Privacy in de digitale wereld
Door: Feije Wieringa
Het elektronische dataverwerkingsbedrijf Equens wilde bedrijven informatie leveren over het pingedrag van klanten, meldde de NOS op 23 mei. Bedrijven zouden dan tegen betaling informatie kunnen krijgen welke winkels hun klanten bezoeken en hoeveel ze daar uitgeven. Volgens Equens zijn de gegevens niet te herleiden tot de klant zelf, maar alleen naar de wijk waarin deze woont. Zomaar een bericht dat niet eens zoveel commotie opriep. Er ontstond wel enig rumoer, maar toch zeker niet op grote schaal.
Toch zijn de plannen vanwege de tegenstand voorlopig afgeblazen. Een paar jaar geleden zou de wereld bij zo'n aankondiging te klein zijn geweest, maar we zijn inmiddels zo gewend aan 'de handel in privacy', dat zo'n be-
tiemotieven inzage willen in ons koopgedrag en op deze manier exact op de hoogte zijn van de financiële positie van zijn concurrent. Vroeger was daar bedrijfsspionage voor nodig geweest, straks worden die bancaire ge-
Pingedrag Stel dat zo'n bedrijf er inderdaad toe over gaat om jouw pingedrag aan derden te verkopen. Dan krijgt iedereen die ervoor wil betalen inzage in al je transacties. Dat is iets wat zelfs de belastingdienst zou doen watertanden. En aan wie verkoopt de monopolist van het elektronisch betalingsverkeer jouw gegevens? Hebben ze je trouwens wel om toestemming gevraagd? Nou, neem maar van mij aan dat de klant - en je bent gedwongen om klant te zijn, want het aantal bedrijven waar je alleen maar kunt
Het bedrijf dat als taak heeft om het pinverkeer te regelen, is bereid om jouw hele financiële hebben en houwen te verpatsen. richt blijkbaar gewoon wordt gevonden. Tsja, het bankgeheim is duidelijk iets uit vervlogen jaren. En hoe is het verder gesteld met onze privacy op het net? We vrezen het ergste.
Proefballon Het bedrijf dat als taak heeft om het pinverkeer te regelen, is dus bereid om jouw hele financiële hebben en houwen te verpatsen. Prachtig voor bedrijven die vanuit concurren-
46
gevens misschien op een presenteerblaadje aangereikt. Dat dit idee als proefballon is opgelaten doet het ergste vrezen: waarschijnlijk is er geen stevige wetgeving die de handel in dit soort gegevens verbiedt, anders was het bedrijf er niet aan begonnen. En dan het idee dat het alleen om het postcodegebied gaat en niet tot de persoon is te herleiden: je moet het maar geloven. Een koppeling tussen een postcodegebied en een huisnummer is natuurlijk maar een kleine stap.
pinnen neemt toe - niks is gevraagd. Als verkoopargument voor al dat pinnen komt het begrip veiligheid weer bovendrijven. Nu is het natuurlijk waar dat het voor grote bedrijven, zoals supermarkten, inderdaad veiliger is om zo weinig mogelijk contant geld in huis te hebben. Maar is pinnen voor de klant ook veiliger? Ik waag het te betwijfelen. De banken zijn niet scheutig met informatie als het om cybercrime zoals skimmen en phishing gaat, maar uit het feit
