Jubileumeditie Granaetappel (46e jaargang, nr3)

| 46e jaargang | nummer 3 | juli 2022 |

Granaetappel e i t i d e jubileum

Granaetvoorzitters

Fanatieke fans

Lid van het eerste uur

Annie's appeltaart

Pagina 17

Pagina 26

Pagina 44

Pagina 47

www.kvdegranaet.nl

1

Team Lamberink Makelaars Dokkum

Maaike de Swart Hypotheken

Marjan Sevenster Makelaardij

Hinke Veenstra Makelaardij

Ramona Palsma Makelaardij

Vestiging Lamberink Makelaars Dokkum, Doorbraak 1, 9101 MS Dokkum.

Lamberink Makelaars Friesland Maakt er werk van!

GRATIS WAARDEBEPALING Wat is uw woning waard?

Géén kosten, wel duidelijkheid.

Bel 0519 700 121 of kijk op lamberink.nl/waardebepaling

Denkt u aan verhuizen en bent u benieuwd naar wat uw

Het gemak van alles onder één dak!

woning waard is? Of bent u op zoek naar een goede

 Huis kopen, verkopen, (ver)huren

 Nieuwbouwprojecten

full-service makelaar? Bel ons voor een vrijblijvende afspraak.

 Aankoopmakelaar

 Hypotheken en verzekeringen

Wellicht staat ons bord binnenkort bij u in de tuin!

 Droomhuis op eigen kavel

 Bedrijfshuisvesting

Bel met kantoor Dokkum (0519) 700 121.

Lamberink Financieel Adviseurs, uw adviseur voor hypotheken en verzekeringen

HYPOTHEEK EN/OF VERZEKERING NODIG?

Verantwoord & onafhankelijk financieel advies Onze financieel adviseurs helpen u graag met het beantwoorden van alle financiële vragen op het gebied van hypotheken en verzekeringen. Wij zijn onafhankelijk en hebben met geen enkele bank, verzekeraar of andere financiële instelling contractuele verplichtingen.

Meer informatie of eens met één van onze financieel adviseurs om tafel? Bel voor een vrijblijvend gesprek Bel 0519 700 121 of mail naar fa@lamberink.nl

Lamberink. uw makelaar & financieel adviseur in Friesland Vestigingen in Groningen, Appingedam, Leeuwarden, Dokkum, Drachten, Heerenveen, Assen, Rolde, Zuidlaren, Emmen, Coevorden en Hardenberg.

Doorbraak 1, 9101 MS Dokkum 0519 700 121 | dokkum@lamberink.nl

2

lamberink.nl

VOORWOORD Ynlieding 50 jier KV De Granaet

Fiiftich jier K.V. De Granaet. Wat in prestaasje en noch hieltyd “live en kicking“ om it mar es yn geef Frysk te sizzen.

At ik it dit skriuw bin ik noch wethâlder sport fan de gemeente Noardeast-Fryslân en yn die funksje wol ik bestjoer, spilers, leden en elk dy’t wat foar de klup betsjut tige lokwinske.

Sels bin ik fanôf de njoggentiger jierren bekend mei De Granaet. Net dat ik as spieler foar in trochbraak soarge ha (by de rekreanten wie it altyd tige noflik as sportyf hichtepunt). Mar as heit fan trije dochters en in kuorbalgekke buorfrou moasten dy nei de welpkes. Se ha alle trije jierren lang spile by De Granaet en dan wurdt der ek wat fan de âlden frege. Earst ride, dan begeliede. Dat doarre net sa lang dat it wie ek al rap de lytskes wat traine en dan wurd je ek noch wedstriidlieder. Dat lêste is echt moai wurk en ha ik altyd mei wille dien, nei wat bestjoerlike taken no fêste help yn it âld papier. Sa giet it in protte âlders.

En sa bin der sa folle dy’t har aktyf ynsette foar de klup. In moaie klup, moat we grutsk op wêze. Sûnder al dy frijwilligers kin in klup as De Granaet net bestean. Dat is moai om te sjen. As oerheid probearre jo sport en bewegen te stimulearjen. Dat is sûn foar elkenien. It bin dan foaral de frijwilligers dy wy tige tank sizze moatte.

Mei help fan harren sil de klup noch lang bestean, mar earst dit feestlike jier mar fiere!

Fedde Breeuwsma, âld-wethâlder

ONZE SHIRTSPONSORS

werk- en bedrijfskleding 1

Het grootste biologisch assortiment van Dokkum Het beste goedkoopste merk van Dokkum Het beste huismerk van Dokkum Iedere week de beste acties van Dokkum

Gewoon bij Albert Heijn 2

Koophandel 7, Dokkum, Bedrijventerrein Hogedijken, 0519 229810, ah.nl

INHOUD Van de redactie 3 Van de voorzitter 5 Hoe is het met...?

6 Mis niets van het jubileumjaar!

9 Column Klaas Houtstra 11 Ouders, geef de pen eens door 13 Column Peter van der Kloet 15 Granaet Voorzitters 17 De Granaet door de jaren heen 21 De ‘diehard’ fan KV de Granaet 22 Column Jasja de Vries 25 Fanatieke fans van De Granaet 26 Feestvlaggetjes 28 Column Anna S. Wiersma 29 Korfbal bij de familie Sibma 30 Tijdlijn van KV De Granaet 32 De Granaet en Nomads korfball club 36 Korfbalromances 39 Hieperdepiep hoera!

40 Interview met Jopie Zeilinga 44 Kaart van De Granaet 46 Annie’s appeltaart 47 On the road 48

VAN DE REDACTIE

Bij een jubileumseizoen hoort een jubileumeditie van de Granaetappel. Althans, dat vonden wij als redactie gepast. En daarom leest u nu - voor het eerst in vijftig jaar - een volledig gekleurde en extra grote editie van ons clubblad.

Normaal gesproken kost het ons redelijk wat tijd om rubrieken samen te stellen, verhalen te schrijven en het blad te voorzien van een mooie lay-out. Dit exemplaar oversteeg al onze eerdere taken, maar stiekem zijn we best trots op het resultaat.

Zo komen er veel (oud-)leden aan het woord met hun bijzondere verhalen over de afgelopen vijftig jaar. Blikken we terug op de mooiste korfbalmomenten in het bestaan van de club.

Vieren we het jubileum met mede-jubilarissen.

En voor de speurders in ons midden, hebben we 18 korfballetjes verstopt, weet u ze allemaal te vinden?

Een editie bomvol verhalen die allemaal een stukje vertellen over korfbalvereniging de Granaet. Ieder in een eigen perspectief, maar toch ook allemaal met een gemeenschappelijke clubliefde. En laten we dan hopen dat we tijdens het 100-jarige jubileum kunnen zeggen: “Goh, wat was die laatste vijftig jaar een fantastisch mooie tijd!”

Veel leesplezier gewenst!

TEKST CHRISTIAAN POSTHUMUS

3

4

VAN DE VOORZITTER Beste jubilaris.

Ja, ook jij bent een jubilaris, jong en oud, want met z’n allen als leden van onze korfbalclub zijn we dit jaar 50 jaar geworden. Dus jubilaris van harte gefeliciteerd met jouw 50ste verjaardag.

COLOFON Redactie (granaetappel@kvdegranaet.nl) Anita de Jager-Hanemaaijer Christiaan Posthumus Wytze Visser Trynke Keuning Aan dit nummer werkten mee: Anita Germeraad, Anko van Wijk, Anna S. Wiersma, Bram Visser, Eline Visser, Familie Sibma, Fedde Breeuwsma, Gerrit de Jong, Goswin Visser, Hans Westra, Hilde van den Berg, In-Dokkum.nl, Jan Iedema, Jan Jelle Iedema, Jasja de Vries, Jopie Zeilinga, Karsten Ettema, Klaas Houtstra, Lars Sipma, Lianne Visser, Marijke van der Bijl, Mark Laan, Marianne Vriesema, Marrit Venema, Oane Talsma, Peter van der Kloet, Piet en Annie de Jong, Reinou Aagtjes, Rixt van Dongera, Simon Hoekstra, Streekarchief Noordoost Fryslân, Sytze Bijker, Theo Stockmann, Wytse Pyt de Jager Vormgeving Trynke Keuning Informatie over adverteren Neem contact op met pr@kvdegranaet.nl Druk ZieZoPrint Coördinatie bezorging Rennie Steenstra Bestuur (bestuur@kvdegranaet.nl) Jan Iedema Anne Ruth Vlasma Daniël Hoogeboom Duco Bolhuis Jaap Jan Klugkist Wytze Visser Website www.kvdegranaet.nl

Het is alweer 50 jaar geleden toen Jopie Zeilinga op de fiets bij een aantal vrienden langs ging om te vragen of zij ook wilden korfballen bij een nieuw op te richten club. Er zijn vroeger al meerdere pogingen geweest om een korfbalclub in Dokkum op te richten maar die hielden geen stand. Het is haar toen gelukt genoeg spelers bij elkaar te krijgen. Korfbalvereniging “De Granaet” werd in 1972 opgericht. En na vijftig jaar bestaat die club nog steeds. En hoe!

Dus jubilaris, tijd voor een feestje. Het hele jaar 2022 rond, met onder andere de aftrap die we hebben gehad op 15 januari; Vind het gouden ei tijdens de paasdagen; De Granaet 50 speurtocht en met het grote gouden jubileumfeest op 1 en 2 juli. En na de zomervakantie gaan we gewoon door. Want je wordt tenslotte maar 1 keer vijftig jaar.

Wat fantastisch was om mee te maken tijdens dit jubileumjaar was de promotie van senioren 1 en 2 naar de eerste klas in de zaalcompetitie.

Een mooier verjaardagscadeau konden we ons niet wensen.

Vele vrijwilligers zetten zich in om van dit jubileumfeestjaar wat moois te maken. Er zijn er die er over dromen heb ik gehoord. Als het maar geen nachtmerries zijn. Zonder al die vrijwilligers zou dat nooit gelukt zijn. Daarom alle vrijwilligers die een klein steentje of grote rots hebben bijgedragen aan dit feest: heel heel heel hartelijk bedankt.

Ook de sponsoren hartelijk dank voor de financiële bijdrage om dit mogelijk te maken.

In deze speciale jubileumeditie lees je alles over de laatste 50 jaar van KV De Granaet. Namens het bestuur veel leesplezier toegewenst en een fijne voortzetting van jouw 50ste verjaardag.

Namens het bestuur Jan Iedema

De volgende Granaetappel verschijnt in oktober 2022. Deadline voor het aanleveren van kopij: 15 september 2022.

5

HOE IS HET MET...?

TEKST WYTZE VISSER

T

oen Marijke van der Bijl (28) begon met korfballen, in de D’s of de C’s, korfbalden we nog op het veld bij de Trimmer. “Uiteindelijk heb ik het tot de selectie geschopt waar ik nog een hele tijd met veel plezier in het tweede heb gespeeld. Daarnaast heb ik ook veel training gegeven en commissies gedaan bij De Granaet. Ik vind het een heerlijke sport en korfbal nog steeds!

Toen ik ging studeren in Groningen (2011) ben ik bij de Parabool gaan spelen. Dit is echt een aanrader voor alle mensen die in Groningen studeren of nog gaan studeren. Na mijn studententijd heb ik samen met mijn vriend Kay vijf jaar in Zwolle gewoond, waar ik lid ben geworden van Sparta Zwolle, een hele grote en hoog spelende korfbalclub. Hier heb ik zelfs nog een tijdje in het bestuur gezeten. Ook dit was een hele leuke tijd! Omdat we net weer in Groningen zijn gaan wonen, ben ik hier weer lid geworden bij een nieuwe club; ROG (een welbekende van De Granaet!), waar ik me na de zomer officieel aansluit bij een team (nu ben ik nog AR). Het groene shirtje moet nog wel even wennen, maar ook deze club voelt heel goed en ik heb er zin in om hier weer een nieuwe start te maken! Wel grappig is dat ik oudGranaeter Rixt van Dongera hier ook weer ben tegengekomen.” Naast korfbal werkt Marijke in Leeuwarden als productiemanager bij FrieslandCampina, waar ze verantwoordelijk is voor de fabriek die gesuikerde gecondenseerde melk maakt (google maar eens). Ze volgt De Granaet nog steeds: “Mijn jongste broertje (Jeroen) speelt namelijk in de selectie. Het is echt een droom van mij om ooit bij hem in het team te spelen.

Helaas is dit er bij De Granaet nooit van gekomen. Hij zat nog in de B’s toen ik naar de Parabool ging. Laatst was ik even kijken bij de selectie toen zij in Groningen tegen ROG speelden, heel leuk om te zien wat voor goed niveau er nog gespeeld wordt en dat de mensen die ik vroeger getraind heb inmiddels in de selectie zitten! Daarnaast ook erg leuk om even bij te kletsen!” Marijke denkt met veel plezier terug aan De Granaet: “Ik denk aan alle leuke dingen die ik beleefd heb, niet alleen het korfbal, maar ook de vele feestjes, BBQ’s, eten bij de Lantaarn, het bezoekje aan het Tikibad en natuurlijk de fantastische reis naar Londen! Een heel fijn jubileum gewenst en wie weet komen we elkaar nog eens tegen op de korfbalvelden of ernaast!”

T

heo Stockmann (35), geboren in Dokkum, is sinds 2015 voor zijn werk verhuisd naar het midden van het land, daar woont hij samen met Iris. “We hebben net samen een huis gekocht in Soesterberg. Ik werk als jurist bij de Kamer van Koophandel in Utrecht. Als klein jongetje ben ik na een schoolkorfbaltoernooi begonnen bij de welpen van De Granaet. Ik denk dat ik ongeveer tot mijn 24ste bij De Granaet heb gekorfbald. Toen kreeg ik een knieblessure (gescheurde voorste kruisband) en ben ik een heel aantal jaren gestopt.

Het begon toch te kriebelen en daarom besloot ik om mijn knie te laten opereren. Tijdens mijn studie in Groningen heb ik nog even gespeeld bij OWK, een kleine club uit Oostwold (ligt vlakbij Groningen). Op dit moment korfbal ik al een jaar of 7 niet meer. Het lijkt me wel leuk om het korfballen hier in Soesterberg of omgeving weer op te pakken, bijvoorbeeld in een midweek-team. Jabic de Jager is al van jongs af aan een goede vriend van mij. Hij houdt mij nu op de hoogte van hoe goed de club het doet. Ook Sytze Bijker is een goede vriend van mij. Hij speelt al lang niet meer bij De Granaet maar is volgens mij daar nog wel bekend. Als ik terugdenk aan De Granaet denk ik eerlijk gezegd vooral aan de supergezellige tijd en feestjes die ik heb gehad in de B's en de junioren.”

6

V

elen zullen Gerrit de Jong (66) nog kennen als dé veldwacht van De Granaet.

Inmiddels woont hij samen met zijn vrouw in Leeuwarden. Vanaf augustus dit jaar mag hij gaan genieten van zijn pensioen. “Vanaf ongeveer 1995 ben ik bij De Granaet betrokken geraakt, toen mijn oudste zoon Bowe ging korfballen. Later volgde mijn tweede zoon Martin. In eerste instantie was ik als toeschouwer en begeleider betrokken bij wedstrijden van onze kinderen. Rond 2005 werd ik als veldwacht actief. Later kwam het mollenvangen en het oud papier inzamelen er ook bij. Het oud papier ophalen deed ik om de 14 dagen. Dit ben ik tot eind 2013 blijven doen. Daarna ben ik verhuisd.”

Gerrit blijft via zijn zoon Martin nog op de hoogte van de uitslagen. “In Dokkum of op de korfbalvelden kom ik nog wel eens oud-Granaeters tegen en daar maak ik dan graag een praatje mee. Als ik terug denk aan De Granaet dan denk ik terug aan de mooie tijd die ik er heb gehad en aan de warme herinneringen.”

H

ilde van den Berg (31) korfbalde van haar 6e tot haar 18e met veel plezier bij De Granaet.

Inmiddels woont ze samen met Onno en haar zoontje Joost in een dorpje net buiten Groningen en werkt ze als GZ-psycholoog in Groningen en Drenthe.

“Voornamelijk omdat ik in Groningen op kamers ging lukte het me niet meer om door te gaan. In de jaren erop heb ik meermaals overwogen om weer te gaan korfballen, maar nooit gedaan. Met Annegreet van der Velde heb ik nog veel contact, zij is nog steeds een goede vriendin van mij. En natuurlijk met mijn broer Jaap! Verder kom ik nog wel eens oude bekenden tegen, maar heb ik jammer genoeg geen contact meer met oud-verenigingsgenoten en krijg ik nog weinig mee van de club.” Hilde denkt met veel plezier terug aan De Granaet: “De sport zelf vond ik heel leuk zowel in de zaal als op het veld, maar ook alles eromheen: de gezelligheid tijdens de trainingen, in de kleedkamers en de ritjes naar de uitwedstrijden. Aan de periode in de A1 heb ik ook erg goede herinneringen, we deden het goed en hadden een erg leuk team!”

S

imon Hoekstra (52) woont nog steeds in Dokkum, op Op de Keppels samen met zijn vrouw Aukje en drie kinderen Aline (22), Theanne (18) en Peter Simon (15). Hij werkt al 33 jaar bij Fortuin. “Ik kom uit een echte korfbalfamilie.

Mijn ouders en veel van mijn ooms, tantes en neven en nichten korfbalden ook. Ik ben begonnen te korfballen toen ik ongeveer 9 jaar oud was. Na een klein uitstapje naar Be Quick ben ik weer gaan korfballen. Vanwege problemen met mijn knie ben ik in 2009 noodgedwongen gestopt. Ik heb nog contact met Klaas Smit, Hans en Emke Westra, Menno van Wijk en met de familie Visser: mijn nichtjes Naomi en Noa korfballen ook. De laatste tijd volg ik de club weer een beetje meer. Zo nu en dan ga ik naar een wedstrijd. Ik heb een prachtige tijd gehad bij De Granaet. We gingen veel op stap met Eggie Blom, Klaas Smit, Menno van Wijk, Doeke Korporaal en Jelle Jelsma. Ook denk ik met veel plezier terug aan het zaalteam waarin ik jaren heb gespeeld. Ik heb hierin onder andere met mijn oom Tjeerd Visser en mijn nicht Manon gespeeld.”

7

8

R

ixt van Dongera (30) korfbalde van haar achtste tot haar 24e bij De Granaet. Inmiddels werkt ze als Public Affairs Coördinator bij de provincie Drenthe. “Ik woon in Groningen, mijn vriend Mario woont hier ook. We wonen niet samen, maar vertrekken in november wel samen zes maanden samen op reis naar Zuid-Amerika. Ik heb van 1999-2016 gekorfbald bij De Granaet. Hierna ben ik gaan korfballen bij ROG in Groningen, waarmee we De Granaet nog regelmatig treffen.” Rixt heeft nog veel contact met Anita, Wytse Pyt en Marieke van De Granaet. “Zij houden mij op de hoogte van de roddels binnen de club. Voor de resultaten kon ik tot op heden via ROG op de hoogte blijven. Helaas (voor mij) is dit nu niet meer het geval, dankzij de dubbele promotie van Granaet 1&2 zullen zij volgend jaar in een andere poule uitkomen.”

Als Rixt terug denkt aan de Granaet denkt ze aan de gezelligheid, betrokkenheid en winnaarsmentaliteit. “Mijn favoriete herinnering is aan de tripjes naar Londen (naar oud-speler Sytze Bijker en zijn club de Nomads), met name die keer in 2016 toen Marjanna Zeilinga en ik twee weken korfballes gaven op basisscholen in Zuid-Londen.”

9

Samen stappen ondernemen

Wij staan naast de ondernemer, waar dit ons ook brengt. Vanuit Dokkum werken wij voor klanten uit diverse sectoren. We zijn op de hoogte van ontwikkelingen binnen deze sectoren en praten graag met onze klanten over hun ambities en ideëen. Doordat we passend advies kunnen geven worden plannen dikwijls waargemaakt. Ook samen met u zetten we graag stappen vooruit. Maak een afspraak voor een kennismakingsgesprek. www.vanwieren-vellinga.nl

Agrarisch - Medisch - Industrieel - Horeca - MKB - Non-profit 10

COLUMN Begin augustus 1982 begon ik als hoofdtrainer bij KV De Granaet. De Granaet - opgericht in 1972 - had in juli 1982 het tienjarige bestaan van de toen nog jonge korfbalvereniging feestelijk gevierd. Mijn jonge en talentvolle selectie bestond uit de eerste generatie eigen kweek…. Tot 1982 waren er vooral spelers bij De Granaet 1 actief die hun korfbalopleiding elders hadden genoten, meestal bij een club in de buurt van Dokkum. De selectie van augustus 1982, aangevuld met nieuwe talenten, bereikte uiteindelijk na acht jaar in de zaalcompetitie de tweede klasse KNKV. Na veertig jaar zien we een herhaling van zetten. Een jonge en talentvolle selectie start in het seizoen 2009/2010 in de vierde klasse en na 13 seizoenen bereikt het de eerste klasse KNKV. Nu is het van groot belang om dit niveau te handhaven. Een aantal jaren opnieuw acteren in de tweede klasse is geen probleem, maar terugvallen naar de derde klasse moet je voorkomen. Bovendien is vanaf het volgende zaalseizoen de derde klasse de laagste klasse voor standaardteams. De Granaet moet in staat worden geacht, gelet op de huidige omvang van de vereniging en de thans aanwezige korfbalkwaliteiten, zich - voorlopig - op het huidige niveau te kunnen handhaven.

Hoe ziet het plaatje er over tien jaar uit en wat moet je doen om het huidige niveau te handhaven?

daarom dan ook voor een belangrijk deel worden verzorgd door de selectiespelers, die hiervoor, op kosten van de club, worden opgeleid tot gediplomeerd (jeugd-)trainer.

PR is belangrijk!

Niet alleen het vlaggenschip van De Granaet bereikte de eerste klasse KNKV, ook het tweede team wist te promoveren naar de reserve eerste klasse! Een prestatie die de afgelopen 50 jaar niet heeft mogen plaatsvinden. In de regiokranten en de digitale kranten is er vanuit De Granaet nauwelijks aandacht besteed aan deze grootse prestaties en dat is een gemiste kans.

Door o.a. corona heeft De Granaet de afgelopen jaren een ledenverlies geleden van ruim 25% oftewel ruim 50 leden. Door de sportieve successen van de selectie kom je als club extra in beeld. Hiervan had geprofiteerd kunnen en moeten worden.

Ik hoop dat de PR vanaf het nieuwe seizoen beter zal worden verzorgd!

Sector Presteren De misschien wel belangrijkste bestuursfunctie binnen een club is bij De Granaet al jaren vacant en dat is bijzonder jammer. Men kan uiteraard geen ijzer met handen breken, maar linksom of rechtsom: de functie van bestuurslid technische zaken is net zo onmisbaar als een voorzitter, een secretaris en een penningmeester. Ik hoop van harte dat er een oudselectiespeler deze kar binnenkort gaat trekken!

Trainers jeugdteams Wil je als club ook in de verdere toekomst op een redelijk niveau blijven presteren, dan moet je ervoor zorgen dat de jeugd een gedegen opleiding krijgt, waarbij plezier uiteraard niet onbelangrijk is, maar waar veel aandacht is voor met name de technische aspecten van het korfbalspel. De trainingen moeten

Aantal en niveau jeugdteams Uitgangspunt dient te zijn dat iedere leeftijdscategorie dubbel bezet is. Dus 2 A-teams, 2 B-teams etc. Dit lukt bij De Granaet in het algemeen nog wel. Daarna moet je een goeie verdeling hebben tussen jongens en meisjes. Hier wordt het de laatste jaren al lastiger.

Tenslotte moet je streven dat je bij voorkeur vanaf de C’s tenminste twee en bij voorkeur drie teams (A1, B1 en C1) op het niveau van het wedstrijdkorfbal kunt laten spelen, eventueel in combinatie met één of twee buurclubs. Op deze manier zorg je ervoor dat er voldoende jeugdspelers t.z.t. van uit de A1 direct de overstap naar de selectie kunnen maken.

“De misschien wel belangrijkste bestuursfunctie binnen een club is bij De Granaet al jaren vacant”

Kunstgrasvelden en nieuw clubgebouw Als de plannen verlopen zoals ze zijn gepland kunnen alle teams van De Granaet vanaf april 2023 in het Tolhuispark korfballen op kunstgras.

Er komen twee velden van 20 bij 40 meter. Mijn verwachting is dat het nieuwe professionele kunstgrasstadion een boost zal geven aan het korfbal in Dokkum. Ook is het de bedoeling dat er, samen met de nieuwe hockeyclub, een eigen clubgebouw bij deze velden wordt gebouwd. Helaas zijn deze plannen nog niet echt concreet en met de huidige voorwaarden financieel lastig te realiseren, maar de oanhâlder wint!

KLAAS HOUTSTRA 11

12

Bedankt Hendrik voor de pen!

We zullen onszelf even voorstellen. En eigenlijk ook weer niet helemaal. Na jaren bij De Granaet te hebben gespeeld in de selectie, trainer geweest te zijn van veel teams en ook lid van de activiteiten- en jeugdcommissie kennen veel mensen mijn gezicht wel!

Mijn naam is Reinou Aagtjes. Veel mensen kennen mij als juf op JKC Sint Bonifatius, als eigenaar van MRT praktijk Dokkum, of als oud lid van de vereniging. Samen met Jurjen Sipma, ook lang actief lid van de selectie geweest, is nu onze oudste zoon een echte korfballer aan het worden. Lars is nu 13 jaar en speelt in de C2. Hij vindt het prachtig. Hij vindt de sport mooi maar zeker ook het sociale netwerk er omheen. Onze dochter Fleur is 10 jaar en rijdt verdienstelijk paard bij manege Grut yn ’t Lyts.

Wedstrijden rijden doet ze dan ook graag. We zijn graag actief buiten en kamperen elke zomer met de vouwwagen in binnen- en buitenland.

Toen mij gevraagd werd om een stukje te schrijven voor de Granaetappel kreeg ik een leuk flashbackgevoel. Als redactielid, toen onder leiding van Rienk Sibma, heb ik zelf ook menig uurtje besteed aan het schrijven van het “Bernehoekje”, de verhalen doorlezen enz. Nu mag ik zelf een stukje schrijven. Erg leuk! Ik begrijp dat het ook nog een jubileumeditie is. Dus even terug in de tijd.

en ook mijn trainerscarrière ging van start. Bij de F’jes begonnen. Jopie Zeilinga heeft mij de eerste tips en tricks bijgebracht. Bedankt Jopie! Daarna samen met Peter van der Kloet, Eggie Blom, Marjanna Zeilinga e.a. verschillende teams mogen trainen en coachen, waarbij het trainen van de junioren wel op 1 staat. Trynke, Anita, Wytse Pyt, Ruurd, Hanneke e.a. Machtige ploeg jeugd met potentie.

Veel geleerd en mooie mensen leren kennen in die tijd.

Ook als je elkaar nu weer treft is die connectie weer snel gemaakt. Dat is het mooie van De Granaet. Vriendschap en ook in veel gevallen wordt er echte liefde gevonden.

De wel bekende korfballiefde, haha. Zo ook bij ons. Zoveel namen komen voorbij als je terugdenkt. Te veel om te noemen, maar allemaal hebben ze bijgedragen aan een mooie tijd!

Nu kan je mij zo nu en dan treffen op het veld bij de C2, als moeder. Of in de kantine bij een kantinedienst. Stiekem raak je weer meer betrokken bij deze prachtige club.

Een heel mooi jubileumjaar gewenst en ik geef de pen graag door aan Mijke Bos. Heel veel groetjes van Jurjen, Reinou, Lars en Fleur Sipma

Ik kwam terecht bij De Granaet door een vriendin in de brugklas die mij mee nam naar de Trimmer. Al gauw was ik enthousiast en ben ik lid geworden. De eerste jaren veel gespeeld in een meisjesteam. Dite Wesseling en Wobine Sibma gingen elke zaterdag met veel lol en plezier met ons op stap. Vooral met de fam. Haisma als chauffeurs was het erg gezellig. In de junioren speelden we echt in een gemengd team. In de selectietijd hebben we leuke dingen gedaan. Beachkorfbal, toernooien spelen 13

14

COLUMN Het zal ergens in april 1979 zijn geweest toen ik met mijn klasgenootjes, Jelle Iedema en Jan Holwerda meeging naar hun korfbaltraining. Op de fiets richting sportpark de Harddraver, daar achter sporthal de Trimmer lag het trainingsveld van korfbalclub De Granaet. Trainster Tetje Smits had de korven al klaar staan en vroeg mij of ik ook mee wilde doen. Dit leek mij leuk dus in de lange broek en op gewone schoenen voor het eerst kennis gemaakt met korfbal. Hier bleef het niet bij, een week later was ik er weer en binnen een paar weken was ik lid.

“We waren doodsbang dat hun coach in de kleedkamer zou komen” Ik kan mij nog best veel herinneren uit die tijd maar één wedstrijd sprong er toch wel uit.

Het was zaterdagmorgen en mijn vader moest rijden naar de uitwedstrijd in De Pein tegen de plaatselijke pupillen 1. Ik kon niet mee omdat ik moest afzwemmen voor diploma A (ja ik was vrij laat wat dat betreft). Maar ik kan mij nog goed herinneren dat we samen met De Pein bovenaan stonden.

Ik was thuis toen mijn vader terug kwam van de wedstrijd met drie gefrustreerde jongens in de auto, Jelle, Jan en Gerlof Osinga. 4-2 verloren en verliezen was hun nog niet vaak overkomen. Het ging er hard aan toe en hun coach moest daar nogal behoorlijk tekeer zijn gegaan, thuis pakken we ze, klonk het uit drie monden. Mijn vader, totaal geen sporter, stond er bij te lachen. Maar goed, enkele weken later was het zo ver, op een dinsdag of woensdagavond werd de thuis wedstrijd tegen De Pein gespeeld. Bij winst waren wij kampioen en bij gelijkspel en verlies was De Pein kampioen.

De broer van Gerlof, Ebbing, mocht de wedstrijd fluiten. Omdat ik nog maar net op korfbal zat en het wel om het kampioenschap ging zat ik op reserve. Hun coach ging als een razende tekeer en zwaaide driftig met haar paraplu heen en weer, Ebbing werd voor van alles en nog

wat uitgemaakt en ja jullie raden het al wij wonnen dit keer met 4-2 en werden zo dus kampioen. Na de wedstrijd zo snel mogelijk naar de kleedkamer om onze spullen te pakken want we waren doodsbang dat hun coach in de kleedkamer zou komen………..

Ik ben nog van de generatie die ook in de jeugd nog in drie vakken heeft gekorfbald, dus met middenvak.

Ik heb het nooit erg gevonden omdat dat lopen en ver gooien mij wel goed afging.

Maar ik moet toegeven dat twee vakken mij meer aanspreekt en als ik dan mag kiezen tussen zaal en veld, dan kies ik voor de zaal.

In de zaal heb ik als speler ook de meeste hoogtepunten beleefd, drie jaar in de junioren gespeeld in de selectieklasse, tegenwoordige overgangsklasse. In het tweede jaar misschien wel het mooiste seizoen als ploeg beleefd, we zijn als derde geëindigd. Maar los daarvan, wat waren we als ploeg fanatiek, er werd bijna geen training overgeslagen. Trainingen die overigens door Klaas Houtstra werden gegeven (nog steeds betrokken bij onze club). Maandag en vrijdag werd er in sporthal de Trimmer getraind, voorafgaand aan de training van 1 en 2.

Vrijdags na de training met zijn allen naar “het Dockumer Lokaaltje” voor 1 of maximaal 2 biertjes. Niet meer want zaterdags moesten we er weer staan, na de wedstrijd op zaterdag ook nog met z’n allen op stap of gezellig bij iemand thuis wat drinken. Een mooie tijd waar leuke vriendschappen zijn ontstaan (en soms meer).

Het is mooi om te zien dat enkelen uit die tijd nog steeds bij de club betrokken zijn.

Het lijkt soms bijna familie…………..

Zelf ben ik nog betrokken bij de club als scheidsrechter (ondertussen ook al weer dertig jaar) maar mag graag naar mijn eigen kinderen kijken die het stokje, op meerdere fronten, hebben overgenomen.

PETER VAN DER KLOET 15

16

GRANAETVOORZITTERS

Anko van Wijk en Hans Westra

Ik ga met Anko van Wijk en Hans Westra in gesprek over hun ervaringen met het voorzitterschap bij KV De Granaet. Wat was hun

geheim om de gehele ambtstermijn vol te maken?

We spreken af bij Anko thuis. Als ik binnenkom is Hans al aanwezig en zijn de twee mannen al druk herinneringen aan het uitwisselen. Weet je nog… en kun je je dit nog herinneren…? Ik pak snel mijn laptop erbij en begin mee te typen.

Anko en Hans kennen elkaar al lang. Ze hebben zelfs samen in het bestuur gezeten. Toen Anko voorzitter was, inmiddels ruim 25 jaar geleden, was Hans penningmeester in het bestuur. Anko, oorspronkelijk Groninger, kwam bij KV De Granaet toen ze vanwege een nieuwe baan (bij de LTS) in 1982 verhuisden naar Dokkum. In Bedum zat het hele gezin (Anko zelf, zijn vrouw en vijf kinderen) op korfbal. Anko: “De box ging mee naar het veld”, dus was het logisch om zich ook in Dokkum bij de korfbalvereniging aan te sluiten. In 1991 volgt Anko Rienk Sibma op als voorzitter. Waarom hij destijds is gevraagd weet hij niet meer. Het zal met zijn leidinggevende kwaliteiten te maken hebben, denkt hij, dat zit er gewoon in. “Leiders 17

TEKST TRYNKE KEUNING

Voorzitter zijn van KV De Granaet. Ik ben al een paar keer gevraagd deze functie te vervullen maar heb altijd bedankt, het lijkt me een pittige taak met een grote verantwoordelijkheid: immers, je bent als voorzitter eindverantwoordelijke van de gehele club! Gelukkig zijn er andere mensen, vooral mannen, die deze taak wel aandurfden en er plezier in hebben leiding te geven aan onze korfbalvereniging. Zo kondigde Jan Iedema onlangs bij de ledenvergadering aan dat hij nog wel een tweede termijn van vier jaar ziet zitten.

Daarmee treedt hij in de voetsporen van Oane Talsma (voorzitter van 1979-1987), Anko van Wijk (voorzitter van 1991-1999), Jasja de Vries (19992007) en Hans Westra (voorzitter van 2010-2018), voorzitters die alle vier het voorzitterschap maar liefst acht jaar op zich namen.

worden geboren, niet gemaakt”.

Hans loopt ook al heel wat jaren mee bij de vereniging, eerst als speler en inmiddels als ouder van spelers Nina en Max. In 2008 zit hij in de kantinecommissie en houdt hij zich bezig met de inrichting en inkoop voor de nieuwe kantine. Een vrijwilligerstaak die op zijn lijf geschreven is: “Het was een beetje winkeltje spelen.” In 2010 was de vereniging op zoek naar een nieuwe voorzitter, Klaas Houtstra was al een tijdje waarnemend voorzitter en men vond het lastig om iemand te vinden. Hans: “Toen zei ik: waarom hebben jullie mij dan niet gevraagd?” Hans bood zichzelf dus aan als voorzitter en zo geschiedde. Volgens Hans was de combinatie van ‘chef kantine’ en voorzitter een ideale mix: “Vanuit de kantine kom je veel mensen tegen, de lijntjes zijn kort, iedereen kent je ook. Dus ik kon zo heel makkelijk mensen bereiken.”

Verschillende hoogtepunten Anko en Hans kijken beide positief terug op hun voorzitterschap. Voor Anko waren de hoogtepunten de grote toernooien die door De Granaet in zijn termijn als voorzitter werden georganiseerd. Allereerst het aspirantenkampioenschap in 1992, de voorbereidingen daarvan waren al getroffen door Rienk Sibma en Anko mocht het afmaken.

Later werd het Drie Provinciën Toernooi voor de tweede keer georganiseerd in Dokkum, waar ruim 2000 spelers uit de noordelijke provincies aan deelnamen. Onder leiding van Anko werd ook het sponsorcontract met Radio Talsma gesloten. Een goede zet, want ‘Elektro World Talsma’ is nu nog steeds sponsor van ons selectieteam.

Toen Anko voorzitter was speelde De Granaet nog op de velden achter de Trimmer in het Harddraverspark. Ook toen waren er al gesprekken over een eigen clubkantine en Anko maakte zich er hard voor om dit voor elkaar te krijgen, maar de 400.000 gulden die dat moest kosten waren voor het bestuur een stap te ver.

Dus bleef het bij het hokje, dat door Teunis Jelsma

18

en Anko werd neergezet en een stel nieuwe lichtmasten. Mede dankzij de inspanningen van Jasja de Vries, Peter van der Kloet en Eele Jan Sibma lukte het jaren later wel een eigen kantine te realiseren: het Trefpunt aan de Parklaan. De verhuizing naar het Tolhuispark is volgens Hans echt een keerpunt geweest in de geschiedenis van De Granaet. Zo’n kantine betekent clubbinding: je kunt activiteiten organiseren op je eigen plek, mensen ontmoeten elkaar meer. Anko beaamt dat: Zo’n clubgebouw zorgt voor nog meer binding, die binding was er in mijn tijd ook wel, maar het helpt wel om een eigen plek te hebben.

Als Hans terugkijkt naar zijn voorzittersperiode dan is het kampioenschap naar de tweede klasse wel één van de hoogtepunten. Onder leiding van trainer/coach José Berkenbosch wist het eerste en tweede na ruim 25 jaar spelen in de derde – of zelfs vierde – klasse, de tweede klasse te bereiken.

Een ander hoogtepunt was de bouw van de nieuwe sporthal, en in het bijzonder de eigen kantine waar ook nu weer flink voor gelobbyd moest worden bij de gemeente. Dat lobbyen dat is wel aan Hans toevertrouwd. Hans: “Ik liep alle recepties van de gemeente af om ervoor te zorgen dat we in beeld bleven bij de wethouder.”

“Je doet het voor een ander, voor de maatschappij, niet voor jezelf.”

Iemand moet de leiding hebben Terwijl ik het gesprek met Anko en Hans voer merk ik al snel dat ze beiden hun eigen leiderschapsstijl er op na hielden. Voor Hans is het sleutelwoord ‘samen’, hij vindt het belangrijk samenwerkingen op te zoeken, goed te luisteren, mee te bewegen. Anko is, vergeleken met Hans, iets directer, hij wist goed te delegeren in het bestuur: jij doet dit, en jij doet dat en zo gaat het gebeuren. Hans lachend: “Als er bij de rondvraag tijdens de ledenvergadering kritische

opmerkingen kwamen dan zei Anko altijd: ‘dat nemen we mee.’” Desalniettemin hielden beide mannen het acht jaar vol en kozen ze voor het voorzitterschap vanuit het idee iets goeds te doen voor de maatschappij. Anko: “Je doet het voor een ander, voor de maatschappij, niet voor jezelf.”

Hans: “Je moet het doen omdat je het leuk vindt, het verenigingsbelang staat daarbij voorop.” Na acht jaar was Hans trouwens ook wel blij dat hij de verantwoordelijkheid die hoort bij voorzitter zijn even kwijt was. Hans: “Dat ik niet iedere zaterdagochtend dacht: ojee het heeft wel veel geregend, kunnen we wel spelen? Of als het sneeuwde of dreigde te gaan ijzelen: dan was ik altijd blij dat iedereen weer heelhuids thuis was.”

Wat wensen de heren De Granaet nog toe? Hans is nog steeds betrokken bij De Granaet. Hij staat nog met enige regelmaat in de kantine en is als ouder op het veld te vinden. Ook Anko vind je zo nu en dan nog wel eens rond het veld als supporter van kleindochter Thea, speler in de pupillen D1.

Hans: “Ik hoop dat de huidige en toekomstige besturen de vereniging op peil weten te houden, qua leden maar ook qua bezetting van taken. Dat is en blijft altijd een punt. We zien nu ook weer bepaalde commissies (de materialencommissie, de technische commissie) die niet goed genoeg bezet zijn. Er moet een nieuwe lichting op staan, vers bloed, je loopt het gevaar dat mensen te lang doorgaan.” Ik merk dat Hans zich wel een klein beetje zorgen maakt over de vereniging, over de teruglopende ledenaantallen en het gebrek aan vrijwilligers, maar Anko nuanceert: “Die problemen zullen altijd blijven, maar je moet ook niet doemdenken. Ja, er zijn problemen, maar er komen ook altijd weer oplossingen. Je moet zoeken naar die oplossingen, dat kan wel eens stroef en moeilijk gaan maar het komt altijd weer goed.”

Hans en Anko samen in het bestuur in 1997

Hans geeft de voorzittershamer door aan onze huidige voorzitter Jan Iedema

19

Ook voor werk- en bedrijfskleding

RAADSMA IJZERSTERK

www.raadsma.nl

20 Dokkum . Heerenveen . Leeuwarden . Groningen . Emmeloord . (0519) 29 23 25

Hoofdtrainers bij De Granaet 1972 Dhr. Hoekstra 1972 Th. van der Zee 1974 Jan de Jong 1975 Enno van der Zee 1976 Teun Vis 1977 Enno van der Zee 1978 Symen Spoelstra 1982 Klaas Houtstra 1988 Symen Spoelstra 1989 Jouke de Vries 1990 Symen Spoelstra 1990 Bart Steensma 1993 Romke Timmermans 1994 Johannes Hartholt 1997 Dirk Winius 1999 Peter van der Kloet 1999 Johan de Vries 2000 Anne Wiersma 2002 Doeke Korporaal 2004 Peter van der Kloet 2004 Goswin & Tjeerd Visser 2005 Johannes Hartholt 2006 Henk Kempenaar 2008 Johannes Hartholt 2009 Cees Mulder 2012 Watze Mays 2015 IJsbrand Maaskant 2015 José Berkenbosch 2018 Henk Sjoerd Westra

Weet je nog... … dat er een telefoonboom werd ingezet als er wedstrijden waren afgelast (voor de jongere lezers: een telefoonboom is een schema waarbij iedere gebelde speler twee andere spelers belt, zodat je snel iedereen kunt bereiken). …dat wedstrijduitslagen werden ingevuld op een wedstrijdformulier en deze met het spelersmapje moesten worden gebracht naar de wedstrijdsecretaris/-esse die dat op zijn/haar beurt weer opstuurde naar de KNKV (tegenwoordig gaat dit allemaal met de KNKV app) ...je vroeger naar de sigarenboer moest om te kijken hoe laat de wedstrijden waren en hoe laat je moest vertrekken. ...de sponsorborden in De Trimmer met de hand geschilderd werden door Piet de Jong en Rienk Sibma. Piet maakte het ontwerp en Rienk kleurde het in. .. dat De Granaet door de jaren heen een heleboel acties heeft opgezet om extra geld in te zamelen?

Jarenlang was er een koekactie, daarna een pepernotenactie, ‘varkentjes wassen’, pepermuntjes verkopen, een flessenactie, een lotenactie, een oliebollenactie, een kerstkaartenactie en ga zo maar door...

De Granaet-shirts door de jaren heen...

Het eerste tenue van De Granaet bestond uit een lila shirt met witte broek/rok

In 1979 werd het Granaet embleem ontworpen om de shirts meer te laten afwijken van de Be Quick shirts

Overgang naar korte mouwen

BESTEL NU: JE EIGEN GRANAET TRAININGSSHIRT VIA ONZE KV DE GRANAET SHOP! www.kvdegranaet.nl 1995 In 1992 werden alle seniorenteams in een nieuw tenue gestoken

Het Granaet embleem verschijnt weer op de selectieshirts

In 2011 krijgen de selectiespelers en de pupillen meer getailleerde shirts. De rest van de club volgt later

21

Op de foto: v.l.n.r: Jopie Wendelaar Bonga, Oane Talsma, Annie Boomsma, Johan Dreijer, Annie de Jong, Koert Veeninga, Doetie Buwalda

TEKST OANE TALSMA

DE ‘DIEHARDS’ FAN KV DE GRANAET De korfbalgeschiedenis van een aantal Granaetleden, nu Recreanten genoemd, begint in de 50-er en 60-er jaren van de vorige eeuw, meer dan een halve eeuw geleden. De tijd dat er nog in drie vakken werd gespeeld en de strafworpstip op 4 meter van de korf stond en dames “paaldames” werden genoemd, omdat zij vaak alleen maar de bal aan mochten geven, dan konden de heren proberen te scoren. Het regende geen doelpunten zoals nu.

247 jaar korfbalgeschiedenis bij De Granaet en 303 jaar in totaal als je vanaf ons 10e jaar gaat rekenen. Helaas zijn de bovengenoemde verenigingen allemaal ter ziele gegaan. De Granaet is de derde korfbalclub in Dokkum. De eerste club was een onderdeel fan Be Quick, dat na de oorlog ging korfballen bij gebrek aan doelpalen; later werd de D(ockumer)K(orfbal) C(lub) opgericht en vervolgens dus KV De Granaet.

In die tijd waren we 10-11 jaar oud en werden lid van de plaatselijke korfbalvereniging: Jopie Wendelaar Bonga in 1953 van Wêz Warber, Metslawier; Oane Talsma in 1953 van D(oor)O(efening)S(terk), Ternaard; Annie Boomsma in 1958 van S(portvereniging)V(an) S(charnegoutum); en Doetie Buwalda in 1966 van KV De Biermen, rondom Pietersbierum.

Jopie en Annie Boomsma waren vanaf de oprichting in 1972 lid van De Granaet en Annie de Jong, Doetie Buwalda en Oane Talsma vanaf 1975/76. Johan Dreijer werd lid in 2004 en Koert Veeninga in 2007. Samen zijn ze goed voor

Jopie, Annie Boomsma en Oane hebben alle drie in het eerste gespeeld en Annie de Jong en Doetie maakten hun debuut in het derde.

Allemaal hebben ze later bij de veteranen, het midweekteam en de recreanten getraind en gespeeld en besteden nog steeds een uur in de week aan ‘korfbal’, maar doen het wel wat rustiger aan. Het wordt langzamerhand ‘walking korfball’.

22

Ons korfballeven bij De Granaet ging niet altijd over rozen. Zo hebben we drie keer als veteranen/recreanten mee moeten maken dat

een teamlid kwam te overlijden. Het eerste lid was Age Dijkstra uit De Lytse Jouwer; toen Hans Machiela en nog weer later Romke Talstra.

Over het geheel genomen waren de trainingen en wedstrijden altijd hartstikke leuk. Aan het begin opende Romke altijd zijn moppentrommel en begon steevast met: “Hjoed prate ik mei ien, …..” En vervolgens kwam er een heel verhaal achteraan. Je wist nooit of het niet waar of wel waar was wat hij vertelde (behalve dan aan het eind).

Alles bij elkaar genomen, hebben we allemaal een ontzettend leuke tijd gehad bij KV De Granaet en hopen dat zo nog even vol te kunnen houden, al wordt het wel wat moeilijker, omdat kwaaltjes horen bij de ‘oude dag’.

Weinigen gaan door tot op de leeftijd waarop een aantal van ons nog steeds bezig zijn met ‘de enige (echte) gemengde teamsport ter wereld’, hoewel bij het voetballen sommige teams ook al niet meer alleen uit mannetjes of vrouwtjes bestaan.

Een mooie anekdote: we speelden, alweer jaren geleden, op een Recreantentoernooi in Hardenberg tegen een team, naar ik meen, uit Assen. Daarin speelden ook, in onze ogen, heel wat echte ‘oudjes’, wij waren toen nog veel jonger. Je liet hen vaak maar wat spelen, want anders kwamen ze nooit aan de bal. Een dametje merkte toen op, zo even tussen neus en lippen door: “ik ben al 80!”

Binnenkort hoopt ons oudste lid ook 80 te worden: Annie de Jong en volgend jaar ikzelf ook. Toen ik nog voor de klas stond (Dockingacollege) kwam een oud-collega op een ochtend even langs om in de pauze een kop koffie met ons te drinken (ik had zelf nog les van hem gehad op de Mulo). We vroegen hoe het met hem ging en wat hij zoal deed in zijn vrije tijd. Zijn antwoord blijft me altijd bij.

Hij deed niet veel meer, maar zei: “Old soldiers never die, they just fade away!” En zo is het ook met hem gegaan. Ineens was hij er niet meer.

Tenslotte feliciteren wij KV De Granaet met het 50-jarig jubileum en hopen dat er nog vele goede jaren mogen volgen met voldoende leden en, zeker ook, vrijwilligers. Op naar de 75!

Achter vlnr: Annie Groen, Anko van Wijk, Johannes Akkerman, Jopie Wendelaar Bonga, Hans Machiela, Doetie Buwalda, Tetsje Smits.

Voor vlnr: Piet de Jong, Afke Feenstra, Oane Talsma, Annie de Jong, Reinder Thiescheffer

DOS(Ternaard) tegen D(e)T(oeke)G(ooiers) van Ouwesyl (Oudebildtzijl)

Namens het Recreantenteam: Oane Talsma

23

24

COLUMN Laat ik allereerst beginnen mij zelf eens voor te stellen, aangezien ik tegenwoordig wat minder bij De Granaet betrokken ben en wanneer ik er kom ik vaak ook voor mij nieuwe gezichten zie. Ik ben Jasja de Vries en voor het grootste gedeelte van mijn leven op een of andere manier betrokken bij De Granaet.

Dat zal er voor een deel mee te maken hebben dat mijn geboortejaar samenvalt met het jaar waarin De Granaet is opgericht. Voor de snelle rekenaars geeft dat ook meteen een indicatie van mijn leeftijd. Ik heb vanaf een jaar of 6 diverse teams doorlopen binnen De Granaet en heb het in mijn seniorenjaren tot de selectieeams geschopt. Maar naast het zelf spelen heb ik in de loop der jaren nog een aantal functies bekleed zoals lid PR commissie, voorzitter van het bestuur, scheidsrechter, trainer-coach selectie en omroeper bij het schoolkorfbaltoernooi. Mijn vrouw, Gerda, heeft nooit bij De Granaet gespeeld, maar onze beide zonen Alex en Stefan wel.

Terugkijkend op de rijke historie van onze vereniging is het niet gemakkelijk om daar de belangrijkste hoogtepunten uit te halen. Toch zal ik een poging doen aan de hand van hoe ik het ervaren heb. Allereerst is daar de verhuizing van het Harddraverspark naar het Tolhuispark. Van een veld dat soms meer op een zwembad leek na een matig buitje naar eindelijk een fatsoenlijk bespeelbaar veld.

Bij de verhuizing zelf ben ik vooral op bestuurlijk niveau betrokken geweest. Vele gesprekken en (on) mogelijkheden later hebben we onze biezen gepakt richting Tolhuispark. In mijn ogen nog steeds een goede ontwikkeling, zeker gezien de volgende stap die er aan zit te komen met kunstgras op onze “nieuwe” locatie.

Recenter hebben we qua sporthal ook het Harddraverspark verlaten en de Trimmer ingewisseld voor de sporthal Tolhuispark. Qua accommodatie een grote stap vooruit, qua sfeer en beleving een stuk minder. Misschien komt dat door de prachtige tijden die ik zelf heb meegemaakt als speler en supporter in de Trimmer en ben ik daarom iets teveel bevooroordeeld. Het contact in de Trimmer tussen tribune en zaal was in ieder geval veel directer dan we die nu kennen in de nieuwe sporthal.

wedstrijd in de zaal voor het eerste team was (op 37 jarige leeftijd) de beslissingswedstrijd tegen Udiros in Gorredijk voor handhaving in de derde klasse. Een wedstrijd die we wonnen en er voor zorgde dat we samen met een bus vol supporters weer feestend naar Dokkum terug konden. Daarna kon ik het rugnummer 9 met een gerust gevoel overdragen aan Gerben de Vries (geen familie) binnen de selectie. Ook heb ik goede herinneringen aan de diverse zaalteams waarin ik gespeeld heb die eigenlijk meer als vriendenteams waren opgezet.

“Het is meer dan alleen een paar uur per week samen sporten.”

Ik heb als trainer-coach van dichtbij meegemaakt hoe zowel het eerste als het tweede team de stap naar de tweede klasse heeft weten te maken. Een prachtige ontwikkeling die goed past in de omvang van een club als De Granaet. En heel recent is zelfs de volgende stap gezet door de selectie door een dubbele promotie in de zaal naar de eerste klasse! Het bewijst maar weer eens dat De Granaet vijftig jaar na het ontstaan nog volop aan de weg timmert.

Tot slot een aspect dat in mijn ogen altijd een minimaal net zo belangrijke rol heeft gespeeld als het sportieve: de sociale contacten en nevenactiviteiten.

Of beter gezegd allerlei activiteiten binnen en buiten de vereniging om, die de ondelinge band alleen maar heeft versterkt. De divere feestjes georganiseerd door de activiteitencommissie die steevast goed bezocht werden en de verjaardagsfeestjes onderling. Maar ook de stapavondjes die spontaan onderling werden georganseerd, soms dicht bij huis (cafe De Granaet, Dockumer Lokaelstje, Ponderosa, etc.) en soms wat verder van huis (Marum, Zevenhuizen, tot aan Zak in Duitsland toe). Voor mij heeft een groot deel van de kracht van De Granaet daar ook altijd in gelegen, dat het meer is dan alleen een paar uur per week samen sporten. Als ik zo het programma zie voor het komend jubileumfeest is dat gelukkig nog onveranderd!

Als speler van de selectie maakte ik vaak mee dat we een beetje tussen de vierde en de derde klasse heen en weer pingpongden. Mijn allerlaatste

Op naar de volgende 50 jaren in blakende gezondheid met deze prachtige vereniging.

JASJA DE VRIES 25

FANATIEKE FANS VAN DE GRANAET

TEKST WYTZE VISSER

Wie regelmatig bij thuiswedstrijden van het eerste of het tweede van De Granaet kijkt, weet dat dat je dan negen van de tien keer ook het trio Jan Jelle, Lars en Bram tegenkomt op de tribune, vaak als ze aan het keten zijn en met wat lekkers in de hand. Hoog tijd om eens wat meer van deze fanatieke Granaetfans uit de C’s te weten te komen. Eind mei mocht ik een keer met de mannen mee op supporterspad voor de thuiswedstrijden tegen Harich.

Zijn jullie vaak bij wedstrijden aanwezig?

Meestal zijn we wel bij de wedstrijden van het eerste. Bij uitwedstrijden is dat ietsje minder vaak dan bij de thuiswedstrijden.

Thuiswedstrijden missen we weinig. We appen dan vantevoren altijd wie heen gaat en hoe laat.

In de zaal kijken we trouwens wél altijd bij het tweede. Jan Jelle vult aan: “Soms is Delano (Pousma, ook uit de C’s red.) er ook wel bij, vooral in de zaal.”

De jongens nemen altijd wel wat lekkers mee naar de wedstrijd, maar spekken de clubkas gelukkig ook! Lars is de grootste vreetzak, 26

geven Jan Jelle en Bram aan. Die neemt altijd snoep mee. Lars: “Maar Jan Jelle koopt altijd AAdrink. En Bram koopt altijd chips.

En dat delen we dan ook vaak wel wat.”

“Ons doel is om uiteindelijk ook in het eerste spelen” Hebben jullie ook herinneringen aan een bepaalde wedstrijd?

Bram: “Sowieso kortgeleden, toen we met de bus naar Balk en

Kollum gingen om te supporteren bij het eerste en het tweede. Dat was echt ge-wél-dig!”

Jan Jelle: “op de heenreis werd de sfeer al mooi opgebouwd en naar Kollum zaten we er helemaal in.” Lars hierover: “Ik denk dat ik de wedstrijd van het tweede toen het leukst vond, want toen zat het niet zo stampvol. En het was in Kollum ook koud op de tribune.” Maar wat de jongens het allermooist vonden aan die promotiewedstrijden? Het trommelen met Ronald. Zo cool!!!!

Jan Jelle: “En natuurlijk de wedstrijd met het scorebord, die weet ik ook nog heel goed.”

En ineens beginnen de ogen van Bram en Lars te glinsteren. Dat kunnen zij zich ook nog herinneren.

Bram: “Toen moesten wij bij het eerste in de zaal het scorebord bij houden. Dat was zo leuk om te doen.”

Terwijl ik dit interview uitschrijf denk ik meteen: ik voel dat we weer drie nieuwe vrijwilligers te pakken hebben.

Wat betekent De Granaet voor jullie?

Jan Jelle: “Het is de club waar ik van jongs af aan al bij ben. Drie keer in de week zijn we hier.”

Lars: “Het leuke van De Granaet vind ik ook dat jong en oud door elkaar heen loopt en met elkaar praat.

Dat maakt het ook leuk om hier bij wedstrijden te kijken.”

Alle drie zeggen ze bij wedstrijden te komen, omdat het bij De Granaet altijd gezellig is en er een mooie sfeer hangt.

De Granaet is ook de club waar ze elkaar (beter) hebben leren kennen. Lars en Bram hebben bij elkaar in de klas gezeten. Jan Jelle hebben ze via het korfbal leren kennen. En zo ontstaan ook hier bij deze jongens misschien wel weer contacten voor het leven, zoals bij De Granaet zoveel mensen met elkaar in contact zijn gekomen, vriendschappen zijn ontstaan, maar ook Granaethuwelijken en zelfs Granaetbaby’s!

Verzamelen bij de Iedema’s

En jongens, jullie zijn nu alle drie een jaar of 12. Zien we jullie over en jaar of 10 bij het eerste?

Alledrie: “Ons doel is om uiteindelijk ook in het eerste spelen”. Lars: “Of, nou ja ……. in ieder geval het tweede”. De jongens vinden het leuk om te trainen, om beter te worden, om zich voor te bereiden op wedstrijden, maar ze trainen toch ook voor de gezelligheid.

Een toekomst in het eerste, betekent nu al veel trainen. Balen jullie ook als trainingen uitvallen?

Jan Jelle en Lars: “Nou als het regent niet! Maar anders is het wel jammer….”

Prinsheerlijk in de zon zitten bij De Granaet2 - Harich 2

Hoe de wedstrijden tegen Harich afliepen? Zowel het eerste als het tweede wist deze thuiswedstrijd in winst om te zitten en zo bleven de punten mede dankzij deze fanatieke fans mooi in Dokkum.

De jongens bespreken de 1ste helft met wat lekkers erbij.

27

FEESTVLAGGETJES!

28

COLUMN De Granaet bestaat 50 jaar, wat een prachtige mijlpaal. Ik gok dat ik van die 50 jaar bijna 40 jaar lid ben geweest. Dus heel wat beleefd bij ‘mijn’ club. Natuurlijk vooral als (jeugd)speler, maar door de jaren heen ook in verschillende vrijwilligersfuncties. Van jeugdscheidsrechter, kantine- en schoonmaakvrijwilliger, trainer en coach tot bestuurslid. En aan deze laatste functie wil ik deze column wijden.

Tweemaal maakte ik een bestuursperiode mee. Ik denk ergens in de jaren negentig als secretaresse en een aantal jaar geleden als coördinator van de sector Beleven. Beide periodes stonden in het teken van een grote gebeurtenis. De eerste keer het verhuizen van het Harddraverspark naar het Tolhuispark (met een eigen kantine) en in de tweede periode van de oude naar de nieuwe kantine. Veel werk te verzetten en dan te bedenken dat ons huidige bestuur meerdere van dit soort grote klussen te doen heeft.

Er zaten ook flinke verschillen tussen de twee periodes. Tijdens de eerste periode was lang nog niet alles digitaal. Zo werkte ik toen fulltime als verpleegkundige in een intensief beschermde woonvorm en deed al mijn ‘secretaresse werk’ in de nachtdienst en sloeg het op op ouderwetse floppy’s. Elke vrijdag viel er een bijna vuistdikke envelop van de KNKV op de mat met alles wat de vereniging nodig had. Maar wat ook weer elke week bij de juiste mensen terecht moest komen. De tweede periode was het bestuurswerk heel anders ingedeeld door een prachtig nieuw beleidsplan. Het werk was een stuk makkelijker mede door de digitalisering en de korte lijnen door de verschillende sectoren. Aan de ander kant was het wel lastiger dan de eerste keer om te combineren met werk (wat niet meer ’s nachts was) en gezin.

samenwerken met een fijne groep mensen, zowel binnen het bestuur als met de vrijwilligers waar je door de functie het meest mee verbonden was.

Maar eerlijk is eerlijk, al hoe leuk en leerzaam ook, ik was na vier jaar ook blij dat het er weer op zat. Er gaat veel tijd in zitten en het is gewoon veel werk, vaak ook onzichtbaar.

Met liefde gedaan, maar toch. Lastige kwesties waren er ook. Waarin ik mij soms ook met de medebestuurders wat verloren voelde. Want kun je het ooit goed en naar ieders tevredenheid doen? Wat gaan jullie als bestuur daar aan doen? Dat vond ik altijd een lastige vraag. Gelukkig kon je dan de verantwoordelijkheid nog delen met het hele bestuur.

“Wat gaan jullie als bestuur daar aan doen?

Dat vond ik altijd een lastige vraag.”

Dus zonder alle andere vrijwilligers tekort te doen, die zichtbaar en onzichtbaar zoveel werk verzetten voor de club, wil ik alle bestuursleden door alle jaren heen een dik compliment geven voor al het (soms lastige) werk dat zij voor onze vereniging hebben gedaan, doen en gaan doen in de toekomst!

Ik heb beide periodes ervaren als intensief

ANNA S. WIERSMA 29

Door de jaren heen is gebleken dat korfbal een echte familiesport is. Ook binnen De Granaet kennen we het fenomeen korfbalfamilies. Een van die échte korfbalfamilies is de familie Sibma, waarvan Eele Jan het enige nog actieve Granaet-lid is. Maar ook heit Rienk, zussen Wobiene en Joke en (Eele Jan zijn zoon) Arjan zijn actief geweest binnen De Granaet. Met deze drie generaties Sibma’s kwam via de digitale snelweg dit artikel tot stand.

TEKST WYTZE VISSER

Bij de Sibma’s wonen de mannen alle drie in Dokkum, Eele Jan en Arjan beiden binnen de bolwerken.

Wobiene en Joke wonen in Assen. Rienk is al geruime tijd gepensioneerd en geniet samen met Neeltje van zijn oude dag. Vroeger was Rienk leraar aan de CTS in Dokkum, de vroegere technische school. Zoon Eele Jan heeft het onderwijzersbloed via de genen meegekregen, want hij werkt als docent aan de NHL Stenden in het team Accountancy. Wobiene puzzelt met cijfers en Joke helpt mee aan het bouwen van schepen. Arjan tot slot werkt als Cybersecurity Officer bij het Overheidsdatacenter Noord. Wij leveren Clouddiensten aan de Rijksoverheid. (red: geen idee wat dit laatste is, maar het klinkt ingewikkeld).

Hoe zijn de Sibma’s bij De Granaet gekomen?

Rienk: “Via mijn zoon Eele Jan kwam ik in contact met De Granaet en rolde ik van de ene in de andere functie, zoals coach, bestuur en trainer. Ik kende de korfbalsport al vlak na WOII (!) vanuit mijn jeugd uit Garyp en later ook in Dokkum bij DKC, de voorganger van De Granaet.”

Eele Jan: “Mijn jeugdvrienden Ebbing Osinga en Lieuwe 30

Jousma gingen van de scouting naar korfbal, dus ik kon toen niet achterblijven en ik kwam zo op mijn 11de bij de aspiranten.”

Arjan: “Korfbal zat in de familie. Dus het was een logische (en gedwongen, haha) keuze. Op mijn 17e (11 jaar geleden) ben ik gestopt. Een paar jaar terug heb ik het nog een keer geprobeerd bij de Midweek.

Helaas door blessures na een aantal wedstrijden alweer gestopt.”

Wobiene: “Ik ben op mijn 8ste begonnen in de meisjespupillen. Veel familieleden zaten al op korfbal, dus die sport was een logische, maar goede keus voor mij. Ik heb bijna alle teams doorlopen, ploegjes getraind en gecoacht en nog bestuurswerk gedaan.

Nadat we naar Assen zijn verhuisd, was AVO mijn opvolger van De Granaet.”

Ging het thuis aan de keukentafel wel eens over De Granaet?

Wobiene: “Zeker, veel en vaak! Wedstrijden, tactiek, techniek en blessures werden uitgebreid besproken.

Bij gebrek aan een korf hadden Eele Jan en ik met krijt een vak op de muur boven het keukenraam getekend

en dat was dan onze korf. Op het terras speelden we dan tegen elkaar, gebruikten de muur als medespelers en schoten op het vak.”

Rienk: “In ons gezin ging het veel over korfbal. Er werden wel vakbesprekingen gehouden met de junioren bij ons thuis vrijdagavond voor de wedstrijd.

En zondagmiddag na kerktijd ging het meer over korfbal en de afgelopen wedstrijd dan over de preek.”

Wie is de fanatiekste van het stel?

Arjan: “Pfoe, lastige vraag. Ik gok mijn vader Eele Jan.” Wobiene: “We zijn allemaal fanatiek. Heit vond het soms zo spannend bij de wedstrijden waarin de kinderen speelden, dat hij bij heel spannende momenten even in de hal (van de sporthal) ging staan roken. Dat mocht daar toen nog.”

Joke: “Eele Jan, zonder twijfel, maar hij was ook de beste.”

“Heit vond het soms zo spannend bij de wedstrijden waarin de kinderen speelden, dat hij bij heel spannende momenten even in de hal van de sporthal ging staan roken.”

Wie kan er het slechtst tegen zijn/haar verlies?

De mannen en de vrouwen verschillen hier duidelijk van mening. De mannen zeggen: weinig last van.

Maar de vrouwen kunnen wel een naam noemen…..

Joke: “Eele Jan, maar die kon al niet tegen monopoly verliezen, haha.”

Wat heeft De Granaet jullie gebracht?

Joke: “Heel veel plezier en een eeuwige liefde voor teamsporten, welke dan ook.”

Rienk: “De Granaet en korfbal heeft een groot deel van mijn leven uitgemaakt. Ik denk een 40 jaar. Met alles wat bij een sportvereniging hoort, het sportieve en sociale gedeelte.”

Eele Jan: “Diverse kampioenschappen en veel sociale contacten, met feestjes en korfbalkampen. Verder heb ik hier mijn partner getroffen. Wij hebben wat je noemt een korfbalhuwelijk. Onbewust heeft de deelname bij een vereniging mij op jonge leeftijd ook gevormd als mens in het korfbalspel, als trainer, scheidsrechter, coach, etc. Dit bracht mij levensvaardigheden, zoals (trainings)discipline, samenwerken, zelfvertrouwen, etc. die je in het leven verder helpen.”

Wobiene: “Liefde, kinderen, vrienden, gezelligheid en blessures.”

Wobiene en Eele Jan hebben dus beiden hun partner gevonden binnen De Granaet: Theo en Thea. Waar de korfbalclub wel niet goed voor is…..

Waar denken jullie aan bij KV De Granaet?

Gezelligheid, fanatisme, sportiviteit, familie en vrienden zijn de woorden die terugkomen. Allemaal termen waarin alle clubleden De Granaet waarschijnlijk wel herkennen.

Hebben jullie bijzondere herinneringen aan en/of anekdotes over De Granaet?

Een karrevracht aan herinneringen komt boven.

Hieronder een paar uit de vele aangehaalde herinneringen: Rienk: “De komst van de sponsoren, met Radio Talsma als 1 van de eersten, direct al als hoofdsponsor.

De sponsorborden in de Trimmer. De korfballende Armeniërs die we in Dokkum op bezoek hadden.”

Eele Jan: “In de wedstrijd vond ik de flow die je voelt als het loopt in de aanval of een team altijd bijzonder….maar dat is lang geleden. Na vele jaren overleg en lobbyen bij de gemeente (vanaf 2002) kwam er eindelijk een eerste tijdelijke eigen ruimte in 2008. In het huurcontract stond voor vijf jaar, maar het werden er meer dan tien. Dit vroeg om veel zelfwerkzaamheid, wat met hulp van veel Granaeters en betrokkenen voor elkaar werd gebokst. Ik herinner me nog een zaalwedstrijd met senioren 1 in Holwerd tegen de Friese selectie. Die speelden we toen van de vloer. Qua doelpunten kwamen we toen sowieso nooit boven de 20. De scores zaten gemiddeld rond de 13/14 doelpunten in de zaal.”

Wobiene: “Het spelen tegen Harkema in de sneeuw, het beachkorfbaltoernooi in Zaanstad en ‘s avonds naar de bar Huppeldepup. Ook zeker de toernooien in Birdaard, waar we op de fiets naar toe gingen en het altijd regende. De laatste Friese kampioen in het middenvak tegen MN en W in Opeinde. Daarna werd het middenvak afgeschaft.

Gelukkig, want ik vond het middenvak overbodig en vermoeiend. En alle gezellige avondjes in café De Granaet, destijds onze stamkroeg.”

Joke: “De beste herinneringen heb ik aan de toernooien, korfballen, zitten in het gras en natuurlijk het toernooi in Wierden. Onze tent die instortte en een teamgenoot van mij (Marrit) die luid scheldend haar broer de schuld gaf, die het - geloof ik - helemaal niet gedaan had, dat was zo grappig.”

Arjan: “De toernooien en uitjes!”

Wil je de club nog iets meegeven?

Rienk: “Meer reclame in de schrijvende pers over De Granaet. Ik lees nooit meer wat. Er is in Dokkum nog genoeg jeugd, daar begint het mee. Als je die met enthousiaste mensen weet te boeien en trekken is er een zonnige toekomst.”

Arjan: “Ga zo door!”

Eele Jan: “Als ‘stuurman aan de wal’ vind ik dat lastig.

Sportief gaat het met de senioren prima, maar de jeugd blijft het belangrijkste. Naast sportief presteren ook SAMEN bezig zijn.”

31

Oprichting KV De Granaet

1972

Het 100e lid meldt zich aan!

Het clubblaadje 'De Granaetappel' wordt voor het eerst uitgegeven.

1973

1974

1975

1976

1977

Afschaffing middenvak

Het 25e Drie Provinciën Toernooi wordt georganiseerd in Dokkum door de KNKV en De Granaet. Er nemen 169 ploegen deel aan dit toernooi met ruim 2000 spelers uit de noordelijke provincies.

1992

1991

Bezoek van Armeense korfballers van 'Armsikopi' die deelnemen aan het EK.

1993

32

1994

1990

Jopie Zeilinga en Annie de Jong blazen het schoolkorfbaltoernooi nieuw leven in met succes: 200 kinderen doen mee!

1989

t Fries et worden mag a n a r G o De en micr Kampio Friesland de igen in nwoordederlands e g e t r e v m het N strijd o pioenschap. kam

1995

1996

1988

De Granaet viert haar 25-jarig jubileum. Piet de Jong en Rienk Sibma maken een boekje over 25 jaar De Granaet

1997

KV De Granaet 50 jaar

1978

1979

1980

1981

In het kader van het 10-jarig jubileum van De Granaet wordt een tweekamp tegen D.T.L georganiseerd

sponsor ma wordt t Radio Talsrste team en zal da e g e a t a e d h n n a a v v dag van tot op de blijven.

1987

1986

De Granaet krijgt een eigen website en later ook een 'forum'

2000

1983

De G welpenkoranaet start met van 5-8 ja rfbal voor kinde re a is een gro r. De welpeninstun o if t s u cc een klein e honderdes en trekt kinderen !

2001 2001

TEKST TRYNKE KEUNING

1999

1984

1985

er r eerd en jaa pioen te e ie t a kam 3e grad Na de e Granaet terug in de D t t e m e o w n en k lasse. k worde

1998

1982

2002

Schoolkorfbaltoernooi gaat niet door vanwege MKZ

33

De Granaet promoveert naar de 3e klasse na beslissingswedstrijd tegen Spannum

2012

De Opsteker van de Week, uitgereikt door de TROS aan een vrijwilliger, wordt overhandigd aan Trynke Keuning als jeugdmentor. De overhandiging wordt uitgezonden via de TV op Nederland-1.

2011

2010

Oprichting van Club van 50. De Club van 50 is een groep van donateurs die de korfbalvereniging de Granaet een warm hart toedraagt.

Vanaf 2010 worden er jaarlijks exclusieve feesten gehouden

2009

De Nomads uit Londen komen over voor een internationale ontmoeting en voorbereiding op het nieuwe seizoen.

2008

De Granaet verhuist van het Harddraverspark naar het Tolhuispark en krijgt een eigen (tijdelijk) gebouw ('t Trefpunt) aan de Parklaan.

De veldafmetingen worden aangepast van 60x30 naar 40x20

2013

2014

2015

De Granaet is door het KNKV als eerste vereniging in district Noord aangewezen als Focusvereniging.

Bezoek aa n Lo aan een tonden om daar mee te ernooi van de Nomad doen s

34

2016

2017

en 2e o.l.v. het 1e en de zaal n a v tie h eld Promose op het v Berkenbosc s é la s k o J ch e 2e naar d trainer/coa

De Granaet weet ondanks het gemis van een hoofdtrainer toch te promoveren naar de 3e klasse op zowel het veld als in de zaal. Onder leiding van Goswin en Tjeerd Visser.

2006

2007

2005

2004

2003 Schoolkorfbaltoernooi gaat niet door vanwege hevige regenval

De Granaet neemt afscheid van De Trimmer en speelt zaalwedstrijden voortaan in de sporthal bij het zwembad.

2018

2019

10e Spar Boonstra tientoernooi wordt gewonnen door Arend en Jitse Mos

2020

2021

2022

Promotie van het 1e en 2e naar de 1e klasse in de zaal o.l.v. trainer/coach Henk Sjoerd Westra

KV De Granaet 50 jaar 35

DE GRANAET EN NOMADS KORFBALL CLUB

TEKST ANITA DE JAGER-HANEMAAIJER

en hoe gaat het nu met Sytze Bijker?

Het was nog voordat De Granaet op social media actief was, dat Sytze Bijker op het forum van de website van onze korfbalvereniging een online advertentie tegenkwam.

Deze advertentie trok zijn nieuwsgierigheid en zorgde er uiteindelijk voor dat hij in Engeland terechtkwam. We schrijven het jaar 2009. Sytze Bijker, voor wie hem niet kent, speelde toen al een aantal jaar in het eerste van De Granaet, met – naast nog vele anderen – generatiegenoot en vriend Jabic de Jager. Sytze speelde al vanaf zijn 6e jaar korfbal. Begon, zoals zovelen, bij Jopie Zeilinga.

En wat stond er nou eigenlijk op die online advertentie? Bij de Londense korfbalclub Nomads zochten ze een korfballende au pair voor een jaar. Dat leek 36

Sytze wel wat. Hij werd er goed ontvangen en maakte gelijk veel vrienden. Sytze omschrijft Nomads als een echte familieclub, vergelijkbaar met De Granaet. Het bleef alleen niet bij dat ene jaar.

“Hopelijk kunnen we in de toekomst de uitwisseling tussen Nomads en De Granaet weer op gang brengen” Sytze ontmoette Emma en besloot vanwege de liefde in Londen te blijven. De Granaet raakte Sytze definitief kwijt. Maar kreeg er iets anders voor terug, namelijk een bijzondere band met de Londense korfbalclub. En noem het toeval

of niet, ook Nomads Korfball Club is founded in 1972 en bestaat dus nu ook 50 jaar.

Eind augustus 2011 kwam Sytze met de Nomads naar Dokkum en vond er een internationaal toernooi plaats. De Engelsen verbleven een weekend in Dokkum en sliepen in het Trefpunt. Dit was de start van meerdere uitwisselingen.

Bijkomend voordeel voor de Dokkumers: het opkrikken van de Engelse taal. Want dat was bij sommige leden wel nodig, lezen we in een Granaetappel van dat jaar: “I don’t snap the spell” nadat een van de Engelse spelers tegen een Granaeter zei dat ze een goede hand had bij het klaverjassen. “Do you have no nops under your shoes?” toen bleek dat de meeste Engelsen hier op zaalschoenen waren gekomen

(ze hebben zelf geen veldcompetitie). “Maybe he has a headshaking” nadat een van de Engelsen drie keer van de fiets was gevallen en met zijn hoofd op de grond was gekomen (Engelsen kunnen absoluut niet fietsen).

De Nomads kwamen nog twee keer naar Dokkum voordat de Granaeters in juni 2014 die kant opgingen. In dat jaar deed de Granaet mee aan het Nomads Tournament (ze werden tweede) en werd er in gastgezinnen geslapen. Ook in 2016 ging er weer een delegatie van De Granaet naar Engeland.

Hoe gaat het nu met Sytze? Via Whatsapp stel ik Sytze een aantal vragen. Hoe gaat het nu met je?

“Prima! Woon hier nog met plezier samen met mijn vrouw Emma en ons 3-jarige zoontje Jamie. Dokkum is in principe ook vlakbij, zonder corona-gedoe uiteraard...”

Ben je nog actief als korfballer? “Ik ben momenteel assistant coach voor Ireland Korfball en we zullen ons in oktober proberen te kwalificeren voor het WK van 2023 in Taipei.”

club nog wat? “Jazeker, ik ben laatst zelfs nog bij de promotiewedstrijd (machtige pot) tegen Invicta geweest en heb toen met veel Granaeters gesproken. Altijd leuk om iedereen te zien en met mensen te praten waar ik mee gespeeld heb, door gecoacht ben en zelf gecoacht heb. Zo was het laatst weer zeer mooi er aan herinnerd te worden dat Marjanna Zeilinga nog steeds denkt dat ze 25 is, en er verder achter te komen dat Goswin nog steeds niet gesolliciteerd heeft de volgende Granaetcoach te worden (ondanks als speler/coach ons 1e eens naar een zaalkampioenschap te hebben geleid vóór februari), dat Jelle Jelsma nooit verandert, en dat Gerben blijkbaar toch nog arroganter kon worden dan voorheen.”

Heb je nog een boodschap aan de lezers van de Granaetappel? “Ik wil de selectie volgend seizoen veel succes toe wensen in de hogere klasses. Met al dat talent dat in de jeugd door mij getraind is moet dat goedkomen… Hopelijk kunnen we in de toekomst de uitwisseling tussen Nomads en De Granaet weer op gang brengen. De Granaet is in ieder geval altijd welkom bij ons Londen!”

Heb je nog contact met Granaeters of volg je de Wytse Pyt schreef op Facebook in december 2015: Internet brengt alles dichterbij en dat is prachtig! Aan het begin van de avond werd er bij Nomads Korfball Club in Londen een #squadselfie genomen. Een paar uur later in Dokkum bij Kv De Granaet Dokkum werd precies hetzelfde gedaan . Mooi, dat internationale korfbal!

37

38

KORFBALROMANCES met Wytse Pyt & Anita

Als ik het korfbalveld op loop en naar links kijk, zie ik twee sprankelende ogen die met veel plezier kijken hoe de bal door de korf gaat. Ik ken haar al wel een tijdje, maar zó had ik nog niet naar haar gekeken. Die sport is leuk, maar de kriebel in mijn buik komt nu echt door iets anders. Op deze manier wordt het nog leuker om te trainen!

50 jaar De Granaet… Hoeveel liefdeskoppels heeft dat opgeleverd? We durven ze hier niet te tellen en op te noemen, want we zullen ongetwijfeld koppels vergeten, maar dat de korfbalvereniging in die 50 jaar aan de wieg heeft gestaan van verschillende huwelijken, dat is een ding dat zeker is. En wij kunnen het weten!

Van het een kwam het ander en in onze verkeringstijd brengen we samen veel tijd door op en om het korfbalveld. Samen een ploegje trainen, tal van andere vrijwilligersfuncties en natuurlijk samen in één vak spelen. Het is erg fijn om een gezamenlijke hobby te hebben en veel van onze tijd op het korfbalveld brengen we samen door.

Dat korfbal een gemengde sport is, draagt zeker bij aan die verschillende liefdesrelaties.

Je traint samen, speelt wedstrijden samen, hebt vervolgens nog een gezellige derde helft en als je het treft, zie je elkaar ook nog buiten korfbal om. Onze juniorenploeg werd een hechte vriendengroep. We zaten elke zaterdagavond bij elkaar, hadden dagelijks appcontact en gingen jaarlijks een weekendje weg. We deelden enorm veel met elkaar.

En zo’n juniorenweekend is natuurlijk ook direct een soort van relatietest. Want waar de vrouwen het allemaal heel gezellig vinden, zoeken in ons geval de mannen de grenzen op. Korfballen doen we niet, maar we nemen wel eens een extra biertje, stoken eens een vuurtje of nemen een mooi bord mee met de naam van het vakantiepark. Daar wordt natuurlijk bij thuiskomst over gesproken. En niet alleen in positieve zin…

Als je zoveel bij elkaar bent, dan bloeit er wel eens iets op. Soms binnen een team, soms tussen spelers van verschillende teams binnen de vereniging en het is ook wel eens voorgekomen dat een speler van een andere vereniging vanwege de liefde bij De Granaet kwam spelen.

In ons geval gold dat zeker en uiteindelijk kwam het 9 jaar geleden tot een van de Granaethuwelijken! Een deel van de trouwfoto’s namen we nabij het oude Trefpunt, waar we samen ook heel wat voetstappen hebben gezet! Wisten jullie trouwens dat dit oude pand weer een nieuwe bestemming heeft gekregen in de regio? Wij ook niet hoor! We kwamen erachter tijdens de verbouw van onze woning. Een van de bouwvakkers woont namelijk in deze units. Is het cirkeltje weer rond.

De Granaet voelt voor ons echt als een familie. Want naast dat er soms relaties opbloeien binnen de vereniging, zien we ook ouders van jeugdleden actief worden binnen de club. Soms als speler, vaker nog als vrijwilliger. Dat zorgt ervoor dat de club ook bestaat uit hele gezinnen (of delen ervan), families en meerdere generaties. Maar ook als je als enige van je gezin of familie lid bent van de vereniging, word je opgenomen in ‘De Granaet’-familie.

En dat al 50 jaar!

39

HIEPERDEPIEP

TEKST CHRISTIAAN POSTHUMUS

HOERA!

Ik ben Anita Germeraad en woon sinds 5 jaar in Broeksterwoude samen met Jan en onze jongste zoon Justin. We hebben een hond en twee katten en wonen hier met veel plezier. Ik ben even oud als onze korfbalvereniging. Mogen jullie raden hoe oud ik ben ;-) Ik ben leerkracht en geef les aan kinderen uit groep 1 en 2. Hiervoor heb ik bijna 20 jaar bij de Friesland Bank en Rabobank gewerkt. Vroeger ben ik als kind begonnen in de pupillen. Daarna heb ik in de aspiranten gespeeld. Vervolgens ben ik op het veld direct doorgestroomd naar het eerste.

Dit kwam doordat er destijds op het veld in drie vakken werd gespeeld. In de zaal heb ik wel in de junioren gespeeld en daarna in het eerste. Toen de kinderen werden geboren en klein waren ben ik (tijdelijk) gestopt met korfbal. Ik heb toen een aantal andere sporten uitgeprobeerd, maar wees eerlijk, niets is zo leuk als korfbal. Toen ik terug kwam in 2009 heb ik in verschillende teams gespeeld. Op dit moment speel ik in het midweek team en speel ik regelmatig met het derde en vierde mee. Ik denk dat ik zo’n 30 jaar lid ben van de vereniging.

Over het leukste moment bij De Granaet hoef ik niet lang na te denken. Het is niet een moment

40

maar een periode. Mijn juniorenperiode vond ik het leukst. Ik speelde toen met Peter van der Kloet, Gerlof Osinga, Johan Talman, Anno Talman, Thea Tjeerdema-Zeilinga, Diete Wesseling en Anke van der Veen. We hadden een TOPteam, tenminste dat vonden we zelf. Klaas Houtstra was onze trainer en Cor Osinga was onze coach. Elke bespreking voor een wedstrijd werd door Osinga afgesloten met de zin: “Fjochtsje as liuwen!” We korfbalden samen, gingen met elkaar op stap en zaten zondagmiddag om 2 uur samen in de Fonteinkerk. Dat wie In machtich moaie tiid…

Hoe De Granaet er over 50 jaar uitziet? Ik heb helaas geen glazen bol, maar ik hoop dat we dan rond de 200 leden hebben en nog net zo gezellig en leuk zijn als nu.

In augustus hoop ik, Lianne, 40 kaarsjes uit te mogen blazen!! Net als bij De Granaet, dus ook een soort jubileum voor mij dit jaar.

Het is alweer ruim 25 jaar geleden dat ik lid werd van korfbalvereniging De Granaet. Ik was toen een meisje van 14 jaar dat daarvoor al een tijdje zoekende was naar DE sport!! Van alles geprobeerd, van tennis tot gymnastiek en het was het allemaal niet voor mij. Totdat ik ging korfballen bij De Granaet in de B1. Een gezellig meidenteam met twee leuke, gemotiveerde trainsters, Diete Wesseling en Wobiene Sibma. Korfbal bleek echt de sport voor mij!! Ik heb mooie jaren beleefd in de jeugd, superleuk team in de junioren met ook jongens erbij. En dat is natuurlijk echt korfbal, spelen in een mix van jongens en meiden.

Ik was nog jong, toen ik al gevraagd werd om te spelen in de senioren 1. In die tijd was het aantal selectiespelers schaars. Ik, nog jong en met weinig ervaring al meedoen met oudere meer ervaren spelers, dat vond ik best een dingetje. Maar ook een hele eer natuurlijk en daardoor had ik de drive om me hier voor de volle 100% voor in te zetten.

En daar moest ik het ook altijd van hebben, van mijn fanatisme, inzet en felheid. Vele spelers en trainers zien komen en gaan. Wat een mooie tijden waren dat!! Zoveel mooie, spannende wedstrijden gespeeld, degradatie, promotie meegemaakt. Vele feestjes gevierd!! Want dat kunnen die korfballers!

Dat ik de sport op zichzelf fantastisch vind, lijkt me wel duidelijk, maar alles erom heen is minstens net zo belangrijk. Met teamgenoten een weekend beachkorfbal, verjaardagsfeestjes, 90’s party’s, noem maar op. Door zulke feestjes met elkaar te vieren, leer je elkaar op een andere manier kennen en het draagt bij aan de sfeer in het team.

Korfbal is ook echt de sport van de liefde.. Vele stelletjes zijn ontstaan en ontstaan nog steeds bij De Granaet. Zo heb ik mijn grote liefde ook leren kennen bij De Granaet. Als jong meisje kijken bij wedstrijden van het eerste, die leuke jongen spotten, samen met vriendin Anita stiekem over het hek achter de Trimmer klimmen om een glimp op te vangen van hem. Bleek hij mij ook leuk te vinden en na een avondje stappen, nu alweer ruim 24 jaar samen met Goswin.

In 2008 heb ik de lastige keuze gemaakt om

(tijdelijk) te stoppen met korfbal. Plaatsmaken voor de jongere, fanatieke spelers en meer tijd voor andere dingen op de zaterdag. Want altijd de zaterdag vrij houden, in combinatie met mijn onregelmatige werk in de zorg, werd steeds meer een opgave. En ik ben van het alles of niets en koos dus voor even niet meer.

Samen met Goswin in die periode veel gereisd, weekendjes weg. Lekker dat er even geen rekening gehouden hoefde te worden met korfbal.

In 2010 zijn we trotse ouders geworden van onze Bram en daarna begonnen de korfbalkriebels weer behoorlijk op te spelen. In 2011 hebben we een 2e zaalteam opgericht met fanatieke oud-selectie spelers. Oude tijden herleefden, machtig mooi team!! Bak ervaring, 100% inzet en alleen korfballen in de winter in de zaal en de zomermaanden geen verplichting op de zaterdag. Een top combinatie!

In deze tijd, 2012, is ook onze Tim geboren, maar korfbal bleef. Ook de jongens werden besmet met het korfbalvirus (hadden wij natuurlijk niks mee te maken ;)). Bram is korfbal leuk blijven vinden en korfbalt nu in het leuke team de C1. Tim is toch voor voetbal gegaan en doet dit in de JO10-1 bij Be Quick.

Zelf in een teamsport spelen is super, maar je kinderen aanmoedigen langs de lijn, is misschien wel minstens zo bijzonder. En als je dan ziet dat ze net zo gedreven zijn als jij zelf altijd was, is dat machtig mooi!!

Uiteindelijk, een paar jaar geleden, zelf definitief gestopt met korfbal, door knieproblemen, werk en tijd voor de sport van de jongens.

Geen spijt van, maar het blijft de mooiste en leukste sport die er is!!

Er werd me nog gevraagd wat ik het leukste moment vond van mijn tijd dat ik heb gekorfbald bij De Granaet. Nou poeh..dat is een lastige, want dat waren er zoveel!! * Onze bruiloft, waarbij onze teamgenoten uit de selectie, een geweldig stukje deden. Wij moesten auditie doen voor Idols en uiteindelijk kwam gekke ‘Herman’ (bekend van tv, 1e seizoen Idols) laten zien dat hij het beter kon. * Beachkorfbal!! Dat moet elk team een keer gedaan hebben. * De ontelbaar vele feestjes, waarbij we met mijn verjaardag een keer om 9.00 uur ‘s ochtends nog in de tuin zaten. * De spanning voor ‘elke’ wedstrijd! En de ontlading als er een (belangrijke) wedstrijd werd gewonnen.

41 41

Maar ook de teleurstelling als het niet lukte. * Maar als ik dan nu zo echt één moment moet kiezen, dan is het een beslissingswedstrijd die ik gespeeld heb bij het eerste. Ik was dat weekend met m’n werk op bewonersvakantie, met collega’s en kinderen (met een verstandelijke beperking).

Dilemma, want ik moest, wilde en zou die wedstrijd spelen!! Had top collega’s die dat helemaal begrepen en we zijn vanuit het vakantiehuisje met z’n allen naar Surhuisterveen gereden. Ik speelde de wedstrijd, met het meest enthousiaste en lieve publiek ooit. En we wonnen!!! Onvergetelijk!!

En dan nog antwoord geven op de vraag, hoe KV De Granaet er over 50 jaar uitziet.

Ik hoop dat ik het nog mee mag maken ;) Over 50 jaar wordt er steady gekorfbald in de eerste klas of nog hoger. De vereniging is twee keer zo groot als nu en er wordt maximaal gebruikgemaakt van het nieuwe sportcomplex of is er zelfs een nog groter complex voor in de plaats gekomen.

Verder hoop ik eigenlijk dat er niet zo heel veel verandert en dat het wij-gevoel blijft.

Ik wil nog afsluiten met dat korfbal ‘vriendschap’ is!!

Veeeeel leuke mensen zien komen en gaan en een aantal bijzondere vriendschappen aan over gehouden!!

Ik zal mij even voorstellen voor de mensen die mij nog niet kennen; mijn naam is Karsten Ettema. Ik heb dit jaar mijn 30ste verjaardag mogen vieren. En ben speler bij De Granaet.

Hoe lang ik op korfbal zit, weet ik niet meer precies. Maar ik kan mij wel herinneren dat mijn eerste trainingen van Jopie waren in de kleine sporthal naast de toenmalige Groen van Prinsterer. Dus ik zal een jaar of 7 a 8 zijn geweest. En momenteel zit ik al weer vele jaren in de selectie bij De Granaet. Waar ik momenteel in het 1e team speel.

Een van de mooiere periodes die ik met het korfballen heb gehad was in de junioren. We hadden een leuke groep spelers, leuke trainers, en het korfballen ging ook niet onaardig. Het was een erg leuke tijd en ook vooral gezellig. Wat ook een heel leuk seizoen was, was het jaar dat we zowel op het veld als in de zaal wisten te promoveren naar de tweede klasse. Twee keer 42

promoveren betekende twee keer een mooi feest met een erg leuke selectie + supporters!

Als ik kijk naar waar De Granaet over 50 jaar is, dan weet ik het nog niet zo goed. We zijn net gepromoveerd naar de 1e klasse, en het zou erg mooi zijn als we hier op kunnen doorbouwen. Hier heb je wel leden voor nodig. Zowel meisjes als jongens. Dus zolang we genoeg jeugd en spelers houden en er bij krijgen, zie ik De Granaet over 50 jaar vast nog wel eens een promotie vieren. In welke klasse het dan is, is nog even afwachten ;)

Hoi! Mijn naam is Marrit Venema en ik ben 20 jaar oud. Ik korfbal nu zo’n 13 jaar. Ik ben begonnen bij KV De Granaet toen ik 7 jaar was. Op dit moment speel ik in de A2. In de afgelopen jaren heb ik heel veel vriendinnen gemaakt door korfbal. Dat is denk ik ook wel een van de redenen waarom ik het al zo lang doe.

Mijn leukste moment bij De Granaet? De leuke teamuitjes die we hebben gehad. Het is altijd supergezellig. Over 50 jaar hoop ik dat De Granaet nog steeds zo’n gezellige club is. Maar dat komt vast goed!

Ik ben Eline Visser en ik ben 10 jaar oud. Ik ben sinds oktober van het afgelopen jaar bij De Granaet gaan korfballen in team D2.

Eigenlijk speel ik nog maar net bij De Granaet, maar tot nu toe zijn er al veel leuke dingen georganiseerd. Vooral de bioscoopavonden vind ik erg leuk. Er was veel snoep en ik kon lekker met de spelers van mijn team film kijken.

Ik denk dat KV De Granaet over 50 jaar heel populair is want het is een leuke korfbal vereniging. Ik denk dat omdat we heel goed kunnen samenwerken en de wedstrijden en de trainingen altijd erg leuk zijn.

43

Interview met Jopie Zeilinga, lid van het eerste uur

TEKST MARIANNE VRIESEMA

Korfbalvereniging De Granaet Dokkum viert feest: de sportclub bestaat dit jaar 50 jaar. Jopie Zeilinga is al vanaf de oprichting betrokken bij De Granaet, zowel als speler als op het bestuurlijke vlak. “Op 7 augustus 1972 is De Granaet officieel opgericht,” vertelt ze. “In de kantine van VV Dokkum zijn de handtekeningen gezet. Dat moest wel. Een eigen kantine hadden we toen nog niet.”

Met de fiets door Dokkum Korfballen deed Jopie al van jongs af aan: eerst in Metslawier, later ook in Dokkum. Er bestond namelijk vóór De Granaet al een andere korfbalvereniging in Dokkum, maar die hield op een gegeven moment op. Een paar jaar daarna werd opnieuw een poging gedaan om een Dokkumer korfbalclub op te richten. Verschillende mensen uit de korfbalcirkels van de eerdere club waren daarbij betrokken. Ook Jopie werd gevraagd. Na enige twijfel zei ze ja. “Ik ben op de fiets gestapt en ben heel Dokkum 44

doorgefietst. Aan iedereen die ik kende, heb ik gevraagd of ze ook mee wilden helpen met de oprichting.”

Haar geïmproviseerde fietscampagne had veel succes. Twee weken later was korfbalvereniging De Granaet, na oprichting in de kantine van VV Dokkum, een feit.

“Aan iedereen die ik kende, heb ik gevraagd of ze ook mee wilden helpen met de oprichting” Het begin: drievaksveld en kledingruil Korfbal wordt inmiddels gespeeld op een tweevaksveld, maar vroeger kende de sport drie vakken. Dit betekende dat er voor één team maar liefst twaalf spelers nodig waren (ter vergelijking: tegenwoordig zijn

het er “maar” acht). Gelukkig was er volgens Jopie bijzonder veel animo voor het korfbal. “Er kwam zelfs een heel gezin tegelijk op de club af! Binnen een mum van tijd hadden we twee teams gevormd,” aldus Jopie. Eigen outfits had De Granaet helaas nog niet.

Daarom mocht de sportclub voor een vriendenprijsje de shirts en schoenen van Be Quick Dokkum lenen. “Voetbalkleding en korfbalkleding is toch grotendeels hetzelfde,” zegt Jopie. Iedere woensdagmiddag had Jopie de zogenaamde “kledingruil” bij haar thuis. Tijdens deze ruil werden de vieze shirts en schoenen door de voetballers van Be Quick opgehaald en de nieuwe afgeleverd. De broekjes en rokjes voor de spelers naaide Jopie zelf.

Al 50 jaar korfbalster Ongeveer één jaar na de oprichting van De Granaet werden ook jeugdteams opgezet.

“Omdat de club nog steeds geen kantine had, gebeurde alles in het materiaalhok. Tussen alle ballen, korven en palen zetten we

koffie en thee voor de spelers,” lacht Jopie.

Door de jaren heen was Jopie niet alleen bestuurslid, maar ook speler, scheidsrechter, trainer, noem het maar op. Met trots zag ze de vereniging groeien. Inmiddels telt De Granaet maar liefst 26 teams. Jopie speelde de afgelopen jaren met veel plezier bij het recreantenteam. Maar nu, na 50 jaar lid te zijn geweest, stopt ze. Ze is nu nog gezond, legt ze uit, en dat wil ze dat graag zo houden. “Maar geen zorgen hoor. Natuurlijk blijf ik bij de wedstrijden kijken.”

Aan de leden van de Granaet, Het begin van de korfbalvereniging was in augustus 1972. Een aantal mensen gingen op de fiets door Dokkum om liefhebbers te zoeken voor de mooie sport korf en bal. Na een paar weken hadden we 12 personen op papier. In de kantine van v.v. Dokkum hielden we de eerste vergadering. Zou het lukken?

De familie Van der Zee had kinderen, die ook wel wilden komen. Dit was voor ons een welkome verrassing. Er werd met de Bond gepraat, er moest een naam bedacht worden en de kleur van het tenue was eerst paars. Later werd dit, in overleg met de v.v.

Be Quick blauw en geel gestreept. We konden shirts en schoenen ruilen, want het mocht niet te veel kosten. De korfbal standers werden gemaakt door beginnende leden bij de Prins fabriek. De korven kwamen bij de Bond vandaan.

Ik ben bij de Granaet veel bezig geweest bij bestuur, activiteiten, bestuur kader 1980 K.N.K.V. En erg belangrijk voor de Granaet is de training van de jeugd.

Dit heb ik 25 jaar mogen doen, jeugdkadercommissie enz. In 1978 werd bij de Friese Korfbalbond een Granaet lid als 10.000e lid ingeschreven.

Toen de Granaet 10 jaar bestond werd er een enveloppen actie onder de leden gehouden, hierin kon men dan geld geven om een feest te organiseren.

We hebben vele kampioenschappen gevierd, want ja, we klommen steeds een trapje hoger. Volgens mij zijn we in 1980 in de 1e klasse gekomen, maar hoe lang weet ik niet meer.

Nu we 50 jaar bestaan, ben ik nog als recreant lid van de Granaet.

Maar geef de bal terug aan de jeugd.

Jopie

45

2022

(1972 - 20 17 )

1972

(2018 202 2) T ark isp hu ol

46 46

verspark dra d r Ha

s ' e i n An t r a a t l e p ap

Wie kent hem niet? De beroemde appeltaart van recreant Annie de Jong die iedere korfballer bij de Granaetloterij tijdens de wedstrijden van het eerste hoopt te winnen.

Voor deze jubileumeditie wil Annie de Jong haar recept wel onthullen. Maar uiteindelijk bakt Annie natuurlijk de lekkerste, je kunt ze bij haar bestellen!

Maak van de bloem, bastardsuiker, vanillesuiker, zout, het ei en de boter een soepel deeg (bijvoorbeeld in een keukenmachine of met de mixer) en laat dit een half uur rusten in de koelkast.

Verdeel het deeg met de hand over de ingevette springvorm. Bewaar een klein beetje deeg voor de versiering bovenop.

Schil de appels en snijd ze in kleine stukjes.

TEKST EN FOTO’S TRYNKE KEUNING

Meng de kaneel en de custard met de appelstukjes.

Verdeel de appels over het deeg en voeg de rozijnen toe.

360 gram b loem 200 gram b ruine bastard suiker 1 zakje vanil lesuiker mespuntje zo ut 1 ei 225 gram bo ter

Maak van het restje deeg strookjes en verdeel deze over de taart. Strijk ten slotte wat melk over de strookjes en bestrooi de taart met wat suiker.

Bak de appeltaart in de oven op 180 graden in 55 minuten gaar.

1 kg appels (Jonagold) 2 theelepels kaneel 1 eetlepel cu stard 2 eetlepels ro zijnen 47 scheutje mel k

ON THE ROAD JUBILEUM LANCERING 15 januari

GRANAET 50 SPEUROCHT Vanaf maart te lopen via: bit.ly/granaet50 speurtocht

GRANAET 50 JUBILEUMFEEST 1 & 2 juli

SPAR BOONSTRA TIENTOERNOOI 8 juli

ZOMERVAKANTIE START COMPETITIE 10 september

SCHOOLKORFBAL TRAINING 14 september

KANGOEROE INSTUIF 17 september

SCHOOLKORFBAL TOERNOOI 21 september

48

Zeskampspelen

Verschillende thema’s

Diverse spellen

Oud-Hollandse spelen

Kinderfeestjes

Kijk op onze website www.peterssportenspeluitleen.nl voor het complete assortiment of kom langs!

Rondweg-Noord 24 | 9101 AD Dokkum | 0610410320

Sport- en spelmaterialen

maakt het duidelijk!

magazines Ω websites Ω content

0519-724600 | info@dokcom.nl | www.dokcom.nl

49

50

www.kvdegranaet.nl