Korfbalromances

Als ik het korfbalveld op loop en naar links kijk, zie ik twee sprankelende ogen die met veel plezier kijken hoe de bal door de korf gaat. Ik ken haar al wel een tijdje, maar zó had ik nog niet naar haar gekeken. Die sport is leuk, maar de kriebel in mijn buik komt nu echt door iets anders. Op deze manier wordt het nog leuker om te trainen! 50 jaar De Granaet… Hoeveel liefdeskoppels heeft dat opgeleverd? We durven ze hier niet te tellen en op te noemen, want we zullen ongetwijfeld koppels vergeten, maar dat de korfbalvereniging in die 50 jaar aan de wieg heeft gestaan van verschillende huwelijken, dat is een ding dat zeker is. En wij kunnen het weten! Van het een kwam het ander en in onze verkeringstijd brengen we samen veel tijd door op en om het korfbalveld. Samen een ploegje trainen, tal van andere vrijwilligersfuncties en natuurlijk samen in één vak spelen. Het is erg fijn om een gezamenlijke hobby te hebben en veel van onze tijd op het korfbalveld brengen we samen door.

Dat korfbal een gemengde sport is, draagt zeker bij aan die verschillende liefdesrelaties. Je traint samen, speelt wedstrijden samen, hebt vervolgens nog een gezellige derde helft en als je het treft, zie je elkaar ook nog buiten korfbal om. Onze juniorenploeg werd een hechte vriendengroep. We zaten elke zaterdagavond bij elkaar, hadden dagelijks appcontact en gingen jaarlijks een weekendje weg. We deelden enorm veel met elkaar.

En zo’n juniorenweekend is natuurlijk ook direct een soort van relatietest. Want waar de vrouwen het allemaal heel gezellig vinden, zoeken in ons geval de mannen de grenzen op. Korfballen doen we niet, maar we nemen wel eens een extra biertje, stoken eens een vuurtje of nemen een mooi bord mee met de naam van het vakantiepark. Daar wordt natuurlijk bij thuiskomst over gesproken. En niet alleen in positieve zin…

Als je zoveel bij elkaar bent, dan bloeit er wel eens iets op. Soms binnen een team, soms tussen spelers van verschillende teams binnen de vereniging en het is ook wel eens voorgekomen dat een speler van een andere vereniging vanwege de liefde bij De Granaet kwam spelen.

In ons geval gold dat zeker en uiteindelijk kwam het 9 jaar geleden tot een van de Granaethuwelijken! Een deel van de trouwfoto’s namen we nabij het oude Trefpunt, waar we samen ook heel wat voetstappen hebben gezet! Wisten jullie trouwens dat dit oude pand weer een nieuwe bestemming heeft gekregen in de regio? Wij ook niet hoor! We kwamen erachter tijdens de verbouw van onze woning. Een van de bouwvakkers woont namelijk in deze units. Is het cirkeltje weer rond.

De Granaet voelt voor ons echt als een familie. Want naast dat er soms relaties opbloeien binnen de vereniging, zien we ook ouders van jeugdleden actief worden binnen de club. Soms als speler, vaker nog als vrijwilliger. Dat zorgt ervoor dat de club ook bestaat uit hele gezinnen (of delen ervan), families en meerdere generaties. Maar ook als je als enige van je gezin of familie lid bent van de vereniging, word je opgenomen in ‘De Granaet’-familie. En dat al 50 jaar!