Frederik Christiaan Constantijn van Tuyll van Serooskerken 1886-1958
Principieel man bij het Rode Kruis De kasteelheer zelf, Frederik baron van Tuyll van Serooskerken, was in de oorlog velen behulpzaam: gewonde soldaten, vluchtelingen, onderduikers en dorpsgenoten die voedsel of brandstof tekort kwamen. Moeilijk was zijn principiĂŤle positie als bestuurslid van het Nederlandse Rode Kruis en zwaar de periode als gijzelaar in Sint-Michielsgestel.
Oorlogsgewonden Dat de baron de Duitse inval eerst niet had zien aankomen blijkt uit het feit dat hij in 1939 toestemming gaf voor de aanleg van schuilkelders op zijn land, maar dit eigenlijk overbodig vond omdat Nederland neutraal was. Dat hij een zeer principieel man was, bleek in oktober 1940, toen hij weigerde de AriĂŤrverklaring te ondertekenen. De Duitsers eisten van alle overheidsdienaren dat zij verklaarden niet joods te zijn. De baron was een van de tien personen uit het hele land die dit weigerden; hij nam ontslag als gedeputeerde.
Frederik van Tuyll van Serooskerken was geboren in Renkum. Toen zijn vader in 1900 Slot Zuylen erfde van een oudoom, kwam hij met zijn ouders naar Zuilen. Net als zijn vader studeerde hij in Delft af als ingenieur. Al jong werd hij gemeentesecretaris van Westbroek en daarna burgemeester van Abcoude en Zuilen. Hij woonde toen met zijn gezin in Huize Zuylenveld aan de Vecht. Na het overlijden van zijn moeder in 1922 verhuisde zijn vader naar Zwitserland. Frederik junior betrok met zijn vrouw en zoons Slot Zuylen. Na het einde van zijn burgemeesterschap in 1931 werd hij lid van Gedeputeerde Staten van de provincie Utrecht.
De baron met drie zoons in uniform tijdens de mobilisatie
6
