PoetryPusher: Dichter-Strateeg

Dichter-OndernemerStrateeg

De PoetryPusher heet eigenlijk Justin Samgar en je zou deze Amsterdammer kunnen kennen als huisdichter van o.a. Spuiten & Slikken en NachteGiel. Onlangs kwam zijn nieuwe album SpaceAgePoetry uit – in pilvorm. En raad eens waar de teksten over gaan...

Het zijn drukke tijden voor Justin Samgar (1979). Zo had hij vlak voor het interview de releaseparty van SpaceAgePoetry in de Sugar Factory in Amsterdam. “Ik heb wat

tracks live laten horen en bijna 100 exemplaren van mijn album weggegeven aan de bezoekers. De eerste videoclip (Mooienzo) is online en morgen sta ik op het Cultfest in Utrecht op een bootje in de gracht te dichten. Want mijn werk als dichter/ondernemer gaat natuurlijk ook gewoon door...”

tekst: Arjan van Sorge // fotografie: Angela Tellier

Pilvorm

“Ik zie goede artiesten als sjamanen die het publiek naar een andere wereld kunnen brengen, zo heb ik zelf vaak ervaren. Mijn album SpaceAgePoetry is ook echt een verhaal, een collectie tracks die op elkaar aansluiten, en ik heb geprobeerd

Ik zie goede artiesten als sjamanen die het publiek naar een andere wereld kunnen brengen.

Mogelijkheden

“Sinds drie jaar ben ik dichter, mijn derde optreden was meteen bij Spuiten & Slikken. Ik was daar huisdichter voor een aantal maanden en kreeg dus betaald voor gedichten in opdracht. Ik zag een mogelijkheid en heb mezelf ingeschreven als ZZP-er bij de Kamer van Koophandel. Sindsdien doe ik opdrachten voor festivals, media en bedrijven als 3FM, 101TV, TGM, BNN, ID&T, Moët & Chandon, Tiffany & Co, ABN/ AMRO, ING, Ymere en nog veel meer. Ik zie mezelf als dichter, maar ook zeker als een ondernemer en strateeg. Vandaar de naam PoetryPusher.”

Samenwerken

“Volgens mijn vader werk ik samen met de duivel, maar voor SpaceAgePoetry heb ik samengewerkt met producers als Arjuna Schiks, Killing Skills, Daniel Zuur en Frietboer, veel goede muzikanten, singersongwriters en rappers zoals Dret, Gikkels en Rosa Ana. Ook ben ik met een band bezig om een complete live versie te maken van het album. Daarnaast ben ik met een aantal producers van SpaceAgePoetry nieuwe tracks en remixes aan het maken.”

om er een ervaring van te maken. Die ervaring moest ook fysiek tot uitdrukking

worden gebracht, maar ik wilde geen cd laten branden... Ik wilde iets dat er bij zou passen, de ervaring zou versterken. Een pil staat voor de meeste mensen gelijk aan genot of medicatie en dat is ook zeker het doel van SpaceAgePoetry.”

Ik ook!

“Mijn inspiratiebronnen zijn heel divers en breed... Ik las als kind veel boeken uit de Nederlandse literatuur, maar ook science fiction en fantasy (opgevoed met de bijbel...). De muziek van mijn ouders ging daar altijd mee samen. Ik zat vaak te lezen (uit mijn ouders boekenkast) met muziek aan. Rond mijn 12e ontdekte ik Cypress Hill en WuTang, en later Outkast en The Roots. Ik las toen ook meer boeken over wetenschap, andere culturen, psychologie en spiritualiteit. Het gedichten schrijven deed ik al van jongs af aan, maar door rappers en zangers werd ik geïnspireerd om dit verder uit te diepen. Vlak voor mijn 30e kwam ik bij Spoken van Blaxtar en daar zag ik Gijs ter Haar, een 2 meter lange, kale dichter onder de tatoeages. Zijn woorden en performance maakte zo'n indruk op me dat ik dacht:

Ik kan dit ook. Ik wil dit ook. Een half jaar later stond ik op het podium.”

Ik rook het liefst een Marokkaanse hasj-joint als ik daar lekker de tijd en ruimte voor heb.

http://poetrypusher.com

Vreetkick

“De eerste keer dat ik blowde was ik 14 en hoorde ik muziek bij elke beweging die ik maakte. Dat horen van muziek in beweging is er altijd een beetje ingebleven. Toen ik 25 was en een aantal keer paddenstoelen heb gegeten zag ik ook muziek in beelden... Ook dat is in mijn systeem blijven zitten. Ik kwam een keer stoned thuis bij mijn ouders, had mijn eerste vreetkick en begon toen meteen acht boterhammen te smeren om 23:00 uur 's avonds. De eerste reactie van mijn vader was: nou hij is in ieder geval niet aan de drugs want hij eet goed!”

Flinke dosis

“Ik rook het liefst een Marokkaanse hasjjoint als ik daar lekker de tijd en ruimte voor heb. In het zonnetje of thuis met een vriendin of alleen op de bank. Ik zie het meer als een ritueel middel dan als een

consumptiemiddel. Noem me maar een gelegenheidsroker. Hasj haal ik natuurlijk bij een Marokkaan die er verstand van heeft... Tijdens het schrijven voor mezelf (eigen werk) rook ik wel een jointje, maar niet voor een optreden, anders gaat het ten koste van mijn articulatie, energie en uitstraling. Plus: de thrill van een optreden ervaar ik meestal wel alsof ik een flinke dosis drugs binnen heb gekregen. Heel intens!”