Het Madammenkoor Najaar 2018. Theo van der Laan pikt tijdens een repetitie van het Schipperskoor op dat er iemand gezocht wordt om een muzikale tocht te organiseren als vervolg op eerdere soortgelijke tochten (georganiseerd door Jan & Jenny de Wit, Mariszkà & wijlen Jan Bos). In een aansluitend telefoongesprek tussen Theo, Piet Verhaar en Ludo, in de auto, wordt “geregeld” dat er een toertocht “Kan je varen, wil je zingen… vaar dan mee” georganiseerd zal worden. Dit keer geen tocht alleen voor koorleden, maar een tocht voor iedereen die samen wil varen en zingen. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens die tocht van heel veel “samen met elkaar” - we spreken najaar
2019 – ontstond en rijpte het idee, vooral onder bezieling van Karin Klomp en Rita Lybaert … waarom niet veel méér gaan doen. Gezelligheid, inspiratie en enkele druppels Elixir d’Anvers … en ja, wij gaan een dameskoor oprichten! Zingen is muziek maken. Muziek maken doe je met een instrument: trommel of trombone, piano of piccolo, banjo of bandoneon… en dan: de stem. Maar muziek is zelf ook een instrument. Een prachtig instrument, want door samen te musiceren en te zingen ontstaat op emotioneel vlak verbinding met elkaar. Dat gaat van het zingen van een lied bij een kampvuur tot een symfonie in de concertzaal of een rockfestival op
de weide. Muziek en zingen creëren gedeelde emotie. En dit alles overstijgt grenzen en barrières. We kennen het gamelanorkest in Indonesië, de uitvoeringen in het Concertgebouw in Amsterdam, een rockfestival in Woodstock. Muziek door en voor jong en oud, mensen met verschillende roots, en … toch een taal die iedereen verstaat en voelt. Muziek is sociale chewing gum. Maar terug naar het Madammenkoor. Een mailtje werd verstuurd naar de deelnemers van de eerder genoemde tocht om te polsen naar eventuele interesse, en ja, Ludo’s mailbox zat meteen vol… de reacties waren overweldigend positief.
