Casa de la Muerte

Zwarte humor en een ruig geluid Casa de la Muerte

“We roken Amnesia, eigen teelt, eigenlijk alles wat groen ziet”

Hillbilly Tanzbar heet het debuutalbum van Casa de la Muerte, een ruig en rauw avontuur in sex, drugs en nog meer ongezonde dingen op een holdebolderend bedje van rock ’n roll. Jaja, in Alkmaar weten ze hoe je het leven moet leven. De dood duurt lang genoeg tenslotte.

tekst: Arjan van Sorge // foto’s: Dennis Wisse

Als je als redelijk onbekende band in het voorprogramma van een grote act staat, en je kan al die mensen die jou nog nooit gehoord en gezien hebben goed gek maken, dan ben je lekker bezig. Laat zoiets maar aan zangers Foxy Roxy en Lee H. Cobra over, die zich met uitgelaten ondersteuning van orgel, gitaar, contrabas en drums als ware volksmenners laten kennen. Sexy vamp Foxy Roxy en de achter bril en baard verscholen prototypische rocker Lee H. Cobra stuwen de Hellbilly-Mexican-Balkan-

Nederbeat-rock naar ongezonde dieptes, waar het broeierig warm is, de middelen ruim voorradig zijn en iedereen in z’n beste doen verkeert. Het is altijd feest in het huis van de doden. klik. Hij straalde rust uit en was heel zeker van zijn zaak, hij gaf de goede respons op onze vragen. Het is in dit soort zaken toch heel erg een gevoelskwestie.”

Vonk

“Rodeo Black introduceerde ons bij een bandlid uit het verleden, drummer Marcos Todos. Hij vond het direct heel tof, het is een heel eerlijke man, hij lacht altijd, hij is my brother from another mother. Na wat

gehussel met gitaristen kwam Diamond Dim Snakehands bij ons spelen. Een vriend attendeerde ons op hem, hij speelde vroeger bij psychobilly legende Asmodeus, maar was gaan drummen toen deze band stopte. Het was snel duidelijk dat hij het gitaarspelen erg had gemist en hij gaf ons de vonk die we nog nodig hadden. Diamond Dim heeft trouwens een prachtige stem, hij kan heel goed tweede en derde zangpartijen zingen. Daar ben ik best wel jaloers op.”

Het is altijd feest in het huis van de doden.

Theatraal

Maar goed, terug op aarde. Beginnen bij het begin.Foxy Roxy: “In 2009 vroeg ik na afloop van een optreden van The Remones – een Ramones tributeband – vriend en zanger Lee H. Cobra voor een nieuwe band. Lee H. is energiek en grappig, maar voornamelijk enorm theatraal. Daar hou ik erg van. We plaatsten een advertentie op het helaas bijna ter ziele zijnde internetmagazine en muzikantenplatform MusicFrom en wachtten de reacties af. Als inspiratie voor de te werven bandleden hadden we in de oproep gezet: rockabilly, vette show, The Cramps, Batmobile en Jon Spencer. Toetsenist Rodeo Black reageerde heel bijzonder, hij gaf aan van melkchocolade met hazelnoten, balkan pop en vunzige rock & roll (a la Nick Cave, Virgin Prunes, Shantel) te houden. Ik herinner me nog ons eerste gesprek met hem in een kroeg in Alkmaar. Ik dacht: wat een typische man, hij was erg kortaf, maar we hadden een vreemd soort

Afterparties

Lee H. Cobra: “Bij een theatrale band zoals wij past nu eenmaal het mooie, diepe geluid van een contrabas, en omdat een goede contrabassist erg moeilijk te vinden is, zijn we de eerste periode basloos geweest.” Foxy: “Ik speelde eerder met Eee-Gore Mortis in het jazztrio Trouble Is A Man en besloot hem te vragen. Het enige nadeel was dat hij op dat moment op tournee was in Rusland en dus niet zomaar terug kon komen. Na wat telefoongesprekken gaf hij aan graag bij ons te komen spelen. EeeGore kan alles met zijn instrument, hij staat bekend om zijn afterparties waarop hij akoestische versies van Slayer, Mr. Bungle en Mozart vertolkt, tot groot genoegen van de aanwezigen.”

Zwarte humor

Geleidelijk aan werd alles wat groter bij Casa de la Muerte. Van het prille begin in Odeon en Victorie in Alkmaar tot Paas-

Stonerleven

Net zoals in veel andere steden in Nederland is er nogal wat veranderd in het muzikale leventje. Foxy Roxy: “Het is jammer dat een plek als Parkhof verloren is

pop, het Paard van Troje en de Melkweg. VPRO’s 3 voor 12 noemde hun Popronde optreden in Arnhem origineel, energiek en vervreemdend. Lee H. Cobra: “Wij zijn de muzikale evenknie van het zevenblad. Voor niet plantendeskundigen; kan dat in een blad als Highlife? Dat is een moeilijk te verwijderen onkruid.” Aardig in lijn daarmee is de bandnaam. Foxy Roxy: “Omdat veel van onze nummers over de dood gaan en doordrenkt zijn van zwarte humor hebben we de naam Casa de la Muerte bedacht. Vive La Vida Para Morir Siempre Hay Tiempo! Vier het leven, de dood duurt lang genoeg! We hebben allemaal een bijnaam, in stijl. Het is ook leuk om een soort alter ego op het podium te hebben.”

Lief zijn

De energie, het enthousiasme en de lol die ze hebben spat van de bezigheden van de band af. Maar wat ze tot nu toe bereikt hebben is verder ook een kwestie van lang genoeg in een zweterige oefenruimte zitten, geen ego hebben en doorzetten, en lief zijn voor elkaar. Aldus Foxy Roxy. En hoe ze iets maken? “Rodeo Black neemt het voortouw, de band maakt het af. Het schrijven blijft een lastig proces. Soms doen we heel lang over een nummer, soms zijn we binnen no time klaar. Onze single Buck Knife was bijvoorbeeld al bijna in de prullenbak beland...Het is ook een gevoel, plotseling merk je dat het klopt.”

Te nuchter

Hoe gaat het daar? Lee H. Cobra: “Voor zover wij weten zijn we de enige band in dit genre, maar toffe muziek wordt er wel degelijk gemaakt in Alkmaar. Noord-Hollanders zetten alleen hun muziek niet zo in de etalage. Misschien zijn de meeste Noord-Hollanders daar te nuchter voor. In Brabant snappen ze ons beter; Peter Pan Speedrock was één van de eerste bands die ons een platform op hun Belgische festival ‘Beaverfest’ bood. Aan dit optreden in België hebben wij onder andere onze gig in de Thunderbolt tent op Paaspop te danken.”

gegaan. Door goede initiatieven als de Hout Rocks en Alkmaars Eigenste wordt het klimaat wel beter, maar we zijn er nog niet.” Wat betreft het stonerleven is het er een stuk beter toeven, vindt Lee H. Cobra: “Er zijn genoeg prima coffeeshops zoals Anytime, daar word je altijd vriendelijk te woord gestaan. Ze informeren ook goed

en duidelijk.” Geblowd wordt dan ook zeker in Casa de la Muerte, al is het niet door iedereen. Lee H. Cobra: “Enkele bandleden roken, andere drinken een borrel of zijn geheelonthouder. De bandleden die roken, roken wiet. Puur, geen tabak, of via een bong. We roken Amnesia, eigen teelt, eigenlijk alles wat groen ziet, we zijn niet zo soortvast.” Foxy Roxy: “Bij optredens blowen we nooit ervoor, wel soms erna. Het ligt er ook aan wie er rijdt.”

Vuig geluid

Rond de tijd van het interview zijn de bandleden druk bezig met de cd-presentatie,

die inmiddels alweer geweest is. Lee H. Cobra: “Onze allereerste repetitie was op een vrijdag de 13e en op zo’n zelfde datum hebben we ook onze releaseparty in Alkmaar gehouden, je moet wel een beetje in stijl blijven hè! Ons debuutalbum heet Hillbilly Tanzbar, en is gemixt door Petra Randewijk die het geluid doet bij Jungly By Night, en Erik Drost, die gitaar speelt bij de Legendary Pink Dots. Peter van Elderen van Peter Pan Speedrock heeft het album gemastered, waardoor het een heerlijk vuig geluid heeft gekregen. Het prachtige artwork is gedaan door Wytse Sterk, grafisch ontwerper.” Bij Casa de la Muerte zijn ze nu volop aan het brainstormen over een

nieuwe videoclip die de vorige – Buck Knife met Dikke Dennis erin – moet overtreffen. “Verder wordt de website vernieuwd en zijn we nieuw materiaal aan het schrijven. De komende jaren willen we veel spelen en vooral véél festivals doen!”

Eee-Gore kan alles met zijn instrument. Hij staat bekend om zijn afterparties waarop hij akoestische versies van Slayer en Mozart vertolkt.

www.casadelamuerte.nl