Verboden terrein Door: Karel Michiels
Tenzij de rechtbank er in laatste instantie toch nog anders over beslist heeft, zijn buitenlanders sinds 1 mei niet meer welkom in de coffeeshops van Maastricht en elders in het zuiden van Nederland. Tot groot verdriet van deze Belgische correspondent.
Regeldrift Ik ben de shop altijd trouw gebleven. Het was de eerste plaats in Nederland ooit (!)
Mijn Amsterdamse vrienden doen wel
heel gericht op shoppen en consumeren,
waar ik een vijftal jaar geleden mijn ID
eens lacherig over Tilburg en Maastricht.
en ik kan het weten want mijn vrouw en
moest tonen. Ik deed het met de glimlach.
Ze kunnen zich nauwelijks voorstellen dat
ik doen er gewoon aan mee. Lekker (vers,
Een tijdje later werden mijn gegevens ge-
ik ook daar, in het diepe zuiden van Neder-
gezond en biologisch) eten bij V&D. Een
registreerd in een computer, met de be-
land, graag een jointje mag blowen, liefst
uurtje snuffelen in het aanbod van De
lofte dat de informatie 72 uur later verwij-
op een gezellige locatie. In Maastricht is
Slegte. Een paar nieuwe schoenen, of een
derd zou worden. Ook een primeur in het
dat voor mij jaar en dag Cool Runnings
broek, zoals ik ze bij ons nergens kan vin-
land waar de regeldrift nu onlosmakelijk
geweest, aan de Brusselsestraat, ooit ei-
den. Als we dan toch moeten winkelen,
verbonden lijkt met de War on Soft Drugs
gendom van een vriend die even gek was
dan bij voorkeur in Maastricht.
van minister Opstelten. Ik liet begaan, van nature niet paranoïde ingesteld en (ik
op reggae als ik, en dat is ook de erfenis die hij daar heeft nagelaten. Er klinkt
Maar de meute in de straten (ja, ik zit er
geef het toe) niet echt zorgvuldig met de
bijna altijd reggae of dancehall in Cool
zelf bij) wordt me soms teveel. In mijn
verspreiding van mijn gegevens. Maar ik
Runnings, voor mij al reden genoeg om
ogen kopen alle andere mensen alleen
vertrouwde de mensen van Cool Runnings
er even te gaan chillen. Ik zou er waar-
maar rommel en junkfood. Ik kan het ge-
wel. Geen enkele reden om aan te nemen
schijnlijk ook een theetje gaan drinken als
woon niet aanzien, het eeuwige vreten,
dat zij de informatie van hun klanten op
ik er niet kon blowen, toch zolang er op
zuipen, kopen en paraderen. Op een week-
enige wijze zouden misbruiken.
het Vrijthof geen reggaebrasserie is.
dag bovendien! Moet er dan niemand meer werken? (En ik dan?) Werklozen hebben
Maar vanaf nu is Cool Runnings dus ver-
toch geen geld om te verkwisten? (Maar
boden terrein voor mij. Tenzij die vier ad-
wel tijd zat natuurlijk.) En¿n, alle anderen
vocaten van de Maastrichtse coffeeshops
Dat chillen heb ik wel nodig, want het cen-
zijn materialisten met oogkleppen en ik
(onder wie André Beckers) in extremis ge-
trum van Maastricht is natuurlijk gewoon
ben de enige bewuste mens op straat: dat
lijk hebben gekregen van de rechter. Vol-
de hoer van Babylon, zoals alle stadscen-
gevoel. Als ik dat voel opkomen, is het tijd
gens de berichten vertegenwoordigen ze
tra tegenwoordig. De activiteit is er ge-
om naar Cool Runnings te gaan.
ook ‘buitenlanders die protesteren tegen
Hoer van Babylon
62
