Het Madammenkoor

Najaar 2018. Theo van der Laan pikt tijdens een repetitie van het Schipperskoor op dat er iemand gezocht wordt om een muzikale tocht te organiseren als vervolg op eerdere soortgelijke tochten (georganiseerd door Jan & Jenny de Wit, Mariszkà & wijlen Jan Bos).

In een aansluitend telefoongesprek tussen Theo, Piet Verhaar en Ludo, in de auto, wordt “geregeld” dat er een toertocht “Kan je varen, wil je zingen… vaar dan mee” georganiseerd zal worden. Dit keer geen tocht alleen voor koorleden, maar een tocht voor iedereen die samen wil varen en zingen. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens die tocht van heel veel “samen met elkaar” - we spreken najaar 2019 – ontstond en rijpte het idee, vooral onder bezieling van Karin Klomp en Rita Lybaert … waarom niet veel méér gaan doen. Gezelligheid, inspiratie en enkele druppels Elixir d’Anvers … en ja, wij gaan een dameskoor oprichten!

Zingen is muziek maken. Muziek maken doe je met een instrument: trommel of trombone, piano of piccolo, banjo of bandoneon… en dan: de stem. Maar muziek is zelf ook een instrument. Een prachtig instrument, want door samen te musiceren en te zingen ontstaat op emotioneel vlak verbinding met elkaar. Dat gaat van het zingen van een lied bij een kampvuur tot een symfonie in de concertzaal of een rockfestival op de weide. Muziek en zingen creëren gedeelde emotie. En dit alles overstijgt grenzen en barrières. We kennen het gamelanorkest in Indonesië, de uitvoeringen in het Concertgebouw in Amsterdam, een rockfestival in Woodstock. Muziek door en voor jong en oud, mensen met verschillende roots, en … toch een taal die iedereen verstaat en voelt. Muziek is sociale chewing gum.

Maar terug naar het Madammenkoor. Een mailtje werd verstuurd naar de deelnemers van de eerder genoemde tocht om te polsen naar eventuele interesse, en ja, Ludo’s mailbox zat meteen vol… de reacties waren overweldigend positief.

Een eerste samenkomst werd geregeld in een basisschool in Breukelen op 16 november 2019. Achttien dames waren present en de sfeer zat er meteen in op de eerste tonen van “California Dreaming” van The Mamas & The Papas. Tijdens een volgende repetitie werd er met bubbels getoost op het nieuwe koor. Karin kwam met de naam “Het Madammenkoor” … een knipoog naar de dirigent uit het zuiden. Na een korte melding in het clubblad, meldden meer dames zich aan en de muzikale trein was snel op volle vaart.

Iedereen mag liedjes aandragen, en dat gaat van het rillingen-bezorgende “Hallelujah” van Leonard Cohen, tot “Under the boardwalk” van The Drifters. Maar ook bekende en minder bekende Nederlandstalige songs: van “Brandend Zand” (Anneke Grönloh) tot “Zeil je voor het eerst” (Bart Kaëll)! Zelfs tussendoor een kleine maar aangename muziekles: wat zijn triooltjes? Wat is een 6/8 maat? Wat is een opmaat? Hoe lezen we de partituur (met of zonder noten)?

Telkens weer op zaterdagochtend (ca. om de 14 dagen) was het een enthousiaste boel, geklets, drankjes en hapjes, met heel veel gezelligheid en respect. Uiteraard ook discipline wanneer het dirigeerstokje de lucht in gaat! Voor hem die de baton (het dirigeerstokje) vastheeft, is het telkens weer een genoegen om 54 sprankelende ogen te zien, alsook de trillingen te voelen van een vaak tweestemmig gezongen lied. Snel werden frivole sjaaltjes aangeschaft en de jeansbroek ging uniformer kleuren door Dolly Muller. Koffie, thee en gebak werden meerdere malen door diverse leden meegebracht (vooral dank aan Marthie Mostert), Betty IJssel de Schepper bracht speculaas, Janny Huurman zorgde voor partituurstandaards, Mariszkà fotografeerde als steeds voortreffelijk, een “grote-lettersongbook” kwam er door Rietje van der Ven, Karin hield financiële en administratieve orde. De harmonie en het enthousiasme van allen kleurt het Madammenkoor.

Steeds leuker en beter repeteerden we tot en met 7 maart 2020. Dat zou de laatste fysieke bijeenkomst blijken te zijn. Toen kwam de lockdown. Tijdens die donkere periode kwam “Team Tralala” (Agnes, Rita, Theo en Ludo) wel met een digitale quiz met veel nautische humor en ook muzikale ingrediënten. Een quiz niet alleen voor de dames van het koor, maar ook voor de deelnemers van de genoemde KJVWJZVDM-toertocht. Gelukkig bleef op die wijze de muzikale boot in de vaart, en konden enkelen hun bruisende ideeën kwijt.

In augustus ontsproot - in een kajuit in Willemstad - een nieuwe “KNMC song”, een vlot melodietje op mooie woorden. Later werd die song opgenomen, het lied ging meteen in het repertoire van het Madammenkoor. Intussen is dit reeds ingeoefend. De dames hadden het lied wel ten gehore willen brengen tijdens de ALV van onze vereniging, maar dat bleek niet corona-proof te kunnen verlopen. Dus nu, wat te doen? Gelukkig zijn er internet en digitale platformen… dus “Zoom-zingen” in de startblokken. Eerst achter de schermen voorbereiden, dan een technische inleiding voor wie het wilde, veel 1-op-1 oefenen via internet … en ja hoor, op 17 oktober een eerste heuse digitale repetitie. Hoe leuk was ook dat weer! Ieder om beurt praten - moeilijker dan het lijkt �� -, micro aan, micro uit, video aan, virtuele background, gallery view, chat, emoticons, en mooie klanken. Wel een confronterend geluid zo af en toe, wanneer je alleen jezelf hoort zingen. Ideaal is dat zingen op die manier zeker niet, maar wel goed voor het stem-onderhoud. Zeer zeker: dit smaakt naar meer! Bijpraten tijdens Zoom, want wat mis je elkaar. Het sociale aspect is o zo belangrijk: verbinding houden, samen lachen, motivatie verankeren en elkaar oppeppen.

Alle leden, ja geen enkele uitgezonderd, brengen creativiteit op elkaar over, ondersteunen waar nodig, inspireren en stimuleren, durven uit volle borst mee te zingen. Alles precies waar het in een koor om draait.

Het Madammenkoor is een super leuke groep. Neen, het Madammenkoor gaat niet meedoen aan een prestigieuze Cantate-wedstrijd voor koren, maar wil graag regelmatig samen genieten van het samen zingen.

Momenteel bestaat het Madammenkoor uit 3x3x3 leden … dat mogen er in de toekomst gerust 4x4x4 zijn! Wie regelmatig op een zaterdagochtend wil meezingen en gezelligheid ervaren: welkom! Voorlopig is het digitaal (echt makkelijk hoor), en hopelijk zo snel mogelijk weer “live”.

Rita en Ludo Lambrechts