VATNSDROPINN

Sjórinn er fullur af góðum verum og rusli

Fjóla Kristín, Freyja Lóa, Íva, Lóa og Vigdís Una eru ungir sýningarstjórar sem hittust reglulega fyrstu sex mánuði ársins í Gerðasafni í Kópavogi til að undirbúa fyrstu sýningu Vatnsdropans. Vatnsdropinn er nýtt samstarfsverkefni norrænna menningarstofnana þar sem sígildar barnabókmenntir eru tengdar Heimsmarkmiðum Sameinuðu þjóðanna í gegnum fjölbreytta viðburði og vinnustofur, metnaðarfullar sýningar og útgáfu.

Sýningin sem opnaði í Gerðarsafni 19. júní ber heitið „Sjórinn er fullur af góðum verum. Sjórinn er fullur af rusli“ og samanstendur af verkum frá H. C. Andersen-safninu í Óðinsvéum í Danmörku, Múmínálfasafninu í Tampere í Finnlandi og Undraheimi Ilons í Haapsalu í Eistlandi, auk verka eftir sýningarstjórana sjálfa.

Í löndunum fjórum eru í allt 13 ungir sýningarstjórar sem vinna að verkefninu, en í aðdraganda sýningarinnar hafa þau meðal annars skrifað sögur, málað myndir, valið myndir frá söfnunum til að hafa á sýningunni og unnið að sýningarhönnuninni í samstarfi við hönnuðinn Heimi Sverrisson.

Hvað er Vatnsdropinn?

Lóa: Verkefni fyrir krakka til að reyna að hugsa betur um jörðina og hvað við getum gert.

Vigdís: Ungir sýningarstjórar er hluti af Vatnsdropanum þar sem krakkar í fjórum löndum vinna að sýningum.

Freyja: Til að fá fólk til að hugsa betur um náttúruna.

Fjóla: Vatnsdropinn er sýning um lífríkið í sjónum og allskonar sem tengist sjónum. Krakkkar fá tækifæri til að setja fram sínar skoðanir á sýningu og hafa áhrif á aðra.

Iva: Við kynnum hvernig við eigum ekki að henda rusli í sjóinn og þessvegna erum við að gera sýninguna.

Af hverju eruð þið ungir sýningarstjórar, hvernig gerðist það?

Lóa: Ég frétti af verkefninu og fannst þetta rosalega merkilegt og sniðugt. Mér finnst gaman að lesa bækur og að kynna mér þessa rithöfunda.

Vigdís: Ég sá auglýsingu í Kópavogsblaðinu, sótti um og komst inn og þetta er bara mjög skemmtilegt.

Freyja: Ég sá líka auglýsingu. Mér finnst mjög gaman að teikna og langaði að vera með.

Fjóla: Mig langaði að prófa eitthvað nýtt. Ég vissi auðvitað ýmislegt um mengun og hafið en auglýsingin fékk mig til að hugsa betur um það og langa að kynna mér þetta betur.

Iva: Ég sótti um af því að ég hef mjög mikinn áhuga á list og ég vissi að við værum að fara að vinna eitthvað með list. En mig langaði líka að vita meira um hvað gerist þegar fólk hendir ruslinu í hafið.

En nú snýst þetta dálítið um barnabækur líka, er það ekki?

Lóa: Jú, þetta er um sjóinn og rithöfunda og bækur frá Norðurlöndunum.

Vigdís: Við skoðuðum bækur eftir H. C. Andersen, Tove Jansson og Astrid Lindgren og nokkrar teikningar úr bókunum þeirra eru á sýningunni sem tengjast þessu efni.

Freyja: Þessir höfundar hafa skrifað bækur sem tengjast vatni, annaðhvort gerast í vatninu eða nálægt vatni í eða sjó.

Hvenær hittust þið fyrst og hvað hittust þið oft?

Lóa: Við hittumst fyrst í janúar og þá byrjuðum við að kynna okkur og kynnast hver annarri og því hvað verkefnið snýst um.

Iva: Svo fórum við að vinna við að tengja saman bækurnar og vatnið og velta fyrir okkur hvernig sýningu við vildum gera. Freyja

Lóa: Við hittumst oftast um helgar á tveggja vikna fresti, því meira sem sýningin nálgaðist því oftar hittumst við.

Fjóla: Við sóttum um í september eða október í fyrra og áttum að byrja í nóvember en út af Covid-19 var þetta alltaf að frestast. Það er líka búið að fresta sýningunni mjög oft.

Iva: Við fórum líka á frumsýningu á mynd sem tengdist sjónum.

Lóa: Og á leikrit sem heitir Kafbáturinn og er frábært! Ég mæli mjög mikið með því.

Fjóla: Við hittum líka Hildi Knútsdóttur rithöfund sem hefur skrifað bækur um loftslagsbreytingar. Ljónið, Nornin og Skógurinn heita þær.

Er ennþá hægt að sjá sýninguna?

Vigdís: Sýningin opnaði 19. júní eftir að hafa verið frestað nokkrum sinnum. Hún er samansett úr myndum eftir okkur sem við teiknum eftir sögum sem við skrifuðum um sjóinn og ruslið og allt það.

Vigdís: Við viljum eiginlega ekki segja meira, fólk verður bara að koma á sýninguna en henni lýkur 31. október.

Iva: Ég málaði tvær myndir. Ein var í djúpinu þar sem var fullt af sjávardýrum og svo líka fullt af rusli fljótandi, fast við dýrin og steinana. Hin myndin er strönd þar sem er líka fullt af rusli og hún sýnir hvað ruslið eyðileggur fegurðina í náttúrunni.

Fjóla: Við erum að reyna að sýna hvað jörðin og náttúran er ótrúlega falleg og hvað við erum að eyðileggja með því að menga hana alltaf meira og meira.

Hvað vonið þið að fólkið sem sér sýninguna upplifi?

Lóa: Ég vona að það segi: ó, æi ég hefði átt að klippa plastið áður en ég henti því í ruslið og einhver fiskur festist í því.

Freyja: Ég vona að hún hvetji fólk til að leggja sitt af mörkum.

Iva: Við lögðum svo mikið í sýninguna að við vonum að fólk eigi eftir að læra eitthvað af henni og byrji að vanda sig meira.

Lærðuð þið eitthvað á því að taka þátt í þessu verkefni?

Lóa: Ég man eftir að hafa hugsað oft: þetta vissi ég ekki þó ég hafi vitað eitthvað annað sem var fjallað um.

Vigdís: Ég lærði líka aðeins um hvernig svona sýning verður til. Freyja Lóa: Ég lærði að það er gott að prófa eitthvað nýtt og taka þátt í spennandi verkefnum.

Vigdís: Ég vissi alveg að það væri rusl í sjónum og að lífríkið væri í hættu og allt það en þetta hefur fengið mig til að hugsa enn betur um þetta.

Iva: Mér fannst ég vita nokkuð mikið um hvernig ástandið er í sjónum en mér fannst gott að fá tækifæri til að sýna öðrum.

Fjóla: Við getum kveikt spurningar hjá fleira fólki en áður, það koma svo margir á svona sýningu. Og mig langar að fólkið sem kemur á sýninguna taki þetta til sín og breyti því hvernig það kemur fram við náttúruna.

Iva: Það væri gaman ef fólk kæmi út af sýningunni með það markmið að ganga betur um, minnka sitt eigið rusl og hugsa betur um umhverfið og hafið. Og svo finnst mér að við ættum að vera í áramótaskaupinu.

Lóa: Ég vona að um leið og fólk fer heim til sín þá hugsi það: þetta var alveg geggjað og ég vona að ég geti breytt hvernig ég hugsa um rusl.

Freyja Lóa: Ef allir gera eitthvað lítið þá verður það stórt.

Iva: Sýningin heitir „Sjórinn er fullur af góðum verum. Sjórinn er fullur af rusli“ og við vonum að fólk vilji vera með okkur í því að vernda verurnar fyrir ruslinu.

Sjórinn er fullur