Hieperdepiep hoera

Ik ben Anita Germeraad en woon sinds 5 jaar in Broeksterwoude samen met Jan en onze jongste zoon Justin. We hebben een hond en twee katten en wonen hier met veel plezier. Ik ben even oud als onze korfbalvereniging. Mogen jullie raden hoe oud ik ben ;-) Ik ben leerkracht en geef les aan kinderen uit groep 1 en 2. Hiervoor heb ik bijna 20 jaar bij de Friesland Bank en Rabobank gewerkt. Vroeger ben ik als kind begonnen in de pupillen. Daarna heb ik in de aspiranten gespeeld. Vervolgens ben ik op het veld direct doorgestroomd naar het eerste. Dit kwam doordat er destijds op het veld in drie vakken werd gespeeld. In de zaal heb ik wel in de junioren gespeeld en daarna in het eerste. Toen de kinderen werden geboren en klein waren ben ik (tijdelijk) gestopt met korfbal. Ik heb toen een aantal andere sporten uitgeprobeerd, maar wees eerlijk, niets is zo leuk als korfbal. Toen ik terug kwam in 2009 heb ik in verschillende teams gespeeld. Op dit moment speel ik in het midweek team en speel ik regelmatig met het derde en vierde mee. Ik denk dat ik zo’n 30 jaar lid ben van de vereniging.

Over het leukste moment bij De Granaet hoef ik niet lang na te denken. Het is niet een moment maar een periode. Mijn juniorenperiode vond ik het leukst. Ik speelde toen met Peter van der Kloet, Gerlof Osinga, Johan Talman, Anno Talman, Thea Tjeerdema-Zeilinga, Diete Wesseling en Anke van der Veen. We hadden een TOPteam, tenminste dat vonden we zelf. Klaas Houtstra was onze trainer en Cor Osinga was onze coach. Elke bespreking voor een wedstrijd werd door Osinga afgesloten met de zin: “Fjochtsje as liuwen!” We korfbalden samen, gingen met elkaar op stap en zaten zondagmiddag om 2 uur samen in de Fonteinkerk. Dat wie In machtich moaie tiid…

Hoe De Granaet er over 50 jaar uitziet? Ik heb helaas geen glazen bol, maar ik hoop dat we dan rond de 200 leden hebben en nog net zo gezellig en leuk zijn als nu.

In augustus hoop ik, Lianne, 40 kaarsjes uit te mogen blazen!! Net als bij De Granaet, dus ook een soort jubileum voor mij dit jaar.

Het is alweer ruim 25 jaar geleden dat ik lid werd van korfbalvereniging De Granaet. Ik was toen een meisje van 14 jaar dat daarvoor al een tijdje zoekende was naar DE sport!! Van alles geprobeerd, van tennis tot gymnastiek en het was het allemaal niet voor mij. Totdat ik ging korfballen bij De Granaet in de B1. Een gezellig meidenteam met twee leuke, gemotiveerde trainsters, Diete Wesseling en Wobiene Sibma. Korfbal bleek echt de sport voor mij!! Ik heb mooie jaren beleefd in de jeugd, superleuk team in de junioren met ook jongens erbij. En dat is natuurlijk echt korfbal, spelen in een mix van jongens en meiden.

Ik was nog jong, toen ik al gevraagd werd om te spelen in de senioren 1. In die tijd was het aantal selectiespelers schaars. Ik, nog jong en met weinig ervaring al meedoen met oudere meer ervaren spelers, dat vond ik best een dingetje. Maar ook een hele eer natuurlijk en daardoor had ik de drive om me hier voor de volle 100% voor in te zetten. En daar moest ik het ook altijd van hebben, van mijn fanatisme, inzet en felheid. Vele spelers en trainers zien komen en gaan. Wat een mooie tijden waren dat!! Zoveel mooie, spannende wedstrijden gespeeld, degradatie, promotie meegemaakt. Vele feestjes gevierd!! Want dat kunnen die korfballers! Dat ik de sport op zichzelf fantastisch vind, lijkt me wel duidelijk, maar alles erom heen is minstens net zo belangrijk. Met teamgenoten een weekend beachkorfbal, verjaardagsfeestjes, 90’s party’s, noem maar op. Door zulke feestjes met elkaar te vieren, leer je elkaar op een andere manier kennen en het draagt bij aan de sfeer in het team.

Korfbal is ook echt de sport van de liefde.. Vele stelletjes zijn ontstaan en ontstaan nog steeds bij De Granaet. Zo heb ik mijn grote liefde ook leren kennen bij De Granaet. Als jong meisje kijken bij wedstrijden van het eerste, die leuke jongen spotten, samen met vriendin Anita stiekem over het hek achter de Trimmer klimmen om een glimp op te vangen van hem. Bleek hij mij ook leuk te vinden en na een avondje stappen, nu alweer ruim 24 jaar samen met Goswin.

In 2008 heb ik de lastige keuze gemaakt om (tijdelijk) te stoppen met korfbal. Plaatsmaken voor de jongere, fanatieke spelers en meer tijd voor andere dingen op de zaterdag. Want altijd de zaterdag vrij houden, in combinatie met mijn onregelmatige werk in de zorg, werd steeds meer een opgave. En ik ben van het alles of niets en koos dus voor even niet meer. Samen met Goswin in die periode veel gereisd, weekendjes weg. Lekker dat er even geen rekening gehouden hoefde te worden met korfbal. In 2010 zijn we trotse ouders geworden van onze Bram en daarna begonnen de korfbalkriebels weer behoorlijk op te spelen. In 2011 hebben we een 2e zaalteam opgericht met fanatieke oud-selectie spelers. Oude tijden herleefden, machtig mooi team!! Bak ervaring, 100% inzet en alleen korfballen in de winter in de zaal en de zomermaanden geen verplichting op de zaterdag. Een top combinatie! In deze tijd, 2012, is ook onze Tim geboren, maar korfbal bleef. Ook de jongens werden besmet met het korfbalvirus (hadden wij natuurlijk niks mee te maken ;)). Bram is korfbal leuk blijven vinden en korfbalt nu in het leuke team de C1. Tim is toch voor voetbal gegaan en doet dit in de JO10-1 bij Be Quick. Zelf in een teamsport spelen is super, maar je kinderen aanmoedigen langs de lijn, is misschien wel minstens zo bijzonder. En als je dan ziet dat ze net zo gedreven zijn als jij zelf altijd was, is dat machtig mooi!! Uiteindelijk, een paar jaar geleden, zelf definitief gestopt met korfbal, door knieproblemen, werk en tijd voor de sport van de jongens. Geen spijt van, maar het blijft de mooiste en leukste sport die er is!! Er werd me nog gevraagd wat ik het leukste moment vond van mijn tijd dat ik heb gekorfbald bij De Granaet. Nou poeh..dat is een lastige, want dat waren er zoveel!! * Onze bruiloft, waarbij onze teamgenoten uit de selectie, een geweldig stukje deden. Wij moesten auditie doen voor Idols en uiteindelijk kwam gekke ‘Herman’ (bekend van tv, 1e seizoen Idols) laten zien dat hij het beter kon. * Beachkorfbal!! Dat moet elk team een keer gedaan hebben. * De ontelbaar vele feestjes, waarbij we met mijn verjaardag een keer om 9.00 uur ‘s ochtends nog in de tuin zaten. * De spanning voor ‘elke’ wedstrijd! En de ontlading als er een (belangrijke) wedstrijd werd gewonnen.

Maar ook de teleurstelling als het niet lukte. * Maar als ik dan nu zo echt één moment moet kiezen, dan is het een beslissingswedstrijd die ik gespeeld heb bij het eerste. Ik was dat weekend met m’n werk op bewonersvakantie, met collega’s en kinderen (met een verstandelijke beperking). Dilemma, want ik moest, wilde en zou die wedstrijd spelen!! Had top collega’s die dat helemaal begrepen en we zijn vanuit het vakantiehuisje met z’n allen naar Surhuisterveen gereden. Ik speelde de wedstrijd, met het meest enthousiaste en lieve publiek ooit. En we wonnen!!! Onvergetelijk!! En dan nog antwoord geven op de vraag, hoe KV De Granaet er over 50 jaar uitziet. Ik hoop dat ik het nog mee mag maken ;) Over 50 jaar wordt er steady gekorfbald in de eerste klas of nog hoger. De vereniging is twee keer zo groot als nu en er wordt maximaal gebruikgemaakt van het nieuwe sportcomplex of is er zelfs een nog groter complex voor in de plaats gekomen. Verder hoop ik eigenlijk dat er niet zo heel veel verandert en dat het wij-gevoel blijft. Ik wil nog afsluiten met dat korfbal ‘vriendschap’ is!! Veeeeel leuke mensen zien komen en gaan en een aantal bijzondere vriendschappen aan over gehouden!!

Ik zal mij even voorstellen voor de mensen die mij nog niet kennen; mijn naam is Karsten Ettema. Ik heb dit jaar mijn 30ste verjaardag mogen vieren. En ben speler bij De Granaet.

Hoe lang ik op korfbal zit, weet ik niet meer precies. Maar ik kan mij wel herinneren dat mijn eerste trainingen van Jopie waren in de kleine sporthal naast de toenmalige Groen van Prinsterer. Dus ik zal een jaar of 7 a 8 zijn geweest. En momenteel zit ik al weer vele jaren in de selectie bij De Granaet. Waar ik momenteel in het 1e team speel.

Een van de mooiere periodes die ik met het korfballen heb gehad was in de junioren. We hadden een leuke groep spelers, leuke trainers, en het korfballen ging ook niet onaardig. Het was een erg leuke tijd en ook vooral gezellig. Wat ook een heel leuk seizoen was, was het jaar dat we zowel op het veld als in de zaal wisten te promoveren naar de tweede klasse. Twee keer promoveren betekende twee keer een mooi feest met een erg leuke selectie + supporters!

Als ik kijk naar waar De Granaet over 50 jaar is, dan weet ik het nog niet zo goed. We zijn net gepromoveerd naar de 1e klasse, en het zou erg mooi zijn als we hier op kunnen doorbouwen. Hier heb je wel leden voor nodig. Zowel meisjes als jongens. Dus zolang we genoeg jeugd en spelers houden en er bij krijgen, zie ik De Granaet over 50 jaar vast nog wel eens een promotie vieren. In welke klasse het dan is, is nog even afwachten ;)

Hoi! Mijn naam is Marrit Venema en ik ben 20 jaar oud. Ik korfbal nu zo’n 13 jaar. Ik ben begonnen bij KV De Granaet toen ik 7 jaar was. Op dit moment speel ik in de A2. In de afgelopen jaren heb ik heel veel vriendinnen gemaakt door korfbal. Dat is denk ik ook wel een van de redenen waarom ik het al zo lang doe.

Mijn leukste moment bij De Granaet? De leuke teamuitjes die we hebben gehad. Het is altijd supergezellig. Over 50 jaar hoop ik dat De Granaet nog steeds zo’n gezellige club is. Maar dat komt vast goed!

Ik ben Eline Visser en ik ben 10 jaar oud. Ik ben sinds oktober van het afgelopen jaar bij De Granaet gaan korfballen in team D2.

Eigenlijk speel ik nog maar net bij De Granaet, maar tot nu toe zijn er al veel leuke dingen georganiseerd. Vooral de bioscoopavonden vind ik erg leuk. Er was veel snoep en ik kon lekker met de spelers van mijn team film kijken. Ik denk dat KV De Granaet over 50 jaar heel populair is want het is een leuke korfbal vereniging. Ik denk dat omdat we heel goed kunnen samenwerken en de wedstrijden en de trainingen altijd erg leuk zijn.