Hoe de Arbo de rum verdreef

Het is geen geheim dat een zeeman graag een borreltje lust-vooral tijdens lange, zware reizen naar de uithoeken van de wereld. Als compensatie voor alle ontberingen verstrekte de marine, net als de VOC trouwens sinds de 16 de eeuw aan hun bemanning dagelijks een rantsoenbier; bij de Britse Royal Navy was dat een gallon (4,5 l). Het probleem was dat naarmate de ontdekkingen en veroveringen zich over grote afstanden uitstrekten ,de reizen ook steeds langer duurden. Het bier bedierf dan vaak, wat een morrende bemanning tot gevolg had Na de kolonisatie van Jamaica, in 1655, had de Navy een alternatief: Het bier werd vervangen door een halve pint (0,3l) rum .Aan boord van de Hollandse schepen werd het brandewijn. Het uiteindelijke resultaat laat zich raden : dronkenschap en gebrek aan discipline moesten er met harde hand weer uitgeslagen worden. Op de Britse marineschepen leidde dit in 1740 tot een verordening van viceadmiraal Edward Vernon ,dat de rum met water werd verdund in een verhouding 1:4. Deze man werd ‘Old Grog ‘ genoemd, omdat hij altijd een jas droeg die gemaakt was van een ruwe, zijdeachtige stof genaamd grogram . Vandaar de naam grog. Verbazingwekkend genoeg bleef bij de Britse Marine de gewoonte om dagelijks een rantsoen grog te verstrekken tot 1970 bestaan. Toen pas maakte de angst voor ongelukken tijdens de bediening van allerlei machines hier een einde aan.

Die verrekte Arbo voorschriften toch!

Herfstgroet van de tuingroep WSV 9 november 2020