Verslag van de Challengecup 2020 met de Farr 40 Parrot. Voor de vaste volgers van het team van 8 man was het al bekend dat er vanaf circa een jaar geleden tot nu hard werd gewerkt en investeringen zijn gedaan om de Farr 40 optimaal aan de start te krijgen voor de geplande races op zee waaronder de CAMR. Daar vielen er door Corona een aantal vanaf maar nu dan de Challencecup, zij het een alternatieve. Niet naar Lowestoft maar naar Terschelling en die race was zeker zo uitdagend dan de gebruikelijke oversteek zo bleek in de praktijk. Naast Jacqueline Terstra en haar medewerkers werd het evenement mede georganiseerd door Frank Lenselink, een bevlogen zakenman, die een flink scala aan sponsors had binnen gehaald, waardoor de toekomst van het evenement gegarandeerd lijkt met naar verwachting flinke uitbreiding van het aantal deelnemers en dat in tijden waarin Corona ons leven beheerst. Voor alle zeilers werd uitstekend gezorgd waarvoor een groot compliment! Start 2 september 2020 19.22 uur: Na een intensieve logistieke voorbereiding qua delivery, voeding en vervoer vanaf Hoorn en daarna op woensdag 2 september vanaf de Amsterdam marina, volgde vanaf 19.00 uur de start. “Vanaf “inderdaad, want je had de vrijheid om te starten tot 19.30 uur . Aan boord was de vaste crew, Rimmer Stumpel (schipper), Matthijs Hardeman (wachtleider en stuurman), Peter Korver (wachtleider en tacticus), Jeroen Mast, Bas Verheul en Eric Van Ede (voor dek), Ray Tiessen (grootzeil) en René Nijkamp (trim voorzeilen). De 8 waren in twee shifts verdeeld. De denkbeeldige 9e man was de geavanceerde Zeus plotter. Wat de Parrot ons zou brengen op zee was nog een verrassing omdat we wel veel getraind hadden maar alleen op het Markermeer. De geringe diepte daar remt de snelheid behoorlijk af was onze ervaring. Voor de toerklasse was de baan zonder omwegen uitgelegd. Voor de ORC waren er een aantal te ronden boeien bedacht namelijk: start, bsp, halfweg, wk baden, SM3 en van daaruit naar de finish voor de haveningang van West Terschelling. De Parrot startte om 19.22 uur met 2-4 kn. wind WZW, welke al vrij snel tot vrijwel windstilte leidde. Bovendien hadden we stroom tegen. Overstag gaan voor een zuidelijke koers waar de nieuwe wind vandaan kwam, bleek lange tijd niet mogelijk wat stuurman Matthijs ook probeerde. Om de 3,2 mijl naar de bsp af te leggen waren we zo’n 1,5 uur kwijt en raakten we wat gefrustreerd omdat om ons heen door andere boten als eerste de wind opgepakt kon worden. Eenmaal 24
rond de bps als 3e, kon de code zero er op en kozen we er voor om onder het windmolenpark door te varen. Ondanks de verstoring door de windmolens konden we de voor ons liggende boten inhalen. De wind was op z’n Hollands vanuit ZW naar uiteindelijk uitschieters tot 25 kn. opgelopen ter hoogte van de Slenk. We konden aanvankelijk lange tijd met de code zero varen en nog langer met de A2 gennaker onder toeziend oog van de opkomende bijna volle maan. Stroom mee en hard varen! Zo stortten we ons richting Stortemelk al moest er wel diverse malen gegijpt worden met 4 man en dat gaf enige stress, zodat het geen overbodige luxe is om er een mannetje bij te zetten gelet op de omstandigheden. Dit als leerpuntje. Tussen Vlieland en Terschelling lokken je de vele verlichte boeien, niet zonder gevaar overigens. Het aanvankelijk losgelaten schema om te finishen rond 06.30 uur kon weer worden opgepakt. De shifts werden vanaf 22.00 uur uitgevoerd met 3 uur op en 3 uur af. Vanaf Vlieland werd er meerdere malen gegijpt en was het zaak om de complexe betonningslijn te volgen. Bas had het overzicht op de tablet en coachte
