2023-04

Heel WSV bakt

Onze Eeuweling

Rondje

Verenigd Koninkrijk

de meest gesorteerde watersportspeciaalzaak van nederland!

Van de bestuurstafel

Beste leden en begunstigers, Ik hoop dat jullie allemaal volop genieten van de welverdiende vakantie, waarbij ik hoop dat het weer ons gunstig gezind is. Terwijl een hittegolf Europa in zijn greep houdt, lijken wij hier in Nederland de grillige dans van regen en wind te volgen.

Vrijwilligers gevraagd

Terugkijkend, kunnen we trots zijn op de voorjaarstocht die vele leden hebben beleefd. Met een mooie vloot van 19 boten en de betrokkenheid van 41 enthou siaste leden, werd heen en weer gevaren naar Lelystad, ditmaal een speels thema omarmd: “Heel WSVH Bakt”. De culinaire creaties werden beoordeeld door niemand minder dan Janny en Róbert, bekend van hun expertise in het programma ‘Heel Holland Bakt’, en de altijd charmante André van Duin. De feedback achteraf was hartverwarmend en we hoorden dat het evenement tot in de puntjes was verzorgd.

Intussen werken Sylvia en Jessica al hard aan de voorbereidingen voor de aankomende sluitingstocht. Laten we hopen dat deze net zo’n groot succes wordt, zo niet nog groter.

Onze jeugd heeft evenmin stilgezeten. Verscheidene evenementen hebben plaatsgevonden, waarvan het Frieslandkamp en het zeilkamp hier op onze haven en het CombiNoordWest in Alkmaar enkele uitblinkers waren.

Sailability heeft inmiddels meerdere zeildagen op haar naam staan. Een bijzondere vermelding verdient het zeilevenement op 1 juli 2023, georganiseerd door Oceans of Hope NL in samenwerking met Sailability. Mensen die kampen met multiple sclerose (MS) kwamen samen, met als nobel doel om lotgenoten met elkaar in contact te brengen. Een bewonderenswaardig initiatief dat onze steun verdient.

Ook vanuit de Wedstrijdcommissie is er het een en ander gedaan denk bijvoorbeeld aan het fantastische weekend

waarbij het klasse evenement voor catamarans Dart18 en F18 werd gevaren.

Het jaarlijkse Ironmanevenement heeft eveneens zijn stempel gedrukt op onze haven, met maar liefst 1000 deelnemers die voor de nodige opwinding zorgden.

Onze Loods blijft draaien, zij het met de onvermijdelijke aanpassingen die voor alle betrokkenen even wennen waren. Er is wekelijks een speciale ‘ledenhap’. Hopelijk hebben jullie al de kans gehad om je weg te vinden binnen deze vernieuwde structuur. Met als volgende stap de evaluatie in oktober met Michael Joosten, onze pachter.

Op 6 juli vond de mini Algemene Ledenvergadering plaats, waar mijn voorzitterschap officieel werd bevestigd. Hierbij benoemden we Rick van Westen tot onze nieuwe penningmeester en namen we op een passende manier afscheid van Knoek van Soest, onze voormalige voorzitter. Knoek, nogmaals hartelijk dank voor je onschatbare bijdrage aan de WSV.

Dit bericht markeert mijn eerste bijdrage als nieuwe voorzitter, en ik wil graag nogmaals mijn dank uitspreken voor het vertrouwen dat jullie in mij hebben gesteld. Het is een grote eer om deze rol te vervullen en ik beschouw het als een privilege. Een vereniging met een geschie-

denis van meer dan 90 jaar kan alleen blijven floreren dankzij toewijding en passie.

Samen met het bestuur en alle leden sta ik klaar om deze rijke traditie voort te zetten en onze vereniging nog sterker te maken. Vooruitkijkend willen we ons vooral richten op het versterken van de onderlinge band tussen onze gewaardeerde leden en het creëren van een gastvrije en inclusieve omgeving voor eenieder die zich bij ons aansluit.

Daarnaast koesteren we de wens om onze jeugd te inspireren en te ondersteunen, want zij vertegenwoordigen de toekomst van onze vereniging. Maar dit kunnen we enkel bereiken door gezamenlijke inspanningen. Ik doe dan ook een beroep aan alle leden om actief deel te nemen aan onze activiteiten, jullie ideeën en suggesties te delen, nieuwe initiatieven voor te stellen en constructieve feedback te geven wanneer dat nodig is. De deur staat altijd open.

Samen kunnen we ervoor zorgen dat onze vereniging een plek blijft waar plezier, veiligheid en de passie voor watersport centraal staan. Ik kijk vol verwachting uit naar een prachtige periode als voorzitter van de WSV Hoorn.

Nogmaals mijn dank en laten we er met elkaar een buitengewoon jaar van maken! Ik verheug me erop jullie vaak te ontmoeten op de haven of in de Loods, terwijl we te midden van de zomerse sfeer genieten van alles wat deze tijd ons te bieden heeft.

Met hartelijke groeten namens het bestuur, Isabel Mendonca

Even voorstellen: Rick van Westen

Aangenaam, mijn naam is Rick van Westen, 60 jaar oud inmiddels en woonachtig in Hoorn vanaf 1984. Samen met mijn vriendin ben ik de trotse bezitter van een one off van De Vriesch Lentsch jr., een stalen kajuitzeiljacht van 8,5 meter, genaamd Mirounga en van een Vennekens spitsgatkotter van 14,5 meter, Drake genaamd. Met beide boten vaar ik regelmatig en ik schrijf dit stukje vanaf de zeilboot op Terschelling. In mijn werkzame leven vervulde ik financiële functies bij diverse bedrijven, voor de westfriezen onder ons misschien (nog) wel bekend: o.a. Sasburg Electrotechniek, Eurosealants en JOZ in Westwoud.

Daarnaast was ik altijd actief als vrijwilliger in het verenigingsleven. In mijn jongere jaren was ik lange tijd leider bij de scouting, de Martin Luther King Groep en later bij hen ook bestuurslid en penningmeester. Naast het zeilen ben ik ook een fanatieke kajakker en dus lid bij Kanovereniging Flevo, in het Dwaalpark, Grote Waal. Ook daar was ik enige jaren penningmeester. Op dit moment ben ik stuurman op een roeisloep en werk ik als vrijwilliger bij Sailwise. Na wat omzwervingen is mijn leven inmiddels in rustiger vaarwater beland en heb ik weer tijd voor een nieuwe uitdaging. Met veel plezier hoop ik de komende jaren een actieve rol te spelen bij de mooie watersportvereniging, de WSV in Hoorn, in de rol van penningmeester. We komen elkaar hopelijk snel tegen in of op de haven.

Zeildag Sailability Zaterdag 8 juli 2023

Wat een verschil met afgelopen woensdag toen storm Poly ook in Hoorn flink tekeer was gegaan. Vandaag strakblauwe lucht, weinig wind en warm, heel warm. Wat kan je vertellen over zo’n dag…

Als je als kind bent opgegroeid met de serie Hollands Glorie, je vader bij Wijsmuller heeft gewerkt en je het rustig hebt als volgboot, dan ga je toch gewoon maar takken uit het water slepen! Het zou zonde zijn als water-

sporters door die omgekeerde “bomen” schade zouden oplopen. Als de top van een ijsberg staken de afgebroken stammen boven het water uit terwijl de kruinen zich in de bodem hadden genesteld.

Wat een dag vandaag! Zon, mooi windje, gezellige drukte op het water en drie rondes met blije zeilers.

Dan de zeildag twee weken later…

Zeildag Sailability Zaterdag 22 juli 2023

Het zou vandaag wat gaan miezeren met een enkel buitje en in de middag windkracht 3/4. We waren net klaar met het optuigen van de Hansa’s en Skud 18 en ook de RIB’s lagen te water toen de schuif boven ons echt werd opengetrokken. Geen wind en dikke bellen op het water. Maar ach, het is tenslotte watersport dus gaan!!

Ik was blij dat zeiler Rob het welletjes vond en deze ronde erop zat!

Zat instructeur Klaas twee weken geleden nog lekker met de beentjes omhoog, vandaag was het hard werken op de Skud. En als het dan niet lukt om tijdens de harde wind overstag te gaan doordat de kiel en ook het roer vol fonteinkruid zit, heb je een probleem. Zelfs de meest ervaren zeiler wordt wat weeïg als hij ondersteboven hangend probeert die snertslierten te verwijderen terwijl er inmiddels een stevige 5 met vlagen staat. Gelukkig waren ze daarna snel in de kom.

De Hansa die Cok en ik begeleidden maar het gat uit gesleept en daar stond gelukkig wat wind. Het regende flink door en langzaam maar zeker liepen de boten vol dus hozen!!!

Zeiler Jurrian vaart doorgaans bij Sailability Uitgeest en doet ook mee met wedstrijden bij de Hansaklasse. Hij had, omdat hij in augustus mee gaat doen aan het WK Hansa 303 op het Brasemmermeer, het advies gekregen om in Hoorn bij Sailability te gaan trainen.

Omdat Gerard in 2017 en 2018 bij het WK ervaring heeft opgedaan kon hij Jurrian goed voorzien van tips en tricks. Jurrian gaf na afloop aan dat hij veel had geleerd van deze één op één training. Heel fijn dat we als Sailability Hoorn zo een bijdrage hebben kunnen leveren.

Voor ons op de RIB een makkie met de elektrische pomp maar voor de zeilers was het ouderwets handwerk. Na een uur werd het eindelijk een beetje droog, wel vijf minuten. Vanuit de hop zagen we aan het water dat de volgende bui zich aandiende en wat voor één! Veel wind en heel veel water!

Omdat Berend vertraging had met het openbaar vervoer kwam hij een half uur te laat aan om met de Skud te varen maar Klaas en Jacob (als versterking) stonden geduldig te wachten. Inmiddels ging de wind ietsjes minder hard waaien en dus na een paar rondjes door de kom durfden de mannen het aan om het ruime sop te kiezen.

Het was voor de bemanning van de Skud wel erg prettig dat het fonteinkruid nu vanaf de RIB werd verwijderd.

Groot was mijn verbazing toen het gele bootje om de hoek kwam en wel heel geel zag. Na een flinke golf was het reddingsvest van Frans opengesprongen. Oeps!, riep hij en kon er hartelijk om lachen.

Omdat de weersomstandigheden voor de meeste zeilers toch wel pittig was, waren de rondes wat korter maar ondanks dat hebben zij toch weer genoten en daar doen we het als vrijwilligers toch voor!

Het was goed te zien dat Berend als 7-jarig knulletje had leren zeilen in een Optimist en later in de Laser heeft gezeild want bij de eerste de beste windvlaag loefde hij direct keurig op. Ik kon ze met een gerust hart nakijken. Inmiddels had ik namelijk met Jacquelien geruild zodat zij ook even het water op kon en nam ik de honneurs op de wal waar.

De regen was al een tijdje over gegaan in af en toe een spettertje dus het pak kon uit en ik ben rustig aan begonnen met alvast wat op te ruimen. We hadden helaas drie afmeldingen dus de mannen hadden tussendoor al twee bootjes uit het water gehaald en afgetuigd.

Omdat de tweede RIB nu toch vrij was, zijn zij, vanwege de harde wind, voor de veiligheid op het water gebleven. Wanneer nodig konden zij de Skud dan snel te hulp schieten.

Data Hoornblazer Vriendelijk verzoek aan alle leden

Wilt u uw tekst en foto’s voor de Hoornblazer sturen naar hoornblazer@wsvhoorn.nl

Graag tekst aanleveren als wordbestand (docx), en de foto’s apart mailen als JPG bestand

Bij voorbaat dank voor uw begrip en medewerking.

Lyda Nugter

HEEL WSVH BAKT!

Wat nou? We zijn toch een Watersportvereniging! Jawel en wat voor een. Al vele jaren wordt er een voorjaarstocht gehouden. Dit jaar werd dit evenement op bijzondere wijze vorm gegeven door Jessica en Sylvia. Zo werd er aan de deelnemers gevraagd om een taart te bakken. Zondagochtend zou er een speciale commissie komen om de taarten te beoordelen en de prijzen uit te reiken.

44 jaar heb ik aan de voorjaarstocht met mijn zeilboot meegedaan. Dit jaar voor het eerst met een motorboot. En normaal zou ik blij zijn met de voorspelling voor halve wind, echter met een motorboot betekent halve wind varen “schommelen”. Dus eerder afgevaren naar Bataviahaven. Er moest echter wel een taart gebakken worden. Met ongeveer 30 graden en schommelkoers heb ik ervoor gekozen om een vegan wortelcake te maken, die met behulp van Tupperware zelfs na een paar dagen nog wel goed te eten zou zijn. Maar de garnering moest dan voor aanvang beoordeling taarten op zondagochtend vroeg worden aangebracht. Dus vroeg op. Cake met kokos

besmeren. Daarna met chocoladepasta de letters WSVH erop spuiten. Dat ging niet zonder slag of stoot, waardoor de letters er een beetje bibberig uitzagen. Maar stukjes walnoot er over gestrooid en dan viel het bijna niet meer op.

Om 10 uur zondagochtend stond iedereen bij de trap van steiger A, waar de tafeltjes met diverse taarten daarop uitgestald stonden. Er klonken enthousiaste kreten. De jury kwam er aan. En tot onze verbazing kwamen daar Robert, André en Janny met Naan aan. Janny had vast meegedaan aan de Libelle-rubriek “7 jaar jonger”, want zij had een nieuw kapsel. Een prachtige zilvergrijze bobline en de zwarte kokerrok die zij aan had slankte enorm af. Robert daarentegen was lekker rond zoals altijd. Zijn buik spande behoorlijk onder zijn witte koksjasje. En nooit eerder zagen we hem in korte broek. Zijn eetlust was echter zoals wij dat van hem gewend zijn. Hij wilde snel beginnen met proeven nadat hij de deelnemers gecomplimenteerd had met de prachtige baksels. André - wat was hij kaal- zou hij zijn toupetje thuis gelaten hebben in

verband met de warmte, verzocht Robert en Janny om snel te beginnen omdat de baksels te leiden hadden van de warmte. Naan was erg onrustig. Hij liep steeds in de weg. Zou hij samen met Janny op dieet zijn geweest, hij leek veel kleiner dan op tv. Robert, Janny en André proefden de diverse baksels en gaven professioneel commentaar op smaak en vormgeving. Termen als smeuïg, romig, fantastische garnering, beetje droog maar wel zeevast werden geuit. Er waren ook soesjes, die volgens Robert een beetje fabrieksachtig smaakte. Na een lachsalvo biechtte de bakster op, dat zij de soesjes gekocht had. Er was die ochtend ook een taart aan boord gebakken. Die taart was door Ineke gemaakt, zij kreeg van de jury de eerste prijs in de categorie “oude van dagen”. De derde prijs in deze categorie ging naar Mabel en ik kreeg de tweede prijs. In de categorie jeugd won Linnen de eerste prijs met haar prachtig versierde taart en de tweede prijs ging naar Liselotte. Zij had een heerlijke romige taart gemaakt, versierd met blauwe en roze balletjes.

Jessica (Robert), Janny (Sylvia) en André (Edwin) we hebben genoten van jullie optreden. Bedankt!

Groeten Aad de Koning

Voorjaarstocht verslag van Jack

Ik was al tijdje lid maar er was geen plekje vrij aan de steiger. En als steigerloze was ik te bedeesd om op vergadering of evenement af te stappen. Echter, mijn belletje begin dit jaar bracht het verlossende contact met de havenmeester: “Plek G27 komt beschikbaar. Interesse?” Dit was een vraag waarop een opgelucht en duidelijk antwoord mogelijk was: “Jazeker”!

Een kleine switch van locatie overigens. 16 jaar Grashaven. Het was dit jaar wel vreemd om bij de havenmond niet meteen bakboord uit te gaan. ’t Was een prima plek daar in de Gras, goede faciliteiten, maar ik voelde de laatste jaren, versterkt door corona, meer behoefte om me aan te sluiten bij een vereniging. Beetje meer contact, misschien eens een wedstrijdje, ook al vraagt het dag en werkritme nog veel aandacht.

Nu was het zover. Even wennen aan de box, net wat korter maar wel breder. Genieten van de mooie plek: uitzicht op de historische Hoofdtoren, tussen de bomen en de mooie tuin langs de waterkant. En… geen “knetterend” rendezvous meer met de boot vanaf de steiger. (De grashaven heeft plastic steigers die mij steeds statisch onder hoogspanning leken te zetten). Top!

Contactmogelijkheden genoeg bij de WSV zag ik in de agenda. Het eerste moment was de voorlopig laatste vrijdaghap. Mooi om de (Hoornse?) humor te ervaren, eerst op het terras en later aan tafel, en in een kring aan een smakelijke dis “an te zitten”.

Voor contact zijn tochten ook aantrekkelijk. Ik deed hierbij ervaring op in “de Kring van Vegazeilers”. Om u, na de vrijdaghap, niet op het verkeerde been te zetten: Dit heeft niet met eten van doen maar alles met een boot: we varen een polyester klassieker: de “Albin Vega”. (Albin is de Zweedse werf en Vega is vernoemd naar de ster, een van de helderste sterren uit de noordelijke hemel). Het is een ontwerp uit 1963 dat gedurende 10 jaar productie bijna 3500 maal is gebouwd. Lengte 27ft, een langkieler en inmiddels uitgevaren over de gehele wereld.

Meteen maar misverstand 2 tackelen: de bootnaam “Chinook”. Niet vernoemd naar een helikopter, indianen-

stam of vissoort, zoals de meesten denken, maar naar een wind, net als de Mistral. Chinook is een warme voorjaarswind die de lente aankondigt in de Rocky Mountains. In de meeste havens vind je wel een of meerdere Vega’s, in de Grashaven schommelen er zelfs een stuk of 5 in de box, bij WSV Hoorn ben ik momenteel de enige. Met de Vega vaar ik graag wedstrijdjes. In de kring was dat extra spannend, met gelijke boten.

Met plezier las ik over de voorjaarstocht van de WSV en schreef direct in. Na corona weer samen op pad, leuk. Dat de voorjaarstocht ook een sportief element had, voor wie wilde, was een voor mij een aantrekkelijke toevoeging.

Bestemming Lelystad, een banenkaart, palaver, start in de havenkom. Ik was helemaal up and running door de leuke spanning van de eerdere wedstrijdjes. Overigens, je kunt onderling met verschillende boten toch racen: daarvoor is er de ORC (Offshore Racing Congress) rating. Die geeft volgens een bepaalde formule voor elke boot een handicap. Een snelle, grote boot wordt wat gestraft en een kleine, langzame boot krijgt wat voordeel. Zo blijft het leuk, competitief én voor alle deelnemers spannend.

Starten met een tijdslot van 15 minuten na 12:00 uur. Zeilen hijsen in de havenkom, motor uit en zeilend uit de

kom het Markermeer op. Dat was wel even wat …. Er lagen boten voor anker en om 5 voor twaalf hoorde ik op de marifoon dat er een cruiseboot zou vertrekken om precies 12:00 uur. Het grote schip toeterde en we konden er niet meer uit. Nou ja, ik ben niet de enige die hier last van heeft dacht ik. Het schip bleek toch wel snel vertrokken. Zeilen omhoog en wegwezen. Deze keer overigens solo want m’n partner in life & sail was voor haar werk ingeroosterd.

Op het Hoornse Hop merkte ik het verschil tussen m’n 27ft en de rest van het veld. Ik vertrok vroeg, zoals voorheen gewend tussen de andere Vega’s, dan had ik vrij baan. Nu zeilde ieder me voorbij. Vertrokken aan lij voer ik door de nodige vuile wind. “Volgende keer wat meer geduld op de startlijn en de snelle jongens eerst laten gaan” sprak ik mezelf toe.

Eenmaal vrij gevaren ging het goed. Aan de wind 3-4 bft met 150% Genua en vol grootzeil wil m’n Chinook graag de 6 knp aantikken. (rompsnelheid 6,3 knp). Alleen neemt het grote zeil onder helling het zicht weg en niet iedereen heeft AIS. Dat bleek maar weer toen ik na een “oef” momentje wat aan boze passerende gezichten een mijn excuusgebaar mocht tonen.

De eerste ton was snel bereikt, het was er druk: kennelijk was er vanuit de andere richting nog een wedstrijd met Aken die net dezelfde ton hadden uitgekozen. Altijd een mooi gezicht maar nu even niet. Maar alle aken bleven heel.

De finish kwam in zicht: in de havenopening bij kunstwerk “de poepende man” die overigens officieel “Exposure” heet (=blootstelling) en 26 meter hoog is. Het valt niet op maar daar gaat de Chinook met haar doorvaarthoogte van 11,5 meter ruim 2x in!

In de havenkom sloot het scheepje mooi aan bij de andere deelnemers waarna er, rond de king-size borrelkruik, een gezellige steigerborrel ontstond. In het ontspannen sfeertje voelde ik me als nieuwkomer zeker op mijn gemak en uitgenodigd.

Aldus, ontspannen en ongedwongen in de zon, die soms prikte, konden we ons voorbereiden op de avond: een prima georganiseerd captains’ dinner in “de Cantine” vlak bij de haven. Het organisatieteam, Sylvia en Jessica, vroeg even onze aandacht voor een tussentijdse prijsuitreiking. Ik meen dat bij plek 10 of 8 het aftellen begon en had de

verwachting ergens op plek 7 voorbij te komen. Ik had ook nog nooit gevaren met ORC-rating en de anderen waren zo snel! Maar het aftellen ging maar door zonder dat “Chinook” werd genoemd. Zijn ze me vergeten?

Tot het nummer 1 moment: “Jack, kom je even naar voren?” Ik ben niet meer de jongste maar kan nog steeds blozen voelde ik. Het bleek dat na omrekening de snelste tijd mijn kleine Zweedse langkielertje toekwam. Overvallen door de aandacht nam ik de prijs ik de prijs in ontvangst en was het nog lang gezellig aan tafel.

Op de zondag was er een programmaonderdeel: “heel Holland bakt”. Rond koffietijd werd de steiger ingenomen door tafels waarop allerlei taarten stonden te pronken die de deelnemers thuis hadden klaargemaakt. Veel vrije expressie en variatie. Met als verrassing een bijzondere jury: daar gaven de bekende Janny en Robert hoogstpersoonlijk acte de présence, zo leek. André bleek verhinderd, Edwin nam hier de honneurs prima waar. Met professioneel commentaar werden de aller, allerbeste en mooiste taarten uitgekozen en later geproefd door alle aanwezigen. Een smakelijk, origineel en verassend schouwspel.

Dan, te snel, weer de terugreis. Nu wat later weg met andere condities. Net niet die power, net niet op de goede

trim kunnen komen. De Vega is een lichte boot met weinig ballast en een relatief korte mast. Lichtere wind vraagt snel een gennaker. Die had ik niet, dus blijven zoeken naar de beste trim, dat is het leuke van zo’n wedstrijdje.

Terug in de haven was er een nazit, onder de luifel want door de luwte was het er tropisch warm. Koen vertelde me hoe hij aan de ORC rating was gekomen: Vega “Pippi” uit Noorwegen bleek recent ingeschreven met een meetbrief. Haar gegevens konden gebruikt. Op de ranglijst kwam de Chinook deze keer op nummer 3, resulterend in de overall trophy: een goodie bag met leuke inhoud. Ik was blij verrast over de uitslag en met gepaste trots op mijn 52 jaar jonge bootje heb ik deze opsteker wereldwijd gedeeld in de Albin Vega Group op Facebook.

Blij verrast was ik ook over de ontvangst door de leden, sommigen al lid sinds de jaren 70-80, de prettige sfeer en van de het enthousiasme en de kwaliteit van de organisatie. Sylvia en Jessica alle complimenten en bedankt. Rest nog het gewonnen flesje kruidenbitter. Dit hou ik apart in het kombuis tot een volgend evenement of clubontmoeting!

Tot de volgende keer, met zeilgroet, Jack

Najaarstocht Enkhuizen 23 en 24 september 2023

Wij hebben genoten van een prachtige en gezellige voorjaarstocht. Hoe fijn zou het zijn wanneer jullie (weer) aansluiten bij de najaarstocht op 23 en 24 september. Traditiegetrouw organiseren we een toertocht, of voor de liefhebber een zeer laagdrempelige wedstrijd, van Hoorn naar Enkhuizen en de volgende dag weer terug. Ook dit keer zullen we rondom dit evenement een aantal leuke activiteiten organiseren. De evenementencommissie is op dit moment al bezig met de voorbereiding, het definitieve programma volgt via de nieuwsbrief.

Voorlopig programma:

Zaterdag 23 september

10.00 uur Aanmelden, koffie en koek in de Loods

10.30 uur Palaver

11.30 uur Start wedstrijd of vertrek toertocht naar de Oude Haven in Enkhuizen

16.30 uur Steigerborrel in de haven (iedereen verzorgt hierbij zijn eigen consumpties)

19.00 uur Diner met live muziek

Zondag 24 september

09.30 uur Koffie*

10:00 uur Activiteit

11.30 uur Palaver

12.30 uur Start wedstrijd of toertocht terug naar Hoorn

16.00 uur Afsluiter en prijsuitreiking in de Loods

*Mocht er nog iemand zijn die gaat voor een ‘herkansing’ voor de -Heel Holland Bakt-prijs (voorjaarstocht), laat het ons weten. Dit is natuurlijk meer dan welkom.

Aanmelden

Uiterlijk zondag 17 september, dit kan via website of de uitnodigingslink in de nieuwsbrief.

Kosten

€ 25,00 voor volwassenen, kinderen 5 t/m 12 jaar € 12,50 (Deze kosten zijn inclusief koffie/koek en diner op zaterdag) (Het liggeld en de consumpties bij het diner zijn dit keer voor eigen rekening)

Ben je lid of heb je een zeilpas, maar heb je geen eigen boot? Lijkt het je wel heel leuk om aan te sluiten, laat het ons weten want dan gaan we kijken naar mogelijkheden. We hopen u weer in groten getale te mogen begroeten op 23 september.

De Evenementencommissie

Hoornse havens decor van de IRONMAN Westfriesland

Ongeveer 2.000 atleten, afkomstig uit 64 landen, startten op zondag 25 juni aan de IRONMAN Westfriesland 2023. Het was de vierde keer dat de triathlon in Hoorn werd gehouden. Onze mooie havens vormden een belangrijk deel van het parcours.

Vroeg in de ochtend, rond 7:30 uur, begonnen de atleten van IRONMAN 70.3 Westfriesland vanaf gastheer WSV Hoorn aan het zwemgedeelte. Daarop volgden de IRONMAN 5150 Westfriesland en IRONMAN 4:18:4 Westfriesland. Er waren drie verschillende afstanden waarvoor je je kon inschrijven.

Triathlon met 30°

Na het zwemmen, werd de fiets gepakt en vervolgens moest er nog een afstand worden hardgelopen. De IRONMAN 70.3-atleten moesten 1.900 meter zwemmen, 90 kilometer fietsen en 21 kilometer hardlopen. Een fikse opgave met een temperatuur van maar liefst 30°C. Vanwege de hitte zijn er extra verkoelende maatregelen getroffen en er stonden meerdere hulpdiensten klaar om zo snel mogelijk hulp te kunnen bieden. Als havenmeesters waren we nauw betrokken bij de organisatie om alles goed en veilig te laten verlopen. Wij vonden het wederom een spektakel om dit sportevenement van zo dichtbij mee te mogen maken. Op naar volgend jaar.

Bron: Havens Hoorn

Afgelopen december werden Rainier de Groot en Annet van Assenbergh de nieuwe eigenaren van de Zee van Tijd, een Garcia Passoa 43. Om dit schip beter te leren kennen, besluiten zij om een rondje om Engeland te gaan varen. Momenteel varen ze in Schotland en zijn oa de Steady van Jan Willem al tegen gekomen en ook is er contact geweest met de Ostara van Peter Schermer. Wat zij verder meemaken en hoe ze de reis ervaren, lees je in onderstaand verhaal.

Rondje Verenigd Koninkrijk

Eind april gooien we de lijnen los uit onze thuishaven Hoorn, voordat we dat doen trakteert Annet de tuin- en maandagochtendploeg eerst nog op gebak. Vreemd om een ieder zo gedag te zeggen en te weten dat je pas na de zomer weer terug komt. De havenmeester vraagt nogmaals of we echt onze zomer ligplaats niet aanhouden, maar nee, we zijn de hele zomer weg en komen pas in de herfst weer terug voor het winterseizoen.

We besluiten eerst maar eens het anker bij Durgerdam uit te gooien en dan pas de dag erna het Noordzeekanaal af te varen naar IJmuiden. Je weet dat je een paar maanden weg bent, maar dit voelt allemaal zo vertrouwd, dat je gelijk ook weer niet het gevoel hebt dat je echt een lange tijd gaat rondtrekken.

Wanneer we de volgende dag vanuit IJmuiden vertrekken laat de wind het helaas ook (weer) afweten. Het hoog in onze omgeving zorgt voor een zeer zwakke, maar heel koude wind uit het noorden. Te weinig om te zeilen, dus op de motor in bijna één rechte lijn naar Scheveningen. Daar kunnen we nog wat inkopen doen, o.a. bij Vrolijk watersport, maar ook de Jumbo wordt met een bezoek vereerd.

De dag erop staat de koude wind er nog altijd, maar is wel iets in kracht toegenomen en we kunnen dus een zeiltje hijsen. Bij het passeren van de nieuwe waterweg krijgen

we echter het verzoek achter een schip te passeren die zich nog op grote afstand van de monding bevindt. Wij geven daar (uiteraard) gehoor aan, maar zijn er geheel niet blij mee. We moeten daarmee op een tegenliggende koers gaan liggen en passeren hem uiteindelijk BB – BB op 100 à 200 meter, we waren immers onder zeil en daarmee niet zo vrij om een willekeurige richting op te varen. Het gaat allemaal goed, maar ik vind dit wel een verkeerd verzoek van het schip en nergens voor nodig. (De vraag kwam dus niet van de VC, maar van het schip). Omdat we om deze actie verkeerd bij het windpark Borsele uitkwamen, moesten we uiteindelijk weer een slag naar binnen maken.

Naarmate de dag vorderde werd het kouder en kouder door die ijzige noorderwind en omdat je voor de wind vaart, had je geen beschutting. Gelukkig hebben we tegenwoordig een boot met ook ramen aan de voorzijde en omdat het zeker onder de kust, heel stil was op het water, besloten we naar binnen te gaan. Met de kachel aan, radar bij, konden we door de ramen aan de voorzijde zo af en toe eens kijken. Op deze manier kwamen we uiteindelijk warm en comfortbel de nacht door.

De volgende nacht liepen we na een tocht van ruim 45 uur de ‘Grand Rade’ van Cherbourg binnen. Dit voelde weer een beetje als thuiskomen. We zijn hier al een paar keer geweest, dus veel zaken zijn bekend. Deze keer hadden we hier echter een tweetal besprekingen, dus lagen we hier wat langer. Die tijd hebben we o.a. benut om naar het Museum Cité de la Mer te gaan dat naast de jachthaven ligt. Zeer de moeite waard om te bezoeken zo blijkt.

In dit museum zijn eigenlijk 3 secties.

- Over onderzeeërs in zijn algemeen en specifiek de Retoutable, een (voormalige) nucleair aangedreven onderzeeër.

- De Titanic, deze maakte voordat deze vertrok voor haar eerste en laatste reis een stop in Cherbourg. Het museum is de voormalige vertrekhal voor de (honderden)

schepen die vertrokken naar ‘het beloofde land, de Verenigde staten van Amerika. Vele honderdduizenden, veelal armen, zijn geëmigreerd naar het land van ‘opportunity’s’.

- Tenslotte is er nog een deel over het onderwaterleven in dit deel van de zee, maar daar zijn wij zelf niet geweest.

Helaas was de wind toen wij éénmaal konden vertrekken niet in ons voordeel om over te steken naar Engeland, ons doel. Maar uiteindelijk nam de harde noorderwind af en konden wij losgooien voor the Isle of Wight. Ons plan was naar Bembridge te varen, aan de westzijde, helaas besloot de wind anders, door stroming en windrichting was Bembridge niet te bezeilen en we wilden deze voor ons onbekende haven niet in het donker aanlopen. We besloten uiteindelijk naar een baai aan de westelijke zuidkant van Wight te varen. Op de kaart zag deze baai, Freshwater Bay er meer beschut uit, maar we werden daar wel enigszins bloot gesteld aan swell, dus was het niet de meest comfortabele plek. Maar wel een prachtplek, naar het zich liet aanzien, midden in een zwembad. De vele Engelsen gebruikten onze boot die daar voor anker lag als een mooie markering om een rondje omheen te zwemmen. Ons veel te koud, maar velen dachten daar toch echt anders over.

Zoals geschreven lagen hier niet echt comfortabel. Dus na het ontbijt vertrokken we oostwaarts, alsnog naar Bembridge. Nu gaat dat tegenwoordig, sinds de Brexit, niet meer zonder slag of stoot. Bij het reisplan dat ik

online in Frankrijk had ingediend had ik als haven van bestemming Bembridge opgegeven. Dus toen eenmaal bekend was dat het een andere plek zou worden en we, een beetje, mobiel bereik hadden, begon het spel van het bellen naar de douane/immigratiedienst om onze gewijzigde plannen door te geven. Men bleef uiterst vriendelijk en behulpzaam maar het was uiterst inefficient. Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen en we hebben onze ‘clearance’ ontvangen, maar ik denk dat ik ondertussen door mijn beltegoed heen was, bij wijze van spreken.

Bij Bembridge hebben we eerst een nachtje achter het anker gelegen alvorens de volgende ochtend met HW naar binnen te gaan. Het is altijd weer leuk om dan de reacties van ‘schippers op de wal’ te zien wanneer je vaart in gebieden waar je volgens hun met zo’n ‘grote’ boot niet kunt varen. Wij kunnen onze diepgang reduceren tot 85 cm wanneer de kiel omhoog is (neer zijn we 2,7 mtr). Onze gewoonte hier in Engeland is altijd om de kiel omhoog te halen bij het aanlopen van een haven of rivier.

We zijn al eens op de Solent geweest, maar willen nog bij een paar plekken langs waar we nog niet geweest zijn. Zo besluiten we vanaf Bembridge over te steken naar Chichester, althans het natuur en getijdengebied wat

ervoor ligt. Want om werkelijk in de plaats te geraken nemen we vanuit de Marina maar de bus. Deze estuary wordt druk bevaren, bij het uitvaren moeten we dan ook om de kleine bootjes die wedstrijdjes varen heen laveren, maar bij een nachtje achter een mooring op de rivier kunnen we heerlijk genieten. Het weer is nog altijd prachtig en langzaam wordt het ook warmer.

Vanuit de estuary varen we de Solent af naar Beaulieu river. We kunnen hier helaas geen goede ankerplek vinden en nadat we deze dus een stuk op en af hebben gevaren steken we over naar Newtown Creek, aan de noordwest zijde van Wight, tussen Yarmouth en Cowes. We liggen daar weer heerlijk in een prachtig natuurgebied.

In ons plan om verder westwaarts te gaan kan Weymouth niet overgeslagen worden. Een prachtige plaats en natuurlijk bekend van de Olympische spelen waar Nederland de nodige zeilmedailles heeft binnengehaald.

Eén van de wensen van Annet was om met de boot, op bezoek gaan bij een vriendin van haar ouders, waar zijzelf als tiener van een jaar of 16 met haar jongere zus een zomervakantie had doorgebracht. We vertrekken dan naar Exemouth, vanaf West Bay Dorset een mooie dagtocht en

pakken daar aan het einde van de dag aan het begin van de rivier de Exe een mooring op. Die avond liggen we weer midden in een ‘wedstrijdveld’. De kleine zeilbootjes van de jachtclub waar we op uitkijken, gebruiken onze boot weer als een boei, dus is het weer veel reuring en gezelligheid om ons heen. Dankzij onze mogelijkheid om de diepte sterk te kunnen reduceren besluiten we dat het wel heel leuk en ook mogelijk is om de rivier verder op te varen naar Topsham, waar de vriendin van haar ouders woont. Een uurtje of 2 voor HW gooien we dus los en varen de rivier op. Deze meandert echter enorm dus soms is het best wel lastig om de volgende ton te vinden en wanneer de dieptemeter richting de 1 mtr (waterdiepte) loopt, wordt het soms wel even spannend. Gelukkig is het daarna toch altijd weer dieper en komen we zonder problemen aan in Topsham. Nu zijn we met onze 13 meter boot van evenzoveel ton altijd een beetje ‘overmaats’ voor dit soort plekken. We zien echter een mooring die er redelijk stevig (en vrij) uitziet en leggen daaraan vast. Echter binnen enkele minuten komt er een allervriendelijkste ‘havenmeester’ die ons adviseert aan de kade te gaan liggen. Want die mooring is maar voor bootjes van

max een voet of 26 bedoeld. Nu is het wel heel rustig weer, dus ik denk dat het geen kwaad kan, maar het voordeel van aan de kade liggen is dat je altijd zo weer van boord kunt. Al was de praktijk soms wel iets weerbarstiger. Omdat de bodem iets afloopt, gleden we bij elk tij weer iets verder van de kant af. Dus soms was het best wel een stap.

Aan het begin van de volgende middag lopen we naar de vriendin (inmiddels 93 jaar!) toe en het weerzien was geweldig. We hebben daar een geweldige middag.

Wij hebben in elk geval onze indruk aldaar achtergelaten, we zonken toch een dm of 4 in de modder. Allemaal geen probleem, maar wat nog wel een probleem op kon leveren was het wegkomen. We zijn hier komen te liggen met een hoog tij en liepen al vast op de bodem. Om weg te komen zouden we midden in de nacht moeten losgooien, want dan is het tij weer hoog genoeg dat we echt drijven. Maar in het donker de rivier af… nee, dat is geen optie. We overleggen dus met de havenmeester om wat meer naar achter te mogen afmeren. Daar legt normaal een rond-

vaartboot aan en daar is het iets dieper. Diep genoeg voor ons. Dat is geen probleem, want de dag van ons vertrek komt die daar niet. Dus ’s avonds laat slepen we onze boot een meter of 30 naar achter zodra er voldoende water staat. Dit werkt, want de volgende ochtend kunnen we dus probleemloos wegvaren met HW en slingeren de rivier weer af om uiteindelijk weer verder west te gaan. We besluiten naar Torquay te varen. Achterafgezien geen goede keuze om de haven aan de linkerzijde te nemen. Zelfs de havenmeester verontschuldigde zich voor het exorbitant hoge havengeld en de plaats zelf ‘druipt’ van het toerisme. We hadden beter de haven aan de rechterzijde kunnen nemen. Maar al met al verdient Torquay geen aanbeveling. Dus maar snel door naar de rivier de Dart, bij Dartmouth.

Een prachtige rivier waar Agatha Christie een ‘optrekje’ had. Tegenover het boothuis van Agatha Christie nemen we een mooring en liggen daar heerlijk. Met de bijboot gaan wij de dag erop de rivier verder op, hier zit een bekende pub die goed aangeschreven staat om lekker eten. Het was hier ook enorm druk, dus toen wij aangaven niet gereserveerd te hebben werd er toch even een wenkbrauw opgetrokken. Maar gelukkig werd er toch een tafeltje gevonden. Ook bleek de lokale oldtimer club daar aan de lunch te zitten, dus ook aan bijzondere auto’s geen gebrek. Na de lunch varen we verder de rivier op. Aan natuurschoon geen gebrek. Maar uiteindelijk keren we weer om.

We willen immers nog verder westwaarts en de wind en het weer zijn ons nog altijd zeer gunstig gestemd. Onder invloed van het hoog boven Engeland en noord Europa varen wij onder de zuidkust aan hoge wal met overwegend een halve windse koers. We vertrekken dus richting Plymouth.

We varen in dagtochten, zo zie je nog iets van de kust en zie je ook de overal opduikende boeitjes van de kreeftenfuiken, die je niet in je schroef wilt hebben. En uiteraard is het ook lekker relaxt. Daarnaast zorgt de noorderwind ervoor dat het zeker ’s nachts nog flink afkoelt. Maar overdag met de zon erbij is het heerlijk en regelmatig zelfs warm. De volgende tussenstop wordt dus Plymouth. Dergelijke steden trekken ons totaal niet, maar je kunt daar wel in een heel mooie baai (beschut) voor anker. Hierdoor krijg je gelukkig maar weinig mee van de grote stad en kun je de dag erop zo weer ankerop gaan en doorvaren.

Ondertussen is de nieuwe maand, juni aangebroken en genieten we volop van dit ‘zwerversleven’. Wanneer het enigszins mogelijk is gooien we het anker uit of pakken we een mooring op. Nu vind ik dat laatste altijd nogal ‘een gedoe’, dus heb ik de voorkeur aan het anker. Dat is ‘een druk op de knop’. Maar omdat je geen anker kunt laten zakken in een veld van moorings en het ook niet eens toegestaan is, ontkom je er dus regelmatig toch niet aan een mooring op te pakken.

We zijn nog vroeg in het seizoen, dus alles is relatief rustig. Vanuit Plymouth varen we door, de rivier Fowey op. We kunnen daar een mooring oppakken die ons bevalt en de boot weer met een gerust hart achterlaten als we ook hier met de bijboot de rivier opvaren. Je vaart hier in een bosrijke omgeving en je komt ogen tekort vanwege al het natuurschoon. Nederlanders die we hier later spreken en al vele jaren op Engeland varen vinden dit de mooiste rivier. Ik snap dat wel. We hebben in elk geval een gezellige avond bij hun aan boord van hun catamaran.

Voor dit deel van de trip staan de Isles of Scilly’s als doel. Maar de eerst volgende tussenstop is Falmouth. Dit is een ‘hub’ voor veel schepen die van of naar de Azoren varen. Wij hadden hier heel veel van verwacht, maar we vinden het enorm tegenvallen. De stad is aardig aan het ‘verpauperen’ ook vinden wij de plek die wij toebedeeld krijgen aan een mooring absoluut niet ideaal. Bij het binnenvaren van de baai hebben wij echter aan stuurboord nog een mooie baai gezien. We besluiten dus om een klein stukje terug te varen naar St. Mawes aan de overkant van de baai. Dit blijkt een uitstekende keuze te zijn. Het is een heel gezellig stadje en er vaart een veerbootje naar Falmouth. Echter zoals aangegeven valt de stad ons enorm tegen. Wel maken we een mooie wandeling langs de Pennyn rivier waar Falmouth aan ligt.

Om met het goede tij Land’s End te passeren maken we nog 1 stop in Newlyn, vlak naast Penzance. De meest westelijke haven van Engeland en een mooie plek om over te steken naar de Isles of Scilly’s. We liggen hier twee dagen omdat er even een klein frontje langskomt, maar kunnen dan de oversteek maken.

Daarover de volgende keer….

Rainier & Annet a/b van sy Zee van Tijd

Zomerstorm Poly

Storm Poly is een van de zwaarste zomerstormen in ruim vijftig jaar. In het hele land waarschuwden we woensdag 5 juli voor (zeer) zware windstoten. In Noord-Holland, Flevoland, Friesland en het IJsselmeergebied stond code rood uit. In Zuid-Holland, Groningen, Drenthe en Overijssel gold code oranje en in de rest van het land code geel. Ook bij de WSVH gaf de storm diverse problemen, zoals los gewaaide rolfokken, meerlijnen die lossprongen door de wisselende waterstand hoogte en diverse losse takken. Op KNMI-weerstation IJmuiden is een windstoot van 146 km/uur gemeten.

De storm trok van het zuidwesten naar het noordoosten over ons land. In Haarlem overleed een vrouw door een boom die op een auto viel. In het hele land was er veel

schade en hinder. Op KNMI-weerstation IJmuiden is een windstoot van 146 km/uur gemeten. De waarnemingen laten daar windkracht 11 zien, dat is bijna orkaankracht. Poly behoort tot top 7 zwaarste zomerstormen

Bron: KNMI

Beste leden, hierbij onze kalender van alle commissies. Mochten jullie iets willen wijzigen dan horen we dat graag.

Kunnen jullie eerst overleggen met jullie eigen commissie en verzoeken opsturen wedstrijd@wsvhoorn.nl

AGENDA 2023

Wedstrijdkalender WSV Hoorn 2023

inclusief Jeugd, Evenementen, Sailability, Echtells en programma bestuur

Datum Activiteit

7 september Bestuurvergadering

8 september Jeugzeilles CWO 2-mans

8 september Jeugzeilles CWO ervaren

10 september Negende zeildag

12 september Jeugzeilles CWO beginner

12 september Jeugzeilles CWO 13+

13 september Jeugzeilles CWO gevorderd

14 september Wedstrijdteam Hoorn

15 september Jeugzeilles CWO 2-mans

15 september Jeugzeilles CWO ervaren

16 - 17 september CombiNL’23

16 - 17 september CombiNL’23 - alleen voor inschrijvers 2022

17 september ECH evenement

19 september Jeugzeilles CWO beginner

19 september Jeugzeilles CWO 13+

20 september Jeugzeilles CWO gevorderd

21 september Wedstrijdteam Hoorn

22 september Loods Wedding OPTIE

Nieuwe leden

Mevr. Ilah van der HaasScharwoude

Dhr. Erik Zant - Wormer

Dhr. Wouter SchoutenDe Goorn

Mevr. Patricia CroeseAmsterdam

Dhr. Andreas Böhl - Höxter

Dhr. Frank Broekmans - Zeist

Dhr. Rutger de WaterVoorburg

Dhr. Paul Jansen - Alkmaar

Dhr. Chiel Hamstra - Arnhem

Dhr. Evan Kampstra - Zwaag

Zeilen zonder zorgen!

Watersportvereniging WSV Hoorn biedt u nu iets

Watersportvereniging

spectaculairs, de Zeilpas. Voor € 230,- per jaar kunt u

WSV Hoorn

via een online reserveringssysteem boten reserveren.

Watersportvereniging Hoorn

Nieuwsgierig geworden?

De zeilpas.

Ga dan snel naar www.wsvh.nl/zeilpas De zeilpas.

Zeilen zonder zorgen met de zeilpas.

Zeilen zonder zorgen met de zeilpas.

Met de zeilpas kunnen leden van de vereniging voor een bedrag

Met de zeilpas kunnen leden van de vereniging voor een van €200,- per jaar (jeugdlid t/m 18 jaar €100,- per jaar)