Skriuwer: Marrit de Schiffart
Taal kado fan pake en beppe Meartalichheid is hot. Yn it ûnderwiis, de wittenskip, de kulturele wrâld, searjes en films. Yn eigen kring kinst ek meidwaan. Dizze pakes en beppes prate bewust Frysk tsjin bernsbern dy’t net yn Fryslân wenje. ‘Sa jou ik myn beppesizzer in ekstra taal mei, dat is dochs in prachtich kado?’
Jelle Visser en Hilly Hoitema, Ljouwert Jelle en Hilly harren dochter Marike wennet yn Grins, har man is in Drint, berne yn Assen. Hy ferstiet Frysk, mar se prate thús Nederlânsk, ek mei harren dochters Louise (8) en Lidewij (5). Pake Jelle en beppe Hilly prate konsekwint Frysk mei de famkes. ‘It Frysk is de taal fan ús hert en fielt tichtby en waarm. Dat gefoel wolle wy graach trochjaan oan ús bernsbern. Louise en Lidewij fersteane alles wat wy sizze, mar prate Nederlânsk werom.’ Yn it begjin foel it foar Jelle net altyd ta om it Frysk fol te hâlden, ûnbewust skeakele er soms oer op it Nederlânsk, mar ûndertusken is it al in automatisme. Hilly past in dei yn ’e wike op en koe fan it begjin ôf oan just neat oars as Frysk prate. ‘Tsjin lytse poppen Nederlânsk prate fielt raar foar my, al hielendal as dy poppe myn beppesizzer is. Dat komt om’t it Nederlânsk net myn hertetaal is.’ No’t de famkes âlder wurde, ûntdekke se dat der ferskil is fan taal, fernimme Jelle en Hilly. ‘Se brûke soms Fryske wurdsjes en freegje fan guon wurden wat de fertaling is. Se kinne ek al yn it Frysk oant tsien ta telle. Wierskynlik wurde se gjin aktive Fryskpraters en dat hoecht ek net, mar ferstean kinne se it sowieso. In ekstra taal kin it taalgefoel fan bern ferrykje, is it net prachtich dat wy Louise en Lidewij sa’n kado jaan kinne?’
