Z doświadczeń nauczycieli konsultantów, doradców metodycznych i nauczycieli
uczniów. Wśród grupy 750 uczniów szkół podstawowych zakwalifikowanych do drugiego etapu konkursu kuratoryjnego z czterech przedmiotów łącznie należałoby spodziewać się reprezentacji większości placówek szkolnych. Tymczasem tak się nie dzieje. W niektórych przypadkach zakwalifikowało się kilkunastu, a nawet dwudziestu pięciu uczniów z jednej szkoły. To dało podstawy do opracowania rankingu podkarpackich szkół podstawowych na półmetku roku szkolnego 2011/12. Każda szkoła otrzymała jeden punkt za ucznia, który zakwalifikował się do drugiego etapu, a dwa punkty za kwalifikację do trzeciego etapu, finału wojewódzkiego. Etap drugi konkursu w rejonie jest przeprowadzany w równych warunkach, kontrolowanych przez pracowników kuratorium, więc uczniowie nie mogą sobie pomagać. Stąd wyższa ranga punktowa tej kwalifikacji. Tak powstał wstępny ranking najlepszych szkół podstawowych w województwie podkarpackim pod względem wyników konkursu kuratoryjnego z matematyki, przyrody, języka polskiego i historii. Na razie pominięto wyniki konkursów z języka angielskiego i niemieckiego, które odbywają się równolegle. - Jak wygląda ranking najlepszych szkół podstawowych w połowie roku szkolnego 2011/12 na Podkarpaciu? - Warto wspomnieć o pierwszej dziesiątce. Pięć z nich to szkoły podstawowe z Dębicy, dwie z Mielca, po jednej z Jasła, Jarosławia i Rzeszowa. Jeszcze konkurs kuratoryjny nie zakończył się, a już widać po dwóch etapach wyraźnych liderów. Szkoła Podstawowa nr 4 w Jaśle ma bardzo zdolnych uczniów i wybitnie dobrych nauczycieli z matematyki, przyrody i języka polskiego. Szkoła Podstawowa nr 9 w Dębicy wyróżnia się w przyrodzie i języku polskim. Szkoła Podstawowa nr 11 w Dębicy ma szczególne osiągnięcia w matematyce, a Szkoła Podstawowa nr 3 w Mielcu w historii. Idąc tym tropem można wyróżniać kolejne szkoły i zespoły nauczycielskie. Obecność pięciu szkół z jednej miejscowości w pierwszej dziesiątce rankingu nasuwa przypuszczenie, że gmina Dębica w szczególny dobry sposób zarządza szkołami i wspiera pracę nauczycieli z uzdolnionymi uczniami. - Co wynika z tego rankingu, co zamierzacie z tym robić? - Planujemy zorganizować konferencję regionalną na podsumowanie bieżącego roku szkolnego, na którą
20
Nauczyciel i Szkoła nr 3 (27)
chcemy zaprosić najlepszych nauczycieli, dyrektorów szkół i samorządowców, aby zaprezentować dobre praktyki edukacyjne i porozmawiać o tym, co składa się na sukces edukacyjny, co pomaga, a co utrudnia pracę z uczniami zdolnymi. Chcemy publicznie wyróżnić dobrych nauczycieli, dyrektorów szkół i samorządowców, aby rozpowszechnić przykłady dobrych praktyk edukacyjnych. Liczymy, że do tej inicjatywy przyłączy się Marszałek Województwa Podkarpackiego i Podkarpacki Kurator Oświaty. - Z czego wynikają sukcesy edukacyjne wymienionych w rankingu szkół? - Właśnie o to chcemy zapytać samych nauczycieli, dyrektorów szkół, samorządowców, a nawet rodziców i uczniów. Oni wiedzą to najlepiej. Trzeba tą mądrość i doświadczenie zebrać razem przekazując innym dla dobrego przykładu. - Ranking dotyczy szkół podstawowych. Czy zamierzają Państwo odkrywać dobre praktyki w gimnazjach i szkołach średnich? - Oczywiście, że tak. Tylko w drugiej kolejności. Nauka w gimnazjum jest obowiązkowa. Większość uczniów uczęszcza do szkół gimnazjalnych w swoim rejonie. Jednakże niektóre gimnazja w dużych miejscowościach stają się na tyle popularne, że przyciągają młodzież spoza rejonu i w takich szkołach łatwiej jest o dobre wyniki w konkursach i olimpiadach, a co za tym idzie lepsze miejsce w rankingach. W jeszcze większym stopniu dotyczy to szkół licealnych i średnich. Następuje selekcja uczniów pod względem uzdolnień i osiągnięć szkolnych. Dlatego należy osobno rozpatrywać każdy etap edukacji szkolnej, a z drugiej strony przyglądać się całościowej polityce edukacyjnej w lokalnych samorządach, które powinny integrować cały proces uczenia od przedszkola do matury. Najważniejsze jest monitorowanie przyrostu wiedzy uczniów, czy nauczyli się czegoś nowego na miarę swoich możliwości. Laureaci konkursów i olimpiad s ą dowodem, że ich talent został odkryty i rozwinięty. Jak sprawdzić, ile talentów zostało zmarnowanych? Tylko powszechną dobrą praktyką edukacyjną można wyeliminować ryzyko takiego marnotrawstwa. Dziękuję za rozmowę. Rozmawiał: Tomasz Pajęcki
