijven garanderen. Het is van cruciaal belang dat wij samen naar oplossingen zoeken om de zorg voor mijn zoon en schoondochter, en alle andere cliënten, te continueren.

D aarnaast is het belangrijk om te erkennen dat verwanten al een grote rol spelen als mantelzorgers. Als de druk op mantelzorgers verder toeneemt, is de kans groot dat ook zij zelf in de zorg terechtkomen. Dit zou een onhoudbare situatie creëren die we moeten proberen te voorkomen.

Ik vertrouw erop dat u deze brief serieus neemt en de nodige stappen zult ondernemen om de zorg voor mijn zoon en schoondochter in de toekomst te waarborgen. Nogmaals dank voor uw inzet en samenwerking.

Met vriendelijke groet,

Hans van Tol

Blijf bouwen aan een toekomst waarin ruimte blijft voor zorg, menselijkheid en verbinding.

W ij zijn Anne en Vera, creatieve denkers en doeners. We maken onder andere theatervoorstellingen en hebben jullie de afgelopen jaren een beetje mogen leren kennen: dat heeft veel indruk op ons gemaakt. Bij Aveleijn voelden we ons welkom en werden we met open armen ontvangen. Tijdens ons gezamenlijke project “Iedereen doet mee” zagen we hoe kunstenaars met en zonder beperking samen prachtige werken maakten. Centraal stond de kunst van het (on) gelijkwaardig ontmoeten, en dat hebben we bij jullie in de praktijk mogen ervaren.

Nu mogen we opnieuw met een project bij jullie over de drempel komen. Op dit moment maken we een theatervoorstelling die dient als gespreksstarter over de toekomst van de gehandicaptenzorg. Die toekomst brengt veel onzekerheid met zich mee: er zullen minder mensen werken bij Aveleijn, anders geschoolden zullen meedoen, verwanten zullen een grotere rol spelen, en technologie zal een grote invloed hebben. Hoe die factoren elkaar precies beïnvloeden en wat dat betekent voor cliënten en medewerkers, weten we nog niet. Daarom maken we deze voorstelling, om samen even in die onzekerheid te staan en daarover in gesprek te gaan.

Voor dit project mochten we meelopen bij Aveleijn en zien hoe jullie nu al bezig zijn met die toekomst. Bij de Hagenborgh zagen we hoe er wordt gewerkt aan

vernieuwing en meer betrokkenheid van de omgeving, en ook op hele andere locaties, zoals de Gravenallee zagen we positieve beweging richting verandering. Daarbij kwamen soms zorgen naar boven, maar vooral zagen we een enorme gedrevenheid: voor de bewoners, voor elkaar als collega’s en voor wat de toekomst kan brengen.

Wat ons bijblijft, is hoe open en betrokken jullie zijn. Dat geeft ons als kunstenaars de ruimte om met jullie mee te denken en te leren van de manier waarop jullie werken. Wij haalden bij jullie waardevolle inzichten en verhalen, en we hopen dat we daar met onze voorstelling iets voor terug kunnen geven – een nieuw perspectief, een uitnodiging om samen te reflecteren.

Wat wij jullie toewensen, is dat jullie blijven bouwen aan een toekomst waarin ruimte blijft voor zorg, menselijkheid en verbinding. Voor de cliënten hopen we dat Aveleijn hen blijft ondersteunen in wie ze zijn en wat ze nodig hebben, hoe de toekomst er ook uit gaat zien.

Voor alle medewerkers: eind juni* zijn jullie ons eerste publiek. We kijken ernaar uit om jullie te ontmoeten en deze voorstelling met jullie te delen.

Met warme groet, Anne Gehring en Vera Ketelaars

Anne Gehring & Vera Ketelaars

Creatieve denkers en doeners

* Kijk op pagina 15 voor meer informatie

Bram Entrop

L ector ‘Duurzame Transities in de Gebouwde Omgeving’ van lectoraat SAST

Bes te lezer,

Een brief schrijven, dat doen we misschien niet meer zo vaak, want e-mailtjes en Whatsappjes zijn toch veel sneller en gemakkelijker in veel situaties. Toch kwam de vraag of ik namens onze onderzoeksgroep bij Saxion, het lectoraat Sustainable Areas and Soil Transitions (SAST), een brief wilde schrijven voor de Spigul. Ik heb dus weer even het format voor een officiële brief er maar weer bij gepakt. Het was immers ook voor mij alweer een tijdje geleden dat ik een officiële brief had geschreven.

Waar kennen jullie ons Saxion lectoraat SAST van? We hebben inmiddels al vijf leuke en interessante onderzoeksprojecten met elkaar opgepakt, dus het is mogelijk dat je onze studenten, collega’s of ondergetekende al

een keer in Borne in het bestuurscentrum, op locatie of op een beleidsdag bent tegengekomen. De projecten waar ons lectoraat zich mee bezighoudt, richten zich op duurzame transities, met name qua ondergrond, gebouwen en faciliteiten. Bekijk gerust eens onze website of ons online magazine.

S amen met de duurzaamheidsmanager en -coördinator van Aveleijn bekijken we elk jaar welke stappen we kunnen zetten om Aveleijn met de hulp van studenten en de kennis binnen het lectoraat een stapje duurzamer te maken. Dit komt voort uit de duurzaamheidsambities die Aveleijn heeft gesteld om te kunnen voldoen aan de doelstellingen vanuit de Green Deal “Duurzame Zorg voor een Gezonde Toekomst”. Hieronder vallen afspraken op het gebied van 1) CO2 reductie, 2) circulair werken, 3) reductie van medicijnresten in water en 4) een gezondmakende leef- en verblijfsomgeving.

Tot nu toe weten we elk jaar een net iets andere insteek voor de onderzoeksprojecten te kiezen. Zo zijn bijvoorbeeld het ontwerpen van een duurzaamheidsdashboard, hitte en droogte in en rondom woonzorggebouwen en het thema circulariteit al aan bod gekomen. Het meest recente project betrof het uitbreiden en verrijken van de Aardewerk menukaart met een dashboard aan informatie voor de maatregelen. Het aardige is dat we voor deze projecten steeds multidisciplinaire studententeams hebben. Er werken dus studenten van verschillende Saxion opleidingen samen aan één en dezelfde opdracht. Het kan

dus zomaar zijn dat verpleegkunde, retail management en werktuigbouwkunde studenten samenwerken. Dit levert een mooie kruisbestuiving qua inzichten op, wat regelmatig de oplossing voor het vraagstuk ten goede komt.

In een toekomst waarin het klimaat verder verandert, grondstoffen steeds schaarser worden en de beschikbaarheid van energie meer onzekerheid met zich meebrengt, is het verstandig om je goed voor te bereiden. Het is mooi om te zien hoe jullie als medewerkers van Aveleijn die handschoen hebben opgepakt. We zijn ook erg blij dat we al zo’n lange tijd hier deel van mogen uitmaken, want we doen graag praktijkgericht onderzoek en de studenten volgen immers beroepsonderwijs. We kunnen in de projecten inzichten ophalen en door te onderzoeken en te ontwerpen aanvullende nieuwe inzichten, structuren en producten weer teruggeven aan de praktijk; het werkveld.

Ik hoop dus van harte - en daar blijven mijn collega’s en ik ons graag voor inzetten - dat we deze samenwerking kunnen voortzetten en dat Aveleijn misschien wel de eerste klimaatneutrale, groenste of duurzaamste woonzorgaanbieder van Nederland wordt en blijft. Dat klinkt misschien ambitieus, maar weet wel dat veel medewerkers op verschillende Aveleijn locaties al goede duurzame maatregelen hiervoor hebben getroffen, waarvoor dank!

Met vriendelijke groet,

B ram Entrop

Bekijk de evenementen voor de komende periode

1.) DAG VAN DE ZORG 12 mei

2.) VAKGENOOTSCHAPSDAGEN VERSTERKEN VAN DE PROFESSIONAL: 10 juni

3.) VRIJWILLIGERSFEEST 18 juni

4.) INNOVATORCAFÉ 19 juni

5.) TRY OUT THEATER DIALOOG OVER DE TOEKOMST VAN DE GEHANDICAPTENZORG 26 juni, Denekamp

6.) 10-JARIG JUBILEUM MEDISCHE DIENST 1 juli

6.) VOLLEYBALTOERNOOI VOOR MEDEWERKERS 11 juli

Bruin Jackson - Superstar Documentaire

Vanaf het moment dat Bruin Parry kon lopen vulde hij de kamer met sprankelende energie. Parry, 25 jaar geleden geboren met een chromosoom meer, ontpopte zich de afgelopen jaren tot een succesvol multidisciplinair kunstenaar, model en influencer.

Sinds twee jaar heeft hij een nieuwe ambitie. Parry wil popster worden. Een naam is al bedacht: ‘Bruin Jackson’, vanwege zijn liefde voor Michael Jackson. Moeder Anja maakt zich vooral zorgen over de kwetsbaarheid van haar zoon Bruin als hij zichzelf, anders dan bij het exposeren van zijn werk, op het podium plaatst. En broer Beau benadrukt de vele creatieve eigenschappen die Bruin bezit, maar dat goed zingen nou net ontbreekt in het rijtje.

Regisseur Sandra Parry, de tante van Bruin, zag in de wrijving tussen de torenhoge ambitie van haar neef en de realistische blik van zijn naaste omgeving, ingrediënten voor een documentaire. In de film, klein en liefdevol gemaakt volgt Sandra het proces van haar neef waarin hij zijn droom probeert te realiseren.

Te kijken via NPO start.

Watch One to

Heb jij inspiratie voor je collega’s?

Laat het weten via communicatie@aveleijn.nl

Levenspad dementie

Website

Als mens met dementie, mantelzorger of professional ‘wandel’ je door de verschillende fases van dementie. Op deze website lees je per fase alle informatie die je nodig hebt voor ondersteuning rond dementie.

Ga naar www.levenspaddementie.nl

Dialoog over de toekomst van de gehandicaptenzorg Theater

Stel je eens voor, het is 2030, hoe ziet werken in de gehandicaptenzorg er dan uit? Werken professionals intensiever samen met verwanten, vrienden en collega’s? Heeft zorgrobotica een aantal taken versimpeld waardoor er meer tijd ontstaat? Of neemt de druk alleen maar toe? Daarover gaat deze interactieve en prikkelende theatervoorstelling. Medewerkers en werkgevers worden geïnspireerd om na te denken over hun werk en de toekomst.

De try out van deze unieke theatervoorstelling vindt plaats op 26 juni in Denekamp. Wil jij de voorstelling bijwonen en verdiepend met collega’s in gesprek over de toekomst? Houd het portaal in de gaten voor informatie over aanmelden.

Gelijkwaardig samenwerken is samenwerken vanuit ieders mogelijkheden

Ellis Jongerius

Directeur LFB

B este medewerkers en bestuurders van Aveleijn,

Ik ben Ellis Jongerius, directeur van de LFB. De LFB is een belangenvereniging door en voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik heb zelf ook een licht verstandelijke beperking.

We werken al lange tijd veel met Aveleijn samen. We geven bijvoorbeeld workshops op waardendagen, hebben samen de STERKplaats opgezet, jullie ervaringsdeskundigen van Team SAM opgeleid en Naar de Top bij jullie aangeboden.

Ik werk altijd heel fijn met Aveleijn samen. Ik vind het mooi om te zien dat Aveleijn zoveel doet met ervaringsdeskundigen.

Het leeft bij jullie. Het helpt dat de bestuurders het belangrijk vinden dat er ervaringsdeskundigen zijn in de organisatie. Dat is echt bepalend, dat je daar als organisatie achterstaat.

Maar er zijn nog veel uitdagingen. Die ervaren jullie, wij en ook andere organisaties. Want werken met ervaringsdeskundigheid in de gehandicaptenzorg is nieuw, we ontdekken nog hoe het moet.

E rvaringsdeskundigen zijn geen hulpverleners. Soms is het moeilijk te bepalen waar onze rol stopt en waar die van een professional begint. Begeleiders

vinden het soms lastig om iemand te ondersteunen en daarnaast als collega met diegene samen te werken. De professional moet dat ook zien zitten. Want als zij het met mij al niet ziet zitten, dan komt het niet goed. Tot hoever reiken de kwaliteiten van de professional om gelijkwaardig samen te werken met ervaringsdeskundigen?

Hoe zorgen jullie er bij Aveleijn voor dat ervaringsdeskundigen op de juiste manier worden ingezet? Mijn advies aan Aveleijn is om dit sámen uit te zoeken. Ga in gesprek. Praat erover met elkaar en blijf dat doen. Want het is best een puzzel.

A ls LFB willen we ook blijven ontwikkelen en ontwikkeling stimuleren. We hebben daarom de STERK opleiding ontwikkeld. De opleiding heeft 4 specialisaties: co-trainer, co-onderzoeker, cocommunicatie en co-projectmedewerker. De vraag is of er na de opleiding werkplekken of stageplekken zijn. Het is nog niet altijd duidelijk waar deze functie het beste past binnen een organisatie. Zijn zorgaanbieders bereid om hierin te investeren? Daarnaast vraagt het ook iets van de ervaringsdeskundigen. Komt iemand bijvoorbeeld in loondienst, dan bestaat de kans op problemen met het UWV. Verlies je je uitkering, hoe zit het dan met je werkvermogen? Dat kunnen spannende onderwerpen zijn voor iemand.

E n soms moet je als ervaringsdeskundige iets ook niet doen. Ik moet ook bepaalde dingen niet doen, ook al zou ik ze heel graag willen. En dat is niet voor niets. Want ik ben ook ik. En dat betekent dat ik de dingen soms aankan, en soms even niet. Dan gaan de dingen even moeizaam. Iedereen heeft hierin een andere grens.

Dat is voor medewerkers van Aveleijn niet anders. Je doet wat bij jou en jouw mogelijkheden past. Gelijkwaardig samenwerken is samenwerken vanuit ieders mogelijkheden. Dat moet je zelf als ervaringsdeskundige kunnen aanvoelen en bedenken. Dat is niet zielig, dat is de realiteit. Het vraagt om nuances. En het vraagt van begeleiders om dingen niet met de mantel der liefde te bedekken.

Vertel jij aan cliënten wat hun gedrag met jou doet? Je werkt echt samen, vraagt dat voor jou iets anders dan wat je nu doet?

S oms zie ik dat werken met ervaringsdeskundigen gebeurt om ergens een vinkje te kunnen zetten. Ik hoop dat Aveleijn dat niet doet. Het is nodig dat je je steeds afvraagt of je een ervaringsdeskundige inzet omdat diegene iets toevoegt, of omdat je dan kunt zeggen dat je cliënten ergens bij hebt betrokken.

W il je binnen Aveleijn ervaringsdeskundigheid op de kaart blijven zetten, dan zijn er veel gesprekken te voeren. En dat is best pittig. Je wil dat iedereen zich ontwikkelt, maar soms is de boodschap ook dat dat niet binnen kan.

Je kunt een IQ van 80 niet opplussen naar 150. Hoe ga je daar realistisch, respectvol en gelijkwaardig mee om?

Ik hoop dat we samen met organisaties als Aveleijn ervaringsdeskundigheid verder kunnen blijven ontwikkelen. Iedereen verdient een kans om mee te doen op een manier die bij hem of haar past. Aveleijn heeft al veel mooie stappen gezet. Laten we samen blijven puzzelen en werken aan de toekomst van ervaringsdeskundigheid.

Ik wens dat het op een goede en warme manier wordt neergezet, dat het voor jullie goed voelt en dat het dan ook zichtbaar mag zijn. Dat jullie op de juiste manier uitdragen dat iedereen een kans heeft die passend is.

Met vriendelijke groet,

E llis Jongerius Directeur LFB

Hadassa Meijer

B este lezer,

Mijn naam is Hadassa Meijer, directeur van het Huis van Verhalen in Roombeek. Huis van Verhalen is een ontmoetingsplek in de wijk.

A fgelopen jaar ben ik benaderd door een collega van Aveleijn Roombeek. Zij wilde graag gezamenlijk iets organiseren voor de wijk en de cliënten van Aveleijn. Het is op het Roombeek een speerpunt om in de toekomst te gaan naar een meer inclusieve wijk. Dit begint klein en we zijn dan ook enthousiast van start gegaan met een gezellige bingo. Dit wilden we voortzetten met andere ontmoetingsavonden.

D at bleek nog niet zo eenvoudig. Het Huis van Verhalen was net verhuisd en had de handen vol aan alles achter de schermen, en de cliënten van Aveleijn hadden wat meer tijd nodig om over de drempel te stappen. We hebben met elkaar geëvalueerd, hebben het project voor de buitenwereld tijdelijk stil gelegd en zijn nu bezig met een nieuwe strategie.

De collega’s van locatie Roombeek zijn de drijvende kracht om ook andere zorgpartijen aangehaakt te krijgen. Daarmee is Aveleijn voor ons een fijne partner die (ook) inspiratie geeft in de visie om een echte inclusieve samenleving te zijn. Zelf hoop ik mijn steentje bij te dragen aan de ontmoeting van de wijk met de cliënten van Aveleijn.

D oor de ontmoetingen met de collega’s van locatie Roombeek zie ik dat zij vanuit hun betrokkenheid bij de cliënten op zoek zijn naar nieuwe manieren om de ondersteuning op gang te brengen, en daarmee te anticiperen op de vergrijzing die er aan komt. Die bewustwording is heel belangrijk, en ook dat we nu al gezamenlijk op zoek zijn naar het verbreden van het netwerk van de cliënt. De zorg zoals die nu georganiseerd is gaan we niet nog 10 jaar vol houden, we weten ook nog niet hoe dan wel. Een ding is wel zeker, we hebben elkaar nodig. De reis die wij samen met Aveleijn maken is daar een mooi voorbeeld van.

I s het altijd makkelijk? Nee! Dat hebben wij ook ondervonden. Cliënten moeten het belang van verandering nog gaan inzien, andere partijen moeten soms een stapje harder lopen. Houd elkaar vast in het proces. Mijn persoonlijke overtuiging is dat iedereen iets te brengen heeft. Met of zonder beperking, met een dik salaris of een kleine beurs, iedereen kan de wereld een beetje mooier maken voor de mensen om ons heen. Daarin hebben Aveleijn en Huis van Verhalen elkaar gevonden. En met vallen en opstaan ben ik ervan overtuigd dat we over 2 jaar iets heel moois hebben staan.

Groeten Hadassa

Huis van Verhalen

Dat er kansen blijven om meer en meer in de maatschappij te integreren.

B rief aan Aveleijn

Ik ben Maartje Boke, ik werk bij Steffie. Op 4 februari was ik vanuit Steffie op bezoek bij Aveleijn. Samen met cliënten van enkele andere zorginstellingen gingen we in gesprek over het onderwerp dementie. Niet zomaar, maar als focusgroep voor een nieuwe Steffie uitleg over dementie.

A l 20 jaar maakt Steffie eenvoudige uitleg over moeilijke onderwerpen. Dit is belangrijk, want over veel onderwerpen is geen begrijpelijke informatie te vinden. Dit doen we niet alleen. Wij vragen graag hulp aan de mensen voor wie we het maken, om richting aan de uitleg te geven en ons te helpen het eenvoudig te houden. Het is heel fijn dat de cliënten van Aveleijn ons hier af en toe bij willen helpen.

D eze keer hoefde ik niet zelf de focusgroep te leiden, maar kreeg ik hulp van team SAM. Team SAM had de middag goed voorbereid met een gedicht, tekening en een dobbelsteen met vragen. Ik kon zo rustig meeluisteren met de verhalen van de deelnemers over hun ervaringen met dementie. Dit inkijkje in de manier waarop de deelnemers dementie kennen en ervaren helpt mij om de uitleg te verbeteren.

Maar de focusgroep hielp niet alleen mijzelf. De deelnemers luisterden naar

elkaar, leerden van elkaar en hadden steun aan elkaars verhalen. Sommigen hadden handige tips voor anderen over het omgaan met familieleden met dementie voor de anderen.

C liënten vinden het soms spannend om mee te doen aan een focusgroep. Maar in een focusgroep is er geen goed of fout. Er zijn alleen jouw ervaring en jouw vragen. Dit maakt dat deelnemers aan het eind van een focusgroep eigenlijk altijd blij zijn dat ze mee hebben gedaan. Omdat ze zich nuttig voelen, iets hebben kunnen bijdragen, iets nieuws hebben geleerd en soms nieuwe mensen hebben leren kennen.

Ik denk dat het belangrijk is om cliënten blijvend te stimuleren om hun stem te laten horen. Om soms iets te doen wat spannend lijkt, ook voor de begeleider. Want het is zo waardevol om met elkaar in gesprek te gaan. Ook als een onderwerp moeilijk is of minder voor de hand ligt. Er is zoveel dat je van elkaar kunt leren.

Ik wil alle deelnemers van Aveleijn bedanken voor hun tijd, openheid en kwetsbaarheid. En ik kom graag nog vaker om jullie kijk op de wereld te horen.

Groet, Maartje

Maartje Boke

Steffie | Moeilijke dingen op een makkelijke manier uitleggen

Kort nieuws

Dinie 100 jaar geworden

In februari vierde Dinie, bewoonster van woonlocatie De Hoesstee, haar 100ste verjaardag! Ter ere van deze mijlpaal creëerde kunstenaar Chris Veldhof een prachtige muurschildering. Het kunstwerk brengt Dinie terug naar haar jeugd, omringd door boerderijdieren en de Twentse natuur waarin ze is opgegroeid.

De schildering, te bewonderen in de gang naast haar kamer, werd officieel onthuld door de burgemeester van Enschede. Na de onthulling volgde een feestelijke viering op locatie, een bijzonder moment voor Dinie en iedereen die erbij was.

Fit en Fun Week bij ‘t Brock

Begeleiders en cliënten van woonlocatie ‘t Brock in Almelo deden samen een Fit en Fun Week; een gevarieerd programma rondom vitaliteit, waarbij plezier voorop stond.

De week begon met een speelse start, waarbij deelnemers een spel deden met suikerklontjes tellen en etiketten lezen. Dinsdag volgde een verkwikkende wandeling in de buurt. Woensdag werd gestart met

het maken van gezonde hapjes, die ‘s avonds geproefd werden na een ontspannende yogasessie.

Donderdag stond in het teken van sport en spel bij Only Friends en op vrijdag bakten deelnemers gezonde muffins ter voorbereiding op de finaledag. De week werd feestelijk afgesloten met een beweegbingo, compleet met leuke prijzen en natuurlijk de zelfgebakken muffins.

Het doel van de Fit en Fun Week was om deelnemers te laten ervaren hoe leuk en laagdrempelig gezond eten, bewegen en ontspanning kunnen zijn. Hopelijk hebben zowel cliënten als begeleiders nieuwe inzichten opgedaan!

Wil je ook een Fit en Fun Week op jouw locatie organiseren? Neem contact op via vitaliteit@aveleijn.nl en ontdek hoe inspirerend zo’n week kan zijn!

Dat elke cliënt of medewerker zich kan ontwikkelen als voor hem of haar het moment daar is.

B este lezer,

Aveleijn is voor ons als ROC van Twente een geweldige samenwerkingspartner. Zo werken we nauw samen in de ontwikkeling van de mens. Of het nu de cliënten zijn of de medewerkers. Wij merken dat Aveleijn energie stopt in een leven lang ontwikkelen. Een prachtig voorbeeld van samenwerken.

A ls ROC van Twente werken we nauw met jullie samen op het thema ontwikkelen voor zowel medewerkers als cliënten.

Zo zijn we gezamenlijk gestart met praktijkleren met een praktijkverklaring, waarbij cliënten in de praktijk een praktijkverklaring kunnen behalen.

Geweldig om te zien hoe de cliënten van Aveleijn zich ontwikkelen, en wat dit doet met hen als ze daadwerkelijk een praktijkverklaring behalen.

We geven medewerkers en cliënten van Aveleijn de mogelijkheid zich te ontwikkelen als individu. Zo bieden we verschillende maatwerktrajecten aan. Maar ook bieden we cliënten steeds meer de kans zich te ontwikkelen.

Ik zie Aveleijn als een zeer prettige samenwerkingspartner waar we al geruime tijd op een prettige manier mee samenwerken. Wel merken wij dat het gedeelte opleiden en ontwikkelen van

medewerkers/cliënten meer verankerd kan worden binnen de organisatie. Er gebeuren nu hele mooie dingen maar dit is meer persoonsafhankelijk. Het zou geweldig zijn als Aveleijn dit nog meer beleidsmatig weg kan zetten, waardoor iedereen in de organisatie hier gebruik van kan maken.

Ik wens Aveleijn toe dat ze voor hun cliënten nog een lange tijd zo’n geweldige veilige plek mogen zijn. En dat elke cliënt of medewerker zich kan ontwikkelen als voor hem of haar het moment daar is.

Verder hopen wij als ROC van Twente dat we nog jaar en dag op zo’n prettige manier samen kunnen werken.

Met vriendelijke groet,

Stef van der Velden ROC van Twente

Stef

van der Velden

ROC van Twente

Talitha van den Heuvel

Onderzoeker Universiteit voor Humanistiek

Hoi redactie,

Jullie vroegen me om een brief aan Aveleijn te schrijven. Nu wil ik dat best doen, maar: wie is Aveleijn? En aan wie schrijf ik dan die brief? Schrijf ik de brief aan “de zorgorganisatie Aveleijn”? Of schrijf ik aan het management? Aan de medewerkers? Of aan de cliënten die bij Aveleijn zorg ontvangen? Ik heb besloten te schrijven aan de mensen die ik in februari bij Aveleijn ontmoet heb. En dat waren er een heleboel: cliënten, begeleiders, secretaresses en managers, leden van de cliëntenraad en een buurtbewoonster die als vrijwilligster heerlijke Surinaamse maaltijden kookt. Aan al deze mensen schrijf ik deze brief.

D it vergt natuurlijk wel wat uitleg voor “de rest”, al de mensen die wel dit tijdschrift lezen maar niet weten wie ik ben en wat ik kom doen.

Mijn naam is Talitha van den Heuvel. Als onderzoeker van de universiteit (UvH en PThU) zal ik de komende jaren geregeld bij Aveleijn te vinden zijn. Ik ga namelijk, samen met een aantal mensen met een licht verstandelijke beperking, onderzoek doen naar eenzaamheid. Heel veel mensen met een licht verstandelijke beperking voelen zich eenzaam; dat is bekend, daar is al onderzoek naar gedaan. Maar wat nog niet onderzocht is, is wat mensen met een licht verstandelijke beperking daar zelf over te zeggen hebben. Hoe het voor hen is om eenzaam te zijn, en hoe ze daarmee omgaan bijvoorbeeld. Daarvoor is dit onderzoek. En daarom was ik er in februari al een paar dagen, om kennis te maken. Ik mocht een paar nachten logeren in een leegstaand appartement van de locatie Roombeek, mocht daar mee eten, en

op allerlei plekken met mensen mee kijken en met mensen praten. Op diverse daglocaties, zoals het stadionteam en het team bij De Posten, bij een beleidslunch bij Wattez en bij de cliëntenraad.

Wat me opviel, is dat ik overal heel gastvrij ontvangen werd. En dat er heel veel mensen waren die dit onderzoek en het onderwerp eenzaamheid, heel belangrijk vinden. Omdat ze het herkennen: bij zichzelf, of bij de mensen om zich heen. Er waren ook veel mensen die me er wat over wilden vertellen. En mensen die mee willen doen met het onderzoek.

D us wat ik wil schrijven aan de mensen die ik in februari ontmoet heb is: dank jullie wel! Dank voor jullie gastvrijheid en jullie openheid.

D e komende jaren hoop ik geregeld langs te komen en sommige mensen beter te leren kennen, om samen beter te leren begrijpen wat eenzaamheid precies is, waar het door komt, en wat kan helpen om je soms wat minder eenzaam te voelen.

D it is wat ik wilde schrijven. Bedankt voor jullie vraag!

Een hartelijke groet en wellicht tot binnenkort een keer, ergens binnen Aveleijn!

Groeten Talitha

B este lezer,

Hartelijk dank voor uw uitnodiging om een bijdrage te leveren aan deze speciale editie van de Spigul. Het is een eer om als zorgkantoor onze ervaringen met Aveleijn te mogen delen.

Aveleijn is voor ons een organisatie die zich met hart en ziel inzet voor mensen met een verstandelijke beperking. De samenwerking met Aveleijn is altijd zeer positief en constructief geweest, gebaseerd op wederzijds respect en vertrouwen. We waarderen de toewijding en professionaliteit waarmee jullie werken en de manier waarop jullie cliënten centraal staan in alles wat jullie doen.

A ls zorgkantoor zetten wij ons in om bij Aveleijn hoogwaardige zorg in te kopen. We streven ernaar om de best mogelijke ondersteuning en zorg te bieden aan de cliënten, zodat zij een zo zelfstandig en volwaardig mogelijk leven kunnen leiden. Door nauw samen te werken met Aveleijn, zorgen we ervoor dat de zorg die we inkopen voldoet aan de hoogste kwaliteitsnormen en aansluit bij de behoeften van de cliënten.

Aveleijn bewijst dat mensen met een verstandelijke beperking een volwaardige plek in de samenleving kunnen hebben. Door actief deel te nemen aan lokale initiatieven, in de wijken te wonen en samen te werken met verschillende gemeenschappen, draagt Aveleijn bij aan een inclusieve samenleving waarin iedereen meetelt en mee kan doen.

W ij zijn bijzonder onder de indruk van de wijze waarop Aveleijn duurzaamheid integreert in haar dagelijkse werkzaamheden. Jullie inzet om een

positieve bijdrage te leveren aan het milieu, bijvoorbeeld door energiezuinige maatregelen en het bevorderen van recycling, is bewonderenswaardig.

Daarnaast waarderen we jullie inspanningen om bewustwording rondom duurzaamheid te vergroten, zowel binnen de organisatie als in de bredere gemeenschap. Deze toewijding aan duurzaamheid draagt niet alleen bij aan een betere leefomgeving voor de huidige generatie, maar ook voor de toekomst.

Personele krapte in combinatie met toenemende zorgzwaarte maakt dat het werk in de sector grote uitdagingen kent. Het blijft dan ook belangrijk voor de toekomst dat er voldoende personeel wordt opgeleid en bijscholing periodiek plaatsvindt. Dit komt niet alleen ten goede van de organisatie, maar ook van de cliënten die profiteren van de hoogstaande zorg en begeleiding die zij ontvangen. Het is inspirerend om te zien hoe Aveleijn zich inzet voor de ontwikkeling van haar eigen medewerkers, maar ook regionaal kartrekker is van het thema werkgeverschap en daarmee bijdraagt aan de toekomst van de Twentse zorgsector.

W ij wensen Aveleijn en haar cliënten een toekomst vol betekenis en geluk. Moge jullie werk blijven bijdragen aan een inclusieve en rechtvaardige samenleving waarin iedereen meetelt en mee kan doen. We kijken uit naar een voortzetting van onze vruchtbare samenwerking en hopen dat onze gezamenlijke inspanningen blijven bijdragen aan het welzijn van de cliënten.

Met vriendelijke groet, A ljan Ottema

Regiomanager zorg Wlz Zorgkantoor

Aljan Ottema

Marie-José Luttikholt

Wethouder gemeente Hengelo

B este medewerkers en vrijwilligers van Aveleijn,

Sinds 2022 ben ik als wethouder van de gemeente Hengelo betrokken bij de zorg en het welzijn in Hengelo. Daarvoor werkte ik zelf in de zorg, bij Humanitas

Onder Dak. Ik heb Aveleijn leren kennen als een hele betrokken organisatie.

Altijd bezig met het creëren van de beste omgeving voor hun cliënten. Aveleijn is een mooie organisatie die mensen met een verstandelijke beperking een steun in de rug geeft, zodat ze mee kunnen doen.

Toegankelijk, goed en betaalbaar

D ie toegankelijke, goede en betaalbare zorg is belangrijk. Helaas is het ook steeds moeilijker om die zorg te blijven garanderen. De vraag naar zorg blijft toenemen, terwijl er een tekort is aan zorgmedewerkers. Op verschillende niveaus zijn we bezig met de vraag hoe we de zorg en ondersteuning in Nederland

kunnen voorbereiden op de toekomst. En dat vraagt wat van ons allemaal. Van de overheid, zorgorganisaties en inwoners.

Vanuit de gemeente Hengelo zijn we al langere tijd bezig met de veranderingen in de hulp en ondersteuning. Zodat we er altijd zijn voor inwoners van Hengelo die het zonder ondersteuning niet redden.

W ijkracht Hengelo

Vanaf januari 2025 kunnen al onze inwoners met verschillende hulp- en ondersteuningsvragen terecht bij Wijkracht Hengelo. Medewerkers van Wijkracht Hengelo weten de weg naar de juiste ondersteuning te vinden. Dit kan bij Wijkracht Hengelo zelf zijn of bij een andere organisatie. Zo gaan we de ondersteuning dichter bij de inwoners van Hengelo brengen. Dit betekent dat begeleiding en een betekenisvolle dag voortaan meer wijkgericht georganiseerd worden.

Aveleijn is één van de zeven samenwerkingspartners uit Wijkracht Hengelo. Samen met ons als gemeente en meerdere zorgaanbieders gaan jullie de uitdaging aan voor een sociaal Hengelo, nu en in de toekomst. Daar zijn we vanuit de gemeente blij mee en trots op. Want Aveleijn is een organisatie die sterk verankerd is in onze regio. Jullie weten als geen ander hoe je ervoor kunt zorgen dat alle inwoners écht onderdeel kunnen uitmaken van de maatschappij. Welk talent of beperking je ook hebt. Deze expertise over inclusie brengen jullie aan tafel bij Wijkracht Hengelo.

Een nieuw pad

Verandering is spannend en het vraagt wat van ons allemaal. Van inwoners, gemeente én onze partners. En niet alles zal vanaf het begin goed gaan. Je moet eraan wennen. We lopen met elkaar een nieuw pad op, dat we nog wel begaanbaar moeten maken met elkaar. En dat heeft tijd nodig. De meeste inwoners kunnen mee over dit pad. Ook zal dat soms gaan met vallen en opstaan. Een kleinere groep inwoners zal het pad minder goed kunnen bewandelen. Zij voelen alle hobbels en gaten op het pad. En die inwoners moeten we soms een poosje vasthouden, om hen het vertrouwen te geven dat zij het pad ook op hun eigen manier zelfstandig kunnen bewandelen. Sommige inwoners hebben altijd een vertrouwde hand nodig. En dat mag. Want als overheid is dat het vangnet wat we onze inwoners moeten bieden. Dat mag de inwoner ook van ons verwachten.

Mijn wens is dan ook dat we elkaar vast weten te houden, in deze spannende tijd. Waarbij we elkaar, vanuit ieders rol, ook de ruimte geven om te leren.

Hartelijke groet,

Marie-José Luttikholt

Betekenisvolle dag Rohaan

Snuffelkussen Geel / Zwart

Snuffelkussen Grijs / Roze

€ 15,00 € 15,00

Oorbellen € 5,00

Vogelhuisjes € 7,50

Armbandjes Gekleurd

Armbandjes Natuursteen

€ 7,95

€ 9,95

Eekhoornbankjes € 5,00

Edward Niemeijer

Directeur en keynote speaker

AI-Expertisecentrum

B este medewerkers van Aveleijn,

Mijn naam is Edward Niemeijer, ik ben directeur van het AI-Expertisecentrum. Een tijdje geleden ging ik met een aantal medewerkers van Aveleijn in gesprek over de mogelijkheden van kunstmatige intelligentie (AI) in de zorg. AI kan zorgen voor grote veranderingen in de gehandicaptenzorg. In deze brief neem ik jullie hierin mee.

D e impact van AI zal de komende jaren nog veel groter worden dan het nu al heeft. Dit biedt kansen om de zorg efficiënter en persoonlijker te maken. Vooral generatieve AI kan helpen om zorgverleners te ondersteunen.

Denk bijvoorbeeld aan systemen die automatisch gespreksverslagen samenvatten, plannen opstellen en administratieve taken overnemen.

Zo houden zorgverleners meer tijd over voor wat echt telt: persoonlijke aandacht voor de cliënt.

D aarnaast kunnen AI-assistenten helpen bij de eerste intake van cliënten. Dit kan door vragen te beantwoorden en informatie te verzamelen voordat een zorgverlener in gesprek gaat. Hierdoor wordt de werkdruk lager en kunnen wachtlijsten beter worden beheerd. AI kan ook een persoonlijke assistent voor zorgverleners zijn door bijvoorbeeld relevante informatie aan te dragen tijdens een gesprek of herinneringen in te stellen voor vervolggesprekken.

Niet alleen in ondersteunende taken, maar ook in de directe zorg kan AI een belangrijke rol spelen. Zo kunnen slimme systemen helpen bij het herkennen van signalen van bijvoorbeeld angst of depressie. Door grote hoeveelheden gegevens te analyseren, kan AI vroegtijdig waarschuwen voor problemen en zorgverleners ondersteunen bij hun besluitvorming.

O ok in therapieën wordt AI steeds beter. Virtuele gesprekspartners kunnen cliënten ondersteunen bij hun mentale gezondheid, bijvoorbeeld door middel van motiverende gespreksvoering of cognitieve gedragstherapie.

Deze technologie zal de menselijke zorgverleners niet vervangen, maar kan wel een waardevolle aanvulling zijn, vooral als extra ondersteuning buiten reguliere consulten.

A I kan bovendien helpen bij het voorspellen van welke behandelingen het beste werken voor een cliënt.

Door patronen in herstelprocessen te herkennen, kan zorg meer op maat worden gemaakt. Ook kunnen slimme apparaten, zoals AI-gestuurde wearables, belangrijke gegevens verzamelen over de mentale en fysieke toestand van cliënten. Dit maakt het mogelijk om sneller in te grijpen als dat nodig is, zonder dat iemand steeds naar een zorginstelling hoeft te komen.

Het belangrijkste is dat AI wordt ingezet als hulpmiddel om de menselijke zorg te versterken, niet om deze te vervangen. Het is essentieel om daarbij rekening te houden met ethische vragen, privacy en de juiste balans tussen technologie en persoonlijke aandacht.

D e ontwikkelingen gaan snel en de komende jaren zijn belangrijk om deze nieuwe mogelijkheden op een goede manier in de zorg te integreren. Ik wens Aveleijn toe dat het lukt om open te staan voor de kansen die deze technologie biedt en om deze verantwoord en succesvol in te zetten, zodat zowel cliënten als zorgverleners hiervan kunnen profiteren,

Met vriendelijke groet, E dward Niemeijer

Living Lab: dé plek om zorginnovaties uit te proberen

In het Living Lab in Almelo komen cliënten, medewerkers en technologie samen. Op deze daglocatie worden zorgtechnologieën getest, beoordeeld en beschikbaar gesteld voor cliënten en medewerkers. Met behulp van een uitleenservice kunnen deze innovaties ook in de praktijk worden uitgeprobeerd, zonder er meteen in te hoeven investeren. Hieronder een greep uit de technologieën die te leen zijn.

VRelax is een innovatieve VR-bril die helpt bij het verminderen van stress en angst. Met rustgevende beelden en ontspannende geluiden, zoals natuurbeelden en muziek, zorgt de bril voor een kalmerend effect. Ook kun je oefeningen doen, zoals meditatie en ademhalingsoefeningen, wat ondersteuning kan bieden in spannende situaties of ter bevordering van ontspanning.

Robot Tessa

Robot Tessa is een slimme, spraakgestuurde zorgrobot die ondersteuning biedt bij de dagelijkse routine. Ze geeft herinneringen voor geplande afspraken en kleine taken, zoals medicatie innemen. Tessa kan ook muziek afspelen. Daarnaast moedigt ze aan en zorgt voor structuur, wat bijdraagt aan meer eigen regie en zelfstandigheid van de gebruiker.

HelpSoq

De HelpSoq maakt het aantrekken van steunkousen een stuk gemakkelijker! Het apparaat helpt bij het zelfstandig aantrekken van sokken, waardoor minder fysieke inspanning vereist is. Dit vergroot de zelfstandigheid en vermindert de belasting voor zorgmedewerkers. De HelpSoq is eenvoudig in gebruik en geschikt voor verschillende soorten sokken.

VRelax

Bij samenwerking is het belangrijk om aandacht voor elkaar te houden

Irene van der Linden

Verpleegkundig specialist GGz

Tactus

B este Aveleijn,

Mijn naam is Irene van der Linden en ik ben verpleegkundig specialist ggz bij Tactus Verslavingszorg. Al jaren werken Tactus en Aveleijn samen om de best mogelijke behandeling en ondersteuning te bieden aan mensen met een verslaving, psychiatrische problematiek en een verstandelijke beperking. Graag wil ik mijn waardering uitspreken over onze samenwerking, die van groot belang is om de juiste zorg aan deze kwetsbare groep cliënten te kunnen bieden. Door deze samenwerking kunnen we onze behandeling en begeleiding/ bejegening verder afstemmen op de behoeften van onze cliënten en de zorg voor deze kwetsbare groep mensen voortdurend verbeteren. Zo komen we samen tot oplossingen voor de complexe vraagstukken waarmee deze groep mensen te maken heeft.

Tactus Verslavingszorg biedt TopGGz zorg “verslaving en licht verstandelijke beperking”. Tactus Almelo heeft een ambulant TopGGz-team dat zich richt op de behandeling van mensen met een verslaving en een licht verstandelijke beperking. De afdeling biedt wetenschappelijk onderbouwde verslavingsbehandelingen, waarbij de samenwerking met organisaties die zorg bieden aan mensen met een licht verstandelijke beperking, noodzakelijk is om kwaliteit van zorg te bieden.

Wat ik bijzonder waardeer aan Aveleijn is de kennis, kunde en betrokkenheid bij cliënten. Jullie weten waar je het over hebt en jullie snappen wat nodig is. Aveleijn beschikt over veel expertise. Waar de kennis of kunde niet toereikend is, worden medewerkers bijgeschoold of wordt het op een andere manier opgepakt. Aveleijn is voor ons een betrouwbare partner en ik heb veel respect voor jullie betrokkenheid bij cliënten, vooral gezien de complexe problematiek waarmee jullie te maken hebben.

In het verleden heeft Tactus, in samenwerking met onder andere Aveleijn, behandelmodulen ontwikkeld die zijn aangepast aan het capaciteitenniveau van cliënten. Vanuit daar ontstond ook de behoefte om gezamenlijke evaluaties op locatie te houden waarbij zowel cliënten, Tactus als medewerkers van Aveleijn betrokken zijn. Deze evaluaties zijn van grote waarde, niet alleen om de zorg voor onze cliënten te verbeteren en de samenwerking tussen de teams te versterken, maar vooral om de zelfredzaamheid van cliënten te vergroten. Aveleijn Rohaan in Markelo en De Wonde in Almelo zijn goede voorbeelden van deze samenwerking.

Bij samenwerking is het belangrijk om aandacht voor elkaar te houden, vooral wanneer de druk op de zorg toeneemt en bijvoorbeeld personeelswisselingen de samenwerking onder druk zetten.

Het is goed om hier samen bij stil te staan en te blijven werken aan een sterke samenwerking.

Naast outreachende behandelingen vanuit Tactus wordt bijvoorbeeld de locatie De Wonde bezocht door casemanagers vanuit Tactus. Zij proberen op een laagdrempelige manier in contact te komen met cliënten waarbij zorgen zijn over verslavingsproblematiek of geven consultatie aan de begeleiding van Aveleijn. Op deze manier proberen we in afstemming met begeleiders en gedragsdeskundigen te onderzoeken hoe we deze mensen in behandeling kunnen krijgen of een zorgwekkende situatie kunnen voorkomen.

Aveleijn en Tactus hebben een gedeelde visie: we vinden het belangrijk om de samenwerking met andere zorgorganisaties en professionals te versterken en kennis te vergaren en te delen.

In het verleden hebben Tactus en Aveleijn samen een symposium georganiseerd voor zorgprofessionals en ketenpartners waarbij we onze kennis, kunde en ontwikkelingen deelden. Helaas is het afgelopen jaar niet gelukt om deze dag te organiseren, maar we hopen vanuit het kenniscentrum TopGGz Tactus Verslaving en LVB weer zo snel mogelijk een dag te organiseren.

Naast dat ik zeer tevreden ben over onze samenwerking, zie ik ook zeker nog kansen voor verbetering. Denk hierbij bijvoorbeeld aan intensievere samenwerking met de ambulante tak vanuit Aveleijn, Aveleijn Expertiseteam LVB & Verslaving. Dit kan vanuit onze locatie in Almelo maar ook vanuit Enschede.

Verder blijven we vanuit het TOPGGz kenniscentrum ‘Centrum Verslaving & LVB’ onderzoek doen naar nieuwe behandelmogelijkheden. Nu loopt in Almelo bijvoorbeeld een onderzoek naar de inzet van behandeling met een VR-bril, maar ook voor verdere doorontwikkeling van de Seeking Safety plus (traumagerichte verslavingsbehandeling). Uiteraard is Aveleijn ook betrokken via de wetenschappelijke commissie van Tactus.

Tenslotte denk ik dat in preventieve zin nog veel kan verbeteren. Het voorkomen van problematiek en vroegsignalering, in samenwerking met ketenzorgpartners en gemeenten, is belangrijk om de zelfredzaamheid van burgers in zijn algemeenheid te vergroten. In een toch al ingewikkelde maatschappij is het zeker voor mensen met een licht verstandelijke beperking ingewikkeld om zich staande te houden. Door de focus meer te leggen op de gevolgen van stoornissen en te denken in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden, kunnen zeker stappen ten aanzien van herstel worden gezet.

Ik kijk ernaar uit om in de toekomst samen te blijven werken en onze samenwerking verder te verdiepen.

Met vriendelijke groet,

Irene van der Linden Verpleegkundig specialist ggz

Jolanda Winters

Buro professionalisering

L ieve professionals van Aveleijn,

Jullie zijn al jaren bezig met professionalisering. Dat zie ik, omdat ik al zes jaar bij jullie in- en uitvlieg en jaarlijks een beroepsethische dag geef. Elke keer als ik bij Aveleijn binnenstap en met jullie werk, voel ik jullie gedrevenheid. Ik zie hoeveel jullie geven om goede zorg. Dan denk ik aan de droom die ik voor jullie heb: goede, kwalitatieve zorg waarin cliënten en professionals vanzelfsprekend samenwerken, met technologie die hen ondersteunt.

�� Hoe zou het zijn als over 20 jaar de zorg bij Aveleijn er zo uitziet?

A ls je werkdag dan zo begint: Terwijl je koffie pakt, check je je beroepsethische dashboard: een systeem dat, ondersteund door AI (Artificiële Intelligentie), praktische informatie geeft en helpt reflecteren. Welke keuzes heb je gisteren gemaakt? Zijn er dilemma’s waar je vandaag over wilt overleggen?

D an ga je naar je eerste afspraak, met Sam, een cliënt die moeite heeft met plannen. In plaats van dit voor hem te doen, gebruik je samen met hem zijn persoonlijke AI-coach, die suggesties geeft op basis van wat voor Sam werkt. De A I-coach biedt opties, maar Sam bepaalt. Jij helpt hem lastige keuzes te onderbouwen, zodat hij sterker wordt in zijn eigen regie.

�� Dit is zorg zoals het bedoeld is: niet overnemen, maar versterken.

D e beroepscode is geen document onder in een la, maar een vast onderdeel van

jullie werkwijze. Samen nemen jullie een situatie door waarin autonomie en veiligheid in conflict komen.

AI biedt inzichten op basis van eerdere casussen en de beroepscode, maar jullie bepalen de koers. Want dát is wat een professional doet: beroepsethische afwegingen maken, keuzes onderbouwen en verantwoordelijkheid nemen.

�� E n het mooie is: deze toekomst kan ontstaan omdat jullie openstaan voor verandering en blijven groeien in jullie vak. En omdat Aveleijn werkt aan het versterken van professioneel eigenaarschap en beroepsethische reflectie.

D e toekomst van zorg bij Aveleijn ✅ D e beroepscode is een belangrijk kompas dat professionals helpt hun keuzes te onderbouwen.

✅ A I en beroepsethische reflectie vullen elkaar aan.

✅ C liënten ervaren dat zij echt gezien en gehoord worden en dat zorg mét hen wordt vormgegeven.

Jullie bouwen nu al aan een toekomst waarin eigenaarschap leidend is. Als beroepsethiek, eigenaarschap en technologie hand in hand gaan, wordt Aveleijn een organisatie die klaar is voor de toekomst.

Met hartelijke groet, Jolanda Winters

Leerpad Zorginnovatie

Onze afdeling Innovatie heeft meegewerkt aan de inhoud van één van de nieuwste leerpaden van de VGN academie.

In dit leerpad ligt de nadruk op zorginnovatie voor het vergroten van de zelfredzaamheid en eigenwaarde van cliënten, evenals het werkplezier van begeleiders.

Het leertraject bevat praktijkvoorbeelden en succesverhalen die laten zien welke rol innovatie in de zorg kan spelen. Je wordt geprikkeld en leert actief om te gaan met veranderingen. Dit leidt ertoe dat je innoveren gaat zien als waardevolle toevoeging of mogelijke oplossing van vraagstukken in de dagelijkse zorg.

Benieuwd? Scan de QR code en ontdek! Of zoek op het Leerpleijn naar ‘Zorginnovatie’.

Beroepscode voor professionals in sociaal werk

De veranderende zorg vraagt als professional anders te kijken en anders te doen. Maar binnen welke kaders beweeg je als professional? En hoe werk je eerlijk, zorgvuldig en professioneel?

De beroepscode helpt je daarbij. Het maakt duidelijk welke waarden en regels belangrijk zijn. Zo weten cliënten en collega’s dat ze op jou kunnen rekenen. De code helpt ook bij moeilijke keuzes en geeft houvast om je werk steeds te verbeteren. Kom je in een lastige situatie? Dan biedt de code steun en helpt hij bij gesprekken over ethische dilemma’s. Het is geen strenge lijst met regels, maar een handig hulpmiddel.

Scan de QR code en begin direct met lezen! Of vind hem op het Leerpleijn door te zoeken op ‘Beroepscode’.

Systeemgericht werken – basistraining Jezelf als instrument gebruiken; dat is systeemgericht werken.

In deze vijfdaagse training leer je werken vanuit de systeemgerichte kaders. Je leert meer over de basisprincipes en bent in staat om geleerde interventies toe te passen in je werk. Dit is zowel cliënt- als organisatie gericht.

Ook leer je jezelf beter kennen vanuit je eigen socialisatie. Hierdoor kun je nog beter gedrag interpreteren zonder oordeel. Je doorziet je eigen handelen en vertaalt dit naar de praktijk.

Benieuwd wanneer deze training wordt aangeboden? Scan de QR code of zoek naar ‘Systeemgericht werken basistraining’ op het Leerpleijn.

Basistraining werkbegeleiders

Het begeleiden van stagiaires en leerlingen is onderdeel van ons werk. Als werkbegeleider sta je aan het begin van een goed leerklimaat! Het is dus belangrijk dat je weet wat je moet doen als werkbegeleider.

Als (beginnend) werkbegeleider leer je hoe je stagiaires op de beste manier kunt begeleiden. Je ontdekt jouw leerstijl én die van je stagiaire en ontdekt wat iemand nodig heeft. Je kijkt in de training ook naar jezelf. Hoe kun jij je begeleiding verbeteren? Wat kun je doen om stagiaires met vertrouwen en plezier te laten leren? Essentieel om een goede werkbegeleider te zijn.

Ben jij beginnend werkbegeleider? Kijk dan wanneer de volgende training is door op het Leerpleijn te zoeken op ‘Basistraining werkbegeleiders’. Of scan de OR code!

Berry J.A. de Klerk

Hallo,

ik ben Berry de Klerk, 75 jaar oud, getrouwd en woon in Enschede- Zuid. Ik heb 2 dochters. Een van hen, Chaya, woont samen met haar man Arne bij Aveleijn. Chaya is zwakbegaafd en Arne is autistisch. Ze wonen in een groot appartement in het cluster Roombeek, Enschede. Ze hebben het prima naar hun zin. Er is begeleiding, een veilig huis en een inloop.

Voor ons als ouders is het belangrijk dat, als we er ooit niet meer zijn, hun toekomst gewaarborgd is, dat Aveleijn zorgt voor onze kinderen. Tot zo lang, en zolang ik het kan, blijf ik zeer persoonlijk betrokken bij Aveleijn; al jaren als raadslid en secretaris in de lokale Verwantenraad en ook als raadslid in de Centrale Verwantenraad in Borne op het hoofdkantoor.

Natuurlijk zijn er soms vragen over het welzijn van mijn dochter en schoonzoon aan de persoonlijk begeleiders. Lossen de begeleiders alles op? Nee. Maar samen komen we er wel uit. Regelmatig hebben wij als oudersverwanten - contact met de begeleiding. Dan gaat het over het welbevinden van ons kind en onze schoonzoon. Er zijn soms veel vragen, bijvoorbeeld over de Wet zorg en dwang, het vergoedingenbeleid van Aveleijn, of het vaak wisselen van begeleiders. Allemaal zorgen.

Met het oog op het tekort in zorg, dat alleen maar zal stijgen, wil ik het volgende kwijt: e en beroep doen op

verwanten, daar wordt aan gedacht. Maar dat is niet makkelijk. Iedereen heeft zijn eigen agenda, vaak met mantelzorg. Dat Aveleijn daar zomaar een beroep op kan doen is een illusie. De verwachtingen zijn te hoog gespannen, helaas.

Ik verwacht dat er slechts enkele verwanten zijn, die bereid zijn bij te springen. De meesten niet. Ik merk dat er ook familieleden zijn die vinden dat Aveleijn alle zorg moet doen, zij worden er immers voor betaald. En dan zijn zij daarvan af. Aveleijn moet slim omgaan met de beschikbare vrijwilligers, zij zijn een aanwinst. En zij moeten ook daarnaar behandeld worden met erkenning en beloning.

Met de Centrale Verwantenraad in Borne komen we 6 x per jaar bijeen. Samen met de Raad van Bestuur en Raad van Toezicht en soms ook de Centrale Cliëntenraad vergaderen we over de meest uiteenlopende zaken, die de bewoners van Aveleijn betreffen. Het is altijd gezellig en leerzaam. De sfeer is ontspannen.

V ia dit medium wil ik de behoefte aan lokale en centrale verwantenraadsleden onder uw aandacht brengen. Wilt u iets betekenen in de medezeggenschap voor uw bewoner/ familie bij Aveleijn? Geef u dan op als raadslid. U helpt de bewoners en wordt er zelf wijzer van. Wees welkom.

B erry J.A. de Klerk.

Dat cliënten het gevoel hebben dat ze waardevol zijn en in hun waarde gelaten worden.

B este lezer,

Ik ben Rian Rigters, ik werk als begeleider welzijn op de dagvoorziening van Zorggroep St. Maarten. Sinds 2018 doe ik daarnaast een project op ‘t Lossershoes, dat als doel heeft om ouderen uit Losser zo lang mogelijk fit te houden en een plek te bieden voor een actieve ontmoeting. Dit doe ik in samenwerking met Stichting Fundament en de gemeente Losser.

Vanaf het begin is er een samenwerking met Aveleijn , met een daglocatie in hetzelfde gebouw. Dit had aanvankelijk een praktische reden. In onze ruimte was geen keuken en we wilden de ouderen voor de lunch soep aanbieden. Toen ontstond het idee om de keuken van Aveleijn te gebruiken. Als dank werd de soep ook voor de cliënten van Aveleijn gekookt. Twee deelnemers van onze groep kookten elke week samen met een vrijwilliger in de keuken van Aveleijn . Helaas moest dit stoppen toen de coronapandemie kwam. Na corona kregen we een eigen kookplaat , waardoor de reden verdween om de keuken van Aveleijn te gebruiken.

Vanuit Fundament is na corona de samenwerking met Aveleijn opnieuw gestart. De cliënten van Aveleijn doen nu

elke dinsdag de was voor ons. Na 13: 30 uur wordt de was door hen opgehaald en op donderdag wordt deze door hen weer teruggebracht en opgeruimd.

Ik vind het mooi om te zien dat er wederzijdse samenwerking is. De contacten, al zijn deze soms kort , met de cliënten zijn waardevol. Je ziet aan hen dat ze het fijn vinden om iets voor ons te doen. We maken altijd een praatje en het is altijd gezellig en spontaan. Ik ben dankbaar voor wat ze doen.

Ik wens de cliënten toe dat er altijd de mogelijkheid blijft om een goede daginvulling te hebben. Dat ze het gevoel hebben dat ze waardevol zijn en in hun waarde gelaten worden. Dat er kansen blijven om meer en meer in de maatschappij te integreren. Dat ze welkom zijn en mee kunnen doen in de maatschappij. Onze samenwerking met Aveleijn draagt hieraan bij.

Voor Aveleijn wens ik dat er voldoende geld, personeel en vrijwilligers blijven om goede zorg te kunnen bieden.

Groet, R ian Rigters

Rian Rigters

Kulturhus Losser

Bas Bodzinga

Raad van Bestuur Aveleijn

B este collega’s, (en cliënten, verwanten en vrijwilligers) van Aveleijn,

Sinds 1 januari jl. heb ik de mooie kans gekregen om als lid van de Raad van Bestuur bij Aveleijn aan de slag te gaan, samen met mijn collega Susanne Bentvelsen. Ik ben dankbaar en vind het eervol om deze rol te mogen vervullen binnen Aveleijn. Vanaf de eerste dag heb ik ervaren hoe bijzonder deze organisatie is: een warme en bevlogen gemeenschap die zich met hart en ziel inzet voor de ondersteuning van mensen met een verstandelijke beperking. Aveleijn betekent voor mij meer dan een werkplek. Het is een omgeving waarin we samen bouwen aan een inclusieve samenleving. Een plek waarin iedereen de kans krijgt om zich te ontwikkelen en volwaardig mee te doen in een betekenisvol leven.

Ik ben een marketingman van origine. Dat neem ik mee, welke rol ik ook heb in een organisatie. Dat betekent dat ik nieuwsgierig ben naar wat er zich buiten de organisatie afspeelt en hoe we daar in de organisatie ons voordeel mee kunnen doen. Het betekent ook dat ik in mijn denken als uitgangspunt de klant centraal stel. Wat ik Aveleijn ook breng, is mijn opgedane kennis en ervaring binnen Philadelphia Zorg. Hier heb ik bijvoorbeeld veel expertise opgedaan op het gebied van transformatie van het zorg- en dienstverleningproces. Ik geloof sterk in de kracht van vernieuwing en technologische innovatie, mits deze altijd in dienst staat van de mens. Technologie kan bijdragen aan meer eigen regie, betere ondersteuning en een toekomstbestendige zorg. Met andere woorden, innovaties zijn geen doel maar een middel en moeten daarbij of de eigen regie van de cliënt versterken en/ of de werkdruk van de medewerkers cq werkplezier van de medewerker verhogen. Maar boven alles geloof ik dat de kracht van Aveleijn ligt in de mensen zelf: de cliënten, de medewerkers en de vrijwilligers die elke dag samen het verschil maken.

Wanneer ik naar Aveleijn kijk, zie ik een organisatie met een sterke basis en een groot hart voor de zorg. Tegelijkertijd zie ik ook uitdagingen. De zorg staat onder druk, er zijn personeelstekorten en de vraag naar ondersteuning verandert voortdurend. Dit vraagt om flexibiliteit, om nieuwe manieren van werken en om

samenwerkingen waarin we over de grenzen van de organisatie heen kijken. Ik zie bij Aveleijn een enorme bereidheid om deze uitdagingen aan te gaan en om samen toekomstbestendige zorg te realiseren. Dit biedt kansen om te blijven groeien, leren en innoveren want zorg wordt anders en doen we samen met anderen.

Mijn wens voor Aveleijn en voor iedereen die met Aveleijn verbonden is? Dat we met elkaar blijven zoeken naar mogelijkheden om onze zorg en ondersteuning nog beter te maken, zonder het menselijke contact en de persoonlijke aandacht te verliezen. Dat we trots blijven op wat we samen bereiken en open blijven staan voor verandering. En bovenal wens ik dat Aveleijn altijd een plek blijft waar mensen zich gezien en gewaardeerd voelen, waar cliënten het leven kunnen leiden dat bij hen past, en waar medewerkers en vrijwilligers met plezier en voldoening werken.

Ik kijk ernaar uit om samen met jullie deze reis voort te zetten en Aveleijn verder te laten groeien als een organisatie waar iedereen zich thuis voelt.

Hartelijke groet,

B as Bodzinga

Ik zou een sportschool maken op elke plek van Aveleijn.

- Marc

Ik zou iedereen meer voedingsgeld geven.

- Marjolijn

Ik wil graag meer activiteiten voor cliënten.

- Jan

Ik wil Amerikaanse en Turkse rappers uitnodigen op een locatie. En een bed om een middagslaapje te doen op je daglocatie.

- Anoniem

Ik zou elke dag op slagroomtaart trakteren.

- Vincent

cliënten geven antwoord op de vraag:

Wat zou jij doen als je de baas was van Aveleijn?

Ik ga alle kant en klaar maaltijden afschaffen.

- Aileen

Ik wil gezellig een middagje bingo en sjoelen.

- Rene

Ik geef iedereen op kantoor een cavia. Dan kan ik met caviavoer rondgaan.

- Gijs

Ik zou me 100% inzetten voor het welzijn en de zorgvraag van de cliënten, en ervoor zorgen dat cliënten en begeleiders gelijk staan. Dat begeleiders niet meer zijn dan cliënten.

- Duke Wij zetten overal confetti kanonnen neer en we verstoppen stinkbommen. En we treden streng op tegen overlast. Er mogen alleen bewoners wonen die zich aan de regels houden. Maar we willen zo min mogelijk regels.

- Anoniem

uitbreiding aanbod vitaliteit aan de slag met vitaliteit!

Voor de eerste helft van 2025 staan weer mooie vitaliteitsactiviteiten gepland! Bij inschrijving verwachten we ook dat je aan de activiteit zal deelnemen!

fotografiewandeling

Op woensdag 2 april van 14.00 uur tot 15.30 uur organiseren we een fotografie wandeling door Landgoed Twickel. Neem je eigen smartphone of spiegelreflexcamera mee. Inschrijven kan via het portaal.

hardloopclinic

In augustus en september bieden we hardloopclinics aan. Een mooie voorbereiding op de zorgmarathon! Vanaf juni volgt de inschrijving op het portaal.

crossfit kookworkshop

De kookworkshops worden het hele jaar aangeboden. Rond de zomer met een BBQ thema en in het najaar weer de herfst gerechten. De recepten van de workshops staan binnenkort allemaal op het Vitapleijn!

In de maand mei bieden we crossfit clinics aan bij Crossfit Unreal in Rijssen (Homepage | Crossfit Unreal)

Dinsdag 13 mei om 10:30 - 11:30 Woensdag 21 mei 17:00 - 18:00

zorgmarathon

De zorgmarathon vindt plaats op 26 september 2025. De inschrijving is al geopend en zal begin van de zomer weer centraal geregeld worden vanuit Aveleijn.

Padel

In februari en maart zijn er 4 clinics georganiseerd in Enschede en Wierden. Op vrijdag 19 september vindt een groot toernooi in Enschede plaats. Er is plek voor 60 collega’s.

Houd het portaal in de gaten voor alle nieuwe activiteiten!