Terug naar “toen” in de binnenvaart, deel 5 In deze bizarre tijd, ik schrijf 30 april 2020, Corona heeft ons al ruim 6 weken in de macht. Zoals velen, niet in staat hier iets aan te doen, bedenken Peter en ik een nieuw project. Immers, de voorzittershamer is, ondanks alle formele perikelen, geruisloos overgegaan in handen van opvolger, Martin Kersten. Tijd voor nieuwe dingen dus. Wij waren al ooit van plan om een zogenaamd familie-album aan te leggen. Dit op wens van onze kinderen, die een honderd-tal fotoalbums bij ons in de kast zagen staan. Nu fabriceren wij dus uit een duizend-tal foto’s 3 albums, met daarbij voldoende tekst, om de belangrijkste details voor
het nageslacht te bewaren. De kunst is nu om door de ogen van kinderen en kleinkinderen te kijken. Inmiddels is album 1 voltooid en gaan wij rustig verder, in de veronderstelling, dat we nog tijd genoeg hebben van het jaar. Overigens bemerkte ik van de week, dat daar ook snel een ommekeer in kan komen. Als we meer vrijheid krijgen kan het zomaar gebeuren, dat de boot toch te water gaat en we deze zomer in ieder geval in Nederland een tochtje kunnen maken… Tijdens het doorspitten van de albums, kwam ik ons eerste logboek tegen, het dateert uit de periode 1969-1983 en werd bijgehouden aan boord van de motortjalk Saba, waar mijn ouders veel vrije tijd
op doorbrachten. Het 25 meter lange scheepje is in het jaar 1915 in Nieuwe Pekela gebouwd en moet tot 1947 in het noorden gezeild hebben, met name op de Friese wateren en wellicht de Zuiderzee. De 60 pk Bohn en Kaehler-motor, was nog in prima staat, toen wij het scheepje zagen liggen in Gorinchem. Het was destijds een leuke uitdaging om het vrachtscheepje om te bouwen voor recreatie, waarbij het belangrijk was, dat er een flink gezelschap aan boord kon. Zo kwam er een grote stuurhut, in het vooronder een ruime zithoek en een keuken met grote bar, waaraan wij aten en voldoende slaapkamers voor alle gezinsle-
55
