2025 - 03 Juni

KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE MOTORBOOT CLUB

Makelaarzonderverkoophaven!

Smits Jach tmakelaardij

Fu ll -s ervi ce Yachti ng

U geniet van onze full-service yachting!

Medewerkers Smits Jachtmakelaardij

Smits Jachtmakelaardij BV bemiddelt bij de aan- en verkoop van uw motorjacht. Als u op zoek bent naar uw droomjacht, dan kunt u een ruime keuze maken uit een groot assortiment motorjachten die allemaal in uitstekende conditie verkeren. Daarnaast profiteert u van een perfecte begeleiding, goede prijsonderhandelingen en uitgebreide after-sales.

Met onze kennis en expertise weten we uw wensen doortastend te vertalen en een passende deal te maken. We kunnen ons beroepen op een groot netwerk, directe lijnen en een flexibele instelling om uw droomjacht te realiseren. De full-service yachting van Smits Jachtmakelaardij BV zorgt dat alles voor u wordt geregeld. Neem direct contact met ons op!

Damen Pushy Cat 15.00 AK Cabrio bouwjaar 1984

afm. 14.99 m. x 4.35 m. x 3.20 m.

2x Mercedes OM-352 6 cilinder 126 PK diesel

Vraagprijs € 179.500,-

Gillissen Rondspant Trawler 13.50 AK bouwjaar 1974

afm. 14.28 m. x 3.85 m. x 1.25 m.

DAF Dk 1160 M 168 PK 6 cilinder diesel

Vraagprijs € 149.500,-

Smits Jachtmakelaardij BV - René Smits

Sunseeker 62 Manhattan bouwjaar 1996

afm. 18.80 m. x 4.75 m. x1.20 m.

2x Mercedes MTU 8v183 TE 800 PK 8 cilinder diesel Vraagprijs € 399.000,-

Nimbus 380 Coupe bouwjaar 2001

afm. 11.50 m. x 3.60 m. x 11.10 m.

2x Volvo TAMD 41 200 PK 6 cilinder diesel

Vraagprijs € 162.500,-

Postadres: Noord-Linschoterzandweg 20A, 3425 EK Snelrewaard (0031) (0)6 22239207 / (0031) (0)10 5118000 info@smitsjachtmakelaardij.nl www.smitsjachtmakelaardij.nl

Colofon

De Clubinformatie van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC) verschijnt 5 maal per jaar.

HOOFDREDACTIE

Marjo Haitjema

EINDREDACTIE

Gabriël van Seumeren

REDACTIEMEDEWERKERS

Paul Graafland, Beate Brouwers

COLUMNISTEN

Don Bijl, Gabriël van Seumeren, Humphrey van der Laan, Titia Reijntjes, Jan-Willem van der Boom

POSTADRES KNMC EN REDACTIE

Hambakenwetering 15 5231 DD ‘s Hertogenbosch

E-mail: redactie@knmc.nl www.knmc.nl facebook.com/knmc.nl

De Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club is tevens de Nationale Autoriteit van de Union Internationale Motonautique (UIM).

De KNMC heeft een samenwerkingsverband met het Verbond Nederlandse Motorbootsport. Het lidmaatschap wordt jaarlijks stilzwijgend verlengd.

Beëindiging van het lidmaatschap moet voor 1 december van het lopende verenigingsjaar schriftelijk bij het bestuur zijn ontvangen.

SECRETARIAAT KNMC

QS10

Hambakenwetering 15 5231 DD ‘s Hertogenbosch

Telefoon: 0345 - 623100

E-mail: secretariaat@knmc.nl

Het secretariaat is dagelijks van 9.00 - 12.30 uur en 13.00 - 16.00 uur bereikbaar.

PRODUCTIE EN ADVERTENTIES

Ad de Graaf Media

Hoofdstraat 28

4265 HK GENDEREN

Telefoon: 0416 - 760400 info@addegraafmedia.nl

Inhoud

31 38 24 19

3 Voorwoord

5 Van wal steken

6 Fotowedstrijd

7 Zoek de 10 verschillen

9 Interview Jan Willem van der Boom

12 Commissie Schrijverspen

15 Het kanaal

15 In herinnering aan mijn moeder

19 Aanloop- en retourtocht Noordoost

21 Retourtocht

24 Aanlooptocht Zuidwest

26 Opening KNMC-vaarseisoen in Muiden

30 Eilandentocht

35 Groene Harttocht

39 Aspergetocht

43 Motorboot Sneek

44 De Valk Yacht Brokers

46 KNMC-Schipperskoor

49 Aan de ketting

51 Een tipje van de sluier...

51 Enkhuizen

55 Zwemvest voor je hond

53 Paul Graafland

59 10 Verschillen oplossing

60 Clubartikelen

Foto voorblad: Don Bijl

SUPER VAN CRAFT

Klaassen Kotter 14.10 (1981)

2 DAF DD 575 motoren à 105pk. Generator, boeg- hekschroef en Kabola CV. In nieuwstaat. (€ 162.500,-)

www.vink-jachtservice.nl

06-53837353 - info@vink-jachtservice.nl

Bezichtiging uitsluitend op afspraak

Super Van Craft type 14.45 (1999)

Super Van Craft type 14.99, (1998) 2x Nanni 6.660E motoren à 142Pk. Voorzien van Onan generator, Kabola CV, boeg- en hekschroef. (€ 339.500,-) Wij weten veel van boten,

2 6 cyl. MAN Nanni motoren, Kabola CV, boegschroef en generator. In nieuwstaat. (€ 298.000,-)

Voorwoord

Woorden schieten tekort

Het clubblad van juni ligt nu bij jullie op de mat. Daarmee is het alweer enige weken geleden dat wij werden opgeschrikt door het verschrikkelijke bericht dat Herma van der Riet, tijdens een van de eerste toertochten van dit vaarseizoen, is verongelukt. Woorden schieten tekort bij zo’n verschrikkelijk bericht en zo’n enorm verlies. Uiteraard besteedt Don Bijl veel aandacht aan deze gebeurtenis in zijn VAN WAL STEKEN en de impact die dat niet alleen voor Karel Ton en zijn gezin heeft, maar ook voor de KNMC. Kris, de zoon van Herma en Karel Ton had de behoefte om in herinnering aan zijn moeder zijn gevoelens te delen met de KNMC-vaarvrienden. Zijn mooie IN HERINNERING AAN MIJN MOEDER kun je lezen in dit blad.

In EVEN VOORSTELLEN maken we nader kennis met Jan-Willem van der Boom. Beate Brouwers heeft weer een mooi beeld geschetst van een KNMC’er die nog maar kort lid is van de KNMC, maar die nu al zijn schoenprint heeft achtergelaten. De commissie Schrijverspen laat ook van zich horen. Na het lezen van hun voorstelrondje is duidelijk wie de mooie taak van het voorstellen van een kandidaat voor de schrijverspen op zich hebben genomen.

We hebben het er vaak over, varen over het Amsterdam-Rijnkanaal. Iedereen vindt dat spannend, maar zo nu en dan is het toch echt noodzakelijk om over deze snelweg voor de beroepsvaart van zuid naar noord of vice versa te varen. Gabriël van Seumeren schrijft een mooie column over HET KANAAL en heeft ook een link toegevoegd. Ik zou zeggen, bekijk dat filmpje!

Het vaarseizoen is ook dit jaar weer gestart met de aanlooptochten Noordoost en Zuidwest naar het openingsfeest in Muiden. Na dit weekend, met overwegend mooi weer en gezellige bijeenkomsten, gingen de retourtocht Noordoost en de Eilandentocht direct van start. Elly Adriaansen heeft, ondanks de verdrietige omstandigheden, een ingetogen verslag geschreven van de Eilandentocht. In mei waren er de Groene Harttocht en de Aspergetocht. In de mooie verhalen kun je lezen dat het op een enkel buitje na, fantastisch vaarweer was. Er zijn weer mooie trajecten gevaren en

bezienswaardigheden bezocht. Je kunt er in de uitgebreide verhalen alles over lezen en de mooie foto’s laten zien dat aan de verhalen niets is overdreven.

Er is niet alleen veel plezier gemaakt, er is ook hard gewerkt. Onder andere door enkele leden die tijdens Motorboot Sneek de KNMC bij de vele bezoekers onder de aandacht hebben gebracht. Gezien de hoeveelheid Friese Oranjekoek die is verslonden, moeten dat er toch zeker 1.000 zijn geweest. Ik veronderstel dat de stand bemanning geen tijd heeft gehad om zelf zo’n koek te eten.

Het bestuur heeft besloten dat adverteerders in ons clubblad in het zoeklicht mogen worden gezet, om maar in scheepse termen te blijven. Don Bijl heeft de daad bij het woord gevoegd en in de eerste column maken jullie nader kennis met DE VALK YACHT BROKER.

Ook ons KNMC-Schipperskoor zingt zo nu en dan nog een vrolijk deuntje, ergens in het land. Zo heeft het koor opgetreden bij een zorginstelling in Breukelen en tijdens de korenmiddag in Drimmelen. Het is leuk om te lezen dat ze hier nog zo van genieten.

Humphrey van der Laan laat ons in zijn column weten hoe een onbetaalde factuur een vaarvakantie in het water kan laten vallen en laten veranderen in een juridisch gevecht. Je kunt dan wel de sleutel van je boot in handen hebben, maar als deze aan een ketting ligt, dan heb je toch mooi het nakijken. Het advies van Humphrey: “communiceer, documenteer en probeer een oplossing te vinden vóórdat de steiger verandert in een strijdtoneel”.

”In de mooie verhalen kun je lezen dat het op een enkel buitje na, fantastisch vaarweer was. ”

Verder licht Jack van Gent nog een tipje van de sluier met betrekking tot het winterprogramma en vertelt Titia Reijntjes dat een zwemvest voor de hond een handig hulpmiddel is, maar slim gebruikt moet worden. Don Bijl geeft een mooie sfeertekening van ENKHUIZEN, de parel aan de Zuiderzee. Paul Graafland laat ons weer op zijn geheel eigen wijze kennis maken met zijn ideeën over GRENSOVERSCHRIJDEND GEDRAG OP HET WATER.

Het is een lijvig blad geworden, maar ik ben ervan overtuigd dat jullie alle mooie verhalen met veel plezier zullen lezen.

Marjo Haitjema

”Ook

ons KNMCSchipperskoor zingt zo nu en dan nog een vrolijk deuntje, ergens in het land. ”

Reminder

Inleveren kopij clubblad Deadline: 17 augustus 2025 Alvast dank vanuit de redactie.

Foto’s van het internet plukken brengt claim-risico met zich mee, dat is waarom auteurs gevraagd wordt eigen foto’s mee te sturen.

Jachthaven Linkeroever

Thonetlaan 133

2050 Antwerpen - Linkeroever

Tel: +32 (0)32 190 895

Vaarbestemming Antwerpen

Handige pleziervaart vaarwijzer

Schelde en Haven Antwerpen op www.jachthavenantwerpen.be

Jachthaven Willemdok

Godefriduskaai 99

2000 Antwerpen - stad

Tel: +32 (0)32 315 066

Van wal steken

Het overlijden van een medelid van onze vereniging, als gevolg van een noodlottig ongeval tijdens een toertocht, behoort tot de zwartste scenario’s. Zoals eenieder van ons weet, is dit toch gebeurd. Herma van der Riet is tijdens de Eilandentocht omgekomen als gevolg van een aanvaring bij het binnenvaren van de haven van Terschelling. De schok is ongelooflijk groot voor Karel Ton, de kinderen Inge en Kris, hun partners RudyJan en Mieke en natuurlijk voor de kleinkinderen Rovert en Isaac. Binnen de KNMC kunnen wij het nog steeds niet bevatten.

Wij weten dat er altijd risico’s zijn, maar zo’n gevolg is ongekend. Velen van ons hebben Herma tijdens de uitvaart de laatste eer bewezen en steun betuigd aan Karel Ton en de familie. Die steun willen wij blijven geven.

Herma en Karel Ton zijn sinds 2018 verbonden aan de KNMC. Zij hebben al 37 jaar geleden hun eerste boot gekocht, een Waddenkruiser. Na acht jaar is dit schip ingeruild voor een Rijnlandvlet, de Najade. Met de Najade zijn zij blijven varen. Binnen de KNMC heeft het echtpaar in alle opzichten de weg gevonden. Zij voeren graag mee met toertochten en waren actief als toertochtleiders. Zij genoten van de

saamhorigheid en de contacten met al die verschillende mensen met hun eigen achtergronden. Hun muzikale interesse konden zij kwijt als enthousiaste leden van het Schipperskoor en het Madammenkoor.

Voor ons zal Herma altijd die lieve en gastvrije vrouw zijn, die samen met Karel Ton echt iets toevoegde aan de club.

Hoewel er sprake was van een ongeval met specifieke kenmerken, is het wijs dat wij onze procedures en afspraken nogmaals tegen het licht houden om te bezien of er lering is te trekken uit hetgeen gebeurd is. Veiligheid is in ons aller belang. Zijn onze afspraken voldoende helder en bekend? Passen wij die ook toe? Lering trekken lukt alleen als wij elkaar blijven steunen: toertochtleiders, deelnemers, bestuur en alle andere betrokken leden. Het vaarseizoen was juist zo positief begonnen. Na een geslaagde algemene ledenvergadering was de opening van het vaarseizoen in Muiden een groot succes. De opkomst was groter dan vorig jaar. Het programma sloeg aan en de sfeer was vrolijk en positief. Met het Muiderslot op de achtergrond hees de burgemeester van de gemeente Gooise Meren, waartoe Muiden behoort, de KNMC-vlag om de opening van het

vaarseizoen te markeren. Hij wenste ons mooie tijden toe.

”Voor ons zal Herma altijd die lieve en gastvrije vrouw zijn die samen met Karel Ton echt iets toevoegde aan de club”

Het is van belang om als leden van de KNMC te genieten van de mooie en interessante activiteiten binnen de club en als het enigszins kan daar een bijdrage aan te leveren. Daar krijgen wij energie van, dat geeft plezier. De kracht van de vereniging komt echter ook tot uitdrukking als het voor mensen tegenzit in het leven. Wij kennen daarvan allemaal meerdere voorbeelden. Door steun te geven, te luisteren en door begrip te hebben voor verdriet en emotie, kunnen wij samen verder. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar wel uiterst waardevol. Wij zien dat mensen met het verstrijken van de tijd bijzondere veerkracht kunnen tonen en weer een weg in het leven weten te vinden. De kracht van de club is de kracht van samen optrekken. Laten wij dit nooit verloren laten gaan.

Don Bijl

31 oktober/2 november 2025

Najaar show: Motorboot Sneek

15 november 2025

Slotfeest KNMC, Bilderberg Garderen

10 januari 2026

Nieuwjaarsbijeenkomst, Kasteel Maurik Vught

21 maart 2026

ALV, Van der Valk Vianen

Foto voorpagina juni 2025

Met veel plezier melden wij dat de voorpagina van dit clubblad is verzorgd door

Don Bijl

met een opname van de zonsondergang op de Ankeveense Plassen.

Deze opname dingt mee naar de prestigieuze jaarprijs van de

KNMC fotowedstrijd 2025

uit te reiken op het openingsfeest 2026

Wij verwachten jullie inzendingen voor het septembernummer vóór 15 augustus 2025 a.s. aan mailadres graafland17@icloud.com

Alleen liggende opnames verhouding 3:4 in hoge resolutie (ware grootte)

Namens de jury: Jeannete Waleveld, Els Heijmans, Paul Graafland

Zoek de 10 verschillen

Niet stiekem verderop kijken!

Jan Willem van der Boom

“Ik doe iets wel of niet. En als ik het wel doe, loopt het uit de hand”

In de rubriek Even voorstellen deze keer Jan-Willem van der Boom. Eigenlijk hoef ik Jan-Willem niet voor te stellen, want jullie kennen hem allemaal. Tenminste, als je het vorige clubblad gelezen hebt. Jan-Willem heeft daar een recept met ons gedeeld voor ‘zomersnert’ onder de titel: ‘Geen snert, maar wel soep met erwten’. Ik had de soep voor het interview met hem willen maken, maar daar is het helaas niet van gekomen. Het goede nieuws is, dat er meer kansen komen: in de toekomst zal Jan-Willem vaker recepten met ons delen in het blad van de KNMC. Ik weet inmiddels dat er nog veel meer te vertellen valt over deze man. Dus ik stel hem graag nader aan je voor.

Ik was op een woensdagavond afgereisd naar Zwijndrecht. Jan-Willem ontving mij in zijn binnentuin, die mij buiten al opgevallen was: een hele hoge ruimte met glas aan drie zijden. Zijn kantoor bevindt zich daar ook. We gingen met de trap naar boven en hij vroeg waar ik wilde zitten. “Graag aan tafel”, zei ik.

Jan-Willem is een opvallende verschijning van bijna 59 jaar oud. Het eerste wat me opviel, is zijn vriendelijke lach en zijn bril die je als een statement zou kunnen beschouwen. Uiteraard heb ik hem daarover bevraagd. In het vorige blad spotte ik hem met een opvallende oranje bril en nu droeg hij een felblauwe, geheel passend bij zijn overhemd. Jan-Willem vertelde dat hij lang contactlenzen heeft gehad, maar zijn lenzen en hooikoorts waren geen match made in heaven. In Hellevoetsluis liep hij samen met

zijn vrouw Linda een brillenzaak in, op zoek naar de juiste match. Hij zag een opvallende blauwe bril en zette die op zijn neus. “Kan dat wel?”, zei Linda. Het kon, want hij werd aangeschaft en Linda was snel overtuigd. Sindsdien kopen zij beiden elke twee jaar een nieuwe bril. Inmiddels kunnen zij bij de meeste outfits een bijpassende bril uitkiezen. Eerlijk is eerlijk: het staat hen prachtig.

Jan-Willem heeft een creatieve, ondernemende geest. Wanneer hij niet de outfit kan vinden die hij wil, gaat hij naar het buitenland of ontwerpt zelf iets. Probleem opgelost. Zo heeft hij een aantal schoenen die hij draagt, zelf ontworpen en zijn schoenmaker gevraagd deze voor hem te maken. Mijn nieuwsgierigheid was aangewakkerd en ik vroeg hem een paar voorbeelden van zijn schoenen te laten zien. Daar wilde ik graag een foto van maken. Toen ik zei dat er te weinig licht was om een foto te maken, zei Jan-Willem: “SIRI, licht in de keuken op honderd procent”. En pats: er was licht.

Mocht je, gezien het recept in het KNMC-blad, denken dat Jan-Willem een professionele kok is, dan heb je het mis. Jan-Willem studeerde technische computerkunde aan de hts. Toen hij veertien was, had hij al zijn eerste betalende klant. Toen hij afstudeerde had hij vier mensen in dienst. Hij schreef (administratieve) software voor allerlei instellingen en bedrijven: van een bowlingvereniging tot een grote verzekeraar. De business ging goed en Jan-Willem bleek naast een goede IT’er ook goed te zijn in contacten leggen. Die mix zorgde voor succes. Naarmate de tijd vorderde, ging hij zich met zijn bedrijf steeds meer richten op standaard software. Dat bleek een

EVEN VOORSTELLEN ✩ ✩ ✩

goede zet. Rond het jaar 2000 lag de focus op standaard software ten behoeve van de personeelsplanning van internationaal werkende ketens. Met die software kunnen de personeelsroosters geoptimaliseerd worden. Vanuit de roosters wordt bijvoorbeeld de salarisadministratie automatisch bijgewerkt. Jan-Willem kan goed nee zeggen: hij heeft zich nooit laten verleiden om de goedwerkende standaardsoftware bij elke klantwens aan te passen. Ik denk dat dit de sleutel van zijn succes is. De software draait inmiddels in achtendertig landen. Vier jaar geleden heeft hij zijn bedrijf, waar toen vijfenveertig medewerkers werkten, samen met zijn ceo verkocht aan een Canadese investeerder. De ceo had hij in 2010 in dienst genomen, omdat hij meer en meer tijd moest besteden aan het managen van alle medewerkers, in plaats van bezig te zijn met waar zijn hart ligt: het product en de klanten. Hij werkt sindsdien zo’n drie à vier dagen per week op basis van een managementfee voor zijn oude eigen bedrijf en een aantal andere dochterondernemingen van de nieuwe eigenaar. Nu begrijp ik waarom Jan-Willem zei: “oh, jij doet het nog ouderwets”, toen ik aan tafel wilde zitten met mijn pen en aantekeningenboekje. De volgende keer neem ik het gesprek op en laat ik AI (artificiële intelligentie) software daarvan een verslag maken!

”Toen ik zei dat er te weinig licht was om een foto te maken zei hij: “SIRI, licht in de keuken op honderd procent”…. en ‘pats’, er was licht. ”

Mijn vermoeden dat Jan-Willem professioneel kok is werd, dacht ik, bevestigd na binnenkomst toen ik de keuken zag. Niets bleek minder waar toen het interview begon. Hij bleek een man met verassingen! Hij is wel een goede hobbykok en kookt altijd voor zijn Linda, thuis en op vakantie. Ik had op internet gezien dat hij een kookboek heeft geschreven: ‘Boom geniet, zonder gluten’.

UW VERMOGEN, ONZE ZORG, ONS VAK

Bezoekadres Assen

Bezoekadres Assen

Oostersingel 1

9401 JX Assen T: 0592 301 550

Oostersingel 1

9401 JX Assen

T: 0592 301 550

Bezoekadres Laren

Stationsweg 2

Bezoekadres Laren

info @ wierdavermogensbeheer.nl www.wierdavermogensbeheer.nl

1251 KC Laren T: 035 2031 126

Stationsweg 2

1251 KC Laren T: 035 2031 126

Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.

Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.

info @ wierdavermogensbeheer.nl www.wierdavermogensbeheer.nl

Ik was onder de indruk van alle ‘hulpmiddelen’ die aan een rek tegen het plafond hingen. Aan de muur zag ik ook nog een drietal schilderijen waar eten op te zien was. Als Jan-Willem bij vrienden gaat eten, neemt hij tegenwoordig zijn koksmessen mee. Hij weet toch al dat hij achter de pannen eindigt. Of nog beter: achter een Big Green Egg, waarvan ik een large versie in de keuken van JanWillem en Linda zag staan. Goed eten is voor deze Bourgondiër heel belangrijk. Maar wel glutenvrij en zonder noten, want deze hobbykok heeft een paar allergieën. Geen probleem voor JanWillem want hij kookt de sterren van de hemel. Een sterrenrestaurant bezoekt hij daarentegen weinig. De prijs-kwaliteit verhouding is volgens Jan-Willem tegenwoordig een beetje zoek in de horeca en bij de bediening ontbreekt veelal het ‘echte hart’ voor de horeca. Ik denk dat veel mensen dit zullen herkennen.

Jan-Willem is pas kort lid van de KNMC. Hij is al lang bevriend met Jack van Gent - ook KNMC-lid - en hij wil niet dat Jack hem nog vaker vraagt om lid te worden. Jack, het is gelukt hoor! Jan-Willem komt niet uit een watersportgezin. Vanaf zijn achttiende heeft hij wel veel gezeild. Toen een van zijn klanten de rekening niet kon betalen, heeft hij in plaats van guldens de zeilboot van de klant ‘gekregen’: een Evolution 26. Hij voer toen veelal met vrienden en soms alleen. Later wilde hij meer comfort en kocht hij een Beneteau 32s5, waar hij vijftien jaar mee heeft gevaren. Daarna kwam hij Linda tegen en sindsdien varen zij samen. Ze hebben samen lang gezeild op een Hanse 400, Ratatouille genaamd. In die tijd leek een motorboot alleen iets voor anderen. Maar naarmate zij wat ouder werden, veranderden hun behoeftes. Linda werd banger op zee en Jan-Willem kreeg pijntjes waardoor het fysiek zwaar werd. Ze voeren steeds minder, tot Linda tegen hem zei dat hij niet zo stronteigenwijs moest blijven. Dat

hielp. Ze huurden voor een week een Linssen motorboot. De (voor)oordelen tegen motorboten en bijbehorende opvarenden veranderden in het zien van voordelen. Dat kwam omdat zij moesten erkennen dat, ondanks regen en varen op het IJsselmeer met windkracht vijf, zij genoten op deze motorboot. Jan-Willem kon ook naar hartenlust kokkerellen aan boord voor Linda en hun vrienden. En toen waren ze om. Op een vrijdagmiddag werd de huurboot ingeleverd en de dag erop kochten zij een Linssen 43.9 Sedan. Deze dame heet dan ook niet voor niets Switch.

Van maart tot eind november zijn zij elk weekend aan boord te vinden, varend of niet varend. Tot nu toe heeft de Switch in 2025 vijfhonderdtwintig kilometer afgelegd in vijfenzestig uur. Op de vraag waarom hij niet vaker thuis is, antwoordt Jan-Willem: “ik zou me stierlijk vervelen.” Jan-Willem is een sociaal dier; lekker eten, drinken en praten met mensen waar hij wat mee heeft, maakt hem blij. Linda en hij zijn actief in de watersportvereniging van Sint-Annaland, de thuishaven. Beiden hebben zitting in de redactie van de Krabbenkreek,

Vroeg op of laat naar bed

het verenigingsblad. Ook schrijven zij artikelen voor dit blad (oeps! Dit artikel kan alleen maar tegenvallen, vrees ik).

Ik vroeg Linda of zij Jan-Willem in een paar woorden kon omschrijven. “Nou, kijk maar” zei ze en ze wees naar een houten object in de vorm van een boom aan de muur. Er zijn woorden in het hout gesneden. Jan-Willem heeft dit cadeau gehad van zijn personeel, toen er vijfentwintig jaar verstreken waren na de oprichting van zijn bedrijf. De ingesneden woorden typeren Jan-Willem, zei ze. Mooi, dacht ik, want nu kan ik checken of ik al zijn eigenschappen in dit interview heb aangestipt.

Creatief: check. Levensgenieter: check. Zeilen: check. Sales: check. Grondlegger: check. Problemsolver: check. Amateur kok: check. Bourgondiër: check. Ratatouille: check. Computer nerd: check. EQ: check. IQ: niet kunnen checken maar ik twijfel er geen seconde aan dat ik die ook af kan vinken.

Jan-Willem, een man met vele talenten en een hoog energieniveau. Hij doet iets wel of niet. En als hij het wel doet, loopt het uit de hand, aldus Jan-Willem. Op weg naar de voordeur zag ik nog een aantal superleuke ijzeren Minions op de grond staan. Jan-Willem bleek deze ooit in een etalage van een kapsalon gezien te hebben. Hij liep naar binnen en zei: “Die wil ik kopen”. “Kan niet, die heeft mijn zoon gemaakt”, zei de vrouw. Je begrijpt inmiddels wel wie er met de Minions onder de arm naar buiten liep!

Alhoewel de liefde voor varen in onze vereniging de gemeenschappelijke deler is, hoop ik dat Jan-Willem ook een switch teweeg kan brengen in de gesprekken aan tafel tijdens de reizen van de KNMC. Niet dat ik iets tegen gesprekken over bootjes en het bijbehorende onderhoud heb hoor, maar praten over koken, kunst, techniek, kleding en accessoires is ook leuk. Welkom in de vereniging JanWillem en Linda!

Beate Brouwers

Vroeg op Hartig of zoet

Binnenland of buitenland

Koken of snacken

TV of radio

Slippers of bootschoenen

Namiddagborrel of afternoon tea

Zoet

Binnenland

Koken

TV

Bootschoenen

Namiddagborrel

Commissie schrijverspen

Even voorstellen

De KNMC-Schrijverspen werd in 2004 voor het eerst uitgereikt aan een lid van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club. Mariszkà Bos doet in dit artikel verslag van deze bijzondere prijs. Sindsdien is de pen vrijwel jaarlijks toegekend aan een lid dat met zijn of haar bijdrage het clubblad extra aantrekkelijk heeft gemaakt. De laatste jaren werd de voordracht door het bestuur gedaan. In navolging van gang van zaken bij de jaarlijkse fotowedstrijd heeft het bestuur nu een commissie (jury) gevraagd deze taak op zich te nemen – geheel in de geest van “voor en door leden”.

Met dit bericht belde Don Bijl mij begin februari. Aan mij de eer om twee medeleden te benaderen om samen de nieuwe commissie te vormen. Gelukkig waren zij meteen enthousiast. Daarmee is de commissie Schrijverspen officieel van start gegaan.

“Laat het genieten beginnen!”

(Mariszkà Bos)

Een terugblik op 2004

We schrijven het jaar 2004. Toni Vollebregt viert in klein gezelschap een bescheiden feestje. Ze heeft zojuist als eerste de KNMCSchrijverspen ontvangen voor het beste toertochtverslag van dat jaar. De Commissie Redactie roemde haar verslag omdat zij erin slaagde een extra dimensie aan het verhaal toe te voegen. Zij brak met het traditionele, chronologische verslag – van ontvangst van de uitnodiging tot het bedanken van de toertochtleider – en koos voor een frisse aanpak die het verhaal voor een breder publiek toegankelijk maakte.

Ruim twintig jaar zijn inmiddels verstreken, maar ik wil dit moment graag memoreren. Toni maakte van de Eilandentocht van 2004 een bijzonder en origineel verslag. Ik was erbij, op die consulavond waarop zij haar welverdiende pen ontving uit handen van de juryvoorzitter Jan Bos. Niet verwonderlijk, want Jan was niet alleen voorzitter van de jury, maar ook van de commissie Redactie van de KNMC. En ja, we reisden samen naar die consulavond.

Dat ik nu in plaats van Jan Bos, van wie we in 2018 helaas afscheid moesten nemen, deel mag uitmaken van de commissie die de volgende winnaar of winnares van de KNMC-Schrijverspen aanwijst, voelt als een prachtige en dierbare voortzetting.

Actief lid van de KNMC

Voor de oplettende lezer: ik ben inderdaad al lange tijd lid van de

KNMC. Sinds 1992 om precies te zijn. Jan en ik sloten ons toen samen aan. Ik verklap mijn leeftijd niet, maar met mijn 43 jaar was ik destijds het jongste lid van de vereniging. En actief ook – als echtpaar. Jan voorzag het clubblad in zijn zes bestuursjaren van een ongekende kwaliteitsimpuls. Hij was ook verantwoordelijk voor het schitterende jubileumboek ter ere van het honderdjarig bestaan van de KNMC. Daarbij had hij de onmisbare steun van redacteur Peter Onvlee.

Zelf heb ik jaren in de commissie

Evenementen gezeten en hielp ik bij de organisatie van het eeuwfeest in Den Helder en Noordwijk. Voor mijn inzet kreeg ik in 2007 samen met Ans Langejan (nu Smidt) en Jeannette Waleveld de Wimpel van Verdienste. Een eervolle blijk van waardering, al was dat nooit mijn drijfveer. Ik deed het omdat ik het leuk vond. Zo heb ik ook jarenlang gefotografeerd voor de vereniging, samen met Paul Graafland, en correcties verzorgd voor het clubblad. Na het overlijden van Jan maakte ik nog drie jaar deel uit van de commissie Ledenservice, samen met Jan Nome en Herbert Schoenmakers. Na een korte afwezigheid keerde ik later als weduwe terug bij de KNMC, een waardevol initiatief. En nu ben ik weer actief, als jurylid voor de KNMC-Schrijverspen. Een taak waar ik volmondig ‘ja’ op heb gezegd. Ik verheug me erop en vind het tegelijk bijzonder dat ik zelf nog nooit een verslag heb geschreven. Maar zo zijn alle cirkels weer rond: terug bij onze mooie, groeiende motorbootclub en terug bij het clubblad.

“Het lezen van ervaringen van anderen is een leuk en interessant onderdeel van het clubblad van de KNMC.”

(Louis Wurkum)

Een nieuwe commissie

Op een grijze februaridag ging mijn telefoon: Ineke Hessing belde. Vanuit het bestuur had zij het verzoek gekregen een commissie te vormen die de voordracht voor de KNMCSchrijverspen zou doen. Ze vroeg of ik,

samen met haar en een derde lid, plaats wilde nemen in deze commissie.

Mijn naam is Louis Wurkum. Op de open dag van maart 2018 werd ik op 61-jarige leeftijd lid van de KNMC. Deels om deel te nemen aan toertochten en winteractiviteiten, maar vooral om andere enthousiaste motorbootvaarders te ontmoeten. Samen met mijn echtgenote Alberta geniet ik volop van het varen. In de beginjaren van ons lidmaatschap werkten we allebei nog, waardoor we niet overal aan konden deelnemen. Sinds voorjaar 2024 zijn we beide zonder werkverplichtingen – en dat betekent meer tijd voor onze hobby en voor de KNMC.

Sinds 2015 zijn we eigenaar van een jacht van Pollard Jachtbouw, de Nuance. Ons tweede huis. We varen door heel Nederland en brachten in 2024 zelfs langere tijd door in Vlaanderen. Zowel de stilte van de natuur als het avontuur van drukke waterwegen zoals het IJ en de Nieuwe Maas spreken ons aan. We namen deel aan tien toertochten. Voor enkele daarvan mocht ik het reisverslag schrijven. Omdat je dat vooraf weet, kun je je goed voorbereiden: letten op details, sfeer en de beleving van anderen. Ook bij bedrijfsbezoeken heb ik verslag gedaan. Dat schrijven vind ik leuk, ook over eigen tochten. Zo leg ik vast waar leuke plekken zijn, hoe een sluis verliep of hoelang een route duurde. Schrijven wordt eenvoudig als je plezier hebt in wat je doet.

Ik ben blij met mijn rol in de commissie. Zo ben ik nauwer betrokken bij de club én word ik verplicht om de verhalen in het clubblad met nog meer aandacht te lezen. Geen bezwaar – dat deed ik toch al. Nu mag ik er alleen ook iets van vinden!

“U kunt ervan uitgaan dat we vanaf nu het clubblad met extra aandacht zullen lezen.”

(Ineke Hessing)

Tot slot

Voor wie mij nog niet kent: in het clubblad van september 2024 stelde ik mij voor als ledencontactpersoon.

Per 1 januari 2025 gingen we met de jurycommissie officieel van start. Op 26 maart zijn we voor het eerst samengekomen en hebben we criteria opgesteld voor de beoordeling: kwaliteit, originaliteit, emotie, informatief, enthousiasmerend en leesbaarheid

”Op de KNMC-website, onder het ledengedeelte, vindt u een handig hulpmiddel voor het schrijven van een toertochtverslag ”

We nemen alle soorten bijdragen mee: toertochtverslagen, bedrijfsbezoeken, activiteiten van de commissie Ledenservice, wetenswaardigheden en columns. Wie weet is dit een extra stimulans om de pen op te pakken! Op de KNMC-website, onder het ledengedeelte, vindt u een handig hulpmiddel voor het schrijven van een toertochtverslag. Kijk onder de kop Toertochten bij Hoe schrijf ik een toertochtverslag voor het clubblad?

De KNMC-Schrijverspen wordt tijdens de ALV uitgereikt. U kunt ervan uitgaan dat wij als commissieleden het clubblad voortaan met nóg meer aandacht zullen lezen!

Het kanaal

Als geboren en getogen Maarssenees groeide ik op met het AmsterdamRijnkanaal. Het kanaal was er altijd. ’s Zomers sliep ik als jochie met open raam en hoorde de geluiden die mijn jeugd kenmerkten: het karakteristieke klotsen van het water tegen de damwanden en het kenmerkende padam-padam van de langzaam lopende diesels die destijds nog vaak de binnenvaartschepen aandreven. Wanneer we met de boot vanuit Loosrecht op vakantie gingen, moesten we steevast een stuk over het kanaal. Dat was altijd een enerverend tochtje, vanwege de golfslag die maar terug bleef komen van de rechte wanden van deze klotsbak.

Het Amsterdam-Rijnkanaal verbindt over een lengte van 72 kilometer de zeehaven van Amsterdam met de

Waal bij Tiel. Het is een van de drukst bevaren kanalen ter wereld en een hoofdtransportas van Nederland. Zie het maar als een snelweg voor de beroepsvaart. Het kanaal dateert van 1952. Het werd later verbreed naar de huidige 100 tot 120 meter. Bij Maarssen stond echter een woonwijkje in de weg. Het kanaal is daar slechts een kleine 90 meter breed. Vanuit mijn kantoor kijk ik nu alweer twintig jaar werkdagelijks op dit smalste stukje kanaal en dan vallen er vanzelf wat zaken op. Zo ligt de gemiddelde snelheid van (lege) binnenschepen vaak ruim hoger dan de toegestane 18 km/u. Dat geldt ook voor de cruiseboten, die tegenwoordig in groten getale voorbijvaren. Er varen ongeveer 100.000 schepen per jaar over het kanaal. Hun aantal neemt niet toe, maar wel de grootte van de schepen. Was 80 x 8 meter voorheen een normale maat voor een vrachtschip, nu meet een containerschip al 135 x 11.45 meter. Het grootste schip van de vloot is zelfs 147 x 22.8 meter!

”Het is een van de drukst bevaren kanalen ter wereld en een hoofdtransportas van Nederland. ”

Op het smalle stukje voor mijn deur zie ik vaak dat er eigenlijk geen plek meer is voor recreatievaart. Grote

”We moesten steevast een stuk over het kanaal. Dat was altijd een enerverend tochtje, vanwege de golfslag die maar terug bleef komen van de rechte wanden van deze klotsbak. ”

vrachtschepen passeren elkaar met hoge snelheid en wijken nog weleens van hun rechte koers. Waar blijven wij dan in het woelige strookje water dat tussen mastodonten en damwanden overblijft? Rijkswaterstaat adviseert de recreatievaart dan ook om alternatieve routes te kiezen, zoals de Vecht of het Merwedekanaal. Verbieden kan niet, het is een openbare vaarweg. Ook ik vaar op het kanaal en meestal gaat dat prima. Aan de golven ben ik gewend, net als aan de drukte. Mochten de schepen nog groter worden, wordt mijn geliefde en gevreesde AmsterdamRijnkanaal misschien ook voor mij een vaarwater om te mijden.

Bekijk het filmpje in de link en oordeel zelf: https://youtu.be/ ktkid7zp1KA?si=1vqyFesOhw2YqnSV

Gabriël van Seumeren

In herinnering aan mijn moeder

Geschreven door Kris van der Riet

Vandaag is het 8 mei 2025. Samen met papa en Inge (mijn zus) zijn we onderweg van Harlingen naar Alphen aan de Maas. Een terugreis die ons de rest van ons leven zal bijblijven. Vanaf de boot schrijf ik dit verhaal aan de KNMC-vaarvrienden van papa en mama. Het is een dank voor jullie steun van de afgelopen dagen. Het is een buiging voor het plezier dat jullie samen met mijn ouders maakten. Het is een herinnering aan mijn lieve mama. Op mijn levensreis en werkreis van de laatste jaren schrijf ik regelmatig korte verhalen. Ik vind het leuk om te doen, ze

helpen met ordenen. Het verlies en het afscheid van mama, maakte veel in me los. Het maakte zichtbaar wat ik nog niet eerder zag.

Toen ik een dag of twee na de uitvaart het KNMC-clubblad bij de leesstoel van papa zag liggen, bedacht ik, dit is wat ik graag wil doen. Iets schrijven over de verbinding van het water. Terug in de tijd was het voor mijn vader allang een uitgemaakte zaak: het water was zijn beste vriend. Zijn thuis werd al vroeg gekenmerkt met grote verliezen. Als achtjarige jongen fietste hij vanaf zijn

thuis in Dreumel naar Tiel om daar op de Parlevinkers te stappen. de Rivier had voor hem veel betekenis. De relatie met het water, een hulpbron, mondde op zijn 17e uit in zijn marinetijd. Als duiker en machinist maakte hij tot zijn 23e een prachtige tijd door. Eenmaal terug in de Oude Maasdijk in Dreumel, leerde mijn vader vrij snel mijn moeder kennen. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst op het zwembad. De plek waar mama werkte als badjuffrouw. Een plek van het water, hoe kan het ook anders. In de straat kochten ze samen een huis en startten het installatiebedrijf. Hier werden mijn zus en ik geboren. Ik omschrijf mijn nest in de Oude Maasdijk graag als een plek van buiten het dorp. Het carnaval, de kermis en andere dorpse taferelen gingen veelal aan ons voorbij. Bij ons stond het installatiebedrijf centraal. In de winter gingen we één week op wintersport en in het voorjaar en de zomer waren we veel op de boot.

Waddenkruiser De Libertas

Voor papa is de boot zijn natuurlijke habitat. Mijn zus heeft ook het nautisch DNA. Ik ervaarde vooral veel onrust. Op het water wil ik aan wal om te vissen en eenmaal aan wal wilde ik weer weg. En mama? Voor mama is één ding belangrijk, en dat is dat we samen zijn.

Rijnlandvlet Najade

Op de Najade, groeiden we verder. De Najade is eerst nog de boot van ons vieren, maar later varen Inge en ik onze eigen koers. Het wordt dan de boot van papa en mama die samen met vrienden veel zomervakanties doorbrengen.

Parijs, Berlijn, de Noorse fjorden, Zeeland, het Wad of waar dan ook. Acht jaar geleden sluiten papa en mama zich aan bij de KNMC. Ze worden in rap tempo eigenlijk best enthousiast. Een manier zoals ik mijn ouders nog niet zo goed ken. In eerste instantie beoordeel ik het als emotionele kaalslag. “Ze hebben een steeds grotere actieradius nodig omdat het dichtbij van intimiteit voor hen ingewikkeld is”; dat is voor dan mijn verklaring. Als ik met mijn zus bel, lachen we over onze ouders. Ze laten ineens dingen zien, die we nog niet eerder zagen. Soms lijken het net twee jolige studenten die de ontgroening met heel veel liefde en zelfvertrouwen hebben beleefd en vooral zin hebben in het vervolg van hun studententijd. Eenmaal thuis komt mama regelmatig

bij ons langs. Ze geniet van ons als kinderen en van de kleinkinderen. Met een afgekoelde cappuccino vertelt ze over jullie. Over die ene man die zich heeft opgewerkt van bijna niets naar heel veel. En dan, na die volgende reis, over die andere leuke mensen die ze ontmoetten. Ze vertelt vaak over dat ze samen op visite gaan, of samen met jullie hebben gegeten. Het gaat op dat moment eigenlijk mijn ene oor in en het andere uit. Ik kan er dan weinig van aannemen.

In 2024 organiseren mijn ouders de Rivierentocht. Een hele aanloop, waarbij ze hun stinkende best doen. Mijn zus wordt regelmatig ingeschakeld voor de nodige hulp om het programmaboek voor elkaar te krijgen. Als jongste aanschouw ik een tafereel dat ik goed ken. Als de Rivierentocht is aanbelandt in de haven van Zaltbommel, vragen mijn ouders of ik een taxiritje wil doen, aangezien een van de deelnemers zich tijdens een fietstocht bezeerd heeft. Dan ontmoet ik voor het eerst een aantal andere leden. Het is een ritje van tien minuten. Maar in deze tien minuten ontmoet ik enorme lieve fijne mensen. Als ik later met mijn zus bel, verneem ik van haar dat zij de volgende dag samen met Rudy-Jan (haar partner) bij haar thuis het eten verzorgt voor de hele groep van de Rivierentocht. In mijn eerste reactie voel ik me buitengesloten, iets van: “ja hoor, zij wel en ik niet”. Uiteindelijk besef ik dat het ook een kans is om samen te zijn. Ik sluit aan bij het pop-up familierestaurant. Het wordt een geweldige avond. Samen met papa en mama, samen met jullie vaarvrienden. En samen met Inge en Rudy-Jan. Mijn op voorhand kritische beeld van mijn ouders en de KNMC krijgt een prachtige menselijk rijke kleur, de kleur van verbinding.

Het is vrijdagmiddag 25 april als mijn zus belt met het verschrikkelijke nieuws. Ik weet dan op dat moment nog niet exact wat er is gebeurd. Inge en ik vertrekken direct naar Harlingen voor de snelboot van 17.30 uur. Eenmaal aangekomen zie ik het zoute water en vrees ik wat mama is overkomen. Aan de overkant worden we opgevangen door twee lieve moeders. Ondanks dat de grond en het water onder onze voeten is weggezakt, is het fijn om jullie nabijheid te ervaren. Zo’n groot verlies, maar we zijn niet alleen.

In de dagen die volgen voelen we de liefde en ondersteuning die ons goed doet. Het Madammenkoor dat zich vrijwel direct meldt en aangeeft te willen zingen tijdens de uitvaart. Jullie bezoek, jullie telefoontjes en kaarten. De betrokkenheid en aanwezigheid bij onze laatste groet aan mama. Wat een verbinding en wat ben ik trots dat mama deel uitmaakt van jullie club. Als actief lid en in het nu in de mooie herinneringen.

Vaarwel lieve mam.

Karel Ton Inge & Rudy Jan Kris & Mieke en kinderen

Hartelijk dank voor jullie steun.

Al meer dan 45 jaar specialist. Wij bieden u de beste jachtverzekering.

Krammer 4, 3232 HE, Brielle

Telefoon Algemeen: 0181 - 32 32 11

info@datacombinatie.com

Telefoon België: 078 - 48 39 99 www.datacombinatie.nl

Uw jacht voor verkoop aanbieden, maar dan liever niet in een saaie en afgelegen haven?

HEBBEN DE UNIEKE

Afmeren in hartje Rotterdam met veel publiek en altijd passanten in de haven, uw jacht zal gezien worden.

Wij bieden u een mooie ligplaats en gunstige courtage bij verkoop*

Wij wensen u weer een mooi en veilig vaarseizoen en kom eens overnachten in de Admiraliteitshaven.

I.Y.M. THUISHAVEN ROTTERDAM GEEN WOORDEN MAAR DADEN

* Informeer naar de voorwaarden.

Aanloop- en retourtocht Noordoost

11 t/m 26 april 2025

Deelnemers:

Nanni Klaus en Susanne Pieper (TTL/penningmeester)

Off Duty Jan Willem en José Ober

Maritiem Jaap en Hannie Roodenburg

Balla Nova Winfried en Vera Blum

Ursus Wijnand en Tiny van den Haak (Verslag)

XQ’s ME Henk en Dolly Hylkema-Vlieg (Foto’s )

Dolfijn Haiko Veenstra

Pegasus Wim en Fokje van den Berg

Maestro Henk en Houkje Hokwerda (Bezemboot)

Vrijdag 11 april

De deelnemers worden allen verwacht bij jachthaven de Rakken in Woudsend. De reden is een KNMC-feestje in Muiden op 18 en 19 april. Daar zijn we allemaal wel voor te porren, dus gaan we onder aanvoering van Klaus en Susanne als TTL daar met z’n allen op af. We denken om 18.00 uur naar het ge-

reserveerde restaurant te vertrekken. We gaan echter naar een doopsgezinde kerk in het centrum van Woudsend. We veronderstellen dat we onze toertocht eerst moeten laten inzegenen door een pastoor of dominee. Het valt allemaal mee; de kerk is al 50 jaar geleden omgebouwd tot restaurant, genaamd ’t Ponkje. Het restaurant heeft een prima

bar met een bierpomp en heerlijke wijnen. Volgens het koopcontract van destijds moet er nog één keer per jaar een kerkdienst gehouden worden. Dat wordt nu nog jaarlijks gedaan. Wat hebben die Friezen een vooruitziend blik; zoals ze er hier mee om gaan, kun je de kerk echt nog wel vol krijgen. Het eten in deze kerkelijke sfeer is echt de moeite waard. Een heerlijk diner en het is leuk om in deze ontspannen sfeer met alle toertochtleden kennis te maken. Er zijn een paar nieuwe leden bij, die meteen goed kunnen aansluiten met elkaar. Een tekst in oud Hollands op een houten plank aan de wand willen we u niet onthouden: “Oorspronckelick ghebouwt tot Laafenis der Sinnen, Zoekt men hier thans veeleer Een laafenis van binnen.” Wat een mooie tekst!

”We veronderstellen dat we voor onze toertocht deze eerst moeten laten inzegenen door een pastoor of dominee.”

Zaterdag 12 april

Vertrek 11.00 uur naar De Kluft in Ossenzijl. Het is prachtig weer, strakke blauwe luchten en rond de 20 graden. Wat een feestje, begin april! Een paar bruggen en een sluisje te passeren, eitje toch!? We komen bij de 2e brug aan. De TTL Klaus en Susanne vragen om een opening die vlot tot stand komt. Wat wij niet weten is dat Klaus voor negen boten á € 3,- de doorgang betaald heeft. Dus wij passeren de brug en de brugwachter hengelt met zijn klompje nog eens €3,- per boot naar binnen. Wat een zakenlui daar in Friesland. Na dit per marifoon bekend te hebben gemaakt, worden de volgende passages maar één keer betaald. Dan volgt een prachtige tocht langs sloten en meren, de zon erbij en heerlijk vaarweer. Om 15.00 uur liggen we in Ossenzijl aangemeerd in een mooie gerenoveerde haven, heel mooi. Dolly en Vera regelen een menu bij het restaurant van de haven voor later. Klaus stelt met dit prachtige weer een steigerborrel voor, waar we allen dankbaar gebruik van maken. Daarna genieten we nog na van de mooie avond op de boot.

Zondag 13 april

Om 10.45 uur een oproep van Klaus op kanaal 77. Het is licht bewolkt, westenwind 4Bft. Om de volgorde van het konvooi op te pikken, moeten we met de westenwind op de zijkant manoeuvreren om vooruit - achteruit uit de pijpenla naar het vertrekpunt te gaan. Allen gereed voor vertrek en wat zien we? Een zwarte fender van de Maritiem komt voorbijdrijven. Dat hadden we gisteren al eens gezien. De Pegasus, met Wim en Fokje aan boord, ligt er het dichtst bij en gaat achteruit richting fender, die er met westenwind 4 Bft ook aardig de gang in heeft. Het gaat richting oever en

de Pegasus volgt de fender trouw, in de hoop deze te kunnen oppikken. Totdat de kont van de Pegasus langs de oever gaat en opeens een geraas en getik klinkt van achter op de boot. Het manoeuvreren gaat niet echt lekker meer, dus aan de kant en vastmaken. Het konvooi gaat verder. De Maestro - de bezemboot - blijft achter voor assistentie. Later blijkt dat de Pegasus een echt verloren gegane parasol in haar schroef had opgedoken, waardoor een en ander niet meer functioneerde. Assistentie zou later in de middag worden verleend, dus de Maestro sluit later bij ons aan.

In Giethoorn aangelegd bij de Zuiderkluft, een mooie haven met alle voorzieningen erop en eraan. Om 15.00 uur komt er een rondvaartboot met captain Willem, die ons meeneemt door groot Giethoorn. Wat een belevenis, om met een stralende zon en heldere hemel door de slootjes van Giethoorn te varen. Het is alleen druk bezet met Chinezen, Indische mensen en vele nationaliteiten meer, die daar uitproberen of een elektrische boot nu vooruit, dwars of achteruit door de sloten kan varen. De dikke stootranden op de rondvaartboot helpen ons daar doorheen te stoten, bijna botsauto’s op de kermis. Na de rondvaart worden we afgezet bij een restaurant waar we instructies en papieren ontvangen om een speurtocht met elektroboten/-sloepen te gaan maken. Wat leuk. De deelnemers worden verdeeld over drie sloepen. We hebben een heerlijke namiddag doorgebracht op het water, de slootjes rondom Giethoorn. Ik weet niet wie gewonnen of verloren heeft.

Als we terug zijn is er gelegenheid om een halve liter bier te scoren, die

ik meteen gepakt heb. De spannende prijsuitreiking heb ik helaas gemist. De TTL heeft een grote lange tafel gereserveerd, waar we allen een lekker drankje doen. Klaus en Susanne hebben een BBQ georganiseerd, wat gezien het weer en de gezellige groep inslaat als een bom. Susanne meent dat wij niet zorgvuldig met de BBQ overweg kunnen en grillt voor ons. Wat een leuke en gezellige avond. Als klapstuk verschijnen net na het begin van de BBQ Wim en Fokje van de Pegasus, die ons na de reparatie achterna gevaren zijn en door Klaus naar het restaurant zijn gedirigeerd. Ze worden met een hartelijk applaus ontvangen. Na de BBQ heeft de TTL weer de rondvaartboot geregeld en die zet ons op de steiger van de Haven af. Hulde aan de TTL, wat een leuke dag!!

Maandag 14 april

Giethoorn - Zwartsluis, Havenkade, vertrek 10.30 uur. We vertrekken op tijd. Na het passeren van alle bruggen en sluisjes komen we aan in de oude stadshaven van Zwartsluis. Dubbel liggen, prachtige zon erop, ieder zijns weegs. Dolly regelt weer een gemeenschappelijk diner met asperges, waar we allen aan deelnemen. Verder geen schok-

”Het is druk bezet met Chinezen, Indische mensen en vele nationaliteiten meer, die daar uitproberen of een elektrische boot nu vooruit, dwars of achteruit door de sloten kan varen. ”

kende zaken of bijzonderheden. Morgen gaat het verder naar Elburg.

Dinsdag 15 april

Zwartsluis - Elburg. Weer een prachtige dag met mooi weer en een straf windje van 4Bft eroverheen. Via het Zwarte Water en de Roggebotsluizen, waar we allen in één keer geschut worden, varen we naar Elburg. Achter in de kom leggen we dubbel aan. Om 16.00 uur is er een museumbezoek voor allen. Een gepassioneerde inwoner van Elburg vertelt ons de geschiedenis van de visafslag. In het jaar 1300 werd er al op bot, spiering en aal gevist. Dit heeft zich ontwikkeld tot er op 15 juni 1916 een echte visafslag kwam, waar de vis verhandeld werd. Door het inpolderen van Oostelijk Flevoland zijn de visafslag en de visserij ter ziele gegaan. De stad verkocht het visafslag gebouw aan de heer Spijkerboer in Oosterwolde voor hfl. 450,-. In 1986 ontdekte een bestuurslid daar de oude visafslaghal en er werden plannen gesmeed deze weer naar Elburg te brengen. Na veel geharrewar en onderhandelen is dit gelukt. De hal staat nu volledig gerenoveerd op de kade in de haven van Elburg en doet nu dienst als museum. Het is al met al een leerzame middag. Er is inmiddels door Susanne een restaurant aan de overkant gereserveerd, de welbekende Chinees Hao Hua, waar we allen de dag afsluiten.

Woensdag 16 april Elburg - Harderwijk. Bewolkt grauw weer, miezerig regentje, vertrek om 11.00 uur. Aankomst in Harderwijk rond 13.00 uur, rustige toertocht zonder bijzonderheden. In Harderwijk meren we

Retourtocht

Deelnemers:

aan de Strandboulevard achter elkaar af en activeren Aan-Uit Net. Iedereen kan de middag zelf invullen. Een Appje om gezamenlijk bij Johannes aan de boulevard lekker vis te gaan eten, wordt door het merendeel aangenomen. Daarna gaat iedereen te kooi.

Donderdag 17 april

Harderwijk - Almere, vertrek om 10.00 uur. Bewolkt miezerig weer, wind westnoordwest 1-2 Bft. Bij het opstarten komt over de marifoon het bericht dat de Off Duty een motor niet opgestart krijgt. Jan Willem gaat dat regelen en zal nakomen. Om 14.00 uur meert de gehele groep af. Er zijn geen activiteiten of andere zaken gepland, dus we gaan passagieren in Almere. Voor de boten die niet met de retourtocht teruggaan, is er vanavond een afsluitdiner gepland.

Om 19.15 uur begint het afsluitdiner in restaurant Julia tegenover de ligplaatsen op de kade. Even borrelen en daarna genieten we van een fantastisch lekker etentje. Klaus neemt na het

Nanni Klaus en Susanne Pieper

Maritiem Jaap en Hannie Roodenburg

Maandag 21 april

Om 9.45 uur krijgen we van Klaus de planning voor deze dag. We vertrekken met vijf boten vanuit een regenachtig Muiden. We varen langs Pampus en het Paard van Marken naar Volendam. Uiteraard gaat daar iedereen van boord voor een lekker visje. Na een

hoofdgerecht het woord en bedankt iedereen voor de gezelligheid en mooie momenten met elkaar. De toervaarders hebben echter geld ingezameld om voor Suzanne en Klaus een geschenk te kopen als dank voor hun inzet en begeleiding. Wijnand mag dit aanbieden. Het begint met de vraag aan de nieuwe leden die voor het eerst meegevaren hebben met een toertocht hoe de ervaringen zijn geweest. Er zijn meerdere opmerkingen zoals, ‘gezellig’, ‘leuke groep mensen’ en ‘langzaam achter elkaar aan varen’. Maar de volgende vraag of ze weer deel zouden gaan nemen aan toertochten wordt unaniem beantwoord met “ja”! Klaus en Suzanne worden bedankt. De bezemboot krijgt een geschenk als waardering voor hun inzet. Er wordt nog gezellig nagezeten en daarna gaan allen te kooi. Wijnand geeft de schrijverspen van dit verslag door aan Hannie van de Maritiem Zij gaat dit verslag verder schrijven.

Wijnand van den Haak

Dolfijn Haiko Veenstra

Pegasus Wim en Fokje van den Berg

MAESTRO Henk en Houkje Hokwerda

uurtje wordt de tocht voortgezet naar Enkhuizen. Om 16.30 uur kunnen we aanmeren aan de kade in de Oude Haven, net na de brug met zicht om de Dromedaris, die in 1540 gebouwd als stadspoort en verdedigingstoren werd gebouwd. ’s Avonds eten we met elkaar bij de

Enkhuizer afslag. Het historische pand heeft vanaf begin vorige eeuw tot 1993 als visafslag gediend. Het gebouw heeft in het interieur nog authentieke elementen uit die tijd.

Dinsdag 22 april Vandaag blijven we liggen in

Enkhuizen. Iedereen kan de dag zelf invullen. Wandelen, bezoek aan het Zuiderzeemuseum, klussen op de boot. Maar natuurlijk wordt de dag afgesloten met gezellig eten in Restaurant De 80.

Woensdag 23 april

Om 10.45 worden wij weer door Klaus via kanaal 77 op de hoogte gebracht over de planning van de dag, waarna we om 11.00 uur vertrekken richting Stavoren. Het is windkracht 3 tot 4 en bewolkt. Dus het wordt een prima overtocht van twee uur. Door de sluizen: we passen er met de vijf boten prima in. Voor de Koebrug afgemeerd voor een nachtje Stavoren. Vlakbij is een grote supermarkt. Dat is een mooie gelegenheid om weer proviand in te slaan. We gaan op zoek

naar een restaurant. Dat valt niet mee, want veel restaurants zijn op woensdag gesloten. We kunnen gelukkig terecht bij ‘De Posthoorn’ en dat is geen straf. We hebben heerlijk gegeten en de bediening is, ondanks de drukte, bijzonder vriendelijk. Na het diner lopen we nog een rondje Stavoren, naar het beeld van Het vrouwtje van Stavoren en naar De Walvis. Deze fontein is een van de elf fonteinen van de Friese Elf Steden.

Donderdag 24 april

De Dolfijn gaat vandaag via Makkum naar Harlingen, zijn thuishaven. Vanaf het eindpunt Sneek naar Harlingen is het, vanwege enkele brugstremmingen, een lastige route. Dus varen we met vier boten verder. Aan het eind van de

Jelteslaet gaan de Maestro richting Sneek om een nachtje naar Jirnsum terug te gaan. Maar hij belooft de volgende dag zich weer bij ons te voegen. Wij varen met de overgebleven drie boten naar Joure, het dorp van Douwe Egberts, tabak, koffie, en thee. Met elkaar eten we in Die Gaststube, een restaurant met heel veel verschillende schnitzels. Als we naar de boot lopen is het eindelijk droog.

Vrijdag 25 april

Het is nog steeds droog. We vertrekken om 10.30 uur. Voor het laatst in konvooi richting Sneek, waar we om 12.00 uur aankomen en in de binnenstad kunnen liggen. In Sneek is veel te zien. Uiteraard hebben we de fontein van Fortuna bezocht, met op de achtergrond de Waterpoort. Ook deze dag hebben we met elkaar gegeten.

Zaterdag 26 april

Koningsdag en onze afscheidsdag met mooi weer. Om 9.00 uur melden we ons bij de Nanni waar we de dag beginnen met een Oranjebitter. We sluiten de reis af met een lekker ontbijtje bij de HEMA tussen de bekende oranje tompouces. We hebben twee hele leuke weken gehad en we kijken uit naar de volgende tocht.

Hannie Roodenburg

”Uiteraard hebben we de fontein van Fortuna bezocht, met op de achtergrond de Waterpoort.”

Aanlooptocht Zuidwest

12 t/m 17 april 2025

Deelnemers:

Prana Meine en Jeanette van der Knaap (TTL)

Rio Grande Eddy en Adriana Dücker

Blue Magic Hans Zuiderwijk en Nelly

Mooie Nel Jan en Elly van Kampen

Mirror Theo en Ria Spiegeler

Nuova Vista Walther en Ineke Kocken (Bezemboot)

Elisabeth Leo en Beppie Vergeer

Encore Dirk Jan en Anneke Zwart

Zeeheym 4 Henk en Ymkje Feenstra (Verslag)

Vrijdag 12 april

We hebben er zo lang naar uitgekeken: de tocht die begint in de haven De Brasem in Oude Wetering aan het Braassemermeer. Eindelijk is het zover. Twee boten, de Rio Grande en de Blue Magic, zijn een dag eerder al afgemeerd. Op de dag zelf druppelen de overige boten na 12.00 uur één voor één binnen. In totaal zijn er negen boten met achttien deelnemers en, niet te vergeten, vijf honden. Tijdens het borreluur vindt bij restaurant Aqua de eerste ontmoeting plaats. Iedereen begroet elkaar onder het genot van een hapje en een drankje. Na de borrel wacht ons een diner. Iedereen doet zich tegoed aan het heerlijke eten en de lekkere drankjes, en bovenal is het erg gezellig. Het is duidelijk merkbaar dat iedereen blij is elkaar weer te zien na de lange winterperiode.

Zaterdag 13 april

Met de Prana aan kop vertrekken we vanuit Oude Wetering via het Braassemermeer en de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder richting Amsterdam. Walther en Ineke van de Nuova Vista doen dienst als bezemboot. Vervolgens varen we over het Nieuwe Meer naar de Nieuwe Meersluis. We passen met z’n allen mooi in de sluis. “Klaar”, zou je denken, maar nee: er moet en zal nog een boot bij. Dat wordt dus proppen, en dat voor een schutverschil van amper 20 cm. Ze hadden het beter in

twee keer kunnen doen, dat was net zo makkelijk geweest en even snel. Maar goed, we hebben de tijd. We moeten nog een aantal bruggen passeren. Als ik het goed heb, zijn het er negen. Als alle brugwachters meewerken, is het konvooi er in een klein uurtje wel doorheen. Maar nee, het loopt anders: we doen er maar liefst tweeënhalf uur over. Kennelijk zitten de brugwachters niet echt op ons te wachten. Maar, zoals gezegd: we hebben de tijd. Zo gaat dat nu eenmaal op het water; een pure vorm van onthaasten.

Om 16.00 uur meren we met z’n allen af in de haven van Amsterdam Marina. Na alles wat we vandaag hebben meegemaakt, worden we beloond met een smaakvol diner. Deze keer bij Loetje, wie kent hem niet? Na twee trappen beklommen te hebben, bereiken we ons doel. En mensen, wat een uitzicht. Het uitzicht op het IJ bij het vallen van de avond is in één woord fantastisch. Het eten is minstens zo goed. De gezellig-

heid, niet te vergeten, maakt het helemaal af. Wanneer de duisternis invalt, biedt zich weer een ander beeld aan: al die lichtjes op en rondom het IJ, wonderschoon. Genietend van dit beeld en nagenietend van de avond zoekt iedereen via de nogal lange steiger zijn eigen boot weer op om te gaan slapen.

Maandag 14 april

Vandaag blijven we met onze boten in de haven. Meine en Jeanette hebben voor deze dag een leuk programma bedacht. Om 10.00 uur staat er een VIP-bus voor ons klaar, die ons naar de welbekende Albert Cuypmarkt brengt. We hebben eerst anderhalf uur de tijd om rond te neuzen. Daarna volgt een workshop stroopwafels maken. Hollandser kan het niet, zou je denken. Verrassend genoeg worden we verwelkomd door twee vriendelijke, gebrekkig Engelssprekende Zuid-Amerikaanse jongemannen. Zij leggen ons uit hoe alles in z’n werk gaat. Na veel kneden en andere handelingen is het resultaat daar: de meest smakelijke stroopwafels, voorzien van allerlei zoete versierselen. Zelfs bij de beste banketbakkers van Nederland kom je deze niet tegen. We mogen ze zelf opeten. Met een certificaat op zak verlaten we de workshop. De volgende VIP-chauffeur staat alweer klaar om ons naar de lunch te brengen, niet ver van de Amsterdam Marina. Het laatste stukje lopen we. De rest van de dag mogen we zelf invullen. Na zo’n gevulde ochtend vermoed ik dat de meesten van ons de rust van hun bank, of zelfs hun bed zullen opzoeken.

Dinsdag 15 april

Om 10.00 uur vertrekken we uit de Amsterdam Marina met Volendam als reisdoel. De Prana vaart voorop, de Nuova Vista is weer bezemboot. In konvooi varen we richting de Oranjesluizen. Het is een prachtig gezicht: al die boten achter elkaar op het relatief rustige IJ, met de zon die haar best doet van deze dag een stralende te maken. En dat lukt ook nog. Onderweg worden er volop foto’s gemaakt. Nelly zet zelfs haar matrozenpet op. Dat maakt het plaatje compleet. Om 13.00 uur bereiken we de haven van Volendam, waar het, ondanks het vroege voorjaar, al een drukte van belang is. Tjonge, wat een toeristen, bijna allemaal gewapend met selfiesticks. Een gezellige drukte, dat wel.

Om 18.00 uur hebben we afgesproken bij Van den Hogen, een restaurant met zicht op de mooie haven van Volendam. De ontvangst is hartelijk, mede doordat er bij elk bord een menukaart ligt met het KNMC-vignet. Daar heeft Meine voor gezorgd. Petje af! De menukaart ziet er veelbelovend uit. Er worden keuzes gemaakt, en iedereen laat het zich uitstekend smaken. Een aanrader om nog eens terug te keren. Ook deze avond is het weer beregezellig. We sluiten af met heerlijke toetjes.

Woensdag 16 april

Dag vijf alweer. Gezelligheid kent geen tijd. Ook vandaag hebben de toerleiders weer leuke activiteiten in petto. Om 10.00 uur verzamelen we bij café/restaurant Het Havengat. We beginnen met koffie of thee naar keuze met appelgebak. Daarna worden we naar een apart gedeelte geleid voor een kennisquiz over Volendam en haar eigenaardigheden, vooral op het gebied van muziek. We worden in vier groepen ingedeeld. Groep Wiebel komt langzaam op gang, maar scoort uiteindelijk het hoogst en... wint! Dan volgt iets typisch Volendams: een verkleedpartij in Volendammer kostuums. Daarna met z’n allen inclusief

honden op de foto bij de fotograaf drie panden verderop.

Na het omkleden en het rechttrekken van bloesjes en truitjes wacht ons weer een heerlijke lunch in Het Havengat. Maar we zijn nog niet klaar: in dezelfde ruimte staan nu achttien paar klompjes klaar om beschilderd te worden. Met schorten om en penselen in de hand gaan we aan de slag. Als Jantje Smit niet op de achtergrond gedraaid zou worden, zou je een speld kunnen horen vallen. Na anderhalf uur staan er achttien paar kleurrijke klompjes klaar. Ze worden van alle kanten gefotografeerd. Iedereen gaat tevreden met een papieren tasje vol kunstwerkjes terug naar de boot.

richting Muiden. Gisteravond zijn André en Dowine met de Zoete Zee aangekomen. Vandaag varen ze met ons mee naar Muiden, waar dit weekend het KNMC-openingsfeest plaatsvindt. Er staat weinig wind en het is rustig op het water. Na ruim twee uur varen meren we af in de haven van de KNZ&RM. Om 17.30 uur worden we verwacht in steakhouse Piet de Leeuw voor ons afscheidsdiner. Het is gezellig, alles is keurig verzorgd, en het smaakt weer voortreffelijk.

”Het is duidelijk merkbaar dat iedereen blij is elkaar weer te zien na de lange winterperiode.”

Voor het voorgerecht staat Elly op om namens ons allen een dankwoord te richten aan Meine en Jeanette.

Donderdag 17 april

De zesde en laatste dag van deze tocht is aangebroken. Om 10.00 uur houden we palaver en vertrekken daarna

Ze spreekt haar waardering uit voor alles wat ze voor deze tocht hebben gedaan, en overhandigt een cadeau: een afbeelding van een stroopwafelkraam op de Albert Cuypmarkt en een Ritualsdoos met verzorgingsproducten voor dames én heren. Daarmee benadrukken we nogmaals hoe fantastisch deze week is geweest. Meine en Jeanette, als ik zeg dat jullie kanjers zijn, dan weet ik zeker dat iedereen het daarmee eens is. We hebben er zo lang naar uitgekeken, die tocht die begon op 12 april. Maar nu is die mooie reis alweer voorbij.

Ymkje Feenstra

Opening KNMC-vaarseisoen in Muiden

18 en 19 april 2025

Op vrijdag 18 april is het dan eindelijk zover, de opening van het KNMCvaarseizoen in Muiden. Het is al weken stralend voorjaarsweer en dat is te merken. Tot de laatste week zijn nog aanmeldingen ontvangen voor dit bijzondere weekend. Met in totaal 97 deelnemers aan het openingsdiner op zaterdagavond kun je toch wel spreken van een geweldige opkomst.

Als wij op vrijdagmiddag arriveren, liggen al heel wat schepen, soms al meerdere dagen, aangemeerd in de mooie jachthaven van de Koninklijke Nederlandsche Zeil- en Roeivereniging. Op de meeste achterdekken is het gezellig druk, op een enkel achterdek heerst rust. Daar wordt schaars gekleed genoten van de zon.

De openingsborrel start officieel om 17.30 uur, maar om 17.15 uur worden de eerste gasten al door Oeds en Dick en José ontvangen op het terras van de Pampusbar waar het uit de toch wel koude wind prima toeven is. Binnen de kortste keren is het gezellig druk. Rond 19.00 uur worden we verzocht om ons naar de eerste verdieping van de sociëteit te begeven, waar ‘een blauwe hap’ zal worden geserveerd.

Iedere woensdag eet men bij de Koninklijke Marine een Indische rijsttafel. In jargon heet deze rijsttafel de ‘blauwe hap’. Een ‘blauwe’ was de bijnaam voor iemand van Nederlands-Indische afkomst, omdat hun zwarte haren een blauwe glans zouden hebben in strijklicht. De rijsttafel-traditie is door de andere krijgsmachtonderdelen overgenomen.

Het buffet, dat voor ons wordt opgeschept, is heerlijk. De gesprekken aan tafel zijn geanimeerd. Tijdens de blauwe hap worden we welkom geheten door een bestuurslid van de KNZ&RV. Hij vindt het prachtig dat de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club haar seizoen opent bij de Koninklijke Nederlandsche Zeil- en Roeivereniging in Muiden, de vereniging die al is opgericht in 1847. Als we rond 22.00 uur terugkeren naar onze boten kunnen we concluderen dat het weekend niet beter had kunnen starten.

Op zaterdagmorgen is het al vanaf 9.30 uur een drukte van belang op het terras van de sociëteit. Het zonnetje schijnt alweer uitbundig en om 10.00 uur wordt het seizoen officieel geopend door burgemeester van Gooise Meren, de heer Han ter Heegde. Daar wil iedereen natuurlijk op tijd bij aanwezig zijn. Nadat Don burgemeester Ter Heegde heeft voorgesteld, neemt deze het woord. Hij vertelt dat hij het een eer vindt dat de KNMC haar vaarseizoen opent op deze prachtige koninklijke locatie in Muiden en dat hij deze opening mag verrichten.

Nadat de KNMC-vlag is gehesen, is de opening van het KNMC-vaarseizoen een feit. We praten nog wat na onder het genot van een kopje koffie en om 11.00 uur vertrekt een hele optocht KNMC’ers richting de Pampusveerboot.

”Als we rond 22.00 uur terugkeren naar onze boten kunnen we concluderen dat het weekend niet beter had kunnen starten. ”

De meesten slenteren naar de overkant van het water. Een aantal maakt al toeterend met veel plezier gebruik van de twee golfkarretjes die zijn bedoeld voor diegenen die wat minder goed ter been zijn. De boot ligt om 11.30 uur gereed om op te stappen en nadat ook de laatste rugtas die aanvankelijk onbedoeld op de kade was blijven liggen, aan boord is gehesen, vertrekt het hele gezelschap naar Pampus.

Pampus is een historisch, kunstmatig eiland, gebouwd door mensen in de voormalige Zuiderzee. Het fort ligt verzonken in het eiland. Het gevaarte steunt op bijna 4.000 palen. De oorsprong van het gezegde ‘voor Pampus liggen’ gaat terug naar de zeventiende eeuw, de tijd van de koloniale wereldreizen, de tijd van de VOC…

Op Pampus aangekomen wordt de groep in tweeën gesplitst en de eerste groep vertrekt onder begeleiding van een gids naar o.a. de spectaculaire ‘ballonvaart’.

De tweede groep verdwijnt in de koude catacomben van Pampus. De eerste groep vertelt later tijdens de lunch enthousiast over deze onverwachte ervaring. De tweede groep probeert weer wat op te warmen na de interessante maar koude rondleiding. Na de vegetarische lunch, geheel bereid met de groentes en de (on)kruiden van het eiland, haasten we ons om nog mee te kunnen varen met de veerboot van 14.00 uur.

Om 17.30 uur ontmoeten we elkaar weer bij of in de Pampusbar. De eerste avond was het druk, maar nu staan we hutjemutje. Om met iedereen een praatje te kunnen maken is het wringen, maar dat leidt in het voorbijgaan ook weer tot onverwachte gesprekken met mensen die je nog niet zo goed kende. Hartstikke leuk!

Als we wederom om 19.00 uur naar boven gaan voor het diner, wachten de FigLeaves ons al op met heerlijke muziek uit onze jeugd. De hele ruimte staat vol met prachtig gedekte tafels en van een dansvloer is geen spoor te bekennen. Maar KNMC’ers zijn waar

het dansen betreft niet voor één gat te vangen. Dus tijdens het voortreffelijk verzorgde diner wordt er gedanst tussen de tafels en op ieder vrij stukje vloer. Maar zodra alle drie de gangen zijn genuttigd, wordt de tafel die het dichtst bij de band staat verplaatst. Daarna is er voldoende ruimte om de voetjes te bewegen en tot laat op de avond te swingen.

Natuurlijk is er op deze openingsavond niet alleen gegeten en gedanst. Voorzitter Don spreekt ons traditiegetrouw nog toe en blikt terug op twee fantastische dagen. En last but nog least wordt bekend gemaakt wie de winnende foto heeft gemaakt van de KNMC-fotowedstrijd 2024. Nadat de spanning is opgelopen en na enig tromgeroffel maakt de jury, onder voorzitterschap van Paul Graafland, bekend dat de winnende opname is gemaakt van Slot Läcko aan het Vänermeer in Zweden in juni 2022 door Trudy Geerlings. Een terechte winnaar. We zijn nog lang niet uitgedanst als de FigLeaves rond 22.45 uur het laatste nummer van deze avond speelt. Daarna nemen we afscheid, in de wetenschap dat we elkaar binnenkort, ergens tijdens een mooie KNMC-toertocht, weer tegen zullen komen. Daar kijk ik nu al naar uit!

”KNMC’ers

zijn, waar het dansen betreft, niet voor één gat te vangen..”

Oeds, Dick en José, Jack en Lisa, namens alle deelnemers aan dit fantastische openingsweekend, Bedankt!

Marjo Haitjema

Foto: Paul Graafland

Eilandentocht

20 april t/m 3 mei 2025

Deelnemers:

Linde Peter van Beek en Trudy Geerlings

Encore Dirk Jan en Anneke Zwart

Pegasus Leo en Machteld Houweling

Bestevaer Bram en Marieke van der Linden

Allegra Teus Boele en Annie Krijger

Figaro Jan Teske

D’Ans Leo en Ans Entius

Clochard Frans en Willemien van Leeuwen

Aqua Gusta Pieter en Hester Verboom

Happy Dreams Ron van Breemen en Santi Pradutchon

Tijdens de Eilandentocht 2025 wordt mij na twee dagen gevraagd het verslag te schrijven. Dus gaan we voortvarend aan de slag.

Zondag 20 april, eerste paasdag. We varen na een mooi openingsfeest met een groot aantal deelnemers, met weinig wind en veel zon naar Hoorn. Onderweg kunnen we al lezen wat ons deze reis te wachten staat, want we hebben ‘het Boekje’ ontvangen. Altijd spannend. We voegen ons bij de andere schepen, die rechtstreeks naar Hoorn zijn gekomen. Met 19 boten zijn we nu compleet om zoetjesaan de avond te beginnen. Die start met een heerlijk glas champagne op de kade bij de boot van Pieter Verboom, die jarig is én trakteert! Hij wordt toegezongen en we toasten op nog mooie jaren voor hem en een mooie trip naar de Wadden. We lopen gezamenlijk naar een bijzondere ambiance, restaurant The Saint,

Aman Deep David Saeys en Mireille Adriaansen

Slane

Sark

Rob en Ineke Hessing

Peter en Elly Adriaansen

Jantje van Leyden Peter en Petra Kempeneers

Callisto

Inspiration

Han van Zanten en Janny van Ruiten

Hans en Cathy van den Brink

Zeeheym Henk Fortuijn en Ymkje Feenstra

Najade

Maiden

Karel Ton en Herma van der Riet

Paul en Karin Laarhuis

gevestigd in een kerk. Daar genieten we van een welkomstdrankje en een heerlijk diner.

Maandag 21 april

Uitslapen is er niet bij. Om 9 uur wandelen we fris en fruitig naar de bus, waarmee we een exploratietocht door West-Friesland rijden. Ans (van de D’ans ) vertelt luid en duidelijk wat er te zien en beleven is. Geweldig wat er na al die jaren na de inpoldering is veranderd. En wat een leuke ondernemende familie zijn zij. Chapeau! We komen op tijd aan bij de Volkssterrenwacht Orion, waar we een lunch krijgen en daarna een zéér interessante rondleiding door vrijwilligers van de sterrenwacht. Ans trakteert ons op een Mik, gesneden krentenbrood met een kern van bruine suiker met kaneel, typisch van deze streek. Terug aan boord worden we door Trudy verblijd met een flink blok kaas, keuze uit oude of jong belegen.

We worden verwend…

Dinsdag 22 april

Om 9.45 uur palaver, via de marifoon omdat we te verspreid liggen. Naar Den Oever staat er op programma. Een trip van 28 NM. We varen naar Enkhuizen, passeren Naviduct Krabbersgat en volgen de TTL naar Den Oever. Na aankomst mogen we de rest van de dag zelf bepalen.

Woensdag 23 april

Het zonnetje schijnt wanneer we al vroeg vertrekken naar de Johanna ll / WR 130. Met deze boot gaan we het Wad op. Ik zou een pagina vol kunnen schrijven over de bijzondere gids en gastheer Jan Rotgans, maar ik houd me in. Na wat tekst en uitleg beginnen we met koffie of thee en een beschuit, belegd met kaas en een stukje roggebrood. Ondertussen varen we naar het Wad. Voor de liefhebbers

worden lieslaarzen uitgereikt voordat we in de bijboot naar een zandplaat varen. Daar wordt goed gebruik van gemaakt. Het is een fantastische ervaring om buiten de boot kokkels op te graven en te rapen. Hij vertelt ondertussen nog interessante wetenswaardigheden. We hangen zowat aan zijn lippen. Terug aan boord, gaat de schipper aan de slag in zijn keuken. Ondertussen wordt de verse paling gerookt, daarna worden mosseltjes gewokt en gegeten. Alles wordt puur bereid met verse kruiden uit eigen tuin. De spiering is ook gefrituurd en in een soort marinade gelegd. Daarvan mogen we lekker smullen. Tussendoor worden we ook nog getrakteerd op wit brood met gerookte paling, zó vers en puur. Met een net achter de boot hoopte Jan nog wat garnalen te vissen voor in de bisque. Helaas was de vangst maar matig. Er zaten wel veel kleine haringen en nog wat spiering in. Strandkrabjes worden gekookt en doorgesneden. Daarna gaan ze even op een warme plaat en hop in de bouillon. Met wilde venkel als garnering krijgen we een culinair soepje, ongekend. Dan het hoofdgerecht: de kokkels worden gewokt, spaghetti komt uit het ruim van het schip en er staat een heerlijke maaltijd met bijzondere

salades. Als dessert worden we getrakteerd op een optreden van Jan met zijn accordeon, waarbij wij uit volle borst meezingen. Het was een dag met een gouden randje.

Donderdag 24 april

Na het palaver om 9.15 uur maken we ons klaar voor vertrek. Als alles goed voorbereid stormvast is gezet, verlaten we de haven om met 5 Beaufort, afnemend naar 4 het IJsselmeer in te duiken. Een stukje wind opzij is wat minder comfortabel, maar daarna krijgen we hem op kop. Dat ‘zit’ wat lekkerder. Door het windpark richting de Lorenzsluizen neemt de wind wat af. Door de sluis, die vlot schut, varen we via de Boontjes naar Harlingen. We drinken de après-sail-borrel in Café Het Noordeke, waar de vaartocht wordt besproken. We mogen de avond vrij invullen.

Vrijdag 25 april

Een dag die begint met een gouden randje. De zon schijnt niet uitbundig, maar toch…

We zijn allemaal op tijd uit de veren om door de brug van 8.55 uur te varen. Er staat niet veel wind en de Waddenzee is vlak. Hoe mooi kan het zijn. Op naar Terschelling. Helaas eindigt deze dag

met een dikke zwarte rand, door het dodelijk ongeluk met Herma. Daar wil ik het voor deze dag bij laten.

Zaterdag 26 en zondag 27 april

Met de zon op de ramen worden we wakker. Vandaag wordt in Nederland Koningsdag gevierd. Desondanks hebben de TTL’s gevraagd om vandaag uit respect niet te pavoiseren. Er is besloten om de activiteiten af te lassen. De resterende twee dagen kan ieder naar zijn eigen behoefte invullen. Maandag vertrekken we volgens schema naar Vlieland, voor wie dat willen.

Maandag 28 april

Wederom is een zéér zonnige dag voorspeld. Palaver om 9.15 uur. Daarna vertrekt de eerste groep naar Vlieland. De tweede groep volgt een half uur later. Door wat pech met een motor wordt de tweede groep ook gesplitst en varen de vier snel varende schepen samen. Daarna volgen nog wat waterverplaatsers. Uiteindelijk komen we met zeventien boten op Vlieland aan. We zijn allemaal enthousiast over de tocht. Wat een vlakke zee. Zelfs op het Stortemelk geen golfje; dit maken wij nooit meer mee denken we. Veel zon, nauwelijks wind, jammer dat het

zo’n korte trip is. De après-sail vindt vanavond plaats in de Dining. Hier genieten we heerlijk op het terras van drankjes en bitterballen. Er valt nog veel na te praten. Daarna is iedereen vrij in doen en laten.

Dinsdag 29 april

Het kan niet op met het mooie weer. Het lijkt wel de gewoonste zaak van de wereld, maar we genieten er met volle teugen van. Vandaag gaan we lopend of met de fiets naar Strandpaviljoen Oost, waar we genieten van koffie en thee met overheerlijk appelgebak met slagroom. De rest van de dag wordt doorgebracht met fietsen, wandelen of luieren, ieder doet zo zijn ding. Om 18.00 uur worden we verwacht in De Herbergh van Flielant voor een welkomstdrankje en een heerlijke aspergemaaltijd. Het is al knap donker als we terugkeren in de haven.

Woensdag 30 april

Het wordt zo’n beetje een gewoonte dat de boot door de zon wordt verwarmd ’s morgens

Vandaag staat een lange vaartocht op het programma. Na het palaver om 9.15 uur vertrekken we met vijftien boten naar Texel, het laatste eiland dat we aandoen op de Eilandentocht. Een nieuwe regel wordt ingesteld: degene die een boot voorbijvaart in het konvooi, betaalt tien euro boete, een prima plan. Er was een

perfecte route uitgezet door de TTL’s. Stroming, diepgang, alles klopte. Om goed 14.00 uur heeft iedereen weer een goed plekje gekregen van de havenmeesters in Oudeschild en keert de rust terug. Motoren uit en relaxen. Om 17.00 uur zijn we uitgenodigd in het havengebouw, waar we getrakteerd worden door de havenmeesters op een borrel, met heerlijke hapjes. Wat een geweldige verrassing.

De geplande uitreiking van de titel ‘Havenmeester van het jaar 2024’ aan de havenmeesters van Texel is, vanwege het tragische ongeval van Herma, uitgesteld. ”

Donderdag 1 mei

Vandaag is de begrafenis van Herma. Toch weer enigszins een beladen dag. Een aantal leden gaat erheen en zo’n dertien personen gaan mee naar Museum Kaap Skil dat op het programma staat. Het heeft een binnenen een buitenmuseum. Een museum valt of staat vaak met een gids. In dit geval zijn er twee fantastische gidsen, die beiden een goed verhaal kunnen vertellen. Skil is de oude naam van

Oudeschild. Het is een maritiem museum dat zich richt op leven met de zee en het belang van het eiland in de 17e en 18e eeuw. Texel was in die tijd een belangrijk knooppunt voor de scheepvaart, voor de kust lag de Reede van Texel, dit was van de 15e tot het begin van de 19e eeuw de grootste ankerplaats ter wereld. Bijzonder is de interactieve tentoonstelling Schip in Zicht - De rede van Texel en de wereld. Hier komt ‘s werelds grootste maritieme maquette tot leven.

Beroemd in het museum is de jurk uit het Palmenwrak. Het kostbare 17e-eeuwse kledingstuk is ondanks het verblijf van bijna vier eeuwen op de zeebodem vrijwel intact gebleven. Op het museumterrein is een straatje nagebouwd met oude huisjes, een bakkerswinkel en een smederij, inclusief een werkende graanmolen. Vanavond worden we verwacht in de Compagnie voor het diner. Wat een verrassing als we daar getrakteerd worden door Janny, die morgen 82 jaar wordt! Niet te geloven, ze ziet er tien jaar jonger uit. We genieten van haar heerlijke traktatie met een bubbel en paling . Ze wordt toegezongen en er wordt op haar getoast.

Vrijdag 2 mei

We worden wakker. Het waait en het is bewolkt, dat zijn we niet gewend. Op de koop toe krijgen we ook nog een buitje , maar, na regen komt zonneschijn. Vandaag een ligdag en natuurlijk piept de zon er nog door. Er wordt massaal gefietst, gewandeld en geluncht. Ieder kan zich voorbereiden op de laatste dag van deze bijzondere Eilandentocht.

Zaterdag 3 mei

Geloof het of niet, maar we worden weer door een stralende zon wakker gemaakt. Er staat 2 Beaufort. Het palaver is om 9.15 uur. Er valt niet meer te vertellen dan dat we achter elkaar de haven gaan verlaten en dat we via de Texelstroom, Gat van de Stier, Malzwin

en Visjagersgaatje naar de Stevinsluizen gaan varen. Aankomst bij de sluis 11.20 uur, door de sluis om 13.10 uur. Het is er aardig druk, waardoor we ons einddoel Medemblik bereiken rond 14.30 uur. Ook het IJsselmeer is zonder golfslag. Wat een feest om mee te mogen maken. Dat zal morgen wel anders worden, want de verwachting is 5 Beaufort. De slotavond brengen we door bij Het Wapen van Medemblik. Een welkomstbubbel, waarbij we gezellig de vaardag hebben doorgenomen, gevolgd door een heerlijk culinair diner. De TTL’s worden zeer hartelijk bedankt en geprezen door Ineke Hessing, die daarbij een korte samenvatting geeft van alle dagen die we hebben meegemaakt. Dit was geen gewone tocht en die hebben Dirk-Jan, Anneke,

Peter en Trudy voortreffelijk en met respect geleid. Chapeau! Daarna nemen een aantal nieuwe leden het woord. Zij spreken hun dank uit, delen hun ervaring en zijn positief verrast. Ook Dirk-Jan neemt nog even het woord: “Eén opmerking voor een aantal wat betreft de etiquette aan boord: haal de vlag voor zonsondergang van je boot en zet hem na zonsopgang weer terug in de houder”. Verder vond hij het een gezellige maar, ook begrijpelijk, een beladen tocht. Hij hoopt dat iedereen toch heeft genoten.

Peter spreekt daarna een woord van dank uit aan onder anderen Ans, die de geweldige rondleiding door WestFriesland heeft voorbereid en de spreekstalmeester in de bus was. Zij krijgt een welverdiende fles wijn. Een tweede dankwoord gaat naar Bram. Hij deed de controle van de financiën bij Dirk-Jan. Hij had een moeilijke taak door alle afmeldingen en eerder afhaken van deelenmers aan de tocht. Op financieel gebied was het geen makkelijke reis, maar volgens Bram is alles dik in orde bevonden. Ook hij ontvangt een mooie fles wijn. De derde fles wijn gaat naar mijn persoontje. Die waardering krijg ik natuurlijk pas na het plaatsen van dit verslag, maar de fles heb ik alvast in the pocket . Ik kan stellen, dat het in alle opzichten een reis was die de deelnemers nooit meer zullen vergeten.

Elly Adriaansen Koenraadt

Groene Harttocht

5 t/m 12 mei 2025

Deelnemers:

Bontekoe Dick en José van der Pol

Vrouwe Janny Eddy en Janny van Bergen

Chapeau Pieter en Ellen van der Meer

Aquamarin Martin en Coby van Dijk

Mooie Nel Jan en Elly van Kampen

Booster Jan en Mariëtte Nagtegaal/Smit (verslag)

Festina Lente Peter en Luud de Jong

De Blauwe Draeck Humphrey van der Laan

All Seasons Andries en Els Bosma

Zoete Zee André en Dowine Sterk

Vita Nova René en Kitty van Bemmel (Penningmeester)

Ceemare Cees en Marian Mooij (TTL en bezemboot)

De Pandoer Kees en Ans van der Werf (TTL)

Zondag 4 mei

De eerste boten liggen er al als wij Haarlem binnen komen varen. Hierdoor kunnen we Haarlem een beetje ontdekken voor onze tocht begint.

Maandag 5 mei

Het is prachtig weer en heel druk in Haarlem. Vanaf het station stromen honderden mensen de stad binnen om naar een festival te gaan. Dit weerhoudt ons

ervan om de Jumbo binnen te stappen, waar veel mensen drank aan het inslaan zijn. Als alle schepen ’s middags aangekomen zijn, worden de toertochtbokjes bij ieder aan boord afgeleverd.

Om 17.15 uur verzamelen wij om naar Brasserie Van Beinum te lopen, waar wij verwacht worden voor een borrel met aansluitend een diner. Kees verwelkomt ons en geeft wat details over de tocht. Daarna gaan we aan een lange tafel

voor het diner. De stemming zit er gelijk al in, waar er twee even in de gordijnen hangen. Al met al een geslaagde avond.

Dinsdag 6 mei

Vandaag gaan we de Keukenhof bezoeken. Jammer dat de temperatuur ons een beetje in de steek laat. We lopen gezamenlijk naar de Keukenhof-Express buslijn 850, die ons naar de bollen brengt. De rit erheen is al een uitje op zich. Eenmaal aangekomen wandelen we naar paviljoen Wilhelmina voor koffie en appelgebak. In de bediening enkele TTL’ers, die zo naar een baan in de horeca kunnen solliciteren. Hierna gaat iedereen op eigen kiel het prachtige park in. Het is een mooie belevenis, maar tot mijn spijt worden geen bloemenslingers meer verkocht.

Woensdag 7 mei

Rond 9.00 uur varen we Haarlem uit richting Cruquius en gaan bakboord uit de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder op, met bestemming Westeinderplassen. Een route met veel bruggen, zodat aansluiten geboden is. Behalve bruggen zien we mooie natuur, we komen voorbij de Haarlemse golfclub, varen langs allerlei woonboten, en ontmoeten we vele roeiers. We zien zelfs chimpansees onder een viaduct, die door het circus zijn achtergelaten en nu in de omgeving ronddwalen. Wij komen ze niet tegen. Tegen het middaguur

komen we aan en krijgt iedereen een mooie plek bij jachthaven Kempers, een grote haven met goede faciliteiten. Om 17.30 uur borreltijd en diner bij Meat & Fish; een sfeervol en leuk restaurant op de haven, waar we lekker eten.

Donderdag 8 mei

Om 9.30 uur verzamelen we op de parkeerplaats van de jachthaven waar vier volkswagenbusjes (ieder ongeveer 50 jaar oud) klaar staan om ons te vervoeren, maar… waar naartoe? Na ongeveer 20 minuten komen we aan bij Kever Cabrio Rally Groene Hart. Daar staan allemaal mooie cabrio Beatles op ons te wachten. Wat een geluk dat het zo’n stralend weer is! Tijdens de koffie en thee buiten op het terras wordt ons verteld dat we een rally gaan rijden. Er volgt een uitgebreide uitleg over wat de bedoeling is van de boekjes met routes, opdrachten, foto’s en kleurknopen (hmm de kleur…). Er worden lootjes getrokken wie bij wie in de auto moet stappen. (Echt waar: Kees, Jan en ik zitten door cijfer 7 bij elkaar.) En na het overhandigen van de autosleutels kunnen we één voor één vertrekken en aan het avontuur beginnen. En een avontuur is het! Een prachtige rit waarbij de chauffeur goed op de weg moet letten, de navigator de route moet doorgeven en de derde zoveel mogelijk opdrachten moet maken. Het valt dan in het begin niet mee om ook nog van de prachtige omgeving te genieten. Maar na een tijdje krijgt vooral om je heen kijken de overhand. De tussenstop wordt door

bijna iedereen snel gevonden. Daar genieten we van een ijsje en we kunnen er mooie producten kopen. Hierna wordt het traject wat moeilijker. Het is vaak hilarisch om elkaar in tegenovergestelde richting tegen te komen.

We zwaaien vriendelijk in de hoop dat jij op de goede weg zit. Rond half twee komen de meeste Beatles binnendruppelen en staat een lunch voor ons klaar. Na de prijsuitreiking worden we door de busjes weer naar de jachthaven gebracht, waar iedereen zich kan voorbereiden op de borrel bij de Bontekoe en Mooie Nel, die om 17.30 uur gepland staat. Ook daar wordt het een gezellige boel, met door iedereen meegebrachte hapjes en drankjes. Een heel mooi slot van een geweldige dag.

De limerick van deze dag:

Een rare botenclub uit Leerdam

Wist niet wat ze nu weer overkwam

Het zal je maar gebeuren

Met een kever aan het scheuren

En ze waren nog niet eens half lam!

Vrijdag 9 mei

Vandaag naar de Kagerplassen. Via een klein slootje varen we naar de Ringvaart. Een mooie tocht via Leimuiden, over het Braassemermeer, door Woubrugge, Leiderdorp en Warmond. Het weer is wederom prachtig. We passeren veel bruggen, die allemaal snel voor ons open gaan. Vooral dankzij Kees, die dit toch maar allemaal moet communiceren. De natuur is heel mooi, er staan mooie

huizen en aan elkaar geknoopte huisjes. Bij Hazerswoude passeren we een watertoren uit 1915, ontworpen door architect A.D. Heederick. Supermarktketen Hoogvliet toverde het monumentale bouwwerk om tot een hypermodern hoofdkantoor met zes verdiepingen. Het topgedeelte fungeert als kantoor voor de manager. Het bureau in het midden staat op een draaischijf die 360 graden kan roteren. Dus iedere dag een uitzicht naar wens. Ook passeren we Jachtwerf Mulder, waar een mooi schip voor de deur ligt, helaas niet geschikt voor de Groene Harttocht. Rond 13.30 uur komen we aan bij de Koninklijke Watersportvereniging De Kaag. Daar krijgen we door havenmeester Kiek een plek toegewezen. Het is altijd leuk om hier te liggen. Er is veel te zien en te beleven met dit mooie weer. Om 17.30 borrel en diner bij restaurant Waterlust de Kaagsociëteit. Met dank aan het leuke personeel!

”En na het overhandigen van de autosleutels kunnen we één voor één vertrekken en aan het avontuur beginnen. ”

Zaterdag 10 mei

Om 10.00 uur schepen we in bij Bob on Board. We maken een mooie tocht naar

Leiden. Dit is de tweede grachtenstad van ons land met 28 kilometer water. De rijke historie is te danken aan de lakenindustrie. De reis naar Leiden is al een belevenis op zich. We komen voorbij het Rapenburg en de Hortus Botanicus, de oudste botanische tuin van Nederland. De vele terrassen zijn een bezienswaardigheid op zich. Het wel of niet bukken onder diverse bruggen vraagt onze aandacht. Niet iedereen vertrouwt op het scherpe oog van Martin, die toch altijd gelijk blijkt te hebben. Een heel bijzonder uitje. Om 18.30 gaan we aan de stamppot andijvie met een gehaktbal van oma. Toetje: Pastel de Nata met ijs.

Zondag 11 mei

Het is vandaag Moederdag. De toertochtleiding gaat er min of meer vanuit dat de heren voor hun vrouw een heerlijk ontbijt zullen maken, daar de kinderen niet in de gelegenheid zijn hun moeder te verwennen Daarom starten we pas om 12.00 uur. Kees heeft een mooie route bedacht om van het Kaageiland naar de Braassemermeer te varen. Daar geniet iedereen ongetwijfeld van. Het is een cadeautje om bij van Lent langs te varen en daar een megaschip te zien liggen. Restaurant Tante Kee (waar ooit Marie een kippetje aan het spit had) valt hierdoor een beetje weg. Eenmaal door de brug om naar de Oude Wetering te varen, overvalt ons het aantal sloepen dat komt aanstormen om ook onze richting op te varen. Aangekomen bij watersportvereniging De Braassemermeer staat er een behoorlijk windje. Met dank aan de havenmeester en de TTL kunnen wij vlekkeloos aanmeren. De rest van deze mooie dag is ter vrije besteding.

Maandag 12 mei

Ook vandaag worden we door Bob on Board opgehaald. Dit keer met zijn elektrische boot. Leuk dat Jenneke en Paul Graafland ook aan boord stappen. De tocht voert ons door de Veender- en Lijkenpolder en wordt de Tulpenroute genoemd. Door Bob himself bedacht. Eerst door het sluisje van Roelofarendsveen. Deze stamt uit 1897 en vervangt de eerste houten sluis. Ooit waren er vier van. Daarna volgen er steeds borden in de vorm van een tulp met ieder een verhaal. We varen langs het oude veilinggebouw, dat deels behouden is gebleven en waar nu Restaurant Wagenaar een mooie plek heeft gevonden. Onderweg worden we weer verwend met koffie, thee of fris met een gevulde koek.

We varen onder veel bruggen door, waarbij een het noodzakelijk maakt dat iedereen plat op zijn buik moet, om zo te voorkomen dat wij ons hoofd verliezen. Als we weer op de Braassemermeer varen gaat het richting palingrokerij Eveleens, waar heerlijk dik belegde broodjes paling voor ons aan boord gebracht worden. Om 13.00 uur zijn we weer terug op de jachthaven.

”De band, waar Paul ook nog een aardig deuntje in mee speelt, zorgt ervoor dat heel veel voetjes van de vloer gaan. ”

Om 18.00 uur gaan we naar restaurant La Vela, waar de band de The Figleaves al klaar staat om ons straks te laten dansen. Het restaurant heeft een nieuwe uitbater die nog iets moeite heeft om voor zo’n grote groep alles bij iedereen op tijd op tafel te krijgen. Op de kwaliteit is echt niets aan te merken. Het eten is heerlijk. De band, waarin Paul ook nog een aardig deuntje meespeelt, zorgt ervoor dat heel veel voetjes van de vloer gaan. Een prachtige en gezellige avondsluiting van een bijzonder mooie tocht.

Kees , Ans, Cees en Marian, bedankt voor jullie inzet.

Mariëtte Smit

Aspergetocht

15 t/m 21 mei 2025

Deelnemers:

What Else Els en Leo Heijmans (TTL en Els ook fotograaf)

Dagmar Lisa en Jack van Gent (TTL, penningmeester, bezemboot en AED-EHBO)

Diamond Marta en Jacques van Ruiten

Rio Grande Adriana en Eddie Dücker

Aqua Gusta Ester en Pieter Verboom

Blueskip Patricia en Willem Wille

Sirocco Marjo Haitjema en Ed Capel

Bella Vista Jacqueline en Jos de Groot

Semaco Anneke en Cor van Dorsser

Kaaiman Ina en Ad Smaal (verslaggevers)

Route:

Start in Steenbergen, vervolgens naar Drimmelen, Breda, Tilburg, Oirschot en eindpunt Veghel.

Donderdag 15 mei

In het mooie Steenbergen meren de boten in de loop van de 15e mei 2025 aan, om met elkaar een leuke tocht te gaan beleven. Dat begin is perfect: de zon schijnt en de bewoners opvarenden? van de schepen die al binnen zijn, gaan onmiddellijk het stadje in om leuke winkels te bezoeken. Ook worden er fietsen voor de dag gehaald

om de omgeving te verkennen.

Om 17.00 uur is de steigerborrel naast de boten. TTL Leo heet iedereen welkom, terwijl TTL Jack de drank inschenkt. We krijgen een prachtig draaiboek met natuurlijk geweldige foto’s erin, gemaakt door Els, de vakvrouw fotografie. Leo vraagt wie verslag wil doen en ondergetekende meldt zich aan.

De nieuwe leden Willem en Patricia Wille komen als eerste een? na laatste binnen en krijgen de mooiste plek in de haven. Ze zijn er heel blij mee. Ja, je moet nieuwe leden koesteren!

Tijdens de steigerborrel schuift de familie Adriaansen (KNMC’ers uit Steenbergen) met vier personen aan, om vervolgens mee te gaan naar het diner. Om 18.00 uur gaan we naar restaurant De ouwe stempel waar we nog net op tijd Ester en Pieter Verboom kunnen verwelkomen. Zij zijn die ochtend vanuit Maarssen komen varen. Het toprestaurant met een fantastisch aspergemenu, is geweldig. Iedereen is zeer tevreden en het restaurant krijgt alleen maar complimenten met cijfers van een tien tot een ster.

De eerste dag van deze tocht kan als zeer geslaagd worden beschreven. Om 22.00 uur gaan we allen naar de boot om ons met een tevreden gevoel ter ruste te begeven.

Vrijdag 16 mei

Steenbergen – Drimmelen, 52 km met twee sluizen.

Om precies 9.30 uur is het palaver. Leo geeft aan wat er deze dag gaat gebeuren. We varen via twee sluizen naar Drimmelen. Het is prima weer en we gaan vol goede moed varen. We

verlaten Steenbergen, een aanrader voor wie er nog nooit is geweest. We worden uitgezwaaid door diverse KNMC-leden en komen op de pittoreske Vliet. Bij de eerste sluis gaat er iets volkomen mis. De Kaaiman vaart met groen licht de sluis in bij het beneden Sas, zoals hij al vele jaren doet. Maar als hij net bij het bruggetje vaart, gaat dit draaien en komt op de zijkant van de Kaaiman af. Onmiddellijk geeft hij vol gas, maar onder luid gekraak komt de brug langs het zonnescherm, trekt het helemaal krom en neemt het zeildoek mee. We varen het Volkerak op en schutten zonder problemen de volgende sluis. Het Hollands Diep gaat zonder problemen, want het grote scheepvaartverkeer is heel rustig. We meren hooguit twee dik aan de lange kade in Drimmelen af en genieten van het mooie weer. Onderweg is al via de marifoon afgesproken dat er om 17.00 uur een steigerborrel is. We krijgen van de havenmeester gelijk een adres om de kap te maken. Jack en Cor komen aan boord van de Kaaiman en Jack trekt de beugel, met hulp, weer recht. Ongelooflijk en top! Zeilmaakster Marjo wordt gevonden, die gelijk het doek repareert. En dat op vrijdagmiddag, een geweldige opsteker. Met de hulp van Leo en Cor

staat de kap diezelfde middag weer op zijn plaats. Zeer tevreden gaan we met elkaar in het zonnetje de steigerborrel beleven, met hapjes van velen. Wat hebben we weer een leuke groep mensen bij elkaar. Er wordt uitbundig gelachen en er is altijd weer dat echte KNMC-gevoel Dat is ook geldig tijdens het eten bij restaurant Het witte huis, waar velen gaan om 19.00 uur naartoe gaan. Het is al donker als we via het handmatige pontje oversteken naar onze boten. Vroeg slapen want morgen weer een zware dag naar Breda.

Zaterdag 17 mei

Drimmelen - Breda, 17 km en 1 sluis. Om 9.00 uur is er palaver via de marifoon en iedereen heeft de vaarvolgorde en havenindeling voor Breda ontvangen. Jack wenst ons goedemorgen en goede vaart. Op de Amer gaan we in de juiste volgorde naar de Amertak en via de Markersluis schutten we naar het Markkanaal. Aan het einde daarvan snijdt een pleziervaarder de bocht volledig af en komt bijna in aanvaring met de Semaca Gelukkig kunnen we hem waarschuwen en gaat het net goed. Na het afmeren in Breda schepen we in de jachthaven in op een gezellige rondvaartboot. Er is volop drank aan boord, dus we hebben

niets te klagen. Breda heeft een leuke gracht rond de stad liggen en veel bezienswaardigheden te bieden. Een greep daaruit is om te beginnen natuurlijk de grote kerk met zijn

“Er wordt uitbundig gelachen en er is altijd weer dat ECHTE KNMC-GEVOEL.”

prachtige plein ervoor, vol met terrassen. We komen ook langs De Koepel, de oude gevangenis waar ooit De Drie van Breda hun levenslange gevangenisstraf uitzaten. naast de gevangenis staat een aparte flat in de vorm van een Orka. Deze is zo hoog, dat de bewoners van de gevangenis klachten indienden dat ze geen privacy hadden. Ze hebben het niet gewonnen, maar de gevangenis bestaat niet meer. Verder komen we langs prachtige woningen met aparte blauwe tegeltjes aan de muur. Er was vroeger een zwembad. De tegeltjes zijn bewaard gebleven en gebruikt voor de muren van die huizen. Heel apart en mooi. Na een uur varen onder veel lage bruggen door, bereiken we weer het beginpunt en kunnen we gezellig de stad bezoeken.

Dat doet ieder op zichzelf en om 17.00 uur is er een borrel op de Rio Grande en de Kaaiman. Het is bijzonder gezellig en er wordt van alles besproken, waardoor we elkaar nog beter leren kennen. Er worden zelfs pizza’s besteld. Om half negen verlaten de laatsten de boten.

Zondag 18 mei

Breda – Tilburg 33 km, Vier sluizen en vele bruggen.

Om 9.00 uur palaver en vertrek. Leo wenst iedereen goedemorgen via de marifoon en legt nog even uit wat er in Breda allemaal te doen was, en is gedaan gisteren. Dan krijgt Jack het woord voor de bootindeling en de tocht naar Tilburg. De laagste doorvaarthoogte is 5 meter, dat is geen probleem. We gaan starten! Zonder problemen kunnen we allemaal in de Marksluis. Maar bij de volgende sluis kan helaas de Sirocco niet mee. Het gevolg is dat hij uiteindelijk drie kwartier later in Tilburg aankomt. In de sluizen is het behoorlijk stapelen en is stuurmanskunst vereist. Maar KNMC’ers kunnen dat.

In Tilburg worden we hartelijk ontvangen door Saskia, de havenmanager en havenmeester Roel.

In 2005 was Saskia de allereerste Havenmeester van het jaar van de KNMC. Dat was in Heusden. Haar foto met het toenmalige bestuur staat nog met trots op haar nachtkastje. Om 15.30 uur krijgen we uitleg op de kade en een tas met informatie over Tilburg, de oude textielstad. Speciaal voor de schippers is er een flesje Schrobbelaar, waarvoor natuurlijk applaus. Om 18.00 uur worden we verwacht in de kookstudio recht tegenover de boten aan de kade. Makkelijker kan het niet. In de kookstudio hoeven we niets te doen, want er wordt voor ons gekookt. Er is en lange tafel met 20 plaatsen in een leuke ambiance. Leo opent de avond en de kok legt uit wat het aspergemenu is. We laten ons verrassen. Wie ons ook verrast is Willem Wille die het woord vraagt en krijgt.

Hij vertelt waarom varen zo rustgevend is:

✓ De man bepaalt dat er gevaren gaat worden en hij geeft dat door aan zijn vrouw.

✓ De vrouw legt alles klaar voor de boot zoals kleding, handdoeken, beddengoed etc.

✓ De vrouw doet boodschappen.

✓ De vrouw brengt dit allemaal aan boord, maakt de bedden op en poetst alles nog even.

✓ De vrouw maakt aan boord nog even de stootwillen en de ramen van de stuurhut schoon en loopt alles nog even na.

✓ De man neemt op de dag van vertrek plaats op de kapiteinsstoel en doet de check van het dashboard.

✓ De vrouw gooit de trossen los nadat de motor is gestart en zij het signaal krijgt.

✓ De vrouw haalt als ze los zijn van de ligplaats de stootwillen aan boord.

✓ De vrouw zwaait nog even naar bekenden in de haven (de man is te druk met de toerenteller).

✓ De vrouw slaat de trossen op en bergt ze op.

✓ De vrouw gaat nu naar binnen en naar de kombuis om koffie te zetten.

✓ De vrouw komt met de verse koffie naar de kapitein, die het erg jammer vindt dat er geen gevulde koek bij is.

✓ De vrouw drinkt snel een bakkie, want de eerste sluis is in zicht.

✓ De vrouw legt de trossen klaar: “aan twee kanten” hoort ze.

✓ De vrouw zet ook alle stootwillen weer overboord.

✓ De vrouw stelt zich op in het juiste gangboord en legt als eerste een tros om een bolder.

✓ De vrouw haalt na de sluis alles weer naar binnen en bergt het op.

✓ Ze zitten nu op ruimer water en de man zit relaxt achter het roer en zegt; “Wat is het toch heerlijk rustgevend he schat, dat varen.”

Een luid applaus valt Willem ten deel. Geweldig! Het 3-gangen aspergemenu

is heel apart en een ieder geniet ervan. De avond vliegt voorbij, omdat er een goede sfeer is en we gezellig met elkaar zitten te kletsen tussen de gangen door. Iedereen gaat tevreden naar de boot en morgen gaan we weer verder in het mooie Tilburg.

Maandag 19 mei

We vertrekken om 10.15 uur naar het Trappistenklooster van de abdij Onze Lieve Vrouw van Koninghoeven. Heel prettig dat we eens wat later beginnen, namelijk pas om 10.15 uur en op de fiets, te voet of met de taxi. Daar aangekomen mogen we pas om 11.00 uur naar binnen. Dat is geen straf want we genieten van een prachtige zonnige meidag. We krijgen een rondleiding van een bijzonder getalenteerde gids. Hij is een en al humor en valt van de ene grap in de andere grol. Daarbij worden de aanwezigen persoonlijk benaderd. Maar bovenal is het een zeer interessante excursie. Op een 160 hectare groot landgoed wordt ons uitleg gegeven over het trappistenbier met zijn vele soorten. Een film over het verleden is heel duidelijk. In het immense kasteel leven nog negentien monniken. Alles ziet er perfect onderhouden uit. We sluiten af met een fantastische lunch; alle complimenten voor de keuken. Tilburg is alleen al voor dit trappistenklooster een bezoek meer dan waard. Hulde voor de TTL’s. Een topdag! De rest van de dag is iedereen vrij om Tilburg beter te leren kennen. Een dag met een gouden randje.

Dinsdag 20 mei

Tilburg - Oirschot 24 km, 1 sluis en 8 bruggen

Om 8.50 uur is het palaver bij de

“In de sluizen is het behoorlijk stapelen en is stuurmanskunst vereist..”

Dagmar. Daar krijgen we uitleg voor alweer een nieuwe dag. Het is 24 km varen, een sluis en acht bruggen. Om 9.30 uur verlaten we de mooie stad Tilburg via de openstaande bruggen en komen op het Wilhelminakanaal, allemaal in de juiste volgorde.

Het is prachtig varen door het groen en het is of je door Frankrijk vaart. De sluizen gaan keurig achter elkaar open. Maar de ene een? sluis geeft wat oponthoud omdat we er maar net in kunnen. Echter, bij de KNMC blijven we net zolang aan de gang tot we allemaal binnen zijn en er zonder schade weer uit zijn. Om 11.30 uur arriveren we aan de lange kade in Oirschot en daar liggen we gratis, zonder stroom en water. Om 13.00 uur wandelen we naar de aspergeboerderij.

Bij het bezoek aan Aspergeboerderij

Van Gerven in Oirschot worden we hartelijk ontvangen door Toon. Hij is oud militair en inmiddels een professionele gids voor het bedrijf geworden. Toon legt ons alles uit over het geweldige en bijzonder grote bedrijf. Als we de gehele uitleg moeten beschrijven dan hebben we teveel tekst nodig. Dus hier volgt helaas een beknopte weegave. Het bedrijf is gestart in 1955 met 2 hctare en dat is nu 82 hectare. Het aanplanten van asperges kost € 60.000,per hectare. Op 1 maart begint het seizoen. Dan moet de grond 12 graden Celsius zijn. Er is ook vloerverwarming maar dat kost een vermogen. Elk jaar komen zo’n 100 Roemenen van februari tot 24 juni de asperges steken. Zij verblijven dan in tweepersoonskamers in een eigen hotel op de boerderij. Ze werken dan 192 uur per maand, voor zeven keer het salaris in Roemenie. Dit regelen ze allemaal zelf bij Van Gerven. De asperges gaan voor 80% naar België, allemaal met eigen vervoer. We bezoeken met Toon ook het veld en mogen zelfs asperges steken. Daarna zien we de machinale verwerking van de asperges en het sorteren.

Indrukwekkend. Tot slot krijgen we een kopje aspergesoep en een glaasje wijn. We bedanken Toon voor zijn inzet voor dit topbedrijf.

Deze bijzondere dag houd niet op want om 18.00 uur vertrekken we lopend, per fiets of met taxi naar een Griekse restaurant op de markt in Oirschot. Adriana en Eddy hebben dit perfect geregeld. We krijgen een aparte zaal en er is zelfs live muziek geregeld. Uiteraard een Griek. Wat is hij goed. Na de Ouzo smaken de gerechten uitstekend; niemand komt iets tekort.

Het wordt een memorabele avond, want er wordt gedanst. De foto’s zullen dit verduidelijken.

Na de polonaise wordt zelfs nog de sirtaki gedanst en dat gaat geweldig goed. Een echte KNMC-avond, met grote dank aan Adriana en Eddy en zijn vriend de eigenaar van het restaurant.

Woensdag 21 mei

Oirschot - Veghel 36,5 km, Weer vele bruggen en 3 sluizen.

Om 9.00 uur vertrekken we bij mooi weer en met wederom het Frankrijk-gevoel. Wat is Nederland toch prachtig met zijn vele waterwegen. Met de bruggen en sluizen gaat het allemaal voorspoedig . Toch is het goed dat we op tijd zijn vertrokken, want pas om 15.00 uur liggen alle schepen afgemeerd in Veghel. We liggen achter elkaar aan de kade

waar vroeger industrie was, maar nu veel horeca en winkeltjes in de oude gebouwen zijn gevestigd. Veel machines en ander materiaal staan overal nog tussen, heel apart.

De middag is vrij om Veghel te verkennen en om 18.00 uur worden we recht tegenover de boten in restaurant Wittern ontvangen. Wat hebben ze dat goed geregeld. Het diner is wederom fantastisch. Iedereen mag zelfs het eigen hoofdgerecht kiezen. Weer zitten we met elkaar aan een lange tafel. Echter, we zijn niet alleen en daardoor verstaan we ondanks de hoorapparaten niet alle toespraken even goed. We begrijpen dat de kascontrole in orde is en de TTL’s worden terecht in het zonnetje gezet. Je moet het allemaal maar weer organiseren. Jack regelt zelfs nog dat de andere dag velen met hem om 8.00 uur meevaren. Dat betekent nog een dag erbij. Top! Zo is het zonder dat we er erg in hebben weer laat geworden. Het duurt nog een half uur alvorens iedereen met innige omhelzingen afscheid heeft genomen van elkaar.

Wat een echte KNMC-tocht was dit weer, met alleen maar leuke mensen, gezellige dagen en ook nog eens met fantastisch weer.

Ad Smaal

Motorboot Sneek

11 t/m 13 april 2025

Motorboot Sneek is niet zomaar een beurs. Er is van alles te zien op nautisch gebied en er is een prachtig aanbod van motorboten. De KNMC kan daar natuurlijk niet ontbreken. Net als vorig jaar stonden we dan ook bij ‘De Valk’ in Sneek. De bezoekers en ook wij worden altijd prima verzorgd door de crew van De Valk: koffie met traditionele Friese Oranjekoek bij aankomst en tussen de middag erwtensoep of groentesoep met heerlijke broodjes. Op 11 april werd de stand door Jack van Gent, Andries Bosman en Pieter Verboom opgebouwd en zij ontvingen de eerste bezoekers.

Op 12 april waren Don Bijl en Andries Bosma present. Op 13 april waren Marja Moerkerk-Montagne, Bram de Mooij en Pieter Verboom aanwezig. Aan het einde van de zondagmiddag werden

de spullen weer ingepakt. Wij stonden op een hoek van de steiger naast de stand van het blad Motorboot. Dat bleek een prima plek om ons gloednieuwe Tv-scherm neer te zetten. De filmpjes die we konden tonen waren een groot succes. Bezoekers vonden dat interessant en bleven even staan kijken. Dat was ons moment om toe te slaan: “Bent u bekend met de KNMC?” was de eerste vraag.

Een greep uit de reacties van de bezoekers die wij aanspraken:

• Ja, dat is toch de Koninklijke reddingsbrigade? Zijn we al lid van!

• We waren altijd aan het zeilen maar stappen nu over naar een motorboot.

• We gaan binnenkort met pensioen en willen graag met de boot Nederland gaan verkennen.

• We kennen de KNMC als een beetjemag ik het zeggen? - arrogante groep met clubkleding.

Onze reactie was duidelijk, namelijk dat de sfeer is meegegaan met zijn tijd en dat ook de verplichte kleding uit de statuten is gehaald. Dat werd positief ontvangen. Andere reacties waren:

• Zijn er bij de toertochten ook mensen aanwezig die ons - als dat nodig is - kunnen helpen? Bijvoorbeeld als er iets met de boot is, of bij het aanleggen.

• Kunnen we op hogere leeftijd mee blijven doen?

• Wat fijn dat alles rond een toertocht is geregeld en er ook veel tijd is voor onszelf.

• We wisten niet dat er ook een winterprogramma is. Wat interessant!

• Wij willen niet zo’n grote boot kopen maar kunnen we dan toch meedoen?

“Bent

u bekend met de KNMC ?” was de eerste vraag.”

Ook kwam naar voren dat mensen een tocht naar de Waddeneilanden wat eng vinden. Maar als ze in clubverband op pad kunnen, dan vinden ze dat een aantrekkelijke gedachte. Bij een van de bezoekers was de belangstelling gewekt door een artikel in het blad Motorboot. Laat nu de schrijver van dat artikel vandaag zelf aanwezig zijn, te weten Andries. Nu konden de eerste ervaringen van Andries - toentertijd net nieuw lid - uit eigen mond worden gedeeld met de geïnteresseerden. Voor onze TV lag ook een aantal boekjes van toertochten uit het verleden die konden worden ingezien, net als de advertentie in het blad Motorboot met onze toertochten 2025 en de diverse vaargebieden die zullen worden aangedaan. Een van de bezoekers zei daarop dat meedoen aan een tocht een uitgelezen mogelijkheid biedt om naar gebieden te varen waar je alleen toch een beetje tegenop zou zien. Het werd zeer op prijs gesteld, maar

ook wel tot een beetje tot positieve verbazing van de bezoekers, dat de tochten door de leden zelf van A tot Z worden georganiseerd.

Het uitstippelen van de tocht, het mooie toertochtboekje, het op tijd openen van de bruggen, het schutten, de ligplaatsen, de restaurants, fietstochten etc. Alles gratis georganiseerd en aangeboden.

Op een vraag over de contributie werd geantwoord dat de jaarcontributie 295 euro bedraagt en voor een partnerlid 10 euro. Een bezoeker reageerde daarop met de vraag: “wat krijg je daar dan voor, want ik vind het wel een groot

bedrag”. Onze reactie daarop was als volgt: “Beste meneer, 295 euro is het bedrag dat u kunt vergelijken met waarde van de dieseltank van uw boot als die voor ¼ vol is. En u krijgt als lid het blad Motorboot er gratis bij. Als u het zo bekijkt, dan is de jaarlijkse contributie maar een heel klein bedrag”. De bezoeker knikte tevreden en wij denken er een lid bij te hebben. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd weekend in Sneek. We hopen natuurlijk dat er weer veel mensen enthousiast zijn gemaakt en lid zullen worden van onze KNMC.

Aan de opkomst zal het niet liggen want, gezien het aantal dozen ‘Traditionele

De Valk Yacht Brokers

Eén

”Een van de bezoekers zei dat meedoen aan een tocht een uitgelezen mogelijkheid biedt om naar gebieden te varen waar je alleen toch een beetje tegenop zou zien. ”

Friese Oranjekoek’ dat is verslonden, komen wij op een totaal van ongeveer 1.000 bezoekers.

Pieter Verboom

van de langst bestaande jachtmakelaars ter wereld.

Motorbootvaarders op zoek naar een nieuwe boot of met plannen voor de verkoop van hun huidige boot wenden zich vaak tot een jachtmakelaar. Eén van de grootste en oudste spelers in dit veld is De Valk Yacht Brokers, opgericht in 1947. De eerste vestiging was in Loosdrecht, toen nog als watersporten charterbedrijf. In 1968 nam Willem van Baalen het bedrijf over en bouwde het uit tot een jachtmakelaardij met een eigen verkoophaven. Vanaf die periode groeide De Valk door het openen van steeds meer vestigingen in binnen- en buitenland. In Nederland komen vestigingen in Hindeloopen,

Sneek, Monnickendam, Amsterdam, Sint Annaland en Wessem. Het bedrijf waaiert uit over Europa van Finland tot de Middellandse zee. Ook in Azië is De Valk actief. Naast de jachtmakelaardij verleent De Valk inmiddels veel meer diensten aan klanten. In 2004 nam Mathijs van Baalen het roer over van zijn vader. Recentelijk is besloten vestigingen, zoals Loosdrecht en Sneek, te verzelfstandigen binnen het concern als franchise-ondernemingen. Tijdens Motorboot Sneek hebben wij in het kader van het contact met onze adverteerders een gesprek met Henk Jan Vissia, algemeen directeur van De

Valk Sneek, sinds 1998 gevestigd op ’t Ges, in het kloppend hart van de Friese watersportbedrijvigheid. De Valk Sneek heeft een grote overdekte verkoophal en een buitenhaven met plaats voor 80 schepen.

”Wel vindt een geleidelijke verschuiving naar motorboten plaats door de vergrijzing van de watersporters. ”

Bij De Valk ziet men nog steeds veel interesse in motorjachten en zeiljachten. Wel vindt een geleidelijke verschuiving naar motorboten plaats door de vergrijzing van de watersporters. In de markt waren altijd al golfbewegingen waar te nemen. De financiële bankencrisis in 2008/2009 veroorzaakte grote klappen in de nieuwbouw, waardoor meerdere werven het loodje legden. Als gevolg hiervan zijn minder nieuwe schepen gebouwd. Dat is nu te merken in het aanbod van gebruikte schepen. De Valk richt zich met name op jong gebruikte schepen. Ook is een verschuiving waarneembaar van schepen met een achterkajuit naar open kuipboten. Jonge gezinnen die ruimte nodig hebben, varen minder. Oudere stellen varen meer, hebben minder

ruimte nodig en geven de voorkeur aan gelijkvloers. Zichtbaar is dat vele kopers de pensioengerechtigde leeftijd naderen en op zoek zijn naar een boot die is voorzien van alle gemakken: comfort staat voorop. Het schip hoeft niet megagroot te zijn. De Nederlandse wateren zijn sowieso minder geschikt voor jachten met een lengte van meer dan 20 meter. Dat ligt anders in landen als Spanje en Frankrijk.

De Valk bouwt voort op naamsbekendheid en een solide afhandeling, zeker bij complexe schepen. Kennis van regels in binnen- en buitenland, bijvoorbeeld ten aanzien van de registratie van schepen, heeft men binnen de organisatie voorhanden. Een goede financiële administratie is ook van groot belang om zekerheid te bieden aan koper en verkoper. Voor de komende tijd is de verwachting dat comfort een steeds grotere rol gaat spelen bij de keuze voor een schip. Het vaartuig moet compleet en in orde zijn.

Er is een toenemende belangstelling van mensen uit de gehele wereld. Sommigen laten hun boot in Nederland liggen, anderen varen juist een aantal jaren door geheel Europa. Al met al is het de kunst om in te spelen op ontwikkelingen in de markt

Naast het reguliere werk gaat voor De Valk Sneek de belangstelling uit naar Motorboot Sneek, waarbij vele Friese ondernemers tweemaal per jaar een gevarieerd aanbod van nieuwe en gebruikte schepen bijeenbrengt in Sneek. Vanaf het begin heeft De Valk Sneek aan dit steeds groter wordende evenement deelgenomen. De overdekte

”Voor de komende tijd is de verwachting dat comfort een steeds grotere rol gaat spelen bij de keuze voor een schip. ”

locatie van De Valk is één van de best bezochte tijdens deze dagen. Voor De Valk Loosdrecht staat voor de tweede maal in mei The Yacht Experience op het programma, zo laten Mark Hesselmans en Sjoerd Paddenburg, algemeen directeuren weten. Dit evenement richt zich specifiek op motorjachtliefhebbers. Ook hier staan een grote overdekte hal en een buitenhaven ter beschikking. Voor de vertegenwoordigers van De Valk Yacht Brokers staan professionaliteit, toewijding en goede service voorop.

Gelet op de vele jaren dat de organisatie bestaat, moet deze houding in de ogen van vele klanten gelukt zijn. Zeker is dat vele KNMC’ers in de loop van de tijd hun schip via De Valk hebben gekocht of verkocht.

Don Bijl

”Voor de vertegenwoordigers van De Valk Yacht Brokers staan professionaliteit, toewijding en goede service voorop. ”

Optreden van het KNMC-Schipperskoor

bij

zorginstelling

De Vechtstreek in Breukelen… 29 maart 2025

Het begint een jaarlijkse traditie te worden, dat het KNMC-Schipperskoor optreedt in het atrium van zorginstelling De Vechtstreek. De laatste jaren gebeurt dat gezamenlijk met het bij velen van u bekende Madammenkoor, dat is ontstaan tijdens een KNMC-toertocht.

Op 29 maart jl. was het weer zover. Eerst werd de gebruikelijke repetitie in onze vaste locatie gehouden. Daarna vertrokken wij omstreeks het middaguur naar het nabijgelegen zorgcentrum. De dames van het Madammenkoor waren na hun repetitie al aanwezig. Hier werd een gezamenlijke lunch genoten. Om ongeveer twee uur begon het atrium zich te vullen met zo’n kleine 100 belangstellenden. Het atrium is een ruimte die zich uitstrekt over vijf verdiepingen van het gebouw en de ruimte is zeer geschikt voor evenementen. De akoestiek was wat minder, maar door onze geluidsinstallatie werd toch een goed resultaat bereikt. De eer om de middag te openen was voor het Madammen-

koor, dat zich uitstekend kweet van haar taak. Hun repertoire is van een andere aard dan van het Schipperskoor, waardoor voor ieder wat wils te beluisteren viel. Na dit optreden was ons Schipperskoor aan de beurt. Er was bewust gekozen voor liedjes uit de oude(re) doos. Er werd daarom zeer enthousiast meegezongen. Liedjes als Sarie Marijs en Het kleine café aan de haven gingen erin als koek. Het enthousiasme spatte ervan af. Zwaaiende armen en klappende handen moedigden de zangers aan en dat sloeg ook op hen terug.

Het was zo geweldig en dankbaar om te zien hoe de mensen zich vermaakten op de tonen van de bekende liedjes. Hier werd niet doorgepraat, gelachen of anderszins lawaai gemaakt tijdens het zingen. Men luisterde of zong zelfs mee. Het was een heel dankbaar publiek. Dit stond in schril contrast met sommige andere optredens! Als we beseffen dat een aantal koorleden ouder is dan het zogenaamd zorgbehoevende publiek, dan voelen wij ons gelukkig dat wij dit konden doen. Al met al kijkt het koor terug op een zeer geslaagd optreden! Tijdens de repetitie veertien dagen na het optreden, hoorde het koor van Martin Stuit, contactpersoon bij het zorgcentrum, dat de bewoners het optreden zeer op prijs hadden gesteld. Ook dat geeft dan weer voldoening.

Bas Groenenboom

”Het was zo geweldig en dankbaar om te zien hoe de mensen zich vermaakten op de tonen van de bekende liedjes. ”

Optreden van het KNMC-Schipperskoor

…. en tijdens de korenmiddag in Drimmelen 13 april 2025

Op zondag 13 april vond de korenmiddag plaats, georganiseerd door het gemengde Het Amerkoor in het clubhuis van WV De Amer, Ons Dorpshuis in Drimmelen. Uitgenodigd waren het Madammenkoor onder leiding van Ludo Lambrechts, en het KNMC-Schipperskoor onder leiding van Jan Boonakker. Elk van de drie koren trad op met een zevental liederen. Na het opbouwen van de autocue en de geluidsinstallatie werden de zangleden getrakteerd op koffie of thee en heerlijke, met slagroom gevulde Biesbosch-flappen. De voorzitter van WV De Amer, Robbert Speijer, sprak om twee uur het welkomstwoord uit. Daarna kon het festival beginnen.

Het Madammenkoor beet de spits af met een aantal gezellige Engelstalige liedjes en een paar medleys. Vervolgens was het KNMC-Schipperskoor aan de beurt met leuke meezingliederen.

Wat niet onvermeld mag blijven is dat het prachtige lied I am sailing werd gezongen, onder anderen begeleid door trompettist Jan Groenendijk. De meeste liederen werden door het enthousiaste publiek uit volle borst meegezongen.

Het Amerkoor onder leiding van Jos van der Ven, was de hekkensluiter met prachtige liederen, mooie solo’s en leuke effecten. Ook hier werd gezellig meegezongen door het publiek en dat gaf een hele vrolijke noot aan het geheel. Je kon merken dat dit koor - dat meerstemmig zong - goed en strak had gerepeteerd.

”Na de pauze zongen de drie koren gezamenlijk het lied “Het leven is goed in het Brabantse land. ”

Na de pauze zongen de drie koren gezamenlijk het lied Het leven is goed in het Brabantse land. Tussen de coupletten door werden mooie swingende improvisaties gegeven door de viool en de piano. Dit lied klonk zo goed, dat het zelfs tweemaal werd gezongen. De voorzitter van WV De Amer hield een afscheidswoordje en dat was ook het einde van het festival.

Voor diegenen die zich hadden ingeschreven voor de gezamenlijke maaltijd, waren er om 17.30 uur verschillende stamppotjes. Wij kijken met plezier terug op een hele gezellige korenmiddag.

Aad Meijburg

Kooij Ship Operation BV Koelhuisdreef 1 4697 PJ Sint-Annaland t +31 (0)166-657 333 i info@jachtspuiterij.nl w www.jachtspuiterij.nl

+31(0)10 217 03 18

Aan de ketting!

Hoe een onbetaalde factuur een vaarvakantie veranderde in een juridisch gevecht.

Trossen los? Vergeet het maar! Hij had zich er zo op verheugd. De boot van Jan was na een flinke reparatiebeurt eindelijk klaar. De werf had geappt: “Alles gerepareerd! Na betaling kun je de sleutels ophalen bij de havenmeester.” Jan vond alleen dat sommige posten op de factuur veel te hoog waren uitgevallen. Die wilde hij eerst nog even bespreken voordat hij die zou betalen. De rest van de factuur had hij wel al betaald. Jan had een reservesleutel, dus belde hij vol enthousiasme zijn vrienden: “We gaan zaterdag varen!” De koelbox was gevuld, de hengels lagen klaar; het beloofde een prachtige dag te worden. Op zaterdagochtend ontmoette iedereen elkaar op de steiger bij de boot. Maar wat ze zagen, sloeg alles!

Daar lag de boot van Jan - zijn trots, zijn vrijheid! - met een dikke ketting vastgelegd aan de wal. Op de stuurstand lag een briefje met de tekst: “Deze boot is onder retentierecht vastgehouden. Pas na volledige betaling volgt afgifte.” Jan kon zijn ogen niet geloven. “Wat is dit nu weer? Dit is míjn boot! Ik heb het grootste deel van de factuur betaald!”, riep hij verontwaardigd. De havenmeester bevestigde het bericht: zonder betaling mocht de ketting niet worden verwijderd en kon Jan niet uitvaren. De stemming sloeg in één keer om. Zijn vrienden dropen teleurgesteld af en omstanders keken meewarig toe. Jan voelde zich compleet voor schut staan. De werf was gesloten, dus er viel niets meer te regelen. Jan belde zijn advocaat en zei: “Dit pik ik niet. Mijn gezin wil volgende week op vakantie met de boot. We starten maandag een kort geding!”

In de rechtszaal: wie had er gelijk? In de rechtbank Midden-Nederland stelde de advocaat van Jan dat de werf de boot niet langer had mogen vasthouden. Volgens hem had de werf haar rechten verloren, omdat: - de reparaties volledig waren afgerond - de boot inmiddels weer op de ligplaats van de eigenaar lag - de factuur gedeeltelijk was betwist, waardoor het resterende bedrag (nog) niet opeisbaar was. De advocaat voegde eraan toe, dat er sprake was van spoedeisend belang omdat zijn cliënt een vakantie met de

boot had gepland. De rechter luisterde geduldig naar de argumenten, maar zag het anders: De werf was wel degelijk gerechtigd om de boot vast te houden en legde uit dat het Burgerlijk Wetboek hiervoor duidelijke regels kent.

Wat zegt de wet?

Volgens artikel 3:290 van het Burgerlijk Wetboek mag een bedrijf een zaak vasthouden als:

• er een opeisbare vordering is waarvan de betaaltermijn is verstreken;

• de vordering samenhangt met de zaak (hier: de boot);

• het bedrijf feitelijk de macht over de zaak heeft (zoals sleutels of aan de steiger van de werf).

De rechter stelde dat er dus aan alle voorwaarden was voldaan want:

”Als

je elkaar niet tijdig en zakelijk aanspreekt, kan zelfs een klein dispuut leiden tot een juridische kluif. ”

• er was nog niet volledig betaald;

• de kosten hadden betrekking op deze boot en

• de werf had nog een sleutel en voerde de laatste werkzaamheden uit aan hun eigen steiger.

Bovendien vond de rechter dat de werf volgens artikel 6:263 BW het recht had om de boot vast te houden, omdat Jan liet blijken dat hij niet van plan was het openstaande bedrag te betalen. Volgens artikel 6:263 BW heeft iemand het recht om levering op te schorten: De schuldenaar is bevoegd de nakoming van zijn verbintenis op te schorten, zolang de schuldeiser niet voldoet aan een opeisbare verplichting jegens hem. Anders gezegd: eerst betalen, dan pas varen. De werf zou normaal gesproken de boot terug moeten geven, maar omdat de eigenaar zijn schuld niet voldaan had of geen zekerheid had gegeven (bijvoorbeeld een bankgarantie), hoefde de werf niets te doen. De rechter vond dat de werf zich terecht zorgen maakte dat

de betaling misschien niet zou komen. Ze hadden Jan meerdere herinneringen gestuurd via e-mail en WhatsApp, maar zonder succes. Daarom zou de boot aan de ketting blijven totdat alles betaald was, inclusief de aanzienlijke kosten van dit gedeelte van de gerechtelijke procedure. De ketting ging er pas af zodra de hele factuur én de proceskosten waren betaald. Als hij snel met vakantie wilde, wist hij wat hem te doen stond.

De andere kant van het verhaal: de werf De werf had haar eigen verhaal: volgens hen waren alle afspraken netjes nagekomen, de reparaties waren uitgevoerd, de extra punten waren opgelost, foto’s waren gestuurd, de factuur was verzonden. In plaats van volledige betaling kwam er echter alleen kritiek en een gedeeltelijke betaling. Met hulp van hun advocaat beriep de werf zich op het retentierecht en hield de boot vast. In de rechtszaal probeerde de werf via een tegenvordering ook nog directe betaling af te dwingen. Maar daarmee trokken ze aan het kortste eind.

Waarom?

In een kort geding spreekt een rechter

(Voorheen Legerstee)

zelden een definitief oordeel uit over geldvorderingen als daar inhoudelijke discussie over bestaat. Twijfels over de hoogte van de factuur horen thuis in een uitgebreide bodemprocedure.

Het resultaat

• De werf mocht de boot in retentie houden, maar kreeg géén vonnis om betaling via een deurwaarder af te dwingen.

• Ook de werf moest proceskosten voor hun tegenvordering betalen. Een bittere tegenvaller voor de werf!

De werf hoeft de boot niet te verstoppen

Wat als je als booteigenaar het (een beetje) oneens bent met de factuur of prestatie?

• Laat dat dan zo snel mogelijk en goed onderbouwd (en bewijsbaar) weten.

• Meld bezwaren meteen. Reageer zo

”Betaal het onbetwiste deel. Daarmee toon je je bereidheid om afspraken na te komen. ”

E-mail: info@maritiemcentrumheusden.nl www.maritiemcentrumheusden.nl

Tel. 0416 - 66 13 99

snel mogelijk, schriftelijk en duidelijk als je het oneens bent met een factuur.

• Betaal het onbetwiste deel. Daarmee toon je je bereidheid om afspraken na te komen.

• Wees concreet en volledig. Geef precies aan wat je betwist en waarom. Documenteer alles! WhatsApp-berichten, e-mails en brieven kunnen later als bewijs dienen. Doe je dat niet, dan kan de rechter concluderen dat je stilzwijgend akkoord bent gegaan.

Tot slot

Een boot hoort te varen en niet aan de ketting te liggen. Een meningsverschil kan gemakkelijk uitgroeien tot een groot juridisch probleem. Maar als je elkaar niet tijdig en zakelijk aanspreekt, kan zelfs een klein dispuut leiden tot een juridische kluif. Dus: communiceer, documenteer en probeer een oplossing te vinden vóórdat de steiger verandert in een strijdtoneel.

Je boot aan de ketting – dat is geen goed begin van je vaarvakantie. Zorg dus dat je je zaken op orde hebt, voordat je hele vakantie aan de ketting ligt.

Humphrey G. van der Laan

Een tipje van de sluier...

Hoewel de meeste boten deze winter even op adem kwamen, gold dat bepaald niet voor de commissie Ledenservice en Nautische Techniek. Achter de schermen was er volop activiteit en werd met veel energie gewerkt aan een inspirerend winterprogramma 20252026. Ook al zijn nog niet alle puntjes op de i gezet, we willen jullie het voorlopige programma niet onthouden, zodat je de data met potlood (of pen) in je agenda kunt zetten.

november 2025 8 € 35,00 Bezoek jachtmakelaar

november 2025 22 € 35,00 Museum sluizencomplex

december 2025 8 € 17,50 Splitsen en knopen

Lezing zeereis naar en wat erbij komt kijken

Waar je op moet letten bij bootverzekering

januari 2026 16-17 € 17,50 AED-EHBO-cursus herhaling en nieuw

januari 2026 24 € 35,00 Elektrificeren/hybride boot

februari 2026 begin € 35,00 Bezoek jachtwerf

Natuurlijk hebben we vooraf contact gehad met Jaap Sonneveld, secretaris van het koor. We hebben daarom goed gekeken naar de oefendata, zodat de activiteiten van de KNMC en de repetities zo goed mogelijk op elkaar aansluiten. Op die manier kunnen ook de koorleden deelnemen aan het winterprogramma. In het volgende clubblad presenteren

februari 2026 20 € 35,00 Bedrijfsbezoek bij een van onze leden

maart 2026 8 € 35,00 Museum/privéverzameling wat jullie zal verrassen

we het volledige programma. Maar we kunnen alvast verklappen dat het weer een mooie mix belooft te worden van verrassende, leerzame en vooral gezellige bijeenkomsten. Als het aan ons ligt dan wordt het minstens zo succesvol als het afgelopen seizoen. Dat was dankzij jullie betrokkenheid en geweldige opkomst een groot succes!

Hebben jullie zelf leuke ideeën voor een activiteit? Of zou het misschien mogelijk zijn om jullie bedrijf te bezoeken als onderdeel van het programma? Laat het

ons vooral weten – alle suggesties zijn welkom! Je kunt contact opnemen via Jack@vangentautoverhuur.nl. Voor nu wensen we jullie een prachtig vaarseizoen. We kijken ernaar uit jullie straks weer aan wal te ontmoeten!

Met nautische groet, Jack, Dick, Richard, Dirk Jan, Harm, John en Karel Ton Commissie Ledenservice en Nautische Techniek

DMS Anti Rolling Gyro

DMS Universal

DMS Universal

Geavanceerd besturingssysteem voor alle jachten met bestaande vinstabilisatoren

Geavanceerd besturingssysteem voor alle jachten met bestaande vinstabilisatoren

DMS Anti Rolling Gyro

Voor iedereen die zero speed stabiliteit serieus neemt

Voor iedereen die zero speed stabiliteit serieus neemt

DMS MagnusMaster

DMS MagnusMaster

Voor langzaam varende en semi-displacement jachten tot 30 meter

Voor langzaam varende en semi-displacement jachten tot 30 meter

DMS All-in-One

DMS All-in-One

Maximale stabilisatie voor snelvarende jachten bij zero speed, lage snelheden én hoge snelheden

Maximale stabilisatie voor snelvarende jachten bij zero speed, lage snelheden én hoge snelheden.

Enkhuizen

Parel aan de Zuiderzee

De Noord-Hollandse stad Enkhuizen behoort zonder twijfel tot de mooiste en historisch best bewaarde steden aan het water. De gemeente ligt tegenwoordig zowel aan het IJsselmeer als het Markermeer. Wie van Noord-Nederland naar het zuiden of omgekeerd wil varen, kiest vaak de doorgang bij Enkhuizen.

Enkhuizen heeft een rijke geschiedenis. Wie door de binnenstad loopt, zal dat ervaren. Gelegen aan het water is Enkhuizen in de middeleeuwen ontstaan als haven- en vissersdorp. Al in 1356 werden stadsrechten verleend. De stad ontwikkelde zich snel met de bouw van kerken, havens en vestingwerken. Veel

hiervan is heden ten dage terug te zien. De bloeitijd was de 17e eeuw, toen de stad de grootste haringvloot van Nederland had. De stad kende zelfs vertegenwoordigingen van de VOC en de WestIndische Compagnie. De buitenlandse handel leidde tot grote rijkdom. Bijzonder is dat Enkhuizen in die tijd 25.000 inwoners telde, aanzienlijk meer dan de 18.800 van nu. Aan het einde van de 17e eeuw trad vrij snel het verval in door de oorlogen met Engeland, maar zeker ook door het verzanden van de havenmond, waardoor de stad niet meer bereikbaar was voor grote schepen. Vele huizen verdwenen en er was geen geld voor verdere ontwikkeling van de stad,

In 2003 is het eerste naviduct in Nederland hier aangelegd. Dat wil zeggen een aquaduct met een sluis erin.

waardoor veranderingen achterwege bleven. In zekere zin blijkt dit een zege, omdat er daardoor veel bewaard is gebleven.

Na de Tweede Wereldoorlog bloeide Enkhuizen weer op; de bevolking nam toe en de stad breidde uit. Economisch ontstonden nieuwe initiatieven. Tegenwoordig is Enkhuizen een centrum voor de watersport. Minder bekend, maar zeker zo belangrijk, zijn de zaadveredelingsbedrijven en de bloembollenhandel. Tot de internationaal vermaarde zaadteelt en -handelsbedrijven behoren Syngenta, Bayer Crop Science, Incotec en Enza Zaden. Ook is er in de gemeente een cluster van bedrijven die zich bezighoudt met de productie van kunststof. De binnenstad leent zich uitstekend voor een stadswandeling. Aansprekende gebouwen zijn de Drommedaris (1540, 1649), de Zuiderkerk, de Westerkerk, het Stadhuis (1686), de stadspoort Westerpoort of Koepoort en de Waag (1559). Verder is het Snouck van Loosenpark, daterend uit 1897, zeker een bezoek waard. Het park was een van de eerste sociale woningbouwprojecten van Nederland. Het werd gefinancierd uit de nalatenschap van de laatste erfgename van het bekend Enkhuizer patriciërsgeslacht Snouck van Loosen. KNMC’ers met kleinkinderen aan boord kunnen niet voorbijgaan aan een bezoek aan Sprookjeswonderland met allerlei attracties, een sprookjesbos, een kabouterdorp en voorstellingen met de meest fantastische verhalen. Een speeltuin ontbreekt natuurlijk niet.

In 1932 sloot de Afsluitdijk de Zuiderzee af van de Waddenzee en kreeg het nieuwe binnenmeer de naam IJsselmeer. Het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen richt zich op de geschiedenis van het gebied maar geeft ook een inkijk in de actuele thema’s en de toekomst van

het meer. Er is een heel dorp gebouwd, het buitenmuseum, en er is een binnenmuseum, het Schathuys.

De watersport is enorm belangrijk geworden in Enkhuizen. In 2003 is hier het eerste naviduct in Nederland aangelegd. Dat is een aquaduct met een sluis erin. De reden was de enorme wachttijd voor schepen en het autoverkeer bij de schutsluis, die voorheen in bedrijf was. Het autoverkeer maakte gebruik van de dijk Enkhuizen – Lelystad terwijl de groeiende pleziervaart vaak doorvaart zocht bij de Enkhuizer sluis. Het belang van de watersport blijkt ook uit de vele schepen van de zogenaamde bruine vloot die er hun thuishaven hebben. Er is zelfs een aparte aanlegsteiger voor aangelegd.

Enkhuizen is niet alleen een belangrijk watersportcentrum, maar ook een historisch zeer interessante stad waar het goed toeven is.

Vele leden van de KNMC zullen hebben aangemeerd in één van de drie jachthavens. Aan de noordkant van de stad is de Compagnieshaven gesitueerd. Deze haven heeft alle faciliteiten, inclusief een supermarkt en de mogelijkheid brandstof te tanken, in dit geval HVO100. Op het terrein is ook een watersportwinkel. Aan de Zuidkant is de Vereniging Buyshaven gelegen, ruim opgezet met de nodige faciliteiten. Tussenin bevindt zich de gemeentelijke haven van Enkhuizen met drie afmeerlocaties voor de pleziervaart: de Buitenhaven, de Binnenhaven en de Oosterhaven. Alle drie de jachthavens zijn op loopafstand van de binnenstad.

Voor degenen die geen eigen boot hebben, bestaat de mogelijkheid mee te varen met de veerboot Enkhuizen –Stavoren. In het seizoen wordt driemaal per dag heen en weer gevaren. Naar verluidt is deze dienstregeling die sinds 1886 bestaat, de oudste van Nederland. Ook is er een veerdienst met passagiersschip De Zuiderzee tussen Enkhuizen en Urk. En tenslotte kan men met de veerpont van Enkhuizen naar

Medemblik varen. Om terug te reizen is de stoomtram door het West-Friese land een optie. Het wekt geen verbazing dat in een dergelijke omgeving veel watersport gerelateerde bedrijvigheid is ontstaan, zoals jachtwerven met nieuwbouw en refit, sloepenbouw, scheepstimmerwerk en transport van boten.

Enkhuizen is niet alleen een belangrijk watersportcentrum, maar ook een historisch zeer interessante stad waar het goed toeven is. Een combinatie die ongetwijfeld menig lid van de KNMC zal aanspreken.

Don Bijl

Zwemvest voor je hond

Veiligheid op het water met gezond verstand

Een hond aan boord van een boot: gezellig! Maar veiligheid staat voorop, en daarom dragen veel honden een zwemvest op het water. Dat klinkt misschien vreemd, want de meeste honden kunnen prima zwemmen. Toch heeft een goed passend zwemvest voordelen. Maar is het altijd nodig? Wanneer gebruik je het wel en wanneer juist niet?

Een goed passend zwemvest Niet alle zwemvesten zijn hetzelfde. Een goed zwemvest:

Sluit goed aan zonder te knellen of te schuiven.

Biedt voldoende drijfvermogen zonder de bewegingsvrijheid te beperken: de hond moet zijn voorpoten goed naar voren en achteren kunnen bewegen.

Moet onder de buik doorlopen: kies een zwemvest dat brede, goed on-

dersteunende banden of panelen onder de buik heeft. Dit zorgt voor een gelijkmatige gewichtsverdeling en voorkomt dat het vest snijdt of schuurt, terwijl de hond stabiel blijft drijven.

Heeft een handig handvat op de rug, zodat je je hond makkelijk uit het water kunt tillen.

In de haven: zwemvest uit, tuigje aan In de haven is een zwemvest meestal niet nodig. Hier beweegt de hond gemakkelijker en is het prettiger voor hem om een goed zittend tuigje te dragen. Met een tuigje kun je hem makkelijker begeleiden op smalle steigers of gladde oppervlakken. Mocht de hond in het water belanden, dan is een tuigje handig om hem er weer uit te vissen.

Mocht de hond in het water belanden, dan is een tuigje handig om hem er weer uit te vissen

Let op bij warm weer Honden raken hun warmte kwijt via hun tong en voetzolen, en een zwemvest kan warmte vasthouden en zelfs genereren. Stel je voor dat je zelf de hele dag zo’n warm zwemvest zou dragen bij hoge temperaturen. Niet zo prettig! Zorg

voor schaduw en vers water en laat je hond aan wal liever een tuigje dragen als een zwemvest niet écht nodig is.

Tijdens het zwemmen: soms wel een zwemvest, soms niet

Kan je hond goed zwemmen? Dan heeft hij in het water meestal geen zwemvest nodig. Zwemmen zonder vest is natuurlijker en minder belastend voor zijn lichaam. Vanaf het strand of de oever kan een hond prima zonder vest zwemmen. Midden op het water (bijvoorbeeld vanaf een boot) is een zwemvest wel aan te raden. Dit voorkomt uitputting en maakt het makkelijker om hem weer aan boord te halen. Let op: als er sterke stroming of hoge golfslag is, moet je je afvragen of je hond überhaupt moet zwemmen. In zulke omstandigheden kan pootjebaden veiliger zijn dan zwemmen.

Conclusie: slim gebruik van het zwemvest

Een zwemvest is een handig hulpmiddel, maar moet slim gebruikt worden:

Op de boot?

Ja, voor extra veiligheid.

In de haven?

Nee, dan is een tuigje handiger. Tijdens het zwemmen?

Alleen als het echt nodig is. Door goed naar je hond en de situatie te kijken, zorg je voor een veilige en comfortabele tijd op en rond het water!

Titia Reijntjes

Grensoverschrijdend gedrag op het water.

Ja beste botenvrienden jullie lezen het goed. Het gaat echt over grensoverschrijdend gedrag. Tijdens onze twee maanden durende overwintering dit jaar in Spanje / Benalmádena pieker ik mij altijd suf om een nieuw onderwerp te vinden. Maar hoe maak ik het interessant? Twee jaar geleden was een half gezonken Mississippiboot, met een enorme geschiedenis, een dankbaar onderwerp. Dit jaar is het lot mij ook gunstig gezind want ik loop een havenmeester tegen het gebruinde lijf die ook nog vijf woorden Engels spreekt. Zijn beste vriend is Capitan Don Alfredo Azofra van de Gardia Civiel, afdeling “kustwacht”, die best wat wil vertellen over het grensoverschrijdend gedrag aan de Costa’s. “Hij spreekt alleen iets minder goed Engels dan ik”, lacht de havenmeester. Ach, vertaalcomputers … moet kunnen toch? Bij zo’n exclusief onderwerp? Uiterst actueel! Bepaald gedrag bestrijden op de kustwateren!

De man ziet er, achter zijn ruim bemeten snor en een nog ruimer bemeten wit bureau, nog meer gebruind uit dan zijn vriend en als ik naar onszelf kijk weet ik ineens weer waar het woord ‘bleekscheet’ vandaan komt. Na een half uurtje gissen naar wat hij zegt ben ik er al achter hoe hij heet. Don Alfredo Azofra. Maar hoe nu verder? Op iedere vraag volgt er een moeilijk te begrijpen antwoord in het Spaans en mijn vertaler kan blijkbaar ook niet veel van hem verstaan. Wel is duidelijk dat hij niet zeker is over wat hij nu wel of niet mag vertellen. Ook twijfelt hij aan de doelstelling van mijn vragen. Het is zwaar werk!

Koffiedrinken wordt afgewisseld door patrouilles met supersnelle schepen. Dagelijks ondersteund door een heli. Nee, ik mag geen foto van hem of zijn collega’s maken. Wel van de patrouillevaartuigen waarop ik best eens mee zou willen varen. Maar het blijkt al snel dat dit niet gaat lukken. Tenminste zo te zien aan zijn gebarentaal, maar niet geschoten is altijd mis. Na wat ervaring opgedaan te hebben met het microfoontje van de vertaalcomputer en een uurtje later kan ik, ondanks dat, nauwelijks iets op papier krijgen. Wikipedia komt om de hoek kijken. Excuus voor het volgende stukje bladvulling!

De Guardia Civil afdeling kustwacht in Benalmádena heeft een breed scala aan dagelijkse taken. Hun snelle schepen worden ingezet voor verschillende missies, waaronder:

Patrouilleren en toezicht houden: Ze patrouilleren langs de kustlijn om de veiligheid te waarborgen en illegale activiteiten zoals smokkel en illegale immigratie te voorkomen. Dit allemaal met behulp van de zesmaal daags overvliegende helikopter die dag en nacht de kustlijn tot aan Gibraltar afspeurt met behulp van warmtebeelden.

Reddingsoperaties: Ze zijn verantwoordelijk voor het uitvoeren van reddingsoperaties op zee, inclusief het helpen van gestrande schepen en het redden

van mensen en dieren in nood. Deze taak staat in de winter duidelijk op een laag pitje.

Milieubescherming: Ze houden toezicht op de naleving van milieuwetten en -voorschriften om vervuiling en schade aan het maritieme milieu te voorkomen.

Samenwerking met andere instanties:

Ze werken samen met andere nationale en internationale instanties om de maritieme veiligheid van de Europese kustlijn te verbeteren en gezamenlijke operaties uit te voeren. Natuurlijk ook vaak samen met de Local Police en andere hulpinstanties.

Controle van visserijactiviteiten: Ze controleren visserijactiviteiten om ervoor

te zorgen dat vissers zich houden aan de wet- en regelgeving.

Is dit een leuk verhaaltje? Liggen jullie bulderend van het lachen op de steiger te rollen? Ik denk het niet, dus hieronder nog even iets heel anders om mijn kommedianten-reputatie weer (met een knipoog) veilig te stellen. Maar de titel blijft hetzelfde:

Grensoverschrijdend gedrag op het water. (2)

Eendenverwentocht.

Dit is trouwens alweer het juninummer vol met wetenswaardigheden, waar gebeurde verhalen en sprookjes. Dat staat allemaal in de krant van……KNMC-land. Sommige dingen zijn ook echt, behalve deze laatste titel natuurlijk.

We schrijven eind maart en zijn net terug van onze overwintering. In de achtertuin van onze stacaravan is het weer hommeles, zoals ieder jaar als de hormonen hun weg trachten te vinden. Lentekriebels heet dat tegenwoordig. Nee mevrouw, niet bij mij maar bij onze geliefde witte Donald D’s met vier vingers, niet te verwarren met die andere grote roerganger - Donald met vijf vingers.

De mannetjes zijn buitengewoon dominant dit jaar. Zeker het Alpha mannetje dat zich dit jaar heeft gevestigd op de hoogste “Duck-Dalf” bij de brug. Luidkeels geeft hij dit jaar zijn bevelen aan de rest van de troepen. Zo’n wereldvent! Daar zitten we echt op te wachten! Soort “Rijkssnaterstaat” maar dan anders.

De vrouwtjes worden bijeengeroepen voor wat tips. Het lijkt of ze vijf minuten krijgen om te ontsnappen aan die fanatieke witte Krulsvaarders. Het zal altijd weer uitstel van executie blijken. Ik heb een jaar of tien geleden al eens eerder een stukje gewijd aan dit akelige gedrag van onze lieve “Pato’s.” Maar beste vrienden; de natuur heeft zijn eigen wetten. “De kale nekkenrace”, zoals ik het toen noemde, keert ieder jaar om deze tijd terug. Dat alles onder leiding van Dek-officier “Donald”. (D)

Keihard, en best vermakelijk om naar te kijken maar wel triest soms, die “natuur”. De mannetjeseenden van Rijkssnaterstaat, ware beulen, menen ieder jaar weer duidelijk te willen maken wie de baas is. Zwaar grensoverschrijdend gedrag bij die kerels. Maar onbestraft.

Dan verschijnen zomaar uit het niets een paar toeschouwers met toekomstplannen. Arie Snoek en Bart Reiger hebben hun agenda’s al getrokken voor een vijfgangendiner over een maand of wat. Plots zwemt er dan een wit moeder-

tje met kale nek en twaalf van die gele donsjes. Pa heeft “functie elders”. Nou, dat zijn er morgen nog acht en over een dag of twee nog drie. Maar dan komt overbuurman “Arno”, zoals ieder jaar, in actie met zijn schepnet. Hobby of geen hobby, hij redt er elk jaar wel een stuk of tien die daarna liefdevol worden grootgebracht in een afgesloten gedeelte van zijn tuin. Elk jaar weer een hoop nieuwe herrieschoppers want kwaken kunnen ze, die witte “Kwakers”. Maar het blijft wel schattig! Behalve voor die vrouwtjes in april.

Maar oh ja, voordat ik aan dit stukje een einde brei, nog even een soortgelijk verhaal over mijn vrouw. Nee hoor, geen zorgen over grensoverschrijdend gedrag maar mijn vrouwtje heeft dezelfde neiging als mijn overbuurman. Ze hebben iets met elkaar gemeen namelijk “dierenliefde”. Wij zijn in het heerlijke bezit van een waterkant maar ook is tegenover de ingang van ons huis een echte kinderboerderij en wel op slechts tien meter afstand. Daar wonen geiten, kippen en een aantal kalkoenen. Mevrouw kalkoen krijgt ieder jaar meerdere keren een stuk of tien telgen. De katten in onze buurt hebben ook een (wrede)

NEDERLAND WINT

Wij zijn Nederlandse Loterij. Een nieuwe naam achter zeven bekende kansspelen. Samen gaan wij voor een gezonder, socialer en gelukkiger Nederland. Daarom investeren we onze opbrengst in de Nederlandse samenleving. Met een flink deel daarvan steunen we doelen op het gebied van sport en bewegen.

Samen maken we sport en beweging bereikbaar voor iedereen. Van jong tot oud, van Olympisch tot paralympisch, en van revalidatie tot gehandicaptensport. Want kinderen krijgen bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen door te sporten, ouderen maken meer contact en de maatschappij wordt sterker door gezonde en fitte mensen.

Door mee te spelen met één van onze kansspelen, weet je één ding zeker: je draagt bij aan een gelukkig en gezond Nederland.

agenda. En vlak roofvogels niet uit. Mijn vrouw heeft ook een schepnet, net als de buurman. Wij hebben tien krielkippen en een gezonde haan. Die eitjes zijn bijzonder goed te eten. (Pefas smaakt best lekker) P-wijntje erbij en we lopen weer in de pas. Maar een kip wil ook graag moeder zijn. Daagt er al iets of ben ik wederom te cryptisch?? Schepnet, katten, kalkoen, jonkies, leghok, kippen, adoptie. Moet ik nog verder vertellen of kunnen jullie raadseltjes oplossen? Ik gok op het laatste.

Dus bij ons een blije gelukkige kip, kom niet in de buurt want dan zwaait er wat. Vier kleine kalkoentjes vorig jaar en de gelukkigste moederkip ter wereld.

De bijgaande foto is echt en niet gemanipuleerd. Maar …. kleine kinderen worden groot en …………. Moederoverste kip begrijpt het niet meer?? Is zij misschien gedrogeerd tijdens haar korte vakantie in Parijs vorig jaar? Haar kinders kunnen nog maar met grote moeite door de uitgang van het vertrouwde kip-

penhok naar de ren. Het zijn ware limbodansers geworden.

“Nu moeten ze terug naar de dierenweide”, roep ik tegen mijn vrouw. “Volgende week”, krijg ik te horen want ze slaan al zo leuk met hun vleugels. Het is nog zooooooo mooi. Maar, beste lezers ……. Kalkoenen en kippen kunnen niet

Oplossing 10 verschillen

zwemmen. Helaas, de volgende dag ……. Doe maar één bord minder. Gaat dit laatste deeltje over zwemles? Klinkt wrang hè maar de andere drie hebben het overleefd. Leuk? Allemaal eigenbelang uiteindelijk. Het was mooi en zeker voor die broedse kip die toch ineens weer alleen was. Maar wat was ook alweer het gevaarlijkste dier ter wereld?? Gevaarlijker dat die katten, roofvogels, snoeken? Bezoek de “London Zoo” volg het bordje en het 50 meter lange binnenpad en aanschouw die levensgrote spiegel. (Vraag maar aan de Gardia Civiel).

Paul Graafland

KNMC Clubartikelen

Vlaggen

x 180 / 100 x 150 / 80 x 120 cm.

Het KNMC Journaalboek

Standaard Clubwimpel

x 50 cm.

Grote KNMC Sticker Blauwe of witte letters

Toertochtvlag

Edge sticker KNMC voor op de auto

De nieuwe CD van het KNMC Schipperskoor

De clubartikelen kunnen besteld worden via de ledensite www.knmc.nl.

Clubsjaal

Luxe caps

Clubdas

EEN BOOT KOPEN OF VERKOPEN?

DE VALK MAAKT HET VERSCHIL.

Het kopen en verkopen van een boot is zowel een emotionele als een financiële beslissing. Uw jacht is meer dan een bezit. Het is uw thuis op het water en een plek om te ontsnappen aan de drukte van het dagelijks leven. Dat begrijpen wij als geen ander, want bij De Valk delen we uw liefde voor het water.

Met onze jarenlange ervaring en duizenden succesvolle transacties begeleiden we u van begin tot eind. Wij zorgen voor een soepele bemiddeling tussen koper en verkoper, met volledige transparantie, zekerheid en betrouwbaarheid.

Bent u benieuwd wat wij voor u kunnen betekenen? Neem gerust vrijblijvend contact op met één van onze vestigingen via: 0888 - 338222 of kijk op www.devalk.nl