Raad van Bestuur

I am who I am because of who you are

Ubunut

Nadat de acute fase van de coronacrisis wat voorbij was, ontstond gelegenheid om te reflecteren op de afgelopen paar maanden. Ik heb veel gelezen en nagedacht over het begrip ‘Ubuntu’. Een filosofie afkomstig van de tribes in Afrika, die gaat over sociale relaties tussen mensen onderling. Ubuntu gaat ervan uit dat je als mens niet functioneert, als je geen deel uitmaakt van een groter verband. Het gaat over gemeenschapszin, verantwoordelijkheid nemen voor elkaar, er zijn als dat nodig is.

Ubuntu is sterk verwant aan de oorspronkelijke vorm van ‘noaberschap’ zoals we dat in Twente van oudsher al kennen. Aveleijn vormt ook zo’n gemeenschap. De saamhorigheid die ontstond in de acute fase van de coronacrisis, is kenmerkend voor ubuntu: collega’s van dagbesteding die onmiddellijk bij de woonlocaties diensten gingen oppakken, werkgroepen die aan de slag gingen om protocollen te ontwikkelen voor de nieuwe werkelijkheid die ontstond, medewerkers die elkaar via digitaal beeldbellen opzochten om van betekenis te kunnen zijn en elkaar te kunnen steunen. Ons ziekteverzuim daalde en de inzet voor onze cliënten en hun verwanten was indrukwekkend. Onvermoede creativiteit, liefdevolle gebaren en zorg voor elkaar kenmerkten deze eerste maanden. De verantwoordelijkheid voor onze kwetsbare cliënten maakte dat we de rol en de waarde van ieder individu in onze organisatie herkenden, dat we talenten inzetten voor het groepsbelang. Ubuntu zoals het bedoeld is!

Een goede gemeenschap blijft sterk. Ook als de vermoeidheid toeneemt, als het begrip voor de maatregelen afneemt, als de druk op emotionele afwegingen sterker wordt. Ook dan vormen we bij Aveleijn een gemeenschap die in de traditie van Ubuntu de dialoog voert, niet de makkelijke paden afloopt, maar in verbondenheid met allen die onze gemeenschap vormen de juiste richting zoekt.

De afgelopen periode heeft mij ervan bewust gemaakt dat Aveleijn een sterke gemeenschap is. We zijn ons ervan bewust dat wij ‘mens zijn’, ómdat er andere mensen om ons heen zijn die ertoe doen. In ons werk en privéleven. De coronacrisis doet ertoe, de crisis maakt ons bewust van de kracht van ons samenzijn, onze verbondenheid met elkaar. Die kracht maakt dat ik met een diep respect en grote bewondering terug kijk op de afgelopen maanden. Ubuntu In Twente: het bestaat!

Susanne Bentvelsen

Rust en eenvoud

Tsja,.. en toen zaten we ineens met zijn allen in een intelligente lockdown. We werden bruut geconfronteerd met het feit dat we niet alles kunnen beheersen. Blijkt ook de mens onderworpen te zijn aan de wetten van de natuur. De natuur is inclusief en het virus sluit niemand uit.

Stevige maatregelen waren het gevolg: alles op slot. Geen bezoek meer op onze woonlocaties, de dagbesteding gesloten, geen theatervoorstellingen, geen museumbezoek en geen bekerfinale (!). Kortom een bijzondere en lastige tijd door allerlei ingrepen in onze bewegingsvrijheid.

Maar deze tijd brengt ook meer rust en eenvoud. We hebben minder reistijd, minder sociale verplichtingen en minder bijeenkomsten en vergaderingen. Minder mogen, maar daardoor ook minder moeten. We zien ook een enorme digitale versnelling. Efficiënt beeldbellen met een enorme vermindering van vervoersbewegingen. Is de coronacrisis een leerervaring voor de klimaatcrisis? In tegenstelling tot de mens is de natuur niet onderhevig aan vrijheidsbeperkende maatregelen. Het ritme van de seizoenen draait gewoon door. De natuur bloeit en wij ontwikkelen nieuwe persoonlijke ritmes in deze bijzondere tijd. Alternatieve tijdsbestedingen maar ook oude liefdes die worden hervonden. Voor mij zijn dat toertochtjes op de fiets met de camera. Weer tijd om te proberen mooie plaatjes te schieten. Het onzichtbare virus laat me weer anders en beter kijken. In het bos ineens het licht zien en dat vastleggen.

Een ellendige tijd, maar ook een tijd van rust en eenvoud. Er zijn veel dingen waar we naar terugverlangen. Maar wat houden we vast? Wat heeft deze crisis ons geleerd en willen we niet meer kwijt? Een crisis is een kans? De tijd zal het leren.

Mooi dat ons persoonlijke statuut ongewijzigd blijft: we staan voor gelijkwaardigheid, inclusie en duurzaamheid. Een stevig moreel kompas naar de toekomst.

Willem den Hartog