Op sa ari heb je oog voor alles. Omdat het er thuis niet is o omdat je er bedrij sblind voor bent geworden. Survivalgidsen an en os nemen je mee op Sa et Sa ari en werpen een risse blik achter poorten en hekken.
SA E
SA AR
eilig thuis
T
oen ons land half maart – met de rest van de wereld – in quarantaine ging, veranderde ieders leven drastisch. We gingen massaal thuiswerken. En dat voornamelijk achter het beeldscherm. Slechts enkele, vooral analoge beroepsgroepen werkten buitenshuis. Bouwvakkers bijvoorbeeld. Want Legomasters is dan wel populair, maar een echte brug in je achterkamer renoveren is toch lastig. Al was het maar voor de buren. Maar goed, de kantoormens werd thuiswerker. Het woonhuis werd een werkplek waar in iedere hoek wel iemand onophoudelijk met de rest van de binnen zittende buitenwereld zat te zoomen, teamen of skypen. En alsof een complete vergaderdag nog niet voldoende was, togen de beeldbellers van Nederland ook nog massaal aan het klussen. Nog nooit was het zo druk bij bouwmarkten, tuincentra en milieustraten. Maar dat amateuristische gebouwvak is niet zonder risico’s.
Stijgende urve Eind maart, de quarantaine was nog kakelvers, noteerde de Nederlandse Vereniging voor Handchirurgie (NVvH) al vijftig gevallen van handletsel door thuisklussen. Flink meer dan normaal. We doken eens in de ongevalsstatistieken van het doe-het-zelven. Recente cijfers vonden we niet, maar ruim tien jaar geleden meldde VeiligheidNL (dat toen nog Consument & Veiligheid heette) 28 overlijdens in één jaar als gevolg van klussen in en rondom het huis. In datzelfde jaar hadden 54 duizend doe-het-zelvers een medische behandeling nodig voor hun verwondingen. Zo'n 29 duizend klussers moesten daarvoor naar de spoedeisende hulp. De klusongelukken zouden de maatschappij dat jaar 120 miljoen euro kosten. De ongevals- en kostencijfers van doe-hetzelven zullen dit jaar hoger zijn, lijkt ons. Los daarvan zullen er ook meer andere thuisongelukken gebeuren. Simpelweg omdat we meer thuis zijn en vooral omdat we meer thuis doen. Er zal meer van thuistrappen worden gevallen, doordat het er drukker is en er meer troep op rondslingert. Er komen meer vingers tussen thuisdeuren. Meer vlammen in thuispannen. Meer voedselvergiftigingen door thuiskoken. Meer struikelpartijen over thuissnoeren. Meer thuis van alles.
Thuis o je erk Het is niet pluis thuis. Je kunt maar beter op je werk zijn, dat is een stuk veiliger. Want op je werk zijn er systemen en procedures en veiligheidsmanagers en preventiemedewerkers en risico-inventarisaties en -evaluaties en plannen van aanpak en verbetercycli. Maar waarom kan dat thuis niet? Never waste a good crisis. Hier ligt een unieke kans om op speelse wijze veiligheidsbewustzijn te incorporeren en veiligheidshandelen te implementeren in elk Nederlands gezin! Natuurlijk bottom-up, want dat zorgt voor optimale betrokkenheid. Benoem de jongste telg tot Manager Good Housekeeping, uitgerust met checklisten voor orde en netheid en natuurlijk de nodige voorraad vuilniszakken. Zijn er pubers in huis? Laat ze het vluchtplan opstellen en beheren. Zijn er opa’s en oma’s? Zij zijn de arbocommissie met elke dag een (onverwachte) beeldbel-inspectieronde. De ouders zijn voortaan Chief Happiness Officers. En vanzelfsprekend hangen de Golden Rules boven de eet- annex schafttafel: we dragen hier verantwoordelijkheid voor elkaar en PBM voor onszelf, we klussen niet want we doen alles professioneel, we denken bij alles voor en niet na (dat geldt ook voor de pubers), we doen alles veilig of we doen het niet. En ten slotte: we blijven uit de kleine hoekjes. Want daar zit het gevaar. En laat het daar maar lekker veilig zitten. an Snijder is survivalgids veiligheidskundige en arbeidsh gi nist. os Bus is survivalgids en communicator.
Reageren? eb e o merkingen suggesties o vragen il e el een akkende erk oto delen raag Mail naar in o sa et sa ari nl
MEER WE E ? SA E SA AR .
arbo 6 | 2020
015-015_ARB06_SAFETY.indd 15
25-05-20 08:03
