Henriëtte van Tuyll van Serooskerken

Everard van Tuyll van Serooskerken

Jongste dochter des huizes

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, was Henriëtte 14 jaar oud. Ze heeft de oorlogsjaren dus bewust meegemaakt, maar was te jong om zelf een rol te spelen. Zij is de enige van het gezin die anno 2020 nog in leven is en herinneringen uit de eerste hand heeft.

In 2007 gaf Henriëtte van Tuyll van Serooskerken een interview over haar oorlogsherinneringen aan de nieuwsbrief van de Vereniging Vrienden van Slot Zuylen. Ze vertelde toen: ‘Het gekke is dat ik de laatste tijd vaker terugdenk aan die jaren. Dingen, gebeurtenissen die mij steeds bijgebleven zijn, bijvoorbeeld de spanning over het lot van mijn broers. Als ik eraan terugdenk, denk ik aan heel veel zorgen, maar ook aan gezellige momenten. ‘s Avonds in de eetkamer aan de grote tafel met kaarslicht of carbidlampen. En dat vader dan voorleest.’

Ook de eerste oorlogsdagen herinnert zij zich. ‘Ik weet nog goed dat mijn zuster en ik aan het breien gezet werden. Er was tekort aan verband en met wit katoen kon je goed meters verband breien.’ Al snel volgende de inkwartiering van een Duitse officier met zijn manschappen ‘Een hele nare ervaring was dat er op een goed moment een vreemde mijnheer op de witte tuinbank bij het huis zat, die kennelijk was opgepakt. Ik weet niet hoe het verder met hem gegaan is. Maar dat beeld blijft.’

Bevrijding ‘De dag van de bevrijding zal ik ook niet gauw vergeten. Op die dag kwam er ineens een jeep aanrijden met de vader van de jongetjes die met hun ‘juffie’ enige tijd bij ons gelogeerd hadden. Hun moeder, van joodse afkomst, was in Brabant ondergedoken. Dit was wel een heel blij moment.’

Kort na de oorlog ging Henriëtte naar de School voor Maatschappelijk Werk (Sociale Academie) in Amsterdam. Zij trouwde in 1954 met Charles de Roo van Alderwerelt, burgemeester van Harmelen en Oudenrijn en later van Leusden en Stoutenburg. Hij overleed in 1959.

Literatuur • Ruth Jacobsen, Rescued Images, Memories of a Childhood in Hiding (New York 2001) • Regina Grüter, Kwesties van leven en dood: het Nederlandse Rode Kruis in de Tweede Wereldoorlog (Amsterdam 2017) • A.H. Pasman, Zuilen eert zijn gevallenen (Utrecht 1948) • W. van Scharenburg, Zuilen, toen Zuilen nog Zuilen was, deel III (Utrecht 2004) • T. Spaans-van der Bijl, Utrecht In Verzet, 1940-1945 (Utrecht 2005) • W.H. Weenink, Vrouw achter de troon: Marie Anne Tellegen 1893-1976 (Amsterdam 2014)