INTERVIEW
Andries den Broeder
EEN TERUGBLIK OP 21 JAAR GEVANGENEN BEZOEKEN IN OOST-EUROPA
MET DE TREIN DOOR OEKRAÏNE Oost-Europa was zijn terrein. De 77-jarige Andries den Broeder bezocht er vanaf 2001 tientallen gedetineerden. Nu zet hij een punt achter zijn werk voor Epafras, omdat hij tot zijn grote verdriet niet meer zelfstandig kan reizen. 'Ik hoop dat ik mensen tot zegen ben geweest.'
Z
ijn vrouw Ria is blij dat hij stopt, zijn gezondheid is broos en hij kan niet langer zelfstandig reizen. 'Meestal reisde ik per vliegtuig naar de hoofdstad om daar wat gedetineerden te bezoeken. En dan verder het land in per trein of huurauto. Ik ben wel
20
CO M E B A C K • N U M M E R 2 • 20 22
TEKST & BEELD:
Valerie Kierkels
eens twee dagen op weg geweest voor een ontmoeting van 20 minuten. Toen vroeg ik me wel af of ik die man nou gelukkig had gemaakt met mijn komst of zijn verdriet alleen maar had verzwaard. Gelukkig bleek bij een vervolgbezoek het eerste.' Andries bezocht vooral mannen die om
druggerelateerde redenen vastzaten. 'Veelal wordt ervan uitgegaan dat drugsgebruik breed geaccepteerd is in onze samenleving. Als gevolg daarvan wordt door de smokkelaar schuldgevoel niet zo vaak spontaan ter sprake gebracht. Ik ben maar één man tegengekomen die uit eigen beweging tegen me zei dat hij diep berouw had om wat hij verslaafde slachtoffers had aangedaan. Dat maakte veel indruk op me.' HEFTIGE VERHALEN De eerste opdracht die Andries van Epafras kreeg, was het bezoeken van zijn geliefde Hongarije en, voor het eerst, Roemenië. 'Hongarije kende ik al goed. Ik kwam er vaak via de kerk en ging er met mijn gezin op vakantie. Ook de Hongaarse taal was mij niet helemaal onbekend.' Zijn voorliefde voor het land van György Konrád
