G E LOO F
SAMEN VERSCHILLEND VASTEN IN DE BAJES 'Pastor, klopt het dat jullie ook aan vasten doen?', vraagt een moslim-gedetineerde. Hij hoorde tijdens het luchten over een uitdaging van christelijke medegedetineerden. Zij proberen in de veertig dagen voor Pasen te stoppen met al hun slechte gewoonten.
S
pontane gesprekken over interreligieuze verschillen en overeenkomsten in vasten ontstaan wanneer ik een jongeman bezoek die met een groepje van zijn afdeling in de bibliotheek zit. Een christelijke gedetineerde vertelt dat hij als onderdeel van zijn vasten probeert te minderen met televisie kijken en de daarbij vaste gewoonte van gedachteloos snacken. Dat ‘innemen’ van eten en zoet drin-
12
CO M E B A C K • N U M M E R 2 • 20 22
ken is een dagelijkse verleiding waartegen hij zich nu bewust verzet zoals Jezus zich veertig dagen tegen de duivel verzette in de woestijn. De tijdsbesparing die hij met zijn minder televisie kijken creëert besteedt hij aan schrijven en lezen. Hij gebruikt de vastentijd als periode van nadenken over waar hij mee bezig is en wat wezenlijk van belang is in zijn leven. Confronterend. Want ineens komen veel meer gevoelens bewust en on-
gefilterd binnen. Hij is meer in de Psalmen en de profeten uit de Bijbel gaan lezen en hij maakt meer tijd voor zijn gebeden. Een aanwezige moslim haakt in op vasten als tijd van lezen in de heilige boeken. Hij vertelt hoe hij tijdens de dertig dagen van de ramadan de hele Koran leest van kaft tot kaft. En hoe dit dus een periode van reflectie en bezinning is. Van bewuster leven en je oefenen in geduld – een niet onbelangrijke deugd in de gevangenis. De bewustwording zit hem ook heel praktisch in het gevoel van honger en dorst hebben door het niet eten en drinken tussen zonsopgang en zonsondergang. De aanwezigen beamen dat dit echt een ver-
