Reynsluakstur
Citroën ë-C4 Alltaf hefur verið ákveðinn sjarmi yfir eldri Citroën– bifreiðum og eiga þær enn dyggan áhangenda hóp hér á landi. Eldri ökumenn eiga flestir einhverjar minningar tengdum 2CV eða Bragganum eins og hann var nefndur þar sem einfaldleikinn var að hávegum hafður. Um miðja síðustu öld kom framleiðandinn með hinn fræga DS sem var útbúinn stillanlegri vökvafjöðrun og öðlaðist Citroën þá viðurkenningu fyrir lúxus og þægindi.
46
FÍB-blaðið
Undanfarin ár hefur farið lítið fyrir merkinu hér á landi en nú gæti farið að birta til þar sem aukinn áhugi á rafbílum kallar á hljóðlátari og mýkri akstur. Í febrúar sl. komu fyrstu Citroën e-C4 rafmgansbílarnir í sölu hjá Brimborg. Töluverð umfjöllun hafði verið um bílinn á erlendum miðlum þar sem hæfilega djörf hönnun og þægindi virtust heilla. Eins og aðrir rafbílar sem eru koma frá PSA (nú Stellantis) eru þeir allir byggðir á sama CMP (e. Common Modular Platform) grunni sem nýtist jafnt við smíði á raf- og
eldsneytisbílum. Þetta þýðir að hjólhaf, rafhlöðustærð og mótor í e-C4 er það sama og í Peugeot e-208 (sjá 1. tbl 2020) og e-2008, Opel Corsa-e og Mokka-e. Þá eru ýmis stjórntæki og stillingar þær sömu á milli tegunda. Því er það í höndum hönnuða hjá hverjum framleiðenda fyrir sig að koma sérkennum hvers merkis á framfæri í útliti, fjöðrun og stærð, svo að eitthvað sé nefnt.
18” álfelgur og plastklæðning er staðalbúnaður og gefa bílnum reistara útlit.
