High Life NL 14-01 by SoftSecrets

#01-2014 GRATIS

opinie en lifestyle magazine voor growers en blowers

Kleine thuiskweker mediwiet dupe van hard cannabisbeleid Wordt High Amsterdam minder high?

Casa de la Muerte

“We roken Amnesia, eigen teelt, eigenlijk alles wat groen ziet”

Fruity Juice® Groots ontluikende Thai met een volle, opvallende smaak.

® ®

e l

SOCIAL MEDIA!

sensiseeds com Meer weten aprender over deze strain? direktesta naar onze productpagina! ¿Quieres más Ga sobre increíble variedad? ‘De Sensi Seed Bank is de meest uitgebreide cannabis zadenbank ter wereld en ¡Visita nuestra de productos! vanuit medisch oogpunt página is het essentieel dat zij functioneert en behouden blijft. Net als

VOLG ONS VIA

het behoud van está het regenwoud; we weten die niet Sensi Seeds muy orgullosa de dat queer lapotentiële Oficinageneesmiddelen Holandesa dezijnCannabis vernietigd mogen worden.’ Medicinal (Proveedor Federal Legal de Marihuana Medicinal a Farmacias) Dr. Lester Grinspoon (december 1996) utilice genes y variedades del Sensi Seeds Bank.

Interessant jaar Wat zal 2014 ons gaan brengen? Het wordt een interessant jaar voor iedereen die cannabis een warm hart toedraagt. In de komende maanden zal namelijk duidelijk worden of de hoogste rechters in ons land akkoord gaan met discriminatie, of ze gaan zich daar tegen verzetten, wat dan een einde aan de wietpas maakt.

Dat betekent dan een geweldig gezichtsverlies voor Ivo Opstelten en zijn maatje Onno Hoes, want dan zullen ze knarsetandend moeten toezien dat buitenlandse toeristen weer gewoon een coffeeshop in Maastricht binnen mogen komen, om in alle rust een jointje te roken. Net zoals dat al in de meeste andere steden in Nederland ook mag. En daarmee zou dan een eind komen aan een van de grootste blunders en ﬁasco’s uit tientallen jaren gedoogbeleid. En, wie weet, misschien gaat er wel meer goed nieuws volgen. Misschien worden ze bij de Partij van de Arbeid eindelijk een beetje wakker en gaan ze beseffen dat het verbod op wiet met meer dan 15% THC volslagen belachelijk (en oncontroleerbaar) is. En misschien gaan ze eindelijk beseffen dat de achterdeur nu echt eens opengewrikt moet worden. Maar het verleden leert ons dat mooie beloften van politici niet altijd nagekomen worden. En mooie beloften zullen we krijgen, de komende maanden, want begin maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen. En in mei vinden de verkiezingen plaats voor de EU. Maar of daar nu veel mensen wakker van liggen? Ik denk het niet… Internationaal gezien zal Highlife vooral ook de ontwikkelingen in de Verenigde Staten volgen.

Want in dat immense land zullen ook dit jaar weer vele beslissingen rond cannabis in diverse staten worden genomen. Het zit de cannabisbeweging daar op dit moment in alle opzichten mee. De ontwikkelingen gaan hard. Veel zal afhangen hoe de zaken zich in bijvoorbeeld Colorado gaan ontwikkelen. Nu cannabis daar vanaf 1 januari legaal geconsumeerd mag worden, zullen gaandeweg steeds verdere stappen gezet worden. Linksom of rechtsom zal zich een ‘coffeeshop-achtige’ horeca ontwikkelen. De komende maanden zal duidelijk worden hoe dat in de praktijk gaat, en of zulke ‘smokersclubs’ ook door de overheid worden toegestaan. Ook in andere landen staat veel op het spel. Hoe gaat de Spaanse overheid reageren op de explosieve stijging van het aantal Cannabis Social Clubs? En wat te denken van Uruguay? In december keurde de senaat daar de legalisering van cannabis met 16 tegen 13 stemmen goed. Dat maakt Uruguay het eerste land waar cannabis gelegaliseerd is, een ongelooﬂijke mijlpaal. De komende maanden moet het land het hele systeem op poten gaan zetten. Hoe dat in zijn werk gaat? Daarover zullen we jullie blijven berichten. Rob Tuinstra

Voorwoord van de uitgever De Nederlandse overheid voert een liberaal beleid t.a.v. cannabis. Het gebruik van cannabis wordt in de Nederlandse Opiumwet niet strafbaar gesteld. Vele gemeenten gedogen coffeeshops van waaruit hasj en wiet worden verhandeld. Met het gedogen van deze coffeeshops heeft de overheid een goede scheiding van de drugsmarkten weten te bereiken. Zo’n één miljoen blowers weten de weg naar de coffeeshop te vinden of voorzien d.m.v. kleinschalige hennepteelt in hun eigen gebruik. De cannabisconsument is de samenleving op geen enkele wijze tot last. Hij wordt in ons land dan ook terecht niet als een crimineel behandeld. Sommige politici en vertegenwoordigers van het openbaar bestuur zijn groot voorstander van het legaliseren van cannabis. Aan legalisatie gaat gewoonlijk een lange periode van normalisatie vooraf. De uitgever hoopt middels het blad ‘Highlife’ het publiek te informeren en hiermee een positieve bijdrage te leveren aan de normalisatie van cannabis. In zijn blad geeft hij zowel voor- als tegenstanders van cannabis de ruimte hun mening te ventileren. Dit betekent niet dat de uitgever het met de inhoud van alle artikelen of advertenties eens is. De uitgever distantieert zich uitdrukkelijk van gepubliceerde uitlatingen of afbeeldingen die de indruk wekken dat er reclame wordt gemaakt voor het gebruik of productie van cannabis. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook vermenigvuldigd of overgenomen worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de inhoud en/of de doelstelling van de advertenties. De redactie neemt geen enkele verantwoording voor ongevraagde inzendingen. De uitgever heeft getracht alle rechthebbenden op copyright van foto-en/of beeldmateriaal te bereiken. Zij die desondanks menen aanspraak te kunnen maken op deze rechten, kunnen zich tot de uitgever wenden.

higher yields are possible.

pass it on!

Tips & tricks vind je op onze website www.plagron.com

INDEX

01 14

FEATURES: Casa de la Muerte Wordt High Amsterdam minder high? Mediwiet thuiskweker hard aangepakt Warpaint: Een bepaalde stemming Alle hens aan dek Graﬁtti in Venice Beach, LA Brony’s: watjes of wansmaak? België: Hoogleraren willen legale wiet 5 jaar VOC Bier en Brood: Rotterdamse tekendrift De jacht op crimineel geld The Punk Syndrome Titanic: Het schip dat niet kon zinken Doelwit Melissa Bachman

18 26 30 36 42 44 46 54 56 62 68 70 76 78

GROENE ZAKEN Product Flash Royal Cheese Automatic (RQS) Review De Polderweg

11 74 75

RUBRIEKEN: Nicole Maalsté Flash André Beckers High Weirdness Suicide Girl Muziek terwijl u blowt High Gadgets Spannende boeken Grabbelton C-Man

6 7 10 17 40 50 52 66 80 81

EN VERDER: 76

Marokko debatteert over mediwiet Ben Dronkers in Hall of Fame De Stelling: Keurmerk Lady Gaga: 20 joints per dag Van de katten besnuffeld The Bridge, seizoen 2 Het woordenspel van de hiphop Run The Jewels De geheimen van het universum

22 23 24 34 41 49 58 59 72

En nog veel meer...

Column

Nicole Maalsté

Regularisering Het debat over regulering van de achterdeur is weer in volle gang. Nou ja, debat. Het is maar hoe je het bekijkt. Burgemeesters roepen om het hardst dat ze een experiment met gereguleerde hennepteelt willen en links georiënteerde politieke partijen vragen de minister om de plannen die burgemeesters hierover hebben ingediend met een ‘open blik’ te bekijken. De minister gaat tot nu toe elk debat hierover uit de weg om de simpele reden dat het volgens hem niet kan en hij er persoonlijk ook niks in ziet. Einde discussie!?

Het trieste is dat we dit debat jaren geleden ook al tot in den treuren hebben gevoerd. Ik heb laatst nog eens een debat uit de

ze de kern van het gedoogbeleid bleef onderschrijven. Het CDA merkte schamper op dat de term regularisering niet bepaald

partijen. Zo betoogt Van der Vlies (SGP) in maart 1996: “Wij spreken over een complex en ernstig menselijk en maatschappelijk probleem. Hoe heeft het zover kunnen komen, is mijn verzuchting als ik al die ellende weer op mijn netvlies krijg”. Op 20 november 2013 horen we Segers van de ChristenUnie iets vergelijkbaars zeggen: “Ik blijf mij erover verbazen dat dit wordt gepresenteerd als iets nobels, als iets wat nage-

Misschien dat de huidige dames en heren politici de oude debatten er nog eens bij moeten pakken om te kijken waar ze ook alweer voor stonden… Tweede Kamer van maart 1996 gelezen. Vrijwel exact dezelfde argumenten worden nu nog steeds genoemd als redenen waarom een regulering van de achterdeur niet mogelijk is. Ons imago in het buitenland, de aantrekkingskracht op coffeeshoptoeristen, de schadelijkheid (lees: THC), etcetera. Het enige wat veranderd is, zijn de poppetjes. Van de Camp (CDA) is vervangen door Oskam, Rebel (PvdA) heeft het stokje overgenomen van Oudkerk en Berndsen (D66) vervult tegenwoordig dezelfde rol als De Graaf in 1996.

Symboolpolitiek Ook toen al werden we regelmatig getrakteerd op symboolpolitiek. Zo lanceerde de PvdA tot grote hilariteit van de andere partijen het begrip ‘regularisering’, omdat de term gedogen een verkeerde uitstraling zou hebben. Gedoogbeleid zou een simplistisch beeld met zich mee brengen van ‘laissez faire’, een tolerante houding naar crimineel en asociaal gedrag. Die mixed message van ‘het mag niet, maar het kan wel’ zou in het buitenland nergens begrepen worden. De term gedoogbeleid zou onduidelijk zijn. Daarom wilde de PvdA af van het begrip, terwijl

meer duidelijkheid oplevert: “Ik ben bang dat de buitenlandse pers dit gewoon zal vertalen in ‘legaliseren’.” En D66 noemde het terecht ‘window-dressing’.

Niets veranderd? Is er dan werkelijk niets veranderd? Jawel, twintig jaar geleden leek het debat veel meer over verschillen in principiële standpunten tussen de partijen te gaan. Dat zien we nu eigenlijk alleen nog maar bij christelijke

streefd zou moeten worden, terwijl het om iets ontzettend slechts gaat. Het is slecht voor mensen en leidt tot verslaving.”

Ideaalbeeld Je hoeft het hier niet mee eens te zijn, maar het getuigt wel van een ideaalbeeld over onze samenleving die bij veel andere partijen steeds meer lijkt te ontbreken. In dat verband wil ik ook nog even een uitspraak van de heer Teeven (je weet wel, onze huidige staatssecretaris) van 21 maart 2008 in herinnering brengen. Hij reageert hier op de wens van het CDA dat er meer opsporingscapaciteit in de grensregio’s moet komen: “Dat is een ideaalbeeld. Dat wil iedereen wel, maar is het niet beter de coffeeshops daar echt bijna op de grens te zetten? Bij de problemen die wij wat dit betreft in het zuiden en zuidwesten van het land hebben, zie je dat 90% van de klandizie uit het buitenland komt. De oplossing van die problemen komt volgens mij dichterbij als je de buurlanden dwingt daaraan mee te werken.” In 2008 gaf de VVD nog blijk van enige realiteitszin. Misschien dat de huidige dames en heren politici de oude debatten er nog eens bij moeten pakken om te kijken waar ze ook alweer voor stonden…

Barcelona: 220 Cannabis Social Clubs Het gaat hard in Barcelona. Inmiddels telt de Spaanse stad al 220 Cannabis Social Clubs. En daar wil de gemeente wat aan doen. Op dit moment kan iedereen een dergelijke club beginnen, maar dat gaat in de toekomst veranderen nu de gemeente eisen gaat stellen. De stad wil verder dat er strenger op leeftijden wordt gecontroleerd en dat er een maximaal aantal leden per club komt.

FLASH De Wallen blijven hot Een grappig lijstje. Zo kun je deze rangschikking, waarin gekeken wordt in welke plaats per land het meest wordt gefacebookt, wel noemen. In Frankrijk en de Verenigde Staten staat Disneyworld op de eerste plaats. In Italië is het San Marcoplein bij het Vaticaan de meest populaire plek om te facebooken. En waar is dat in Nederland? Juist, dat zijn de Wallen in de Amsterdamse binnenstad. Klaarblijkelijk is het befaamde Red Light District dus de populairste toeristische bestemming in ons land.

D66: stop symboolpolitiek Amsterdam moet stoppen met symboolpolitiek door het sluiten van coffeeshops in de buurt van scholen en in Den Haag gaan pleiten voor een oplossing voor de achterdeur. Dat stelde D66fractievoorzitter Jan Paternotte in december bij de behandeling van het nieuwe coffeeshopbeleid voor de hoofdstad. Paternotte: “Amsterdam heeft de grootste achterdeur van het land, je hoort de stad alleen niet in de discussie over oplossingen daarvoor. Het Amsterdamse stadsbestuur heeft het alleen maar over het sluiten van coffeeshops, op de Wallen en in de hele stad door een afstandscriterium van scholen. Hoeveel politiecapaciteit is de stad eigenlijk kwijt aan het aanpakken van misstanden die bij de achterdeurproblematiek horen? Die zouden we ook kunnen gebruiken voor de aanpak van zakkenrollerij, straatroof of mensenhandel.” Elders in dit nummer meer hierover.

Krijgt Bergen op Zoom weer een coffeeshop? Vier jaar geleden, in 2009, werden alle coffeeshops in de steden Roosendaal en Bergen op Zoom gesloten. Beide gemeenten besloten tot deze radicale aanpak om zo de zogenaamde overlast van het coffeeshoptoerisme tegen te gaan. Maar nu lijkt de tijd rijp om coffeeshops weer toe te staan. Reden: de oprukkende straathandel, die gepaard gaat met overlast (!), criminaliteit en verkoop van ondeugdelijk drugs. Lokale politici van de PvdA en GroenLinks pleiten daarom voor ‘een door de gemeente gereguleerde wietverkoop met pasjes op een plek die weinig overlast veroorzaakt’. Weinig verrassend ziet de VVD vooral een oplossing in ‘keihard optreden’.

Neustelescoop ruikt wietrook Ondanks de vergaande vrijheden voor cannabisgebruikers in de VS blijven de tegenkrachten zich roeren. In Denver, een van de steden waar marihuana is gelegaliseerd, is een nieuwe gemeentelijke verordening tegen cannabisoverlast aangenomen. De als milieumaatregel geafﬁcheerde geurverordening maakt luchtvervuiling door “hoge concentraties cannabisrook” strafbaar met een maximale boete van 2000 dollar. De politie hoeft voor het vaststellen van deze milieudelicten niet op de eigen neus af te gaan, maar maakt gebruik van een zogenaamde olfactometer, in de volksmond nu al neustelescoop genoemd. Volgens de geurverordening is er sprake van geuroverlast wanneer er één deel rook op zeven delen schone lucht wordt gemeten.

FLASH Kogel is door Berlijnse cannabiskerk De eerste horde is met succes genomen. Na de al eerder aangekondigde debatten in het Berlijnse district FriedrichshainKreuzberg, werd eind november positief beslist over de opening van Duitslands eerste coffeeshop in de wijk. Je zou het een historische beslissing kunnen noemen, ook al kunnen de Berlijners pas verder als ze van het Duitse Ministerie van Volksgezondheid een onthefﬁng van het algemeen geldende cannabisverbod krijgen. Het als 'Modelproject' omschreven initiatief is vooral bedoeld om een eind te maken aan de drugsoverlast in het Görlitzer Park.

Niet stoned na ibuprofen De populaire pijnstiller en ontstekingsremmer ibuprofen blijkt een onverwachte bijwerking te hebben: het middel voorkomt dat je stoned wordt van cannabis. Dat blijkt uit een onderzoek van de universiteit van Louisiana. De psychische effecten van cannabis worden geneutraliseerd, maar de therapeutische werkzaamheid wordt niet wordt aangetast. De ontdekking opent nieuwe perspectieven voor veel (potentiële) medicinale gebruikers. De onderzoekers verwachten dat de onbedoelde bijwerking van ibuprofen er toe zal leiden dat meer mensen mediwiet gaan gebruiken dan tot nog toe het geval was. Veel patiënten die mogelijk baat hebben bij cannabis zien daar vanaf vanwege de angst om stoned te worden.

Mountie-high Ronald Francis, een Canadese Mountie, eist het recht op om ook in zijn karakteristieke rode uniform mediwiet te mogen gebruiken. Francis krijgt sinds november 2013 per dag 3 gram voorgeschreven. De agent gebruikt cannabis vanwege de posttraumatische stress stoornis die hij opliep toen hij in indiaanse reservaten was gestationeerd. Anti-depressiva en alcohol brachten geen verlichting; pas met mediwiet was hij weer in staat om te werken. Aangezien Francis nu administratief werk op kantoor verricht, is het probleem niet zozeer dat hij voor het publiek zichtbaar aan jointjes lurkt. De politieleiding is vooral bezorgd over het effect dat de blowende agent op zijn collega's heeft. Het is vooral de vraag waar Francis zijn medicijn zonder aanstoot tot zich kan nemen.

Reggae Sundance wordt driedaags Goed nieuws voor fans van het Reggae Sundance festival, want de alweer vijftiende editie van een van de leukste Nederlandse festivals wordt over een heel weekend uitgesmeerd. Het evenement, dat dit jaar op 8, 9 en 10 augustus plaatsvindt, verhuist ook naar een nieuwe locatie, namelijk landgoed Velder in het Brabantse Liempde. Afgelopen jaar was Reggae Sundance nog op het E3-Strand in Eersel.

FLASH De Weever: “Einde gedoogbeleid” N-VA voorman en burgemeester van Antwerpen Bart de Weever is maar wat blij met zijn persoonlijkie War on Cannabis. In december stonden tientallen inwoners van zijn stad voor de rechtbank, omdat zij met één jointje betrapt waren. “Dit is het einde van het gedoogbeleid”, triomfeerde De Weever. Het is te hopen dat de rechters De Weever een toontje lager laten zingen, want de gevolgen van zijn ultrastrenge beleid zijn groot. Zo meldde een van de 24 blowers tegen de rechter dat hij zijn baan zou verliezen als hij zou worden veroordeeld. En dat allemaal om één jointje… De rechtbank doet in januari uitspraak.

Krassen, ruiken, verklikken Je kon er op wachten. Ook in Groot-Brittannië kweken steeds meer mensen hun eigen wiet, en dat kan de overheid natuurlijk niet tolereren. Dus worden in steeds meer steden en dorpen Cannabis Snifﬁng Cards verspreid. We kennen deze geurkaarten ook in Nederland. Het is de bedoeling dat bezorgde bewoners, na het waarnemen van de nogal chemische wietgeur die op die kraskaarten is gespoten, vervolgens als een getrainde speurhond door de wijk gaat dwalen om wietkwekende buren te verlinken. Ook in Birmingham heeft men deze kaarten nu verspreid. Men hoopt hierdoor meer kleine kwekers te kunnen arresteren. Afgelopen kaar werden slechts 20 huurders betrapt op het kweken van cannabis.

“Wiet om te ontspannen” Ook dit jaar zal Robbie Williams tot vreugde van zijn vele fans weer in Nederland optreden. De populaire Britse zanger (dit jaar wordt hij 40) doet het tegenwoordig wat rustiger aan, maar is nog steeds te porren voor een blowtje op zijn tijd. In een interview met een Engelse krant meldde hij: "De laatste keer dat ik high was, is twee dagen geleden." Sinds hij een jaar geleden een dochter (Theodora Rose) mocht verwelkomen, voelt hij zich naar eigen zeggen wel een stuk volwassener. Williams: “Door de geboorte van Theo ben ik minder roekeloos. Geen grote drugssessies meer, maar soms een klein beetje wiet om te ontspannen."

Column

André Beckers

Een mislukte oogst… Vaak lees ik in strafdossiers dat aangehouden henneptelers bij de politie geen beroep doen op hun zwijgrecht, maar een verklaring aﬂeggen. Met regelmaat lees ik dan dat zij verklaren met de ontmantelde hennepkwekerij geen geld te hebben verdiend. omdat de oogst is mislukt.

De politie legt een dergelijke verklaring meestal naast zich neer. In de rechtszaal hoor je de ofﬁcier van justitie dan stellen

ik hierna zal beschrijven. Een aangehouden hennepkweker vertelde de politie in zijn verhoor dat zijn eerste oogst groten-

Politierechter stelde met mij vast dat de politie had verzuimd in het proces-verbaal de vraag te beantwoorden of er mogelijk sprake was geweest van spint. Hij bekeek de foto’s en meende daarop geen afwijkingen te zien, zodat het naar zijn mening onvoldoende aannemelijk was geworden dat de oogst veel

In mijn pleidooi hield ik de Politierechter voor dat het politieonderzoek tekort schoot, nu geen onderzoek was ingesteld naar de aanwezigheid van spint in de aangetroffen hennepresten. dat als je hennepkwekers zou geloven een oogst nooit lukt. “Dat verklaren ze alleen om te voorkomen dat ze hun illegale winsten moeten terugbetalen.” De rechter toont zich vaak gevoelig voor dit argument en neemt dan gemakshalve aan dat de oogst wel degelijk is gelukt, omdat het tegendeel niet aannemelijk is gemaakt. Aan de verklaring van de aangehouden teler wordt dan geen geloof gehecht.

Spint Recent deed het Gerechtshof te Den Bosch een interessante uitspraak in een zaak, die

deels was mislukt. “Ik kreeg de eerste keer € 2.100 per kilo. Dit vanwege de slechte oogst, want de planten hadden spint. Hierdoor had ik een opbrengst van 1,5 kilo. Dat was veel minder dan verwacht”. De man vertelde dat de resten van zijn vorige oogst nog in zijn woning lagen. De politie had daardoor de gelegenheid dit hennepafval te onderzoeken. Zo hadden zij eenvoudig kunnen vaststellen of er sporen van spint in de hennepresten zichtbaar waren. De politie hield mijn cliënt tijdens zijn verhoor niet voor dat ze hem niet geloofden. Daar kwam hij pas achter toen hij zich bij de Politierechter moest verantwoorden en justitie een geldbedrag van € 16.825 van hem vorderde. Dat geld zou hij hebben verdiend met de teelt van 220 hennepplanten. Hij schrok zich rot.

Foto’s In mijn pleidooi hield ik de Politierechter voor dat het politieonderzoek tekort schoot, nu geen onderzoek was ingesteld naar de aanwezigheid van spint in de aangetroffen hennepresten. Hierbij wees ik op een door de politie genomen foto van de aangetroffen hennepresten. Mijn stelling was dat er bloemtopjes tussen de resten zichtbaar waren en dat het leek alsof het afval beschimmeld was. Ik zag hierin een aanwijzing dat mijn cliënt naar waarheid had verklaard. De

minder dan gebruikelijk had opgebracht. Hij legde mijn cliënt een betalingsverplichting van € 15.508,50 op. Daartegen stelde ik hoger beroep in.

Benadeeld Bij het Gerechtshof klaagde ik over het feit dat de politie de plantenresten had vernietigd zonder daaraan een onderzoek te verrichten naar de aanwezigheid van sporen van spint. Daarmee was mijn cliënt in ernstige mate benadeeld in zijn verdediging. Naar mijn mening had de Politierechter miskend dat dit tot gevolg zou moeten hebben dat zijn verklaring niet kon worden weerlegd door justitie. Deze redenering vond gehoor bij het Hof dat om die reden overwoog (citaat): “Gelet daarop is het Hof van oordeel dat voor de vaststelling van het wederrechtelijk verkregen voordeel uitgegaan dient te worden van de verklaring van veroordeelde inhoudende dat hij 1,5 kilo hennep heeft geoogst en dat hij daarvoor € 3.150 heeft ontvangen. Rekening houdende met de kosten schat het Hof het voordeel op € 950.” Uit deze uitspraak blijkt dat de politie niet te lichtvaardig aan de verklaring van de verdachte voorbij mag gaan. Mr. Drs. André Beckers Advocaat te Sittard www.beckersbergmans.nl

PRODUCTEN

Unisex Kush Een welriekend statement voor cannabisfans zou je het nieuwe Kush parfum kunnen noemen, ware het niet dat er geen cannabismolecuul aan dit geurtje te pas komt. Meer gimmick dan ware essentie dus. Wel zorgt een uitgelezen selectie plantextracten en essentiele oliën voor een geur die sterk doet denken aan het verﬁjnde Kush-aroma. Zowel mannen als vrouwen kunnen zich met het provocative geurtje besprenkelen. Kopers van het parfum hoeven zich niet schuldig te voelen over hun decadente aanschaf: een deel van de opbrengst gaat naar goede doelen, zoals onderwijs en schoon drinkwater, waarbij de producent nadrukkelijk aangeeft op geen enkele manier politiek getinte donaties te doen. Een piepklein ﬂaconnetje kost zo'n 21 euro. Reviewers op Amazon.com beoordelen het product wel met een matig gemiddelde van 3 sterren.

FLASH Tweede cannabisbeurs in Chili Hoe geaccepteerd cannabis inmiddels is in Zuid-Amerika, was van 30 november tot en met 1 december in Chili's hoofdstad Santiago duidelijk zichtbaar. Daar vond in het centraal gelegen O'Higgins park de tweede editie van Expoweed plaats, de Chileense cannabisbeurs. Behalve een expo van cannabisgerelateerde producten stonden er ook debatten, conferenties en forumdiscussie op het programma. Belangrijke internationale gasten van deze editie waren Howard Marks, aka Mr. Nice, en Jorge Cervantes, cannabisauteur par excellence.

Weer doodstraf wegens wiet Ondanks toenemende buitenlandse druk werd eind november in Maleisië weer iemand ter dood veroordeeld vanwege een cannabisdelict. Ditmaal gaat het om de Thaise Thitapah Charoenchuea, bij wie in februari 2013 op een busstation twintig kilo wiet werd gevonden. De 26-jarige moeder beweert onschuldig te zijn en de koffer met wiet te hebben bewaakt voor ene 'Ali'. Het merkwaardige is dat zes maanden eerder in Maleisië een andere vrouw ter dood is gebracht, die vrijwel dezelfde verklaring had voor het bezit van een koffer met eveneens twintig kilo cannabis. Ook zij zat in de bus naar Kuala Lumpur, en de naam van de man voor wie zij de koffer in de gaten zou houden luidde 'Adi'. Luguber toeval, stomme advocaat of een keiharde aanwijzing over de werkwijze van een smokkelbende? De rechter was in ieder geval niet overtuigd en sprak de doodstraf uit. Voorlopig maar even niet op vakantie naar Maleisië.

Patatje wietsaus in de export In de zomer van vorig jarig schreven we over het patatje wietsaus, een nieuw culinaire fenomeen. Onze redacteur was er indertijd matig tevreden over. Toch heeft de wietsaus veel indruk gemaakt, niet alleen in Nederland zelf, maar ook in het buitenland. Er is inmiddels belangstelling om de saus ook in België, Duitsland en Zwitserland op de markt te brengen. Mogelijk zou ook de VS met dit innovatieve Nederlandse exportproduct te maken krijgen.

HIGH WEIRDNESS

Zorgvrije samenleving

2 eetlepels aquarium

Wellicht kan het voorbeeld van de Chinees Zheng Yanliang als inspiratie dienen voor nieuwe bezuinigingen in de kwakkelende gezondheidszorg van ons land. Toen de 47-jarige boer te horen kreeg dat zijn beide benen door trombose waren aangetast, had hij volgens artsen nog een maand te leven als hij zich niet liet opereren. Helaas kon Yanliang een operatie niet betalen. De enige uitweg die hij zag was eigenhandig zijn benen te amputeren. Op een avond wachtte hij tot zijn vrouw naar bed was, stak een eind hout tussen de tanden om de pijn te verbijten, en nam een roestige zaag ter hand. Toen zijn vrouw hem later vond was hij drie tanden en een been armer. Uiteindelijk werd zijn gruwelijke relaas opgepikt door de media, waarna een arts aanbood Yanliangs andere been gratis te opereren. De arts krijgt publiciteit voor zijn liefdadigheid, de boer houdt in elke geval nog een been over. Een prachtig voorbeeld van win-win.

Miniatuurschepen, micro-eiffeltorens, gedichten van Shakespeare op een rijstkorrel – het is allemaal al eens gedaan. De Rus Anatoly Konenko, die zo'n beetje alle mogelijkheden van het miniaturiseren al eens beoefende, wist toch weer iets nieuws te bedenken: het microminiatuur aquarium. Deze 'bak' meet 3 x 2,4 x 1,4 cm en kan zo'n 10 ml water bevatten. Ondanks de minuscule afmetingen wist Konenko het aquarium te versieren met miniatuursteentjes en dito waterplanten, en huisvestte er zelfs een schooltje babyvisjes in. Gelukkig staat de dierenbescherming in Rusland nog in de kinderschoenen.

U mag de bruid tongen De grens tussen gekte en aandachttrekkerij wordt steeds dunner. Of de Australiër Joseph Guiso zich met zijn labrador Honey in de echt liet verbinden om zijn vijf minuten roem te scoren, is niet helemaal duidelijk. Aandacht kreeg Guiso in ieder geval volop, al was die niet altijd positief. Menigeen vroeg zich af of de student pedagogiek wel geschikt is om na zijn studie voor de klas te staan. Om alle twijfel weg te nemen benadrukte Guiso dat de relatie met zijn teef puur platonisch is. Ondanks zijn seksloze huwelijk is Guiso in de zevende hemel: “We zijn absoluut Australië's hotste stelletje. De tijd van Brad en Angelina is deﬁnitief voorbij!”

Knokkelshocker Stroomstootwapens zijn in Nederland verboden. Misschien maar goed ook, want de wapens zijn spotgoedkoop. Als je voor amper twee tientjes een stroomstoot van enkele honderdduizenden volt kunt uitdelen, loopt voor je het weet iedereen met zo'n apparaat op zak. Na de als mobieltje vermomde stroomstok en de stroomstok-annex-peppersprayspuitbus is er nu de elektroshock boksbeugel. Dit handige verdedigingswapen omhult met zijn rubber polstering elke maat hand als een handschoen. Met een duimbeweging kan de knokkelshocker worden ingeschakeld. Iemand een kaakslag van 950,000 volt toedienen geeft jou misschien wel net zo'n kick als degene wiens kaak je net onder stroom zette. Voor amper 30 euro ben je de trotse bezitter van dit stroomwapen. Je moet dan wel eerst een manier bedenken om het ook in negen Amerikaanse staten illegale wapen het land in te krijgen...

Zwarte humor en een ruig geluid

Casa de la Muerte “We roken Amnesia, eigen teelt, eigenlijk alles wat groen ziet” tekst: Arjan van Sorge // foto’s: Dennis Wisse

Hillbilly Tanzbar heet het debuutalbum van Casa de la Muerte, een ruig en rauw avontuur in sex, drugs en nog meer ongezonde dingen op een holdebolderend bedje van rock ’n roll. Jaja, in Alkmaar weten ze hoe je het leven moet leven. De dood duurt lang genoeg tenslotte.

Als je als redelijk onbekende band in het voorprogramma van een grote act staat, en je kan al die mensen die jou nog nooit gehoord en gezien hebben goed gek maken, dan ben je lekker bezig. Laat zoiets maar aan zangers Foxy Roxy en Lee H. Cobra over, die zich met uitgelaten ondersteuning van orgel, gitaar, contrabas en drums als ware volksmenners laten kennen. Sexy vamp Foxy Roxy en de achter bril en baard verscholen prototypische rocker Lee H. Cobra stuwen de Hellbilly-Mexican-Balkan-

klik. Hij straalde rust uit en was heel zeker van zijn zaak, hij gaf de goede respons op onze vragen. Het is in dit soort zaken toch heel erg een gevoelskwestie.”

Vonk “Rodeo Black introduceerde ons bij een bandlid uit het verleden, drummer Marcos Todos. Hij vond het direct heel tof, het is een heel eerlijke man, hij lacht altijd, hij is my brother from another mother. Na wat

Het is altijd feest in het huis van de doden. Nederbeat-rock naar ongezonde dieptes, waar het broeierig warm is, de middelen ruim voorradig zijn en iedereen in z’n beste doen verkeert. Het is altijd feest in het huis van de doden.

Theatraal Maar goed, terug op aarde. Beginnen bij het begin.Foxy Roxy: “In 2009 vroeg ik na aﬂoop van een optreden van The Remones – een Ramones tributeband – vriend en zanger Lee H. Cobra voor een nieuwe band. Lee H. is energiek en grappig, maar voornamelijk enorm theatraal. Daar hou ik erg van. We plaatsten een advertentie op het helaas bijna ter ziele zijnde internetmagazine en muzikantenplatform MusicFrom en wachtten de reacties af. Als inspiratie voor de te werven bandleden hadden we in de oproep gezet: rockabilly, vette show, The Cramps, Batmobile en Jon Spencer. Toetsenist Rodeo Black reageerde heel bijzonder, hij gaf aan van melkchocolade met hazelnoten, balkan pop en vunzige rock & roll (a la Nick Cave, Virgin Prunes, Shantel) te houden. Ik herinner me nog ons eerste gesprek met hem in een kroeg in Alkmaar. Ik dacht: wat een typische man, hij was erg kortaf, maar we hadden een vreemd soort

gehussel met gitaristen kwam Diamond Dim Snakehands bij ons spelen. Een vriend attendeerde ons op hem, hij speelde vroeger bij psychobilly legende Asmodeus, maar was gaan drummen toen deze band stopte. Het was snel duidelijk dat hij het gitaarspelen erg had gemist en hij gaf ons de vonk die we nog nodig hadden. Diamond Dim heeft trouwens een prachtige stem, hij kan

heel goed tweede en derde zangpartijen zingen. Daar ben ik best wel jaloers op.”

Afterparties Lee H. Cobra: “Bij een theatrale band zoals wij past nu eenmaal het mooie, diepe geluid van een contrabas, en omdat een goede contrabassist erg moeilijk te vinden is, zijn we de eerste periode basloos geweest.” Foxy: “Ik speelde eerder met Eee-Gore Mortis in het jazztrio Trouble Is A Man en besloot hem te vragen. Het enige nadeel was dat hij op dat moment op tournee was in Rusland en dus niet zomaar terug kon komen. Na wat telefoongesprekken gaf hij aan graag bij ons te komen spelen. EeeGore kan alles met zijn instrument, hij staat bekend om zijn afterparties waarop hij akoestische versies van Slayer, Mr. Bungle en Mozart vertolkt, tot groot genoegen van de aanwezigen.”

Zwarte humor Geleidelijk aan werd alles wat groter bij Casa de la Muerte. Van het prille begin in Odeon en Victorie in Alkmaar tot Paas-

Hoe gaat het daar? Lee H. Cobra: “Voor zover wij weten zijn we de enige band in dit genre, maar toffe muziek wordt er wel degelijk gemaakt in Alkmaar. Noord-Hollanders zetten alleen hun muziek niet zo in de etalage. Misschien zijn de meeste Noord-Hollanders daar te nuchter voor. In Brabant snappen ze ons beter; Peter Pan Speedrock was één van de eerste bands die ons een platform op hun Belgische festival ‘Beaverfest’ bood. Aan dit optreden in België hebben wij onder andere onze gig in de Thunderbolt tent op Paaspop te danken.”

Stonerleven Net zoals in veel andere steden in Nederland is er nogal wat veranderd in het muzikale leventje. Foxy Roxy: “Het is jammer dat een plek als Parkhof verloren is pop, het Paard van Troje en de Melkweg. VPRO’s 3 voor 12 noemde hun Popronde optreden in Arnhem origineel, energiek en vervreemdend. Lee H. Cobra: “Wij zijn de muzikale evenknie van het zevenblad. Voor niet plantendeskundigen; kan dat in een blad als Highlife? Dat is een moeilijk te verwijderen onkruid.” Aardig in lijn daarmee is de bandnaam. Foxy Roxy: “Omdat veel van onze nummers over de dood gaan en doordrenkt zijn van zwarte humor hebben we de naam Casa de la Muerte bedacht. Vive La Vida Para Morir Siempre Hay Tiempo! Vier het leven, de dood duurt lang genoeg! We hebben allemaal een bijnaam, in stijl. Het is ook leuk om een soort alter ego op het podium te hebben.”

Lief zijn De energie, het enthousiasme en de lol die ze hebben spat van de bezigheden van de band af. Maar wat ze tot nu toe bereikt hebben is verder ook een kwestie van lang genoeg in een zweterige oefenruimte zitten, geen ego hebben en doorzetten, en lief zijn voor elkaar. Aldus Foxy Roxy. En hoe ze iets maken? “Rodeo Black neemt het voortouw, de band maakt het af. Het schrijven blijft een lastig proces. Soms doen we heel lang over een nummer, soms zijn we binnen no time klaar. Onze single Buck Knife was bijvoorbeeld al bijna in de prullenbak beland...Het is ook een gevoel, plotseling merk je dat het klopt.”

Te nuchter Tsja, en dan Alkmaar, toch niet echt doorlopend groot in het nieuws met muziek...

gegaan. Door goede initiatieven als de Hout Rocks en Alkmaars Eigenste wordt het klimaat wel beter, maar we zijn er nog niet.” Wat betreft het stonerleven is het er een stuk beter toeven, vindt Lee H. Cobra: “Er zijn genoeg prima coffeeshops zoals Anytime, daar word je altijd vriendelijk te woord gestaan. Ze informeren ook goed

soortvast.” Foxy Roxy: “Bij optredens blowen we nooit ervoor, wel soms erna. Het ligt er ook aan wie er rijdt.”

Vuig geluid Rond de tijd van het interview zijn de bandleden druk bezig met de cd-presentatie,

Night, en Erik Drost, die gitaar speelt bij de Legendary Pink Dots. Peter van Elderen van Peter Pan Speedrock heeft het album gemastered, waardoor het een heerlijk vuig geluid heeft gekregen. Het prachtige artwork is gedaan door Wytse Sterk, graﬁsch ontwerper.” Bij Casa de la Muerte zijn ze nu volop aan het brainstormen over een

Eee-Gore kan alles met zijn instrument. Hij staat bekend om zijn afterparties waarop hij akoestische versies van Slayer en Mozart vertolkt. en duidelijk.” Geblowd wordt dan ook zeker in Casa de la Muerte, al is het niet door iedereen. Lee H. Cobra: “Enkele bandleden roken, andere drinken een borrel of zijn geheelonthouder. De bandleden die roken, roken wiet. Puur, geen tabak, of via een bong. We roken Amnesia, eigen teelt, eigenlijk alles wat groen ziet, we zijn niet zo

die inmiddels alweer geweest is. Lee H. Cobra: “Onze allereerste repetitie was op een vrijdag de 13e en op zo’n zelfde datum hebben we ook onze releaseparty in Alkmaar gehouden, je moet wel een beetje in stijl blijven hè! Ons debuutalbum heet Hillbilly Tanzbar, en is gemixt door Petra Randewijk die het geluid doet bij Jungly By

nieuwe videoclip die de vorige – Buck Knife met Dikke Dennis erin – moet overtreffen. “Verder wordt de website vernieuwd en zijn we nieuw materiaal aan het schrijven. De komende jaren willen we veel spelen en vooral véél festivals doen!” www.casadelamuerte.nl

Marokkaanse politiek overlegt over teelt mediwiet Door: redactie Highlife

Een van de grootste politieke partijen in Marokko, de Partij voor Authenticiteit en Moderniteit (PAM), heeft afgelopen maand een informele hoorzitting in het parlement georganiseerd over de medicinale en industriële toepassingen van cannabis. De partij onderzoekt de mogelijkheden met betrekking tot een gedeeltelijke legalisering van de cannabisteelt.

Zoals bekend wordt vooral in het Rifgebergte in het noorden van Marokko veel wiet gekweekt. De Verenigde Naties stelt dat Marokko een van de grootste canna-

kwetsbare en arme gebied te ondersteunen. 'We willen de productie van drugs niet legaliseren, maar we gaan wel op zoek naar medische en industriële toepassingen van

Er kunnen maar weinig gewassen worden geteeld, maar de sterke cannabisplant is een uitzondering. Die groeit immers (bijna) overal. Wie het Rif-gebergte wel eens bezocht heeft, weet dat wiet daar vrijwel open en bloot wordt gekweekt. Vanaf de wegen

Wie het Rif-gebergte wel eens bezocht heeft, weet dat wiet daar vrijwel open en bloot wordt gekweekt. bisproducenten ter wereld is. Volgens de VN zou zelfs 42 procent van alle cannabis wereldwijd in Marokko geproduceerd worden. Het grootste deel van die Maroc gaat naar Europa.

cannabis. Dit om zo een alternatieve economie in de regio te creëren', aldus Milouda Hazib van de PAM. Ze schat dat op dit moment een miljoen Marokkanen in hun levensonderhoud voorzien door cannabis te telen.

Inkomstenbron

Geen alternatieven

De PAM werkt aan een wetsvoorstel voor gedeeltelijke legalisering. Dit om de levensomstandigheden van veel boeren in het

Het Rifgebergte in het noorden van Marokko is een van de armste delen van Marokko.

zijn de wietvelden goed te zien. Hele streken zijn min of meer voor 100% afhankelijk van de teelt van cannabis. Pogingen van de regering om alternatieven te vinden, zijn de afgelopen jaren herhaaldelijk gestrand. Die pogingen werden overigens vooral gedaan op aandringen van de VN, die al jaren een stringent anti-cannabisbeleid voert. Veel heeft dat nooit opgeleverd, want alternatieve gewassen brengen vaak minder op. Bovendien duurt zo’n ondersteuningsprogramma van de VN doorgaans maar een paar jaar, waarna de boer het zelf maar weer uit moet zoeken.

Ben Dronkers opgenomen in High Times Counterculture Hall of Fame

“We break the rules, because the rules suck!” Tekst & fotograﬁe: Derrick Bergman / G0NZ0 Media

Tijdens de High Times Cannabis Cup is Ben Dronkers als eerste Nederlander opgenomen in de 'High Times Counterculture Hall of Fame'. Een paar uur eerder schoffeerden medewerkers van het Amerikaanse tijdschrift hem nog vanwege het uitdelen van zakjes cannabis bij zijn seminar op de expo van de Cup.

Het moet een verwarrende dag geweest zijn voor de oprichter van Sensi Seeds, het Hash, Marijuana & Hemp Museum, de Hemp Gallery in Barcelona en Hempﬂax. Op de laatste dag van de 26e High Times Cannabis Cup verzorgde hij 's middags een seminar voor een goed gevulde zaal in de creatieve vrijplaats Roest in Amsterdam, waar de expo van de Cup sinds een paar jaar plaatsvindt. Tot groot enthousiasme van het publiek deelden drie dames, onder wie één van zijn dochters Shiva, zakjes met één gram cannabis uit. De sfeer sloeg om toen medewerkers van High Times aan deze vriendelijke actie een einde probeerde te maken.

Incident Op YouTube is een ﬁlmpje van het beschamende incident te vinden. Dronkers reageert

geprikkeld en strijdbaar: “We have to stand up for our rights, we don't take it anymore! We are pissed like hell and we're not going to take it anymore! The bloody searching at the door, I hate it!” Het publiek applaudisseert en even later verschijnt Dan Skye, hoofdredacteur van High Times. “Listen folks, please follow the rules. Whoever is handing out the weed, please stop. It's just not the way things are gonna go with this Cannabis Cup. I'm sorry, these are the rules, this is the law and we have to follow Dutch law.”

Eregalerij Dezelfde Dan Skye presenteerde een paar uur later in de Melkweg in Amsterdam de toetreding van Dronkers in de High Times Counterculture Hall of Fame. Deze virtuele eregalerij is in 1997 gestart door Steve Ha-

ger, toenmalig hoofdredacteur en bedenker van de Cannabis Cup. Doel van de Hall of Fame is 'het vieren van de geschiedenis van de tegencultuur door het eren van haar heiligen', in de woorden van Hager. Tegen de tijd dat hij het podium van de Melkweg onder luid applaus betrad, leek Dronkers het vervelende incident alweer vergeten. Dan Skye kreeg een knuffel en Dronkers sprak de zaal ontspannen toe. Mooiste uitspraak: “We break the rules, because the rules suck!”

High Times Counterculture Hall of Fame 1997: Bob Marley 1998: Louis Armstrong 1999: Four Beats: Jack Kerouac, Neal Cassady, Allen Ginsberg en William S. Burroughs 2000: Ina May Gaskin (oprichtster van The Farm) 2001: Paul Krassner ( mede-oprichter Yippies) 2002: Bob Dylan 2003: Jack Herer 2004: Stephen Gaskin (The Farm) 2005: John Trudell (auteur, dichter, muzikant, acteur en activist) 2006: Barry Adams en Carrick Beck (Rainbow Family) 2007: Tommy Chong en Cheech Marin 2008: Peter Tosh 2009: Thomas King Forcade (smokkelaar en oprichter High Times) 2010: Coke La Rock (rapper, een van de eerste MC's) 2011: John Griggs (oprichter Brotherhood of Eternal Love) 2012: Steven Hager (ex-hoofdredacteur High Times) 2013: Ben Dronkers

Keurmerk Door: Michiel Panhuysen

In Haarlem bestaat sinds kort een keurmerk voor coffeeshops. De coffeeshops met een keurmerk krijgen een wat soepelere behandeling van de gemeente, dan de shops zónder keurmerk. Van de 16 shops in Haarlem heeft de helft een keurmerk. Het is de bedoeling dat uiteindelijk alle shops zo’n keurmerk dragen. Het is erg jammer dat de maximaal toegestane handelsvoorraad van de gekeurmerkte shops niet naar 1000 gram is gegaan. Daar was aanvankelijk nog sprake van.

Veel mensen in Haarlem zijn zeer te spreken over de totstandkoming van het keurmerk. Mopperaars stellen dat er ook nadelen kleven aan het keurmerk. Zo plaatst het ondernemers die niet door de BIBOB komen buiten spel. Maar de BIBOB is als instrument niet vrij van twijfel. Wat mensen er ook van vinden, het keurmerk is in ieder geval een eerste stap naar normalisering van de relatie tussen overheid en de cannabisbranche.

De bedoeling is dat alle 16 coffeeshops het gaan krijgen. We hopen nu maar dat de BIBOB geen roet in het eten gooit. Idealiter gaat het keurmerk natuurlijk ook de cannabisteelt voor coffeeshops omvatten. Dat maakt betrouwbare productinformatie mogelijk. Regulering van de achterdeur dus, maar verder: dereguleren! Maximering van THC is een tekentafel idee: makkelijk te omzeilen door wat meer wiet

Dit keer is de stelling een vraag om aanvulling. De stelling luidt:

Het keurmerk CS in Haarlem is een mooie eerste stap naar normalisering van de cannabisbranche. Maar we zijn er nog niet. Aan welke elementen zou een keurmerk idealiter moeten voldoen? Jaro, coffeeshopmedewerker Aan een verstandige regering. In de handen van een welwillende politiek is dit een goede stap, in de klauwen van een staat op stelten zal het tot verdere versmalling van de branche leiden, vermoed ik zo. Raimond Dufour, voorzitter Stichting Drugsbeleid Stichting Drugsbeleid werkte als lid van de Toetsingscommissie met veel plezier mee aan het Haarlemse keurmerk. Het keurmerk maakt de coffeeshops “salonfähig”.

in je joint te doen. Weg ermee! De 500gram voorraadbeperking: nergens voor nodig. Het schoolafstand-criterium wordt in Haarlem niet gehandhaafd en hetzelfde geldt voor het ingezetenencriterium. Prima! Een mooie stap voorwaarts. Dimitri Breeuwer, WeSmoke Als medeontwikkelaars van het keurmerk zijn we zeer tevreden over de behaalde resultaten tot nu toe. Natuurlijk blijft het lastig te bepalen waar een keurmerk exact aan moet voldoen. Zeker in de situatie waarin deze branche zich bevindt. Een keurmerk voor consumenten zou normaal gesproken betrekking moeten hebben op legale activi-

teiten. Onze motivatie van dit keurmerk is dan ook niet om alleen een stuk waarborg voor de coffeeshopbezoeker te bewerkstelligen, maar ook om een signaal af te geven dat coffeeshops niet langer in het huidige systeem van gedogen thuishoren.Legaliseren en reguleren die boel dus! Dan is er pas sprake van waarborg! Martijn Huigen, Supply Chain Manager Ik heb de Albert Heijn ﬂes er maar even bijgepakt. Zelfs die bevat de mededeling ‘geïmporteerd en gebotteld door…’ en de AH kwaliteitsgarantie. Is het dan teveel gevraagd als cannabisconsumenten in ieder geval te weten kunnen komen dat het product dat ze kopen vrij is van pesticiden en andere troep en dat de kwaliteit gewaarborgd is? Zolang de heer Opstelten en mevrouw Schippers bepalen wat voor de cannabisconsument belangrijk is, is het misschien niet helemaal eerlijk om op zoek te gaan naar de ideale situatie voor een keurmerk. We mogen blij zijn met het eerste stukje vooruitgang in cannabisbeleid sinds jaren. Peter de Vrede, ‘ex-activist’ Keurmerk is een begrip met een ofﬁciële smaak. Het geeft het idee dat het allemaal goed zit. Anders zou ‘de overheid’, ‘ze’ of ‘hogere instanties’ het keurmerk toch wel tegengaan of verbieden of zo? In de praktijk blijkt dat een keurmerk steeds vaker een label is, commercieel uitgebuit door grote bedrijven die er ‘groen’, ‘gezond’ of ‘eerlijk’ mee willen verkopen aan een deel van de samenleving, dat graag een paar centen extra uitgeeft aan een product. Om de wereld beter te maken. Of om hun geweten af te kopen. Ik heb zo mijn twijfels bij keurmerken.

Afstandscriterium en Project 1012 bedreigen voortbestaan tientallen coffeeshops

Wordt High Amsterdam minder high? Als I-criterium sneuvelt wellicht toch minder sluitingen? Door: Nicole Maalsté

De coffeeshops in Amsterdam zijn over de hele wereld bekend. Een kwart van de 4 miljoen toeristen die onze hoofdstad bezoeken, gaat ook naar een coffeeshop. Dat zijn er 1 miljoen per jaar. Toch lijkt de Amsterdamse burgemeester vast van plan om 70 coffeeshops dicht te gooien. Wat is er aan de hand?

Amsterdam heeft altijd een iets andere status gehad dan andere Nederlandse steden als het over de coffeeshops gaat. Nieuwe regels voor coffeeshops worden daar altijd veel later ingevoerd dan in andere gemeenten. Zo hoefden Amsterdamse ondernemers pas in 2007 een keuze te maken tussen alcohol of cannabis. In andere gemeenten was die scheiding al jaren daarvoor van kracht.

Pure willekeur Hetzelfde geldt voor de invoering van het afstandscriterium. In veel gemeenten heeft dat jaren geleden al tot een enorme inkrimping van het aantal coffeeshops geleid. In

ontspringen. Job Cohen, de voormalige burgemeester van Amsterdam, sprak in 2009 zijn twijfels uit over de effectiviteit van het verbod op coffeeshops op minder dan 250 meter loopafstand van een school: “Jongeren onder de 18 jaar mogen sowieso geen coffeeshops bezoeken. De politie controleert hier streng op. Tussen 2006 en 2008 is in Amsterdam acht keer een minderjarige aangetroffen in een coffeeshop. Afgezet tegen het aantal coffeeshops (226) kun je niet spreken van een groot probleem”. En dat is natuurlijk ook zo. Het afstandscriterium is gewoon een instrument om het aantal coffeeshops terug te dringen. Het heeft dus helemaal niets te maken met het

lijk pure willekeur. Onderzoek in Rotterdam heeft dat ook uitgewezen. En eigenlijk wisten we dat natuurlijk al lang, want in gemeenten zonder coffeeshops blowen net zoveel jongeren als in gemeenten met coffeeshops.

Wisselgeld Dat burgemeester Van der Laan nu toch heeft besloten om 31 coffeeshops te sluiten die te dicht bij een school liggen, is een noodgreep. Ivo Opstelten, de VVD-minister van Veiligheid en Justitie, wil namelijk dat Amsterdam net als de andere gemeenten het verfoeilijke ingezetenencriterium invoert. Dat betekent dat toeristen niet meer welkom zijn in de Amsterdamse coffeeshops.

Amsterdam heeft altijd een iets andere status gehad dan andere steden als het over de coffeeshops gaat. Nieuwe regels voor coffeeshops worden daar altijd veel later ingevoerd dan in andere gemeenten. Den Haag zijn 47 coffeeshops om die reden hun vergunning kwijtgeraakt en in Rotterdam 16. Amsterdam wist de dans steeds te

functioneren van die coffeeshops. En het heeft geen ook enkel effect op het cannabisgebruik onder jeugdigen. Het is dus eigen-

Dat gaat de burgervader toch iets te ver. Behalve dat Amsterdam daarmee een van zijn belangrijkste toeristische trekpleisters verliest, voelt de burgervader op zijn klompen aan dat dit tot een enorme chaos op straat zal leiden. Dat hebben we immers in het zuiden van het land gezien. Daar zit hij niet op te wachten. Om onder het I-criterium uit te komen, heeft Van der Laan beloofd dat hij het aantal coffeeshops fors terugbrengt. De sluiting van coffeeshops die te dicht bij een school liggen, is dus eigenlijk wisselgeld voor het toestaan van toeristen in de shops.

Meetwiel De sluiting van coffeeshops in de buurt van scholen is trouwens geen complete verrassing. In 2008 kregen 44 Amsterdamse coffeeshops al een brief waarin stond dat hun gedoogvergunning ingetrokken zou worden omdat ze te dicht bij een school zouden liggen. Dertien coffeeshops blijken nu toch niet te dicht bij een school te liggen. Metingen met het meetwiel geven net een iets andere uitkomst dan google maps. Die hebben dus vijf jaar voor niks in de rats gezeten… De andere 31 coffeeshops ontvingen eind vorig jaar een brief waarin staat dat ze vanaf 1 januari 2014 op werkdagen alleen vanaf 18.00 uur ’s avonds hun deuren mogen openen. De burgemeester schrijft dat hij de shops niet meteen dicht gooit omdat hij geen chaos wil creëren.

Ongeldig? Het is de bedoeling dat de coffeeshops vervolgens van 1 juli 2014 gefaseerd dichtgaan (zie kader). Als je het positief bekijkt, zou je ook kunnen zeggen dat de burgemeester zo

een slag om de arm houdt. De sluiting lijkt in ieder geval niet van ganser harte te gaan. Of het écht doorgaat is volgens de Amsterdamse advocaat Maurice Veldman nog maar de vraag. Dat hangt af van een aantal gerechtelijke uitspraken over het ingezetenencriterium in de lente van 2014. Veldman procedeert zelf bij de civiele rechter. Hij verwacht dat het ingezetenencriterium met terugwerkende kracht ongeldig wordt verklaard omdat het in strijd is met het Europese Recht en de grondwet. In dat geval valt de noodzaak weg om het afstandscriterium in te voeren. Amsterdam hoeft dan immers geen wisselgeld meer in te zetten. Dus wie weet, hoeven de 31 gedupeerde coffeeshops uiteindelijk toch niet hun deuren te sluiten...

Ramkoers Minder geluk hebben de coffeeshops die in het zogenoemde 1012 postcode gebied lig-

ding te krijgen. De selectie van straten die coffeeshopvrij gemaakt moesten worden is namelijk op pure willekeur gebaseerd. (Voor insiders, het gaat om de Warmoesstraat en

Advocaat Maurice Veldman verwacht dat het ingezetenencriterium met terugwerkende kracht ongeldig wordt verklaard gen. Dat is het gebied tussen het Centraal Station tot aan de Munttoren (de oude middeleeuwse stad, exclusief de grachtengordel). Daar waren 76 coffeeshops gevestigd. Om de binnenstad te upgraden, is besloten om de helft van het aantal coffeeshops in die buurt te sluiten. Volgens de planologen die dit zogenaamde Project 1012 hebben bedacht, zijn coffeeshops namelijk ‘laag-

waardige’ bedrijven die deel uitmaken van criminele organisaties. Veldman ergert zich enorm aan de vanzelfsprekendheid waarop coffeeshopondernemers worden neergezet als criminelen. Inmiddels hebben negen coffeeshops hun deuren om die reden moeten sluiten. In de komende jaren zullen nog eens twaalf coffeeshops hun gedoogvergunning kwijtraken omdat ze in het 1012 gebied gevestigd zijn. Dat zijn er dus 21 in totaal. Een aantal coffeeshopondernemers probeert nu via een bodemprocedure een schadevergoe-

de stegen die er naar toe lopen, en de Nieuwendijk ten noorden van de Oudebrugsteeg.)

Achterkamertje Veldman vermoedt dat Opstelten en Van der Laan ergens in een achterkamertje hebben afgesproken dat 70 coffeeshops in Amsterdam hun deuren moeten sluiten, zodat er nog 150 overblijven. Vandaar dat hij zich (in ieder geval voor de bühne) zeer onwrikbaar opstelt. Op het oog zit hij ook behoorlijk op ramkoers om zijn doel van 70 coffeeshops te halen. Verzoeken om de coffeeshop te mogen verplaatsen worden door ambtenaren terzijde geschoven: “Ik krijg al anderhalf jaar geen enkel antwoord op de brieven die ik naar de gemeente stuur. Daar zitten prachtig uitgewerkte verplaatsingsverzoeken bij. Ze sturen niet eens een ontvangstbevestiging. De burgemeester heeft de deur dicht gegooid en wil niet met de coffeeshopbranche praten.”

‘Fijnmazig en royaal coffeeshopstelsel’ Slagvaardig schrijft Van der Laan in zijn brief dat Amsterdam in 2016 naar verwachting nog zo’n 160 coffeeshops zal hebben. In 2011 waren dat er nog 222. “Met dit aantal behoudt Amsterdam een ﬁjnmazig en royaal coffeeshopstelsel, dat qua aantallen nog steeds aanzienlijk rui-

mer bemeten is dan Den Haag, Utrecht en Rotterdam die samen 93 coffeeshops hebben”, schrijft hij vergoelijkend. Zo van, ‘het valt nog reuze mee’. Hij schrijft er niet bij dat Amsterdamse coffeeshops ook heel veel meer toeristen moeten bedienen. Dat is in die andere drie grote steden niet of nauwelijks het geval. Er staat ook niet bij hoe groot die coffeeshops in die andere steden zijn. Alsof alle coffeeshops evenveel klanten en omzet hebben… De toekomst zal uitwijzen of het aanbod in Amsterdam ‘royaal’ genoeg is om de illegale markt het hoofd te kunnen bieden. De burgemeester belooft in zijn brief in ieder geval om na elke ingevoerde maatregel te beoordelen of het aanbod nog voldoende is. In het Wallengebied worden klanten inmiddels alweer opgevangen door straatdealers. Die zijn zich nu waarschijnlijk ook aan het opmaken om zo meteen de klanten op te vangen die vóór 18 uur voor een gesloten coffeeshop staan.

Fasering sluiting coffeeshops UÊ Ê"«Ê£Ê Õ ÊÓä£{ÊÛiÀÛ> ÌÊìÊ}i` }ÛiÀ >ring van tien coffeeshops die in het zicht van een school liggen. UÊ Ê"«Ê£Ê > Õ>À ÊÓä£xÊÛiÀÛ> ÌÊìÊ}i` }verklaring van vier coffeeshops die binnen 150 meter loopafstand van een school liggen. UÊ " Ê «Ê£Ê Õ ÊÓä£xÊÜ Àì ÊìÊV ÃiµÕi ties van de vervallen gedoogverklaringen en de beperkte openingstijden geevalueerd. UÊ " Ê «Ê £Ê > Õ>À Ê Óä£ÈÊ ÛiÀÛ> Ì]Ê >v > i Ê van de opgedane ervaring, de gedoogverklaring van de resterende 17 coffeeshops die tussen de 150 en 250 meter loopafstand van een school liggen.

Kleine medicinale kweker wordt keihard aangepakt

Het lelijke gezicht van de Hollandse hennepoorlog Serge de Bruijn (37) uit Helmond kweekt al ruim zestien jaar zijn eigen plantjes, die hem veel verlichting geven bij zijn ﬁbromyalgie (een vorm van reuma) en ADHD. Ondanks het geringe aantal planten, zijn zeer veilige kweekkast en een verklaring van zijn huisarts viel de politie twee keer bij Serge binnen. Ze forceerden de deur, vernielden zijn spullen, arresteerden hem hardhandig en sloten hem twee keer zestien uur op. Serge: “Dit anti-cannabisbeleid kost handen vol geld en schept heel veel leed onder de cannabisgebruikers en kwekers die het goed voor hebben met de plant.”

Na de tweede inval, op 7 juni 2012, besloot Serge de publiciteit te zoeken. Hij stuurde een mailtje met zijn verhaal naar het VOC. Omdat hij altijd probleemloos heeft kunnen kweken, vermoedt Serge dat zijn nieuwe buurvrouw de politie op hem af heeft gestuurd. Op 7 juni belden twee agenten aan:

ze verklaarden hennep te ruiken en vroegen of zij Serge's huis mochten inspecteren.

Hardhandig geboeid Toen hij weigerde - thuis roken van canna-

Tekst: Derrick Bergman Foto's: Serge de Bruijn / Derrick Bergman

bis is immers niet verboden in Nederland - hielden zij hem aan. De huiszoeking die volgde leverde vijf volwassen planten, twee stekjes en één dood stekje op. Serge werd hardhandig geboeid en afgevoerd naar het politiebureau, waar hij zestien uur werd vastgehouden. Zonder zijn medicijn, ondanks zijn verzoek om een potje Bedrocan mee te mogen nemen. Het antwoord: “Jij denkt toch niet dat je mag blowen op de luchtplaats?” Dat dacht Serge dus wel. Sterker: hij wist

Serge (links) met Erik de Magiër tijdens Cannabis Bevrijdingsdag

Serge’s planten voor de inval

het zeker. De politie mag arrestanten nooit een medicijn ontzeggen dat bij de apotheek verkrijgbaar is. Via zijn moeder kreeg Serge de volgende ochtend toch een Bedrocanpotje met cannabis. “Ik heb een paar heerlijke jointjes gerookt op de luchtplaats”, herinnert hij zich met een glimlach.

Respect Voor de rest valt er niet veel te lachen: “Als wilde beesten maken ze je zolder kapot. En zij willen dat we respect tonen voor het gezag... Hoe kan dat nou, als ze zelf het allerslechtste voorbeeld geven?” Het Eindhovens Dagblad publiceerde in november een groot verhaal over Serge, 'Een paar planten teveel'. De verslaggeefster is onder de indruk van Serge's smetteloze huis: ‘De politieinvallen moeten voor de keurige De Bruijn een drama zijn geweest. Zijn woonkamer is spic en span. Op het aanrecht liggen enkel een sponsje en een zeeppompje, nergens prullaria of overbodige spullen. Het hele huis heeft De Bruijn eigenhandig verbouwd. Dat was zijn vak, want vóór hij ziek werd legde hij vloeren en was hij loodgieter. Hij kon alles met zijn handen.’ Dat blijkt ook op zolder: ‘De kwekerij, nu zonder planten, is even vakkundig verbouwd als de rest van het huis. De kastjes zijn geïsoleerd en een pijp uit de 'kweekkast' leidt naar het dak. Er zit een luchtﬁlter in, zodat de buren niets ruiken. De Bruijn weet wat hij doet.’

Serge’s planten voor de inval

De ravage na de inval

Taskforce

Medische reden

Een – anonieme - woordvoerder van de Taskforce Aanpak Georganiseerde Hennepteelt verklaart in het artikel: “Wij zitten achter de grotere kwekerijen aan, niet achter iemand die voor zichzelf een paar planten heeft. Tenzij er buren klagen over een kwekerij in hun buurt.” Zoiets noem je in goed Nederlands een gotspe: Serge's verhaal bewijst dat de

Het geval van Serge staat niet op zichzelf: vooral uit het Noorden en Zuiden van het land komen verhalen over soortgelijke drama's met kleine kwekers en patiënten. Advocaat Jan Boksem, die MS-patiënt Wim Moorlag bijstond in zijn succesvolle rechtsgang over teelt van cannabis voor persoonlijk medicinaal gebruik, zegt in de reportage

produceert én met cannabis uit de coffeeshop. Geen van beide kan hij zich bovendien ﬁnancieel permitteren: hij gebruikt tot vier gram per dag. Serge: “Ik mag zoveel Ritalin en andere chemische zooi slikken als ik wil, en dan mag ik niet voor mijn eigen bio-cannabis kiezen? Dit beleid slaat echt nergens op en het maakt mensen kapot terwijl geluk ons doel is in het leven.”

Ondanks het geringe aantal planten, zijn zeer veilige kweekkast en een verklaring van zijn huisarts viel de politie twee keer bij Serge binnen. taskforce juist wél mensen die enkel voor persoonlijk gebruik telen op de korrel neemt. En daarbij ook nog eens buitensporig geweld gebruikt. Serge had de tegenwoordigheid van geest om zijn vader te bellen tijdens de inval en de telefoon aan te laten staan totdat de agenten hem op het bureau dwongen het ding uit te zetten. “Ik hoorde aan mijn zoons

over Serge in het Eindhovens Dagblad: “De rechter heeft in de zaak Moorlag heel duidelijk gemaakt dat er geen algemene regel werd gecreëerd, maar er in deze speciﬁeke zaak een uitzondering was gemaakt.” En daar wringt de schoen: duizenden Nederlanders bevinden zich in vrijwel dezelfde situatie als Wim Moorlag. Boksem: “Ze moeten

Een half jaar na de laatste inval viel er een envelop van justitie op de deurmat: op 24 januari moet Serge voor de rechter verschijnen. “Ik had niet verwacht dat ik toch voor moest komen nadat de twee dagvaardingen ingetrokken waren. Als Wim Moorlag, en nog meer mensen mogen kweken met een doktersverklaring, mag ik het ook. Iedere Nederlander is gelijk volgens onze grondwet, en daar wil ik duidelijkheid over. Naar de rechtbank toe vind ik niet echt tof maar ik wil graag mijn verhaal doen en mijn recht halen. Ik verwacht niets, maar ik hoop wel op eerlijkheid.” Waarschijnlijk zal Wim Moorlag in de rechtbank optreden als getuige-deskundige.

Vernielzucht

De deur werd geforceerd

stem dat hij erge pijn had”, verklaarde zijn vader later tegen de politie. Serge heeft de Helmondse politie gedagvaard wegens het

gemakkelijker op een legale manier aan het middel kunnen komen waar ze baat bij hebben. Natuurlijk, als ze twintigduizend planten

Ik mag zoveel Ritalin en andere chemische zooi slikken als ik wil, en dan mag ik niet voor mijn eigen bio-cannabis kiezen? excessieve geweld bij zijn aanhouding. Wat heeft hem het meest geschokt? Serge: “Dat buren samen met de politie Helmond iemands leven doelbewust kapot maken, omdat ik graag met cannabis samen wil leven. De politie heeft genoten van de invallen. Ik ben uitgelachen en vernederd, maar ik liet mij niet klein krijgen. Ik ben al klein genoeg, haha. Ook heb ik getuigen hoe hard het er aan toe is gegaan.”

in de schuur hebben staan, is er iets anders aan de hand. Maar een paar plantjes voor eigen gebruik moet kunnen als daar een medische reden voor is.”

Slechte ervaringen Net als Wim Moorlag heeft Serge slechte ervaringen met de cannabis die Bedrocan

Bewijs van de vernielzucht van de politie is er volop: “Gelukkig heb ik veel foto's van mijn kast toen hij nog oké was. En van de ravage heb ik ook foto's gemaakt.” Hij laat me de foto's zien op zijn laptop, en een ﬁlmpje van zijn planten in volle glorie. Hij mist zijn “kweekje”: cannabis is niet alleen zijn medicijn, maar ook zijn passie. “Het is nu niet makkelijk voor me om aan goede werkzame bio-cannabis te komen. Maar er zijn gelukkig nog steeds mensen met een groen hart van goud.” Af en toe helpt hij een vriend bij het verzorgen van diens planten: “Dan heb ik een heerlijke middag.” Als ik hem vraag of hij nog een boodschap heeft voor Ivo Opstelten, de man die de Hollandse hennepoorlog aanvoert, denkt hij even na. “Boodschap aan Ivo Opstelten... Wat ik doe, vind jij niks. Wat jij doet, vind ik niks. Dit anti-cannabisbeleid kost handen vol geld en schept heel veel leed onder de cannabisgebruikers en kwekers die het goed voor hebben met de plant. Laat ons in clubverband onze favoriete biocannabis groeien en bloeien in een transparant systeem. Dat lijkt mij de juiste weg, grote groepen mensen zullen altijd op zoek blijven naar cannabis. Laat ons vrij... en laat het plantje zijn werk doen.”

Lady Gaga rookte jaar lang 20 joints per dag Door: redactie Highlife

Als het om iemand anders ging dan medialieveling Lady Gaga, zou het de moeite van het vermelden niet waard zijn. Maar alles wat de sterren uitvreten wordt nou eenmaal breed uitgemeten, zeker als daar drugs bij te pas komen.

Begin november ging de vedette live in de biechtstoel bij de Amerikaanse ontbijtshow Z100. Niet dat Gaga ooit een geheim had gemaakt van haar liefde voor cannabis, zoals bijvoorbeeld blijkt uit haar vele wietfoto’s op Twitter of haar uitdossingen als Weedwoman tijdens Halloween. Maar dat ze bijna een jaar lang met een heuse cannabisverslaving kampte, kwam voor veel scociety-watchers toch als schokkend nieuws. Op een gegeven moment rookte Gaga 15 tot 20 joints per dag. Haar zelfverklaarde 'verslaving' was in feite een uit de hand gelopen zelfmedicatie, die begon toen ze begin 2013 een heup had gebroken. Gelukkig is Lady Gaga niet zo'n radicale born again nooit-meer-gebruiker, en nog steeds niet vies van een jointje op z'n tijd.

Wiet veroorzaakt mannentiet Een recent artikel in Times Magazine gaat in op het verband tussen cannabisgebruik en het ontstaan van borsten bij mannen, in medische kringen aangeduid als gynecomastia. Cannabisten lachen het idee weg als een achterhaalde cannabismythe uit de jaren zeventig, maar die reactie is mogelijk voorbarig.

Hoewel al langer bekend is dat cannabis de hormoonhuishouding beïnvloedt, is het verband tussen cannabis en mannelijke borstgroei nooit grondig onderzocht. Toch zijn steeds meer plastische chirurgen – er worden jaarlijks alleen al in de VS 20.000 mannen operatief van ongewenste borstgroei verlost – er van overtuigd dat het verband er wel degelijk is. Adrian Lo, een Amerikaanse plastisch chirurg gespecialiseerd in het verwijderen van mannenborsten, ziet in zijn praktijk steeds vaker een relatie tussen zwaar cannabisgebruik en borstgroei bij mannen: meer dan een derde van zijn patiënten blijkt zwaar te blowen. Al schijnt aanleg een belangrijke rol te spelen bij deze medische rariteit, Lo raadt alle mannen die geen borsten willen af te zien van cannabisgebruik. U bent gewaarschuwd.

Nu verkrijgbaar!

E NIEUW E T N SOOR

NIEUW