schip onder andere voorzien zijn van een aanvaringsschot (wat ten koste zou gaan van de voorhut), een anker hebben met een gewicht dat wel drie tot viermaal zo zwaar moest zijn als het al aanwezige anker (oorzaak te groot ervaringscijfer in de berekening) en een vulopening voor de brandstof die alleen bij de beroepsvaart wordt gebruikt (recreatievaart tankt witte diesel via een vulpistool). Ook moest een AIS-klasse A worden geïnstalleerd. De kosten van de keuring en de aanpassingen liepen tussen de € 3000 en € 10.000. Reden genoeg voor KNMC en KNWV om samen met EBA een voorstel tot aanpassingen van de technische eisen bij de betreffende werkgroep van de Europese Commissie (EC) in te dienen (2018). Aanvankelijk was de werkgroep terughoudend om de voorstellen te behandelen omdat het om te weinig schepen zou gaan. Na inventarisatie bleken alleen al in Nederland 3300 recreatievaartuigen door de keuringsbureaus te zijn gecertificeerd. De voorstellen worden nu bestudeerd en binnenkort
mogen KNMV, KNMC en ook het nieuwe Nederlandse lid van de EBA, de Landelijke Vereniging tot Behoud van Historische Bedrijfsvaartuigen (LVBHB), de voorstellen bij het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat toelichten. De verdere behandeling neemt zeker nog een jaar in beslag. Ook is er door de EBA op verzoek van de KNWV en KNMC bij de EC bezwaar gemaakt tegen het toepassen van de 100 m³ regel voor recreatievaartuigen. Deze regel is ooit bedacht om concurrentievervalsing door sleep- en duwboten tegen te gaan. Een ‘Luxe Motor’ van 18,30 x 4,95 x 1,00 hoeft niet gecertificeerd te worden maar een ‘Van den Hoven’ van 17,30 X 4,85 x 1,45 weer wel. Met geen mogelijkheid is aan te geven dat het ene vaartuig meer risico op het water met zich meebrengt dan de ander. Het gaat hier duidelijk over ongelijke behandeling. Het bezwaarschrift is in behandeling. Onderwerpen die nu op de agenda staan van de EBA zijn: de toepassing
van antifouling , wat te doen met ‘end of life boats’ en de belemmeringen voor de recreatievaart als gevolg van windmolenparken op het water. Ook de gevolgen van autonoom varende transportschepen moeten goed in de gaten worden gehouden, deze mogen niet leiden tot beperkingen voor de recreatievaart. Regelgeving breidt zich steeds verder uit en vindt meestal zijn oorsprong bij de beroepsvaart. Onderwerpen die op korte termijn mogelijk aan de orde komen hebben te maken met onderwatergeluid, emissie-eisen en daaraan verbonden een emissie label, uitbreiding van de AIS-toepassingen en zuivering van afvalwater. Wij zullen de ontwikkelingen op de voet moeten blijven volgen.
EBA-vertegenwoordigers voor KNMC-VNM, Dirk Jan Zwart Harm Smidt
Beschermengel In het kader van de aanstormende Kerst lieve KNMC’ers een bizar avontuur met in de hoofdrol een echte “Beschermengel”. Dat is een Engel die aangesteld is om een bepaalde persoon te beschermen en te begeleiden. Helaas komen er maar enkelen in aanmerking voor zo’n private behandeling, getuige het volgende waargebeurde verhaal. We duiken hier gezamenlijk in mijn persoonlijke teletijdmachine, zodat jullie alles van dit heftige avontuur kunnen meemaken. We stellen onze tijdmachine in op 3 maart 1945. Ik lig nog heerlijk te genieten in het oneindig reservoir van vrouwelijke liefde en levensenergie; om wat duidelijker te zijn in het vruchtwater van de buik van mijn moeder, niets wetende van de zich rondom mijn familie afspelende gruwelijkheden. In een recent gevonden, zeer oud dagboek van mijn vader lees ik dat op vrijdag 2 maart mijn toekomstige ouders hebben besloten om te voet van Den Haag naar een Leidsch evacuatie-adres te vertrekken. Als een ode aan mijn va-
der citeer ik hier letterlijk een bladzijde uit zijn dagboek.
’s-Gravenhage 3 maart 1945 Een dag van onwerkelijkheid en tochjammer genoeg-zoo waar. Wij in DeHaag hadden reeds enige weken bij voortduring bezoek van Engelsche jachtbommenwerpers, die in groepen van drie of vier machines tegelijk, aanvallen deden op de zgn. Duitsche V-Installaties,
aanwezig in de vesting Benoordenhoutkwartier. Door het te vroeg neerwerpen van bommen werden toen reeds hier en daar enkele huizen in het Bezuidenhout getroffen en geheel verwoest, terwijl brand alles nog verergerde. Ten laatste werd het zoo, dat op vrijdag 2 Maart de bommen zo dicht in onze nabijheid werden neergegooid dat negen grote ruiten van ons huis aan splinters sloegen. Ik meende nu dat ik tegenover mijn vrouw
