E D I TO
H E T KL A ART OP
‘VKW is positief’. Zo heet onze reeks waarin we in deze b(iz)arre tijden op zoek gaan naar positieve verhalen. Als symbool voor de wendbaarheid en veerkracht van al onze ondernemers. Want bedrijven slagen er wonderwel in zich heruit te vinden. Zonder naïef te zijn wil ik een aantal actuele evoluties door diezelfde ‘positieve’ bril bekijken. Dankzij de vaccinatiestrategie komt er nu écht wel perspectief. Zelfs de conjunctuurhemel lijkt op te klaren. De economie worstelt nog met de naweeën van de derde besmettingsgolf, maar de krimp is eruit. Meer nog, het kantelpunt richting een krachtig zomerherstel lijkt genomen. Er is een duidelijke correlatie tussen de vaccinatiesnelheid en het herstel van de economie. De grootbanken verwachten in 2021 minstens 4 procent groei en voorspellen dat de economische activiteit in 2022 weer het niveau van net voor de pandemie bereikt. Dat bewijzen ook onze POL-cijfers, die voorzichtig terug groen kleuren. Enkel een variant die de vaccins toch te slim af zou zijn, kan het feest nog verknallen. Je weet het nooit, maar die gedachte parkeren we even. Ook ons Investeringsrapport bracht goed nieuws. Corona heeft de investerings appetijt niet aangetast: 6 op 10 bedrijven hebben concrete investeringsplannen. Het opkrikken van de productiviteit vormt dé sleutel om te kunnen aanpikken bij hogere groeicijfers. Enkel zo kunnen we de financiële wonden en het welvaartsverlies geleidelijk weggommen. De spagaat die zich aftekent tussen sectoren en tussen grote en kleine bedrijven verontrust ons wel. Zo’n economie van twee snelheden mag niet te lang blijven duren. Bovendien dreigen onze groeibedrijven gefnuikt te worden in hun ambities omdat ze er door de erg lage jobmobiliteit gewoonweg geen werknemers voor vinden. Ook baren de stijgende (grondstof)prijzen en mogelijke ontwrichtingen van de supply ketens wat zorgen. Als we onze roze bril écht afzetten zien we dat de problemen post-corona dezelfde zijn als pre-corona: lage activiteitsgraad, slabakkende productiviteitsgroei, inefficiënt staatsbestel, grote schuldenberg, … Laten we hopen dat de moed gevonden wordt om ook die uitdagingen zonder taboes aan te pakken. Maar of de diepe financiële krater die de pandemie heeft veroorzaakt – 35 miljard euro bedraagt de corona factuur al – dit zal toelaten is nog maar de vraag. In de strijd tegen het coronavirus stond iedereen schouder aan schouder. Zodra die strijd achter de rug is, zullen de politieke spanningen toenemen. Getuige het loonkostendebat. Maar nu terug onze (roze) zonnebril op richting zomer …
Marc Meylaers, voorzitter VKW Limburg
3
