E D I TO
WA MAKE?
Hoe gaat het? Ieder antwoord op die vraag verwijst vandaag naar de coronacrisis die lelijk huishoudt. Voor mensen, voor bedrijven. Maar ook voor het overheidsbudget. De dikwijls erg nodige – maar af en toe toch ook minder nodige – financiële compensaties die worden voorzien, zorgen voor enorme financiële druk. Met als hamvraag: wie gaat dat betalen? Een sterke productiviteitsgroei in de komende jaren zou één van de sleutels kunnen zijn. Helaas stagneert de weliswaar hoge productiviteit van onze bedrijven al jaren. Verontrustend, want daarmee dreigen we onze troef bij uitstek te verliezen. Dé reden waarom bedrijven ondanks onze problematisch hoge loonkost, toch voor ons land kozen. Die slabakkende productiviteit is deels te wijten aan de evolutie van een industriële naar een diensteneconomie, waar productiviteitswinsten moeilijker te halen zijn. Hoewel de recente digitaliseringsgolf zeker ook onze dienstensector productiever maakt. We zijn echter al langer bezorgd dat het aandeel van de maakbedrijven in de toegevoegde waarde van onze Limburgse economie stelselmatig en sneller dan elders is gezakt, tot zelfs een stuk beneden de 20%. Het zou goed zijn die evolutie zo snel mogelijk te keren. De ideeën binnen SALKturbo voor de oprichting van een competentiecentrum voor de (inter)nationale maakindustrie in Genk passen daarin wonderwel. Maar ook de industrie, die de afgelopen decennia de economische vooruitgang in ons land op sleeptouw nam, slaagt al sinds 2015 niet meer in productiviteitsgroei. Productiviteitsgroei moet daarom de absolute beleidsprioriteit zijn voor onze regeringen. Van onze productiviteit terug een concurrentieel voordeel maken, moet de komende jaren centraal staan in het economische relanceplan. Meer productieve overheidsinvesteringen, meer innovatie, meer concurrentie, meer internationa lisering, meer flexibiliteit op de arbeids- en productmarkten, meer levenslang leren, meer ondernemerschap. Bedrijven die meer output met dezelfde input halen, zijn cruciaal voor de welvaart in een land. En een sterke maakindustrie blijft daarvoor de noodzakelijk basis. Vandaag des te meer. Wa make?
Marc Meylaers, voorzitter VKW Limburg
3