Monomyth
“Om de controle te verliezen, moet je’m wel eerst hebben” En weer is Nederland een band rijker die (ook in het buitenland) opvalt met een bloedmooi geluid, een stijlvolle mix en spannende composities. De muziek van Monomyth zit tussen stoner-, prog-, space- en krautrock in, en is door het ontbreken van een zanger helemaal ingesteld op een extra avontuurlijke luisterreis.
In een luguber moordsteegje in Den Haag staan wat verkrotte panden waarachter tientallen jaren rockhistorie schuilgaan. In de studio van Monomyth tref ik de geoliede ritmesectie van Monomyth, bestaande uit drummer Sander Evers (speelde eerder in 35007 en Gomer Pyle) en bassist Selwyn Slop (Incense, The Polar Exploration Ship, Lucid). Veertigers met een uitstekende
62
staat van dienst in het wat hardere genre in Nederland.
Instrumentaal Het vijfkoppige Monomyth bestaat sinds 2011 en werd opgericht door Sander en Selwyn. Vanaf het begin was het al duidelijk dat er daarbij geen zanger aan te pas
door: Arjan van Sorge / foto’s: Duncan de Fey
zou komen. Sander: “Op het moment dat je geen zang of stemgeluid gebruikt, in de vorm van samples uit films of spoken word die je erdoorheen laat lopen, dwing je jezelf om je muziek op een andere manier spannend te houden. Ondanks het feit dat we niet zingen, ontstaat er een soort songstructuur die we aanhouden, die anders werkt dan in een liedje, maar de muziek spreekt wel op een bepaalde manier. Als dat er niet inzit wordt het enorm saai.”
