André Beckers

Araki in FOAM

Een Politierechter die durft vrij te spreken

Een cliënt van me stond onlangs terecht bij de Politierechter. De politie had zijn woning zonder zijn toestemming betreden. In een kweektent werden 40 hennepplanten aangetroffen. Mijn cliënt bekende het strafbare feit.

Hij kende de politieman die hem verhoorde van het voetbalteam waar zijn talentvolle zoon had gevoetbald. Tegenover deze politieman, die zich bijzonder belerend opstelde, verklaarde hij ieder jaar uit zaden een speciaal soortje buiten te telen. Hij vertelde

dat hij van de vrouwelijke planten 40 stekken maakte, die hij in zijn kweektent afbloeide. De opbrengst van zijn teelt gebruikte hij gedurende de rest van het jaar voor zijn eigen gebruik.

Huisrecht is beschermd

Mijn tenen krullen als ik zoiets lees. Volgens de wet is het huisrecht namelijk beschermd. Dat betekent dat de politie niet lichtvaardig woningen mag betreden. Ik ben van mening

dat de politie in zo’n geval ter plekke een onderzoek moet verrichten. Is er hennep te ruiken? Kun je een afzuiging horen zoemen? Maar zonder gedegen vooronderzoek een woning binnentreden gaat mij te ver.

De Hoge Raad tilt er sinds februari 2013 helaas niet meer zwaar aan als de politie onrechtmatig in een woning bewijs verzamelt. De praktijk leert inmiddels dat de

politie de ruimte die de Hoge Raad biedt volop misbruikt. Op basis van boterzachte informatie worden woningen betreden om hennepkwekerijen op te sporen. De Nationale Ombudsman ontvangt als gevolg van die praktijk met regelmaat klachten van burgers. Woningen worden met veel machtsvertoon op de kop gezet ter ontmanteling van een hennepkwekerij, terwijl die er niet blijkt te zijn.

Onrechtmatig politieoptreden

Veel strafrechters kijken weg van deze praktijk. Maar gelukkig zijn er nog rechters die kritisch durven zijn. Begin dit jaar nog overwoog de rechtbank in Gelderland dat de politie steeds vaker panden binnenvalt en doorzoekt op basis van onvoldoende (geve-

rifieerde) anonieme informatie. Dit leidt tot “een steeds verdergaande oprekking van wettelijk genormeerde bevoegdheden”. Ik beschreef deze praktijk in mijn pleidooi. De Politierechter was een ervaren strafrechter. Hij bleek er een van de oude school te zijn. Hij vond dat de rechter het optreden van de politie moet controleren. Hij was het mij eens dat de woning van mijn cliënt op basis van de informatie die er op dat moment lag

niet door de politie had mogen worden betreden. Het aantreffen van de kwekerij zag hij als het resultaat van onrechtmatig politieoptreden. Hij gebruikte dit niet als bewijs. De bekentenis die mijn cliënt had afgelegd was te weinig om te komen tot een veroordeling. Vrijspraak was het gevolg.

Hij vertelde dat hij van de vrouwelijke planten 40 stekken maakte, die hij in zijn kweektent afbloeide.

Blokmeting

Bij bestudering van het dossier bleek dat de strafzaak aan het rollen was gekomen doordat een buurtbewoner bij de politie een melding had gemaakt. In het procesverbaal was vermeld dat er veel vreemde voertuigen rondom de woning van mijn cliënt en die van zijn buren reden. De melder had de gedachte dat in één van die twee panden een hennepkwekerij zat. Waar die gedachte op was gebaseerd en in welk pand de kwekerij zich bevond bleef in het midden. De politie verzocht het stroombedrijf een blokmeting uit te voeren. Ik zal eerst vertellen wat dat is. Bij een blokmeting ziet het stroombedrijf hoeveel stroom vloeit naar een bepaald woningblok. Als daarbij dagelijkse cycli zijn waar te nemen van 12 uur of 18 uur, wordt dat gezien als een onderbouwing van het vermoeden dat er ergens in dat blok hennep wordt geteeld. Soms bestaat zo’n onderzocht blok uit tientallen woningen. In dit geval bleek uit de blokmeting dat er sprake was van verdacht stroomgebruik. Om die reden werd de woning van mijn cliënt betreden.