VE R
Pure Child februari 2020
RS
G N AN I V D A E L S
Een neurobiologische kijk op verslaving bij jongeren Er is meer en meer convergerend wetenschappelijk bewijs dat we verslaving kunnen definiĂŤren als een neurobiologische gedragsstoornis ten gevolge van verandering in het brein.Het wordt gekenmerkt door een drang tot en het zoeken en innemen van een middel, een verlies aan controle over het inperken van de inname en in toenemende mate emotionele en gedragsmatige ontregeling wanneer het middel niet beschikbaar is of onthouden wordt. Verslaving is het gevolg van een wisselwerking tussen de kenmerken van een individu en zijn specifieke kwetsbaarheid voor verslaving.
H
et middel (zoals bijvoorbeeld, alcohol, sigaretten, suiker, drugs enz.) dat gebruikt wordt, activeert een depletie (in grote hoeveelheid vrijkomen) van neurotransmitters die zich verspreiden over het brein.
22-PURECHILD 02 | 2020
Deze depletie geeft een zeer prettig gevoel, werkt tijdelijk euforiserend en pijnstillend (parallel met gedragingen). Bij alle middelen en veel gedragingen komt dopamine in grote hoeveelheden vrij. Deze dopamine depletie is afkomstig van ons beloningscentrum( nucleus accumbens) in ons limbisch systeem. Dit is sterk verbonden met ons dashbord (amygdala) van
