5 minute read

DNA-onderzoek bij hondenpoep

Next Article
Philip Kerr

Philip Kerr

DNA-onderzoek bij de hondendrol

Door: Marian Henderson

Al lopen de meeste hondenbezitters nu met een schepje en een lullig plastic zakje, waar ze de nog warme darminhoud van hun hond in mogen (moeten) opbergen, opgelost is het probleem van de hondenpoep nog steeds niet. Nog teveel openbare ruimte wordt vervuild. En wie is er nog nooit in zo'n glibberige strontbaal gestapt? De strijd tegen deze overlast gaat onverminderd voort en wordt nu zelfs met de modernste middelen gevoerd. Gaat DNA-onderzoek ook in Nederland deze kwestie oplossen?

Bij juridisch DNA-onderzoek denk je vooral aan het opsporen van lustmoordenaars en serieverkrachters. Maar ook hondenpoepovertreders kunnen ermee gevangen worden. Ja, in andere landen is men daar al verder mee: het onderzoeken van het DNA in een hondendrol. Er is een databank nodig waar de genetische kenmerken van al die viervoeters inzitten, zodat van elke hond een individueel profiel bekend is. En de rondslingerende poep kan vervolgens door DNA-onderzoek gerelateerd worden aan één bepaalde hond. Elke match is goed voor een stevige prent voor de eigenaar. De vervuiler betaalt!

Overlast

Is het probleem van die hondenkak dan nog steeds actueel? In Amsterdam staat de ergernis over hondenpoep al lang niet meer met stip op 1. Die is naar de derde plaats verdreven door parkeerproblemen. En ook de bierfiets en de bakfietsmoeder roepen irritaties op. Toch vindt nog steeds 29 procent van de ondervraagde Amsterdammers hondenpoep een ernstig overlast veroorzakend probleem. De ervaringen lopen wel uiteen. In de Staatsliedenbuurt ondervindt 40,7 procent grote overlast. 81,2 procent van de buurtbewoners ziet regelmatig drollen op straat, op de stoep en in de perken. In Frankendael daarentegen vindt maar 8,1 procent dat hondenpoep voor grote overlast zorgt. In een overwegend groene buurt valt een beetje poep onder een struik niet op.

Stevige aanpak

Dat men de situatie nu minder ernstig beoordeelt, komt volgens stadssocioloog Leon Deben door de befaamde rode zakjes. Steeds meer mensen vinden het normaal om de uitwerpselen van hun hond op te ruimen in de daarvoor bestemde afvalbak. Werd er vroeger nog een beetje lacherig over gedaan, nu is het een serieuze zaak en ben je een aso als je je met Fikkie zonder schepje op de openbare weg begeeft. Maar toch blijft overlast bestaan, omdat niet iedereen wil meedoen. “Er zijn maar een paar hondenbezitters nodig die het laten liggen, en langzaam maar zeker komt een hele buurt vol te liggen met hondenpoep”, aldus Werner Toonk (VVD) tegen Radio NPO1. Hij pleit daarom voor een stevige aanpak. Opsporen met behulp van honden-DNA en dan een flinke boete voor de overtreders.

Heterdaadje

Gaat dat helpen? Volgens Toonk verhoogt het de opsporingskans tot 50%. Want heterdaadjes zijn er anders weinig. Maar is het haalbaar? Volgens het Forensisch Instituut heeft hondenpoep behoorlijk te lijden van zonlicht, vocht en warmte. De weersomstandigheden spelen dus een grote rol. En een verse drol is verreweg het beste. Zo'n uitgedroogd exemplaar, daar heb je niks aan. Maar ook in een pas gedraaide bolus is niet zo gek veel DNA van je hond te vinden. Het meeste wat je daarin aantreft zijn bacteriën en voedselresten. Er zitten maar heel weinig darmcellen in. Maar wel de wormen die door de wetenschap als levensbedreigend voor je kinderen worden aangemerkt. Hondenpoep, we moeten er echt af.

Genenbank

Maar wat gaat dat DNA-onderzoek wel niet kosten? En hoe krijg je al die honden in een genenbank? Want

ook daar zijn kosten aan verbonden. Sommigen denken dat de eigenaren beloond moeten worden met een verlaging van de hondenbelasting. Of stellen een prachtige penning voor hondlief voor. Of moet je het verplicht stellen bij de registratie van een pup? Martin

Gaus verklaarde in de Volkskrant dat er zo'n 80.000 honden rondlopen in Amsterdam. Hij zag nog niet zo gauw voor zich dat al die beesten inderdaad worden geregistreerd. En hij maakte zich ook zorgen over de kosten daarvan. De baasjes zullen vast behoorlijk in de buidel moeten tasten. Maar wat kost deze grap de overheid? Het heffen van hondenbelasting is in veel gemeenten nattevingerwerk. Wat je betaalt varieert van niets tot 25 euro tot 117 euro per hond.

Seattle

Als DNA-onderzoek zo zinvol is, dan moesten we dat maar doen. Zijn er al goede ervaringen? Onlangs is er een

proef gestart in Seattle, waar een appartementengebouw van onder tot boven werd volgepoept. Bio Pet Vet Lab in Seattle deelde DNA-setjes uit waarmee bewoners het wangslijm van hun hond konden inleveren en de eigenaren registreerden hun hond vrijwillig. En wat bleek? Prompt was er een hardleerse buurman die vijf boetes van 100 dollar kreeg. Blijkbaar had hij vooraf niet veel fiducie in de werking van het plan, anders had hij zijn hond vast niet zo kwistig laten wildpoepen. De bewoners waren enthousiast, want de overlast nam zienderogen af.

Ook in andere Amerikaanse steden heeft men ervaring met dit nieuwe hondenpoep-beleid. De registratie kost tussen de 30 en 60 dollar. Het analyseren van een sample zo rond de 100 dollar. Dus moeten de boetes behoorlijk zijn om het systeem naar behoren te laten draaien. Ook Spanje is om en wil een proef gaan doen en in Israël heeft men al ervaring. Blijkbaar wegen de baten daar toch tegen de kosten op.

Roze drollen

In Londen hebben ze iets anders afschrikwekkends bedacht. Daar worden hondendrollen roze gespoten, in de hoop dat eigenaren zich gaan schamen. Het signaal dat men daarmee afgeeft is dat de drol is opgemerkt en dat daar andere mensen last van hebben. En hij valt dan natuurlijk lekker op. Boze burgers kunnen gratis een spuitbus ophalen om daar ook wat

poep mee te bekladden. Wie denkt dat dergelijke malligheid in Nederland niet voorkomt, moet maar eens navraag doen in Voorschoten. Ook daar

hebben ze ervaring met roze graffitipoep. Maar tegenstanders denken dat zoiets alleen maar meer ergernis en agressie op zal roepen. En onverschillige hondenbezitters zullen er vast nog net zo onverschillig onder blijven. Of we moesten ze voor straf alle hondenpoep in de stad laten kleuren, dan piepen ze wel anders.

Nee dan toch maar die proef met DNA. Of iedere hond aan de Tenadoggie. Ik weet het anders ook niet.

In Londen worden hondendrollen roze gespoten, in de hoop dat eigenaren zich gaan schamen.

Ontheffing?

buschauffeur uit Delft, Ronald Kroon, pleit voor een herinvoering van een ouderwets hondentoilet bij het station. De zakjes zijn immers milieubelastend en de poep van al die beesten kan men dan gewoon laten liggen. Een keer per week een zuigmachine van de gemeente en klaar is het dwergkeesje. Hij stelde overigens ook de vraag wat men met blindengeleidenhonden doet. Hebben blinden een ontheffing? Of moeten ze met hun neus over de grond kruipen om de uitwerpselen van hun hond te lokaliseren? Kijk, dat is nou iemand die er echt over heeft nagedacht.

This article is from: