
6 minute read
Doelwit Melissa Bachman
from High Life NL 14-01
by SoftSecrets
TV-presentatrice zelf onder vuur na triomfantelijke foto met gedode leeuw
Doelwit Melissa Bachman
De Amerikaanse tv-presentatrice Melissa Bachman liet zich fotograferen met een dode, door haarzelf geschoten leeuw. Een triomfantelijk plaatje. Maar de foto schoot veel mensen in het verkeerde keelgat. Een petitie om deze dame uit haar jachtgebied in Zuid-Afrika te houden kreeg binnen de kortste keren honderdduizenden handtekeningen. Ook op de facebookpagina Stop Melissa Bachman liep het storm. Wat heeft Melissa precies gedaan om dit op gang te brengen? En hoe reageren voor- en tegenstanders? We gaan de digitale snelweg op...
Melissa Bachman heeft felblauwe ogen en is bepaald niet emotieloos, zoals men haar verwijt. Ze geniet volop van het jagen op groot wild en is razend trots als ze weer iets heeft afgeschoten. Op haar facebookpagina is ze te zien met de bewuste leeuw. Opmerkelijk is haar brede, trotse lach en het feit dat de leeuw er nog zo ongerept uitziet. Dat is schijn, want hij is zo dood als een pier. En dode dieren, daar houdt Melissa van. Ze trekt met een bezitterig gebaar hun kop met de fiere horens omhoog, als ze die tenminste hebben, en laat zich uitzinnig van vreugde met haar prooi fotograferen.
National Geographic
Er zijn diverse jachttaferelen met Bachman in de hoofdrol bekend. Zo zagen we haar met gedode zebra's, beren, antilopen en alligators. En dan die sneue leeuw. Haar jacht-
Door: Marian Henderson
avonturen werden door National Geographic uitgezonden, totdat ze na een succesvolle petitie van de buis werd gehaald. Maar nog steeds is ze de ster van het tv-programma Winchester Deadly, een door wapenfabrikant Winchester gesponsord programma op tv-zender Pursuit Channel. Intussen heeft ze zich wel teruggetrokken van twitter en zijn de contactmogelijkheid op haar website is gesloten. Melissa is nu zelf het doelwit van de jacht geworden.
Kruisboog
Op Internet (bijvoorbeeld www.joop.nl) is ze in Winchester Deadly te zien. Op haar schouder een immense kruisboog. Tussen de struiken, of liever nog in een jachthut, loert ze op haar volgende slachtoffer. Een

open watertje is goed voor heel wat passanten. “Het is altijd spannend, omdat je nooit weet welk dier er komt drinken”, aldus Melissa. Het jagen in Afrika vindt ze mooi, maar tevens moeilijk, vanwege de dichte begroeiing. Je ziet steeds maar een deeltje van het dier waarop je gaat schieten.
Haar eerste ochtend in Afrika spot ze al een kudde zebra's. Waar bij andere mensen de mond openvalt van zoveel indrukwekkends,
begint bij Melissa acuut een adrenalinestroom door haar lichaam te pompen. En dan de frustratie als ze geen goed schot heeft... Wanneer ze een groepje wildebeesten treft, hoor je haar hijgen. “Oh, what a big boy”. En wanneer ze een impala heeft geschoten, steekt ze haar duimen op. Ze haalt haar vingers door de bloederige plek waar de kogel naar binnen is gegaan en zegt trots: “What a pretty big hole.” Dat is weer een opgezette kop of een paar horens voor aan de muur van haar appartement. Je hoort haar dingen zeggen als: This is my shot, what an absolute giant of what a great shot. Het feit dat ze jaagt kunnen we haar misschien nog wel vergeven. Maar de absolute lol die ze daar aan beleeft, het volkomen ontbreken van enige compassie met het dier? De uitzinnige glimlach, de geheven armen, de high fives. Nee, die roepen vooral afschuw op. Natuurlijk wordt Bachman het allerergste toegewenst, en zou menigeen haar graag voor de loop van een geweer zien. Of nog liever een langzame pijnlijke dood laten sterven. Het plezier en haar brede lach worden haar met regelmaat verweten. Zou het minder erg geweest zijn als ze er wat serieuzer of neutraler bij had gekeken? Waarschijnlijk hadden we haar dan toch als iets minder sadistisch beschouwt. Zo schrijft iemand: ‘Hoe wreed kun je zijn en dat met een sadistische lach op je gezicht? ’Of: ‘Melissa Bachman is een voorbeeld van een roofdier dat erger is dan alle andere roofdieren, want die doden gewoonlijk enkel omdat ze hongerig zijn en van nature die prooi eten. Maar dit is enkel voor de “sport”, of het sadistische genot om een ander pijn of zelfs de dood aan te doen’.
Leeuwenbiefstuk!
Maar natuurlijk zijn er ook mensen die er niet zo mee zitten, en haar verdedigen: + Leeuwenbiefstuk! Scharrelleeuwen hebben een mooi leven. + Bij ons in het dorp woont ook een slager die plezier heeft in zijn werk.
+ Als ze niet de wet overtreedt, wat is dan precies het probleem? Dat ze een dier doodschiet? Maar iedereen die vlees eet, laat een dier vermoorden. Het is irrationeel om zo hysterisch te reageren alleen omdat het een leeuw is. Ik weet dat je nu met het argument komt dat leeuwen met uitsterven worden bedreigd, maar dit was een gefokte leeuw. Daarnaast heeft een beest dat wordt afgeschoten in de jacht een beter leven gehad dan een beest dat wordt geslacht.
Legaal
Toch is het jagen in Zuid-Afrika volkomen legaal. De overheid is wel blij met deze vaak gefortuneerde jagende toeristen, die flink betalen voor de jacht. Er worden zelfs speciaal leeuwen voor dit doel gefokt. Het Maroi Conservancy Park doet dus niets verkeerds om Bachman hier te laten jagen. Mensen die maar genoeg geld neertellen, worden met een groepje kenners in een jeep op pad gestuurd. Kunnen we Melissa daarom de toegang tot haar jachtgebied weigeren? Waarschijnlijk niet. Maar wel laait de discussie over de plezierjacht op groot wild (Big Game) nu weer in volle hevigheid op. Maar, aldus sommige critici op internet, we moeten de schuld
niet alleen bij Bachman leggen: ‘Prima, jaag haar met pek en veren het land uit. Maar daarna zouden de Zuid-Afrikanen hun woede moeten richten op de lui die deze schietpartijen fasciliteren.’
Niet zachtzinnig
Een aantal reacties op het web richt zich op Melissa zelf. En dan gaat het er niet zachtzinnig aan toe: + Iedereen die Melissa Bachman rustig wil haten, teken alsjeblieft. + Stop het zinloze doden van dieren. + Melissa Bachman is a piece of shit. If you sign this, I'll bake you cookies. + Vanuit schuilhut en hinderlaag, laffer kun je niet zijn. + Dat mens is ziek in haar hoofd. + Ik ben benieuwd hoe stoer ze zou zijn met haar geweren en kruisbogen als ze bijvoorbeeld een paar honderdduizend mieren tegenover zich zou krijgen, terwijl ze met haar voetje in een wildklem zit. Maar ja, dat soort gedachten mag je niet hebben, want dat arme mens heeft duidelijk last van een ernstige geestesstoornis. + Ergens in haar leven is het niet helemaal goed gegaan bij deze dame. Triest.
Zere plek
Ai, dat is de vinger op een zere plek. Als NogSteeds-Geen-Vegetariër moet ik toegeven dat menig varken in de vleesindustrie een slechter leven heeft gehad dan die enkele leeuw. En varkens worden jaarlijks met miljoenen over de kling gejaagd. De schrijver heeft ongetwijfeld gelijk dat we geen recht van spreken hebben wanneer we zelf bijvoorbeeld nog steeds plofkip eten. Of een gemartelde paling, om maar een belaagde diersoort te noemen. Maar toch voelt er iets volkomen verkeerd aan deze vrouw. Zo liefdeloos, zoveel fun om een ander zijn dood. Het is gewoon eng en dat vindt de meerderheid gelukkig ook.