Hoe is het met...?

Toen Marijke van der Bijl (28) begon met korfballen, in de D’s of de C’s, korfbalden we nog op het veld bij de Trimmer. “Uiteindelijk heb ik het tot de selectie geschopt waar ik nog een hele tijd met veel plezier in het tweede heb gespeeld. Daarnaast heb ik ook veel training gegeven en commissies gedaan bij De Granaet. Ik vind het een heerlijke sport en korfbal nog steeds! Toen ik ging studeren in Groningen (2011) ben ik bij de Parabool gaan spelen. Dit is echt een aanrader voor alle mensen die in Groningen studeren of nog gaan studeren. Na mijn studententijd heb ik samen met mijn vriend Kay vijf jaar in Zwolle gewoond, waar ik lid ben geworden van Sparta Zwolle, een hele grote en hoog spelende korfbalclub. Hier heb ik zelfs nog een tijdje in het bestuur gezeten. Ook dit was een hele leuke tijd! Omdat we net weer in Groningen zijn gaan wonen, ben ik hier weer lid geworden bij een nieuwe club; ROG (een welbekende van De Granaet!), waar ik me na de zomer officieel aansluit bij een team (nu ben ik nog AR). Het groene shirtje moet nog wel even wennen, maar ook deze club voelt heel goed en ik heb er zin in om hier weer een nieuwe start te maken! Wel grappig is dat ik oudGranaeter Rixt van Dongera hier ook weer ben tegengekomen.” Naast korfbal werkt Marijke in Leeuwarden als productiemanager bij FrieslandCampina, waar ze verantwoordelijk is voor de fabriek die gesuikerde gecondenseerde melk maakt (google maar eens). Ze volgt De Granaet nog steeds: “Mijn jongste broertje (Jeroen) speelt namelijk in de selectie. Het is echt een droom van mij om ooit bij hem in het team te spelen. Helaas is dit er bij De Granaet nooit van gekomen. Hij zat nog in de B’s toen ik naar de Parabool ging. Laatst was ik even kijken bij de selectie toen zij in Groningen tegen ROG speelden, heel leuk om te zien wat voor goed niveau er nog gespeeld wordt en dat de mensen die ik vroeger getraind heb inmiddels in de selectie zitten! Daarnaast ook erg leuk om even bij te kletsen!” Marijke denkt met veel plezier terug aan De Granaet: “Ik denk aan alle leuke dingen die ik beleefd heb, niet alleen het korfbal, maar ook de vele feestjes, BBQ’s, eten bij de Lantaarn, het bezoekje aan het Tikibad en natuurlijk de fantastische reis naar Londen! Een heel fijn jubileum gewenst en wie weet komen we elkaar nog eens tegen op de korfbalvelden of ernaast!”

Theo Stockmann (35), geboren in Dokkum, is sinds 2015 voor zijn werk verhuisd naar het midden van het land, daar woont hij samen met Iris. “We hebben net samen een huis gekocht in Soesterberg. Ik werk als jurist bij de Kamer van Koophandel in Utrecht. Als klein jongetje ben ik na een schoolkorfbaltoernooi begonnen bij de welpen van De Granaet. Ik denk dat ik ongeveer tot mijn 24ste bij De Granaet heb gekorfbald. Toen kreeg ik een knieblessure (gescheurde voorste kruisband) en ben ik een heel aantal jaren gestopt. Het begon toch te kriebelen en daarom besloot ik om mijn knie te laten opereren. Tijdens mijn studie in Groningen heb ik nog even gespeeld bij OWK, een kleine club uit Oostwold (ligt vlakbij Groningen). Op dit moment korfbal ik al een jaar of 7 niet meer. Het lijkt me wel leuk om het korfballen hier in Soesterberg of omgeving weer op te pakken, bijvoorbeeld in een midweek-team. Jabic de Jager is al van jongs af aan een goede vriend van mij. Hij houdt mij nu op de hoogte van hoe goed de club het doet. Ook Sytze Bijker is een goede vriend van mij. Hij speelt al lang niet meer bij De Granaet maar is volgens mij daar nog wel bekend. Als ik terugdenk aan De Granaet denk ik eerlijk gezegd vooral aan de supergezellige tijd en feestjes die ik heb gehad in de B's en de junioren.”

Velen zullen Gerrit de Jong (66) nog kennen als dé veldwacht van De Granaet. Inmiddels woont hij samen met zijn vrouw in Leeuwarden. Vanaf augustus dit jaar mag hij gaan genieten van zijn pensioen. “Vanaf ongeveer 1995 ben ik bij De Granaet betrokken geraakt, toen mijn oudste zoon Bowe ging korfballen. Later volgde mijn tweede zoon Martin. In eerste instantie was ik als toeschouwer en begeleider betrokken bij wedstrijden van onze kinderen. Rond 2005 werd ik als veldwacht actief. Later kwam het mollenvangen en het oud papier inzamelen er ook bij. Het oud papier ophalen deed ik om de 14 dagen. Dit ben ik tot eind 2013 blijven doen. Daarna ben ik verhuisd.” Gerrit blijft via zijn zoon Martin nog op de hoogte van de uitslagen. “In Dokkum of op de korfbalvelden kom ik nog wel eens oud-Granaeters tegen en daar maak ik dan graag een praatje mee. Als ik terug denk aan De Granaet dan denk ik terug aan de mooie tijd die ik er heb gehad en aan de warme herinneringen.”

Hilde van den Berg (31) korfbalde van haar 6e tot haar 18e met veel plezier bij De Granaet. Inmiddels woont ze samen met Onno en haar zoontje Joost in een dorpje net buiten Groningen en werkt ze als GZ-psycholoog in Groningen en Drenthe. “Voornamelijk omdat ik in Groningen op kamers ging lukte het me niet meer om door te gaan. In de jaren erop heb ik meermaals overwogen om weer te gaan korfballen, maar nooit gedaan. Met Annegreet van der Velde heb ik nog veel contact, zij is nog steeds een goede vriendin van mij. En natuurlijk met mijn broer Jaap! Verder kom ik nog wel eens oude bekenden tegen, maar heb ik jammer genoeg geen contact meer met oud-verenigingsgenoten en krijg ik nog weinig mee van de club.” Hilde denkt met veel plezier terug aan De Granaet: “De sport zelf vond ik heel leuk zowel in de zaal als op het veld, maar ook alles eromheen: de gezelligheid tijdens de trainingen, in de kleedkamers en de ritjes naar de uitwedstrijden. Aan de periode in de A1 heb ik ook erg goede herinneringen, we deden het goed en hadden een erg leuk team!”

Simon Hoekstra (52) woont nog steeds in Dokkum, op Op de Keppels samen met zijn vrouw Aukje en drie kinderen Aline (22), Theanne (18) en Peter Simon (15). Hij werkt al 33 jaar bij Fortuin. “Ik kom uit een echte korfbalfamilie. Mijn ouders en veel van mijn ooms, tantes en neven en nichten korfbalden ook. Ik ben begonnen te korfballen toen ik ongeveer 9 jaar oud was. Na een klein uitstapje naar Be Quick ben ik weer gaan korfballen. Vanwege problemen met mijn knie ben ik in 2009 noodgedwongen gestopt. Ik heb nog contact met Klaas Smit, Hans en Emke Westra, Menno van Wijk en met de familie Visser: mijn nichtjes Naomi en Noa korfballen ook. De laatste tijd volg ik de club weer een beetje meer. Zo nu en dan ga ik naar een wedstrijd. Ik heb een prachtige tijd gehad bij De Granaet. We gingen veel op stap met Eggie Blom, Klaas Smit, Menno van Wijk, Doeke Korporaal en Jelle Jelsma. Ook denk ik met veel plezier terug aan het zaalteam waarin ik jaren heb gespeeld. Ik heb hierin onder andere met mijn oom Tjeerd Visser en mijn nicht Manon gespeeld.”