Hondenpoepjacht anno 2015
DNA-onderzoek bij de hondendrol Door: Marian Henderson
Al lopen de meeste hondenbezitters nu met een schepje en een lullig plastic zakje, waar ze de nog warme darminhoud van hun hond in mogen (moeten) opbergen, opgelost is het probleem van de hondenpoep nog steeds niet. Nog teveel openbare ruimte wordt vervuild. En wie is er nog nooit in zo'n glibberige strontbaal gestapt? De strijd tegen deze overlast gaat onverminderd voort en wordt nu zelfs met de modernste middelen gevoerd. Gaat DNA-onderzoek ook in Nederland deze kwestie oplossen?
Bij juridisch DNA-onderzoek denk je vooral aan het opsporen van lustmoordenaars en serieverkrachters. Maar ook hondenpoepovertreders kunnen ermee gevangen worden. Ja, in andere landen is men daar al verder mee: het onderzoeken van het DNA in een hondendrol. Er is een databank nodig waar de genetische kenmerken van al die viervoeters inzitten, zodat van elke hond een individueel profiel bekend is. En de rondslingerende poep kan vervolgens door DNA-onderzoek gerelateerd worden aan één bepaalde hond. Elke match is goed voor een stevige prent voor de eigenaar. De vervuiler betaalt!
poep voor grote overlast zorgt. In een overwegend groene buurt valt een beetje poep onder een struik niet op.
Overlast Is het probleem van die hondenkak dan nog steeds actueel? In Amsterdam staat de ergernis over hondenpoep al lang niet meer met stip op 1. Die is naar de derde plaats verdreven door parkeerproblemen. En ook de bierfiets en de bakfietsmoeder roepen irritaties op. Toch vindt nog steeds 29 procent van de ondervraagde Amsterdammers hondenpoep een ernstig overlast veroorzakend probleem. De ervaringen lopen wel uiteen. In de Staatsliedenbuurt ondervindt 40,7 procent grote overlast. 81,2 procent van de buurtbewoners ziet regelmatig drollen op straat, op de stoep en in de perken. In Frankendael daarentegen vindt maar 8,1 procent dat honden-
76
Stevige aanpak Dat men de situatie nu minder ernstig beoordeelt, komt volgens stadssocioloog Leon Deben door de befaamde rode zakjes. Steeds meer mensen vinden het normaal om de uitwerpselen van hun hond op te ruimen in de daarvoor bestemde afvalbak. Werd er vroeger nog een beetje lacherig over gedaan, nu is het een serieuze zaak en ben je een aso als je je met Fikkie zonder schepje op de openbare weg begeeft. Maar toch blijft overlast bestaan, omdat niet iedereen wil mee-
doen. “Er zijn maar een paar hondenbezitters nodig die het laten liggen, en langzaam maar zeker komt een hele buurt vol te liggen met hondenpoep”, aldus Werner Toonk (VVD) tegen Radio NPO1. Hij pleit daarom voor een stevige aanpak. Opsporen met behulp van honden-DNA en dan een flinke boete voor de overtreders.
Heterdaadje Gaat dat helpen? Volgens Toonk verhoogt het de opsporingskans tot 50%. Want heterdaadjes zijn er anders weinig. Maar is het haalbaar? Volgens het Forensisch Instituut heeft hondenpoep behoorlijk te lijden van zonlicht, vocht en warmte. De weersomstandigheden spelen dus een grote rol. En een verse drol is verreweg het beste. Zo'n uitgedroogd exemplaar, daar heb je niks aan. Maar ook in een pas gedraaide bolus is niet zo gek veel DNA van je hond te vinden. Het meeste wat je daarin aantreft zijn bacteriën en voedselresten. Er zitten maar heel weinig darmcellen in. Maar wel de wormen die door de wetenschap als levensbedreigend voor je kinderen worden aangemerkt. Hondenpoep, we moeten er echt af.
Genenbank Maar wat gaat dat DNA-onderzoek wel niet kosten? En hoe krijg je al die honden in een genenbank? Want
